«Schrijnend maar ook met humor.» – Erica van Dooren

Over ‘Als de dood zucht, houd ik mijn adem in’ van Lex Paleaux op Bazarow, 11 juli 2023:
(…) De boekcover trok meteen mijn aandacht toen ik bij Scheltema een signeermarathon bijwoonde. Een man op zijn rug gezien met een dwangbuis om. ‘Als de dood zucht, houd ik mijn adem in’. De achterkant toont de schrijver in vooraanzicht, hij staart naar de grond. (…) Het boek leest als een trein. Het is niet alleen toegankelijk voor volwassenen, maar zeker ook voor jong-volwassenen. De bewoners van de jeugdkliniek in ‘Als de dood zucht’ worden eerst met een helicopterview bekeken. (…) Vervolgens met een terugblik naar hun leven voor de inrichting bij je naar binnengeharkt met al hun gevoelens. Schrijnend maar ook met humor. En ondanks onderlinge pesterijen ook met empathie voor elkaar omdat ze in hetzelfde schuitje zitten, al is het ieder op hun eigen manier. Toch? Een vloekende Gilles de la Tourette-patiënt en een meisje dat Dettol wordt genoemd. En Franks ouders doodgereden in een tunnel. Felix, genoemd naar een pak kattenvoer in het aanrechtkastje, die in de trapkast huist met een walkman op, om het geschreeuw van zijn verslaafde ouders buiten te sluiten. Joachim met zijn constante gevoel van razernij. (…) Uit Paleaux’ boeken blijkt zijn nuchtere kijk op de zelfkant van de maatschappij. Het gaat over authentieke gevoelens en desolate pogingen om je staande te houden in het leven. Paleaux is wars van zweverig taalgebruik, bij hem geen onnodige mooischrijverij. (…)
Lees hier het interview
Meer over ‘Als de dood zucht houd ik mijn adem in’
Meer over Lex Paleaux bij Uitgeverij In de Knipscheer