Over ‘Waar weg weg is en stilte stiller nog’ van Eric Schneider in Friesch Dagblad, 22 september 2021:
Eric Schneider (1934) (…) werd geboren in Batavia, maar kam naar Nederland en verwierf bekendheid als toneelspeler, regisseur en schrijver (…) Op hoge leeftijd onthult hij zich als poëet. (…) Schneider verhaalt van de onrust en strijd die over de toenmalige Nederlandse kolonie valt. (…) Hij blijft weg van (…) gevoelige politiek (…) en focust op ogenschijnlijk onbeduidende persoonlijke ervaringen. Die weten de sfeer waarin hij opgroeide, die hem vormde, extra scherp neer te zetten. (…) De dichter koppelt zijn eigen wederwaardigheden aan de lotgevallen van mythische en dramatische figuren. (…) De thema’s worden naar een universeel niveau getild en de vertelsels krijgen een extra plot. (…) De dichter komt tot de conclusie dat opgroeien een illusie is, terwijl het steeds minder duidelijk is wat het betekent iemands kind te zijn. Wie waren zijn ouders precies. (…)
Lees hier de recensie
Meer over ‘Waar weg weg is en stilte stiller nog’
Meer over Eric Schneider bij Uitgeverij In de Knipscheer
Tag: acteur
«Het is de nietsontziende oprechtheid die deze gedichten indrukwekkend maakt.» – Hettie Marzak
Over ‘Waar weg weg is en stilte stiller nog’ van Eric Schneider op Meander Magazine, 10 september 2021:
(…) De gedichten laten zich op het oog al gauw onderbrengen in drie thema’s: de gedichten die handelen over karakters uit toneelstukken die al dan niet door Schneider zelf vertolkt zijn, (…) vervolgens gedichten die gaan over zijn familie en zijn verleden en de gedichten die spelen in de tegenwoordige tijd. In de gedichten die de titel dragen van een toneelpersonage geeft Schneider de invulling van die rol weer zoals hij die ziet, maar ook kan de rol of de mythologische figuur aanleiding zijn tot uitdrukking van een gevoel dat niet rechtstreeks met de mythe te maken hoeft te hebben. Eurydike I (…) heeft een ritme dat de lezer mee stuwt met de stroom, die in korte zinnen steeds sterker wordt opgezweept om te eindigen in de climax en dan uit te vloeien in langere regels, waarin rust en stilte eindelijk drijven zonder doel. Ademen, hijgen, stil worden. Het rijm dat gehanteerd wordt, is onnadrukkelijk, onvolkomen en functioneel. (…) De gedichten over de toneelkarakters komen samen in het gedicht ‘Eindspel’. Dit gedicht vormt de overgang van het toneel en de diverse rollen naar de gedichten over de biografische werkelijkheid en het verleden van de dichter. De dichter heeft zijn hart binnenstebuiten gekeerd en zichzelf daarbij niet gespaard. Het is de nietsontziende oprechtheid die deze gedichten indrukwekkend maakt. De maskers van het toneel zijn afgerukt en het naakte gezicht van de dichter kijkt ons aan.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Waar weg weg is en stilte stiller nog’
Meer over Eric Schneider bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Melancholische bundel, verfraaid met schitterende pentekeningen van de auteur.» – Marc De Pril
Over ‘Waar weg weg is en stilte stiller nog’ van Eric Schneider voor NBD / Biblion, 12 augustus 2021:
De jeugd en carrière van Eric Schneider (Batavia, 1934) als toneelspeler, regisseur en schrijver zijn een duidelijke inspiratiebron voor deze bundel. Wonden zijn geheeld doch de littekens blijven zichtbaar. ‘Wij tweeën keken tennis / en tussen twee sets in / zei je Je bent geen kind van mij’ in ‘Zoon’ (p.27), waarna hij over zijn ouders in ‘Batavia 1936’ (p.19) laconiek schrijft: ‘wat verderop spelen mijn ouders geluk’. De toneelspeler-regisseur laat mythische figuren defileren als Eurydike in het titelgedicht, Hamlet en Ophelia, of Goethe’s Faust: ‘Toen ik hem speelde had ik niet de jaren / Toen ik die had, miste ik de moed / die berg van woorden te beklimmen / Voorgoed (p.47) Negenentwintig gedichten als een koppelteken tussen heden en verleden. ‘We hebben onze oorlog / zo vaak weg gezwegen’ (p.25). Keiharde herinneringen: ‘Uw vader is onlangs geruimd / kreeg ik op mijn vraag te horen / Grond is tegenwoordig schaars / zoiets weet men van tevoren’ (p.43). Een melancholische bundel, verfraaid met schitterende pentekeningen van de auteur. Zeer verzorgde uitgave.
Meer over ‘Waar weg weg is en stilte stiller nog’
Meer over Eric Schneider bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Indringende en klassiek getoonzette poëzie.» – André Oyen
Over ‘Waar weg weg is en stilte stiller nog’ van Eric Schneider op Ansiel, 29 juni 2021:
Eric Schneider is in 1934 geboren, in Batavia, de hoofdstad van het toenmalige Nederlands-Indië . (…) In openhartige gedichten en intieme portretten geeft Schneider vorm aan een trauma dat hij met vele andere individuen van zijn generatie, en hun families, deelt. Er is een moeder die in een Japans interneringskamp op Java een lied zingt voor haar zoon (zoals Ophelia na de dood van Polonius in haar onstelpbare verdriet onbegrijpelijke liedjes zong). (…) ‘Waar weg weg is en stilte stiller nog’ is een bundel indringende en klassiek getoonzette poëzie, die de vinger voorzichtig drukt op een wond die nog schrijnt. Eric Schneider schrijft al bijna zijn hele leven poëzie, maar met Waar weg weg is en stilte stiller nog is voor het eerst een aantal van zijn gedichten verzameld in een bundel. (…)
Klik hier voor het bericht op Ansiel
Meer over ‘Waar weg weg is en stilte stiller nog’
Meer over Eric Schneider bij Uitgeverij In de Knipscheer
Eric Schneider Dichter van de Dag op Laurens Jz. Coster
Uit ‘Waar weg weg is en stilte stiller nog’van Eric Schneider op Laurens Jz. Coster, 25 juni 2021:
Redacteur Raymond Noë maakt voor het blog Laurens Jz. Coster elke werkdag een keuze uit een poëziebundel van een Nederlandstalig dichter. ‘Dichter van de dag’ is op deze 25ste juni Eric Schneider (1934) van wie zojuist bij Uitgeverij In de Knipscheer ‘Waar weg weg is en stilte stiller nog’ verscheen, de debuutbundel van acteur Eric Schneider (broer van F. Springer en waarschijnlijk de oudste debutant (86) ooit). De gekozen gedichten zijn ook geplaatst op Neerlandistiek.nl.
Empathie
In iedere rol zit wel een sleutelwoord
waarin de ziel van die ander schuilt
waarmee je je eigen ziel verruilt
zodat je nog alleen die ander hoort
• •
Drie zusters
Wersten besneeuwde grond
kraken onder hoef en laars
Altijd valt te vroeg de avond
en dan lacht men om iets naars
Dokters blijven altijd slapen
Meisjes vingeren de namen
van verzonnen knapen
in de koude condens op ramen
Als vroeg rimpels in hun huid
trekken druppels diepe sporen
in elk zwijgen is het geluid
van marsmuziek te horen
Meer over ‘Waar weg weg is en stilte stiller nog’
Meer over Eric Schneider bij Uitgeverij In de Knipscheer