Over ‘Het geluid van naderend onweer’ van Eric de Brabander in interview door Michiel van Kempen op Caraïbisch Uitzicht, 17 maart 2021:
Eric de Brabander (Willemstad, Curaçao, 1953) schreef vijf romans (…) en twee weken geleden ‘Het geluid van naderend onweer’, een bundeling van 27 verhalen. Verhaalkunst in tijden van corona. (…) Mijn magie is absurd. De Curaçaoënaar neemt zijn onverklaarbare zaken heel serieus en zal wellicht wat problemen hebben met mijn absurditeit. Natuurlijk is er op onze eilanden, net als op het ons omringende vasteland sprake van een hang naar het onverklaarbare. Ik zeg echter beslist niet dat het magisch realisme een Latijns-Amerikaanse oorsprong heeft, zoals zoveel anderen beweren. (…) Ik nog wel meer schrijvers uit andere streken als de onze die zich met het ongrijpbare bezighouden. (…) Als ik al iets met Boeli van Leeuwen gemeen zou hebben is het dat we beiden goede ogen hebben voor wat er zich in deze samenleving afspeelt. (…) Van grote schrijvers uit de wereldliteratuur word ik alleen maar nederig. (…) Een groot inspirator is voor mij de Colombiaanse schrijver Alvaro Mutis. (…) Wie mij leest en het werk van Mutis kent weet waar deze man me geïnspireerd heeft. Maar om direct antwoord te geven op je vraag, mijn eigen ervaringen zijn het belangrijkste, daar schrijf ik over.
Lees hier het interview
Meer over ‘Het geluid van naderend onweer’
Meer over Eric de Brabander op deze site
Meer over Michiel van Kempen op deze site