‘Cindy’s drieling’: Een eerbetoon aan Cindy Kerseborn (1956-2019)

CindyKerseborn4Op zaterdag 16 november 2019 staat CBK Amsterdam i.s.m. Stichting Cimaké en the Black Archives stil bij de erfenis die Cindy Kerseborn achter laat. Cindy Kerseborn was een onafhankelijke onderzoeker en documentaire maker. Zo heeft ze o.a. enkele vergeten Caraïbische schrijvers met een drietal documentaires (terug) in de spotlights geplaatst. De lancering van elk deel organiseerde Cindy telkens in CBK Amsterdam. Zij wist deze filmvertoningen met een interessante artistieke- en actuele randprogrammering goed in te bedden. Omdat de genoemde organisaties Cindy’s bijdrage aan het collectieve geheugen zullen blijven koesteren, wordt haar drieluik op 16 november in drie delen getoond: om 13.00 Edgar Cairo: ‘Ik ga dood om je hoofd’, 2010 (met koptelefoon), om 14:30 Frank Martinus Arion: Yu di Kòrsou, 2013 (met koptelefoon), om 16:00 Astrid Roemer: De wereld heeft gezicht verloren, 2015 (voorafgegaan door een inleiding van Cindy’s levenspartner, Abram de Swaan). Locatie: Centrum Beeldende Kunst Amsterdam, Waldenlaan 12 (voormalige Cool Cat winkel in Oostpoort), 1093 NH Amsterdam.
Meer over het programma
Meer over de films van Cindy Kerseborn op deze site

«Vernedering verlangt respect ter compensatie – goedschiks of kwaadschiks.» – Aart G. Broek

aart g. broekIn ‘Deradicalisering jihadgangers is wensdenken voor gemoedsrust’ op Sociale Vraagstukken, 19 april 2019:
(…) In een interview vatte terrorismedeskundige Jessica Stern de voedingsbodem van het probleem als volgt samen: ‘Mij lijken gevoelens van vernedering en vervreemding de kern van het probleem. Ik zou daarom een oorlog tegen de vernedering willen afkondigen, maar hoe doe je dat?’ Stern is niet de enige die nadrukkelijk heeft gewezen op de rol van een opeenstapeling van schaamtevolle ervaringen als uitzonderlijk krachtige brandstof voor geweld. De bedoelde ervaringen snijden ons diep in de ziel en voeden een uiterst venijnig samenballen van angst, verdriet en woede. Ook internationaal vermaarde wetenschappers als Louise Richardson, Hans Magnus Enzensberger, Roy Baumeister, Abram de Swaan en Olivier Roy trekken strakke lijnen tussen (de angst voor) vernedering en geweldsuitbarstingen. Je kunt eveneens bij mijn ‘De terreur van schaamte’ (2015) en ‘Schaamrood’ (2017) terecht om nader geïnformeerd te worden. (…) Schaamte-ervaringen staan in onze ziel gegrift als letters in marmer: voor de rest van ons leven. Ze zijn onuitwisbaar, uiterst pijnlijk en vormen de ader van een vrijwel onverzadigbare verlangen naar het zo dikwijls gehoorde ‘respect’, d.w.z. geborgenheid, waardering en bewondering. Bij gebrek daaraan lonkt de weg van geweld: if you can’t join them, beat them! (…)
Lees hier of hier het artikel
Meer over ‘De terreur van schaamte’
Meer over ‘Schaamrood’