Tag: absurdisme

«Eenmaal begonnen, nooit meer opgehouden tot aan de slotzin.» – Kees de Kievid

VoorplatGeelsTuin-75Over ‘Wat een tuin ziet als hij slaapt’ van Johanna Geels op Boekenbijlage, 21 augustus 2023:

(…) “Het mooie van langdurig ziek zijn en zelden je bed uit komen, is dat je je eigen leven bij elkaar kunt verzinnen. Niet dat ik dit doe, alles wat ik bedenk is echt gebeurd of gaat nog gebeuren, maar dat het kan is voldoende.” Luiden de openingszinnen. Dat langdurig ziek zijn ondervindt de auteur zelf; zij lijdt aan het Ehlers-Danlos-syndroom, erfelijke factoren die het bindweefsel aantasten. Het weerhoudt haar niet vanuit een kleine wereld een dagboek bij te houden (80 dagen) waarin zij haar eigen realiteit afwisselt met ludieke hersenspinsels. (…) Waar andere auteurs een heel boek wijden aan het verloop van een ziekte of stoornis, laat Geels zien wat het doet met de werking van haar hersens. (…) Ze maakt de lezer deelgenoot van haar wedervaren. En dat doet ze op een inhoudelijk en stilistisch uitmuntende wijze: geen theekransje of roddelrubriek, maar ‘dit is mijn leven; ik heb het aan je laten zien; doe ermee wat je wilt’. (…) Actualiteit of verleden, het maakt niet uit. Ze zijn de leidraad naar de wereld van Geels, die de lezer zelf moet ontdekken. Dat dat zal gebeuren kan ik je op een briefje geven: eenmaal begonnen, nooit meer opgehouden tot aan de slotzin. Pas dan zal de lezer in verbazing (en misschien verwarring) uitroerpen: ‘Hoe is het mogelijk dat iemand deze wereld zo uitmuntend kan beschrijven’! (…)
Lees verder
Meer over “Wat een tuin ziet als hij slaapt” – Uitgeverij In de Knipscheer
Meer over Johanna Geels bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Dit boek is een achtbaan. En je geniet.» – Marjo van Turnhout

VoorplatGeelsTuin-75Over ‘Wat een tuin ziet als hij slaapt’ van Johanna Geels op Leestafel, 14 april-2023:
Johanna is aan huis gekluisterd vanwege allerlei fysieke en mentale kwalen. Ze is bipolair en chronisch ziek. Ze kan wel wat door haar huis scharrelen, maar buiten komt ze alleen met hulp. Ze wordt verzorgd door drie mensen: Wieke en Anna, verpleegkundigen en K. die vriend en mantelzorger is. Johanna schrijft in haar dagboek, zodat we haar gedurende tachtig dagen volgen: haar klachten en gedachten. Haar dromen en herinneringen. En de waarheid is om mee te spelen: Al op de eerste pagina zet Geels de lezer op een wankel been: “Als je ziek bent, heb je veel tijd om na te denken. Over waarom ik geen kinderen heb gekregen bijvoorbeeld. Mijn dochter zegt dat ik dit fysiek niet had aangekund en ik denk dat zij gelijk heeft.” (…) Als je leven geen enkele zekerheid biedt, als alles alleen nog maar erger wordt, kun je niet anders dan dwalen in je diepste zelf. De lezer gaat mee in deze wereld, in de absurde waan, waarbij niets zeker is. Je kent de waarheid niet en je zult haar niet kennen. Maar het vreemde is: die mis je niet. Dit boek is een achtbaan die soms even rustig over de rails rijdt om dan weer hard in de diepte te storten. En je geniet. Van de poëtische taal, van alles wat echt is maar misschien ook niet. En als je het boek dichtslaat, voel je enigszins labiel, zoals je ook uit een achtbaan stapt.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Wat een tuin ziet als hij slaapt’
Meer over Johanna Geels bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Fascinerende geschiedenis met zinnen van een lucide schoonheid. Geels flikt het.» – Suzanna Esther

VoorplatGeelsTuin-75Over ‘Wat een tuin ziet als hij slaapt’ van Johanna Geels op LeesKost, 21-03-2023:
We lezen het dagboek van een chronisch ziek hoofdpersonage met een bipolair hoofd op haar schouders en één metaforisch hoofd in haar buik. Schakelend tussen haar realiteit, hersenspinsels in het heden en herinneringen uit het verleden schetst ze met een absurdistische rauwe zelfspot vanuit haar microkosmos een getroebleerde doch fascinerende geschiedenis. (…) Vanaf de eerste pagina word je Geels’ universum ingezogen, ze vuurt woorden, zinnen op de lezer af die van een lucide schoonheid zijn om er vervolgens een bitter en giftig sausje over te gieten. (…) Dat wij als lezers niet voor de gezelligheid komen maakt Geels al snel duidelijk, al blijft het tot het einde vaag wat er wél van ons wordt verwacht. Meeleven, meelijden, stukken tekst markeren omdat die herkenbaar, adembenemend zijn of om met afgrijzen vervuld onze billen samen te knijpen? ‘Ik houd niet van plot. Wat kan mij zo’n plot schelen. Ik hou van een huis waar mensen wonen, en dat je dan het dak optilt, naar binnen kijkt, opschrijft wat je niet ziet en weggaat. De rest is geouwehoer.’ Dat is precies wat ze doet. Ze tilt haar dak op, toont het onzichtbare, zet abrupt het dak terug en laat ons beduusd achter. We sjokken gelaten haar verwilderde tuin uit, onszelf afvragend: wat is waan en wat is werkelijkheid? Je moet het maar kunnen, een boek schrijven waarin het hoofdpersonage vanuit bed een fragmentarisch verhaal vertelt dat qua spanning niet onderdoet voor een spannende, soms gruwelijke thriller. Geels flikt het.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Wat een tuin ziet als hij slaapt’
Meer over Johanna Geels bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Een bijzonder goed geschreven en doorleefd boek dat wel een tijdje na lezing onder de huid blijft kleven.» – André Oyen

VoorplatGeelsTuin-75Over ‘Wat een tuin ziet als hij slaapt’ van Johanna Geels op Ansiel, 10-02-2023:
(…) ‘Wat een tuin ziet als hij slaapt’ is een roman in dagboekvorm over ziekte, identiteit, eenzaamheid en vrouw-zijn. De hoofdpersoon in ‘Wat een tuin ziet als hij slaapt’ is door ziekte aan huis en bed gekluisterd. In haar dagboeken doet zij op een bijzondere manier gedurende tachtig dagen verslag van dingen in het heden en het verleden en die kunnen zowel grappig als droevig zijn. Er zitten heel wat verhalen en stemmingen in het boek en ook kan de lezer zich verlustigen aan poëzie. De titel alleen al doet vermoeden dat de auteur een zeer poëtisch taalgebruik hanteert en dat is ook zo. De tuin onder haar raam neemt toch wel een heel prominente plaats in en dat vermeldt ze ook zelf: Hier, vanachter mijn oogramen, houd ik de wereld in de gaten terwijl mijn tuin slaapt, bromt, trilt. (…) Ziek zijn beperkt haar en maakt haar wereld kleiner maar anderzijds krijgt ze ook nieuwe inzichten en maakt ze ook kennis met nieuwe mensen die haar verzorgen. (…) ‘Wat een tuin ziet als hij slaapt’ is een bijzonder goed geschreven en doorleefd boek dat wel een tijdje na lezing onder de huid blijft kleven.
Meer over ‘Wat een tuin ziet als hij slaapt’
Meer over Johanna Geels bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Met ironie geschreven.»

VoorplatGeelsTuin-75Over ‘Wat een tuin ziet als hij slaapt’ van Johanna Geels voor NBD/Biblion, 26-01-2023:
Een roman over ziekte, identiteit, eenzaamheid en vrouw-zijn. De hoofdpersoon in ‘Wat een tuin ziet als hij slaapt’ is door ziekte aan huis gekluisterd. In haar dagboeken doet zij verslag van een woelig heden en verleden, terwijl de tuin onder haar raam de wacht houdt. Gaandeweg wordt de lezer steeds dieper een statische, absurdistische wereld ingetrokken van bipolaire waanzin, foute mannen, onvoorspelbare vaders, kraken in de jaren ’80, de Me Too-beweging en schrijversdromen. Met ironie geschreven. Geschikt voor een brede tot literaire lezersgroep. Johanna Geels (1968) publiceerde 4 dichtbundels en een verzameld columnboek met columns die zij eerder voor o.a. HP/DeTijd schreef. Haar debuutbundel ‘Tuig’ werd genomineerd voor de C. Buddingh’-prijs. Debuutroman.
Meer over ‘Wat een tuin ziet als hij slaapt’
Meer over Johanna Geels bij Uitgeverij In de Knipscheer

‘Murphy Slaw’ van Roni Klinkhamer in De Vishal Haarlem

FotoRoni+Murphy3Vanaf zaterdag 12 november tot en met 11 december 2022 is het werk ‘Murphy Slaw’ van Roni Klinkhamer te zien in de Kleine Zaal van en naast De Vishal in Haarlem. Het betreft haar installatie ‘De Amorikaanse Boekenetalage van Murphy Slaw’ die parallel loopt aan de expositie ‘Collage Peepshow’ in De Vishal zelf, waarvan de opening op zondag 13 november om 15.00 uur is. ‘Murphy Slaw’ is het derde deel in de ‘thrillogy’ over Murphy Slaughter. Met deze opvallende romanreeks gooit Roni Klinkhamer de Nederlandse literatuur op haar kop en introduceert feitelijk een nieuw genre dat ‘impro-lit’ genoemd zou kunnen worden, free literature, analoog aan de jazzmuziek, waarin niets onmogelijk is en ‘less’ niét perse ‘more’ is. Trakteer uzelf op ‘meer’ en laat u meevoeren op het thema van de geliefde antiheld Murphy. U bent van harte uitgenodigd. Opening op zondag 13 november om 15.00 uur. De Vishal, Grote Markt 20, 2011 RD Haarlem.
Lees hier de Uitnodiging
Meer over Murphy Slaw
Meer over Murphy Slaughter
Meer over Murphy’s Laughter
Meer over biografie Roni Klinkhamer
Meer over Roni Klinkhamer op deze site

«Originele (spionage)roman in speelse stijl geschreven.»

VoorplatMurphy3-75Over ‘Murphy Slaw’ van Roni Klinkhamer voor NBD/Biblion, 18 augustus 2022:
‘Murphy Slaw’ is een originele vuistdikke (663 blz.) roman en het derde deel in de ‘Murphy’ trilogie. Murphy gaat creatief aan de gang op culinair gebied en bedenkt het broodje MurphySlaw, dat snel populair wordt. Zo populair dat hij zijn eigen naam ook maar in Murphy Slaw verandert. Vanaf daar belandt hij in de wereld van liquidaties en spionage. Het boek is in absurdistische en speelse stijl geschreven. (…). ‘Murphy Slaw’ is geschikt voor lezers die openstaan voor onconventionele (spionage)romans. Roni Klinkhamer (1951) is een beeldend kunstenaar en auteur.
Meer over ‘Murphy Slaw’
Meer over biografie Roni Klinkhaner
Meer over Roni Klinkhamer bij Uitgeverij In de Knipscheer