Over ‘Pelgrimsgrond’ van Albert Hagenaars op Elders Literair, 16 juli 2022:
(…) Met een deel van de gedichten in ‘Pelgrimsgrond’ heeft Hagenaars een nieuw genre geschapen. Het ligt in het verlengde van het ZKV, het zeer korte verhaal, uitgevonden door A.L. Snijders. Hagenaars voegt daar zijn ZKPB aan toe, de zeer korte poëtische biografie. Zijn gedichten over Baudelaire, Munch, Tsjaikovski, Achterberg, Satie en Celan konden niet treffender zijn. Het zijn portretten die gecomprimeerd levens samenvatten. Kenners van deze dichters zullen ook direct hun stijl herkennen. Daarbij gaan de gedichten verder dan een pastiche, en zijn ze eerder een ode aan hen door het hergebruik van ‘hun’ taal. Vanzelfsprekend kun je van deze poëmen genieten zonder voorkennis, maar wie de levens van de dichters, schilders en componisten kent over wie Hagenaars schrijft, zal met nog meer genot op zijn strofen kauwen. (…) Pelgrimsgrond bevat de neerslag van jarenlang reizen, peinzen, verdiepen en verdichten. Het is een dichtbundel die je tot eindeloos herlezen dwingt. Poëzie vormt daarbij de inspiratie tot een intens beleefd leven.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Pelgrimsgrond’
Meer over Albert Hagenaars bij Uitgeverij In de Knipscheer
Tag: A.L. Snijders
«Zo goed uitgedacht, zo fraai van vorm en taal.» – Ezra de Haan
Over ‘Een engel aan de deur’ van Aly Freije in Pletterij, 19 september 2021:
(…) Ze rijgt woorden aan elkaar tot ze een huiveringwekkende zin worden, en dat terwijl het een weergave is van datgene wat zich in een hoofd afspeelt. We hebben het hier over het schrijven tussen de regels, een kunst die slechts heel weinig auteurs echt goed beheersen. (…) Uit iedere regel blijkt de volledige controle van de dichter over haar taal. Ze zet die naar haar hand als een gedresseerde hond, gebruikt alliteratie waar het haar uitkomt en breekt exact op het juiste moment de regels af om het juiste effect op de zin te bewerkstelligen. Zelf zegt ze het nog veel beter in haar gedicht Vervoegen: ‘Plaats een verliefde dichter aan een keukentafel/ ze weegt ingrediënten af, omarmt het rijm/ vervoegt het lijf, klopt schuimende woorden/ alsof het niet op kan.’ Zoals al uit mijn recensie blijkt zou je Aly Freije het best integraal kunnen citeren. Ieder gedicht is immers zo goed uitgedacht, zo fraai van vorm en taal… toch wil ik besluiten met te wijzen op Tussenruimte, een gedicht dat zich met het beste van K. Schippers kan meten en toch volledig poëzie van Aly Freije is. Naast de onmacht die iedereen overkomt als een geliefde ziek is, en de goedbedoelde clichés die dat op kan leveren, heeft een briljante ingeving van de dichter dit liefdesgedicht naar een hoger plan getild. Het is een gedicht om in te lijsten. Aly Freije bewijst met ‘Een engel aan deur’ niet alleen moeiteloos het niveau van haar debuutbundel te evenaren, ze weet er zelfs iets aan toe te voegen. Dichtbundels zoals zij ze schrijft kun je eindeloos blijven herlezen.
Ezra de Haan schreef en schrijft recensies voor o.a. Literatuurplein, Antilliaans Dagblad en Caraïbisch Uitzicht.
Lees hier de recensie
Klik hier voor de presentatie in Pletterij
Meer over ‘Een engel aan de deur’
«Wasch is een natuurtalent – een meester in de taal.» – Pom Wolff
Over ‘Toen dichters over engelen droomden’ van Karel Wasch op Pomgedichten, 10 juni 2021:
(…) Karel Wasch is een dichter die bundel na bundel steeds opnieuw bewijst dat hij tot de absolute top van het Nederlandse dichtersgilde behoort. Dit keer las ik in één ademhaal de hele bundel om pas na het lezen van alle vierendertig proza-achtige poëzie gedichten verbluft te kunnen uit blazen. (…) Karel Wasch’ poëzie in deze bundel houdt precies het midden tussen wat je proza zou kunnen noemen en wat poëzie. (…) Steeds weer die prachtige beelden in poëzie, die A.L. Snijders achtige korte verhaalstructuur waarin poëzie wordt gegoten én tot leven wordt gebracht. (…) Langzaam tekent zich ook weemoed af en de aangekondigde vleugjes wanhoop. Zeg maar rustig angsten, barre angsten. Maar Wasch zou Wasch niet zijn als hij niet de meest bizarre angsten terug weet te brengen – om weet te vormen tot ragfijne en subtiele regeltjes poëzie die hij nog subtieler en bijna adembenemend laat opgaan in stiltes. Als lezer hoor je gewoon de stilte kloppen. Wasch is een natuurtalent – een meester in de taal, zeg maar rustig een grootmeester. (…)
Lees hier de recensie
Meer over ‘Toen dichters over engelen droomden’
Meer over Karel Wasch bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Een hoogtepunt in zijn oeuvre.» – Ezra de Haan
Over ‘Rechte paden doen ons niets’ van Fred Papenhove op Literatuurplein, 19 januari 2016:
‘Rechte paden doen ons niets’ (2015) heeft iets langer op zich laten wachten dan de standaard twee jaar die de dichter er tot nu toe voor nodig had. Het heeft een bundel opgeleverd die het wachten meer dan waard is. (…) Na het lezen van deze bundel moest ik aan Nescio denken ‘Jongens waren het, maar aardige jongens.’ Fred Papenhove laat, met aanmerkelijk minder woorden, zien hoe je van jongen man wordt, welke gedachten daaraan vooraf gaan en hoe je in iedere fase worstelt, worstelt tot je er in berust. ‘Rechte paden doen ons niets’ toont ons een oudere, wijzere Papenhove. Spaarzaam met woorden, gul met inzichten. Zijn stijl, herkenbaar aan zeer precies gekozen woorden, zorgt ervoor dat de vele miniatuurtjes in deze bundel de impact van een roman krijgen. ‘Aan geheimzinnig doen hebben we/ een broertje dood’ schrijft Papenhove in een van zijn gedichten. Het heeft een hoogtepunt in zijn oeuvre opgeleverd.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Rechte paden doen ons niets’