Scholieren over ‘De laatste parade’ [1]

978-90-6265-672-1Seks, dood en Suriname door KA Ninove (Inktaap 2014), 27-11-2013:
Raar. Vreemd. Huh, wacht wat heb ik dat nu écht gelezen? Ik had echt geen idee wat er gebeurde in de eerste pagina’s van De Laatste Parade. Allemaal raar gebrabbel over bijvrouwen en gedragen onderbroekjes in lijkkisten van minnaars laten naaien (ik heb het gegoogled en blijkbaar is dat echt een gewoonte! WAT). Maar na een paar kortverhalen begon ik de wereld van Ruth San A Jong met al zijn rare personages en gewoontes best leuk te vinden om in te verdwalen. Ik was teleurgesteld toen ik de 109 pagina’s van het boekje had uitgelezen! (Maar vooral omdat ik daarna nog een halfuur op de trein zat zonder leesvoer). Elk verhaal gaat over de dood, en over de nogal bijzondere/bizarre Surinaamse rituelen die daarbij horen. Ook komt er vrij veel seks in voor. In het eerste verhaal al komen seks en dood samen: de getrouwde minnaar, baas Hugo, van een jonge vrouw sterft. De vrouw moet de begrafenisondernemer en zijn assistente omkopen om haar gedragen onderbroekje in de lijkkist van baas Hugo te laten naaien, zodat de geesten haar ’s nachts met rust laten. Andere verhalen gaan over Afrikaanse mediums die contact maken met de doden, een moeder die niet echt gelukkig is dat ze de vader van haar kind vindt, een man die een lijk neersteekt om te kunnen slapen, SM, verkrachtingen, en kinderen met angstaanjagende krachten. Het zijn allemaal rare verhalen om in te verdwalen, al hoop ik toch dat de meeste rituelen en gewoontes wat overdreven zijn.

Meer over ‘De laatste parade’