«Een visionair boek, goed vergelijkbaar met 1984 van George Orwell.» – Peter de Rijk

De Epiloog [15] van 4 april 2023 met Pia van Egmond staat online. ‘Tijd om te gaan’ is een verbazingwekkend verhaal over discriminatie van ouderen, geschreven voor de generatie die gaat komen. Aanvankelijk was de aanleiding voor deze roman een mooie begrafenis van een relatie die uit het leven was gestapt. Overleven van corona werd haast een keuze tussen jong en oud terwijl het in een oorlog juist de jongeren zijn die het slachtoffer zijn. In deze toekomstroman is in 2050 de positie van de ouderen penibel geworden. De denkwijze van ouderen past zich aan, een begrafenis als feest is de nieuwe mode. Door de politiek vallen keuzes weg: aan de kwalen van ouderen of van verslaafden wordt in ziekenhuizen niets meer gedaan. Het idee achter de roman is de dertigers en veertigers van nu met hun toekomst te confronteren, een toekomst zonder pensioenen, zonder uitkeringen. ‘Tijd om te gaan’ is een visionair boek, goed vergelijkbaar met ‘1984’ van George Orwell, zij het dat het verhaal van Pia van Egmond nog sterker een waarschuwing is. De verhalen in de roman zijn om die boodschap heen geschreven en lijken naar het eind toe steeds heftiger te worden.
Kijk en luister hier naar De Epiloog 15 van 4 april 2023
Meer over ‘Tijd om te gaan’
Meer over ‘De Epiloog’ (eerdere en komende afleveringen)

«Rob Verschuren leidt je een wereld in die wervelt, overtuigt, verwondert en ontroert.» – Ezra de Haan

VoorplatVerschurenCarmona-750Over ‘Carmona’ van Rob Verschuren op Elders, 25 november 2022:
Bijzonder lastig is het over vrijheid, of het afnemen ervan, te schrijven zonder ergens Kafka of George Orwell te noemen. ‘Het proces’ en ‘1984’ behoren immers tot het mondiale gedachtegoed. Het is Rob Verschuren in zijn laatste roman ‘Carmona’ gelukt om daar een nieuwe dimensie aan toe te voegen. (…) Wu is veroordeeld tot veertien maanden gevangenisstraf wegens het plegen van een bankoverval met een speelgoedpistool. In tegenstelling tot andere criminelen zocht hij juist zijn straf op. (…) Wellicht voorzag hij wat de directeur hem in een gesprek duidelijk maakte: ‘Mijn gevangenis is de enige plek waar mensen vrij zijn. Vrij om aan zichzelf te werken, om te reflecteren over misstappen uit het verleden en zich te bezinnen over de toekomst.’ (…) Rob Verschuren laat Wu dromen van een leven tussen mensen die hun wijsheid niet uit boeken halen, maar uit de natuur: ‘Eenvoudige mensen, die het leven aanvaardden zoals het kwam, zonder te verdwalen in een doolhof van existentialistische vertwijfeling.’ En zo schrijft deze auteur licht in een zwaarmoedige, prachtige roman. Zoals we het gewend zijn uit zijn eerdere vier boeken van dit onbelichte, schitterende oeuvre, schrijft Verschuren beeldend zonder daarvoor ooit een woord teveel nodig te hebben. Met welgekozen formuleringen leidt hij je een wereld in die wervelt, overtuigt, verwondert en ontroert. Ook in ‘Carmona’ heeft hij daar maar weinig pagina’s voor nodig. Om precies te zijn: 141.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Carmona’
Meer over Rob Verschuren bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Een belangrijk debuut voor de Vlaamse letteren.» – Ezra de Haan

SlachtvlindersOmslag2_Opmaak 1.qxdOver ‘Slachtvlinders’ van Peter de Voecht op Literatuurplein, 23 december 2015:
Peter de Voecht had een inktzwarte wereld voor ogen die angstig veel op Antwerpen leek. Nu weten we allemaal dat zijn literaire voorbeelden zelden een lichte of vredige wereld tonen. A Clockwork Orange van Burgess, 1984 van Orwell, Blokken van Bordewijk, Brave New World van Huxley en Wij van Zamjatin, allemaal zijn het baanbrekende, vaak visionaire boeken gebleken, rond een samenleving die louter akelige kenmerken kent. (…) Gelukkig kent Slachtvlinders ook een heel andere kant, een parallelle wereld die deels de agressie in die andere schaduwwereld verklaart. Er is immers sprake van een tragedie, er ligt een zuster met kanker in een ziekenhuis. Juist deze menselijke, breekbare kant zorgt voor de broodnodige balans in deze doordachte roman. (…) Wat maken Döppeler en E. mee? Is het een nachtmerrie of de keiharde werkelijkheid of bestaan beide werelden letterlijk naast elkaar. (…) Slachtvlinders is meer dan een dystopie, het is ook een roman over angst, met name die van de schrijver voor dat wat hij teweeg brengt. Of tot leven brengt. Het maakt Slachtvlinders tot een belangrijk debuut voor de Vlaamse letteren.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Slachtvlinders’