Over ‘De weinigen’ van Lucas Hirsch in Haarlems Dagblad, 7 februari 2019:
De debuutroman ‘De weinigen’ van Lucas Hirsch gaat over duistere praktijken in de bankwereld. (…) Alle denkbare ellende in het financiële universum komt over het voetlicht. De ijverige bankmedewerker Jonas Staal gaat kopje onder in een machtsspel. Hij is een inlichtingenman. Als er sprake is van een overname van zijn bank en hij de opdracht krijgt dossiers aan te leggen over personen en kwesties wordt hij in de val gelokt. (…) Staal is liefhebber van literatuur en hippe muziek. Zijn liefdesleven heeft te lijden onder zijn werk dat hem absorbeert. (…) Hirsch is een stilist. Hij schrijft korte, actieve zinnen, waardoor het verhaal tempo krijgt. Dialogen liften erop mee. Ik vind het een feestje vondsten als deze te lezen: ‘Het ongenoegen over mijn aanwezigheid kroop over de vergadertafel. Had ik er plakken van kunnen snijden, dan had ik achterdocht en jaloezie bij de koffie kunnen serveren. Ik had werkelijk geen idee waar die vijandige houding vandaan kwam.’ (…) De vraag is of het zwaartepunt van ‘De weinigen’ ligt op het persoonlijke leven van Jonas Staal, of op de financiële intrige. De schrijver pendelt ertussen. (…) Hirsch roept een kafkaëske atmosfeer op, waarin een individu verstrikt raakt in onduidelijke machinaties. (…)
Meer over ‘De weinigen’