«Poëzie die de lezer meeneemt op een voortreffelijke reis.» – Geert Zomer

Over ‘Grenstekens’ van Scott Rollins op MeanderMagazine, 26 februari 2020:
(…) In ‘Grenstekens’ geeft Scott Rollins een verslag van zijn reizen. Niet in feitelijke, maar in poëtische vorm. Hij onderzoekt hoe zijn lichaam zich verhoudt tot wolken, droomt dat wolken schepen zijn en schildert met water. Hij neemt de lezer mee in een nachtelijke reis, op een veerpont tussen de eilanden en leest lippen van de douaniers, die wachten aan beide zijden van de brug. Hij verlaat tijd, ruimte en logica om zich in de mythe onder te dompelen en zijn innerlijke wereld te vertalen naar poëzie. (…) In dit één zijn met de wereld, de kosmos, verlaat de dichter de logica en gebruikt poëzie als instrument om een glimp van het mysterie kenbaar te maken. Het mysterie waar alles en iedereen deel van is: het landschap, het meer, de wolken, de vissen, de visser en zijn zonen. (…) Poëzie, mythe en droom. Geen mythe zonder de droom. De mythe als poging van de mens zijn droomwereld uiterlijke gestalte te geven, als voedingsbodem voor poëzie. Poëzie die de lezer meeneemt op deze voortreffelijke reis. (…)
Lees hier de recensie ‘Toneel dat van plaats blijft veranderen’
Meer over ‘Grenstekens’
Meer over Scott Rollins bij Uitgeverij In de Knipscheer