«De boeiende Indonesische cultuur spat van de bladzijden.» – Marjet Maks

Over ‘De Madurese vriend‘ van Kees Ruys op Literair Nederland, 22 maart 2024:

In ‘De Madurese vriend’ reist schrijver Kees Ruys over de Indonesische archipel met als eindbestemming Pasir Putih, een badplaats op Oost-Java waar hij al vaak was. Het is misschien niet zijn laatste reis, maar wel een betekenisvolle. Hij beschrijft zijn terugkeer in een afscheidsbrief aan Djaman, een Madurees met wie hij veertig jaar bevriend is en met wie hij verstandhouding en vertrouwen heeft opgebouwd, maar die hij nog altijd niet begrijpt en dat is wederzijds. De auteur is melancholiek gestemd, want dit keer zal Djaman hem niet opwachten en tegemoet treden met de woorden dat hij hem al in zijn droom zag naderen. (…) Ruys verstaat de gave om zijn lezer mee te nemen op reis. Beelden, geuren, hitte, het zijn innemende, fraaie sfeerbeschrijvingen, nooit te zwaar, maar wel met diepgang. De boeiende Indonesische cultuur spat van de bladzijden. ‘De Madurese vriend’ is een ode aan een vriendschap, een melancholiek en meeslepend reisverhaal, dat moeilijk weg te leggen is. ‘Als ik aan Pasir Putih denk (…) is het er nog steeds een rommeltje, en onverdraaglijk heet, en gebeurt er zo ontstellend weinig (…)’. Tegen de achtergrond van hedendaags Indonesië met herinneringen aan weleer meandert de auteur tussen de vele personages en hun levensverhalen en verkeert hij met hen tussen hitte, stof en armoede en probeert hij de kracht van de vriendschap te ontdekken, maar kan die uiteindelijk niet echt in woorden vangen. En misschien hoeft dat ook niet, als het een zuiver gevoel is. ‘De Madurese vriend’ is (…) een bundeling van sentimenten, hallucinerende ervaringen en prachtige portretten van gewone mensen, maar ook van sferen en impressies van steden en dorpen en belevenissen tijdens Ruys’ tochten.

Lees hier de recensie
Meer over ‘De Madurese vriend’
Meer over Kees Ruys bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Het boek zit ongelooflijk goed in elkaar.»

Kees Broere was eind september, begin oktober vanuit Curaçao even terug in Nederland. Op 7 oktober 2021 kon daarom zijn nieuwe roman ‘Irma’ presenteren in een gesprek met Peter de Rijk in de Pletterij in Haarlem. De eerste roman van Kees Broere bij In de Knipscheer, ‘Pom’, verscheen 3 jaar geleden. Broere had toen net een jarenlang correspondentschap voor de NOS en De Volkskrant achter de rug in Nairobi, Kenia. De roman ‘Pom’, speelt zich dan ook af in Kenia, Nairobi in het bijzonder. Ezra de Haan schreef toen in Antilliaans Dagblad: «Belangrijke roman over hedendaags terrorisme, contraspionage en politieke dwarsverbanden. Als in een thriller zorgt Kees Broere voor cliffhangers die je doen doorlezen. Je weet dat er iets gaat komen. Maar wat?» Dat thrillerelement speelt ook zeker een rol in zijn nieuwe roman ‘Irma. Een mikado van boze goden’, die zich – inderdaad – voornamelijk afspeelt in de Caribische regio en in het heden. R: «Hoofdpersoon Irma is op de hoogte van iets over haar Bonairiaanse vriend Paul. De lezer weet niet wat, maar in ieder hoofdstuk komt hij steeds dichter bij het moment dat het gaat gebeuren. Dat geeft een spanningseffect.» Thema’s als vrijheid, zwart-wit spelen een vanzelfsprekende rol: [B: citaat]. Vrijheid, vond Irma, is geen cadeau dat je beleefd in ontvangst neemt. Vrijheid pluk je zelf. Vrijheid verover je, eigen je je toe, eis je voor jezelf op, dwing je af. Vrijheid is het recht om nee te zeggen. Je niet met minder te laten afschepen. Jezelf genoeg te weten. Om zo vernedering te wreken. En daarna het gesprek te kunnen beginnen over gelijkwaardigheid. R: Dat is een tekst om in te lijsten! Later in de roman komt dat thema nog eens terug: [B: citaat van Paul] Om werkelijk vrij te kunnen zijn, moeten we de bestaande orde juist genadeloos bevechten, wat ook onze vredelievende vrienden hiervan zeggen. (…) We moeten het dus van binnenuit doen, maar onontdekt, door ogenschijnlijk de normen en waarden van het systeem te accepteren, door ons er dienstbaar aan op te stellen. En vervolgens onze eigen slag te slaan. Door de chaos binnen de chaos te scheppen.
Na het interview volgt als felicitatie aan de auteur een eerste recensie over de roman door redacteur Willem Thies. Door een technisch mankement op 7 oktober is in deze opname het zaalgeluid gestreamd in plaats van het geluid vanaf het mengpaneel en minder perfect dan gebruikelijk bij Pletterij.
Kijk hier naar de presentatie op Youtube
Lees hier de recensie over Irma’ van Willem Thies
Meer over ‘Irma. Een mikado van boze goden’
Meer over Kees Broere bij Uitgeverij In de Knipscheer

9/11 ook in ‘Schertsfiguur’ van Joost Pollmann

VoorplatSchertsfiguurHet is deze maand twintig jaar geleden dat twee vliegtuigen het WTC binnenvlogen. Michaël Zeeman schreef in De Volkskrant dat “9/11” de Tweede Wereldoorlog als literaire inspiratiebron naar de kroon zou steken. In een debat, 10 jaar na dato, over ‘Literatuur na 11 september’ in LUX in Nijmegen werd echter al snel geconcludeerd dat die onzalige gebeurtenis hoegenaamd geen rol speelt in Nederlandse literatuur in de eerste jaren na 2001. Het onheilsjaar 2001 is nadien – zij het sporadisch – toch een belangrijk thema geworden in diverse romans, waaronder dus in deze twee romans van Uitgeverij In de Knipscheer: ‘Duizend levens’ van Margreet Hofland en ‘Ruwe olie’ van Karel de Vey Mestdagh. 9/11 duikt in 2018 ook op in het verhaal ‘Over en uit’ in ‘Schertsfiguur’ van Joost Pollmann. Pollmann beschrijft hoe hij die historische dag toen heeft beleefd in Turkije, waar hij de beroemde tv-beelden nooit gezien heeft. Klik hieronder om die passage uit het verhaal te lezen. Van Joost Pollmann verscheen onlangs de hilarische verhalenbundel ‘Sneu karma’.
Klik hier voor de 9/11-passage in ‘Over en uit’
Meer over ‘Schertsfiguur’
Meer over ‘Sneu karma’
Meer over ‘Duizend levens’
Meer over ‘Ruwe olie’

«Wetten die langs de constitutionele grenzen schuren. Islamofobie, constateert Palm.» – Marcel Hulspas

Opmaak 1Over ‘Het sluipend gif van islamofobie 1989-2019’ van Walter Palm op Sargasso, 15 oktober 2019:
(…) Walter Palm vervolgt met zo’n honderd pagina’s samenvatting van de recente parlementaire geschiedenis. De opkomst en dood van Pim Fortuyn, de ondergang van de LPF, en de pogingen van de traditionele politieke partijen om Pims verweesde electoraat aan zich te binden. Die pogingen leidden tot grote spanningen binnen de PvdA, en diepe kloven in de VVD. Rita Verdonk vertrok en faalde; Geert Wilders voerde zijn stemvee de politieke woestijn in. We hoorden weinig verheffende pleidooien, wetsvoorstellen en wetten die langs de constitutionele grenzen schuurden. Islamofobie, constateert Palm: ‘Helaas moet geconcludeerd worden dat in 2017 het sluipend gif van de islamofobie ook het CDA en de VVD heeft geïnfecteerd. Islamofobie is niet langer beperkt tot de PVV die dit opzichtig uitdraagt maar is zeker ook aanwezig bij het CDA en de VVD.’ (…) Met een categorisch afwijzen van de islam speel je radicale stromingen in de kaart. Palm weet dat. Hij schrijft : ‘In de jaren na 9/11 groeide een islamitische generatie op in een maatschappelijk klimaat dat door hen wordt ervaren als islamofoob. (…) slechts een minieme fractie van deze angry young men kiest ervoor om als wraak voor het door hen ervaren islamofobe maatschappelijke klimaat terrorist te worden. Terrorisme dus als boemerang van islamofobie.’ (…) In de laatste twintig pagina’s komt Palm met ‘een deltaplan tegen de tsunami van de islamofobie’ dat gedurende meerdere decennia moet worden uitgevoerd. (…)
Meer over ‘Het sluipend gif van islamofobie’
Meer over Walter Palm bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Islamofobe wetten strijdig met de Grondwet.» – Walter Palm

Opmaak 1Walter Palm over ‘Het sluipend gif van islamofobie’ in Antilliaans Dagblad, 20 september 2019:
(…) De invloed van 9/11 reikt ongelooflijk ver want achttien jaar later hebben we in Nederland een politieke partij die vooral gericht is tegen de islam. (…) Geboren op Curaçao is het voor mij buitengewoon wonderlijk dat een partij die overwegend islamofobie in het vaandel heeft überhaupt stemmen krijgt. Op mijn geboorte-eiland zou een dergelijke partij kansloos zijn. (…) Islamofobie heeft als betonrot welig kunnen tieren en heeft nu het fundament van de rechtsstaat, namelijk de Grondwet bereikt. (…)
Lees hier de tekst die Walter Palm uitsprak tijdens de presentatie van zijn boek ‘Het sluipend gif van islamofobie’
Meer over ‘Het sluipend gif van islamofobie’
Meer over Walter Palm bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Godsdienstvrijheid is in mijn DNA gegraveerd.» – Walter Palm

Opmaak 1Presentatie ‘Het sluipend gif van islamofobie’ door Walter Palm tijdens Welkom in het Kleurrijk, 8 september 2019:
(…) De invloed van 9/11 reikt ongelooflijk ver want achttien jaar later hebben we in Nederland een politieke partij die vooral gericht is tegen de islam. Een islamofobe partij dus waarbij ik islamofobie kort door de bocht definieer als afkeer van de islam en van moslims. In mijn essay heb ik een uitgebreidere en preciezere definitie van islamofobie opgeschreven. Geboren op Curaçao is het voor mij buitengewoon wonderlijk dat een partij die overwegend islamofobie in het vaandel heeft überhaupt stemmen krijgt. Op mijn geboorte-eiland zou een dergelijke partij kansloos zijn. (…) Dat is in de Nederlandse politiek écht anders. (…) Deze partij heeft een enorme politieke invloed. In mijn essay wijd ik daar een aparte paragraaf aan. (…) Godsdienstvrijheid is gegeven mijn familiegeschiedenis voor mij buitengewoon belangrijk. Aan mijn moeders kant zijn wij namelijk Hugenoten die in de zeventiende eeuw Frankrijk zijn ontvlucht toen godsdienstvrijheid werd afgeschaft. (…) Godsdienstvrijheid is in mijn DNA gegraveerd. Dat het Nederlandse parlement islamofobe wetten goedkeurt wijt ik aan het feit dat de meerderheid van Nederlandse politici nooit het lef heeft gehad om in de afgelopen achttien jaar openlijk afstand te doen van islamofobie. (…) In mijn essay heb ik uiteengezet welke islamofobe wetten strijdig zijn met de Grondwet. (…)
Lees hier de hele tekst van de presentatie door Walter Palm in Podium Mozaïek
Meer over ‘Het sluipend gif van islamofobie’
Meer over Walter Palm bij Uitgeverij In de Knipscheer

De geschiedenis van de mooie Beatrice is een aangrijpend, waar gebeurd verhaal.

Margreet HoflandOver ‘Duizend levens’ van Margreet Hofland in Pandora, nr. 1, februari 2019:
‘(…) De geschiedenis van de mooie Beatrice is een aangrijpend, waar gebeurd verhaal. Ze was jarenlang opgesloten en misbruikt door haar adellijke vader, Conte Francesco Cenci. Op een dag lukte het haar om hem samen met een knecht van het balkon te duwen. De graaf overleed. Helaas werden in het kasteel waar ze opgesloten zat, de bebloede lakens gevonden en Beatrice werd beschuldigd van moord. Dit alles vond plaats op 11 september 1598. Precies een jaar later, op 11 september 1599 werd ze onthoofd. In 2001, weer op 11 september, wist ik waar mijn volgende boek over zou gaan. Het was voor mijn gevoel allemaal té toevallig. (…)’ Pandora is een tweemaandelijks tijdschrift voor kunst en literatuur.
Lees hier of hier het artikel
Meer over ‘Duizend levens’
Meer over Margreet Hofland bij Uitgeverij In de Knipscheer