Argentinië – Uitgeverij In de Knipscheer

«De Gorbatsjov van Cuba.» – Walter Palm

WalterPalm Recensie over Che Guevara’s ‘Met gloedvolle revolutionaire groet. Brieven 1947-1967’ in Antilliaans Dagblad, 27 augustus 2022:
In de jaren zestig prijkte in menig studentenkamer een poster met de iconische foto van Che Guevara en nog steeds zie je het gezicht van deze legende op T-shirts en in het straatbeeld van de eenentwintigste eeuw. Er gaat nog steeds een enorme aantrekking en uitstraling van hem uit. De onlangs gepubliceerde brieven van Che Guevara in Met gloedvolle revolutionaire groet. Brieven 1947-1967 bieden, voor zover brieven daartoe in staat zijn, een boeiend inzicht in het leven en denken van deze bijzondere man. (…) Een intrigerende vraag is hoe deze Argentijnse huisarts zo kon radicaliseren dat hij duizenden kilometers van zijn geboorteland verwikkeld raakte in een guerrilla op Cuba. (…)

Lees hier of hier de hele recensie

Walter Palm (Curaçao, 1951) is een expert op het terrein van integratiebeleid. Vanaf 1982 tot aan zijn pensionering in 2017 was hij werkzaam bij de directie van de rijksoverheid die belast is met integratiebeleid. In de loop der jaren heeft hij zestien ministers mogen adviseren. Met meer dan dertig jaar ervaring op het terrein van integratiebeleid wordt hij na zijn pensionering regelmatig geïnterviewd als expert op het gebied van integratie. Ook publiceert hij vaak over dit onderwerp. Daarnaast maakte Walter Palm naam als dichter in het Papiaments, het Engels en het Nederlands. In 2019 publiceerde Uitgeverij In de Knipscheer zijn essay ‘Het sluipend gif van islamofobie – 1989-2019’. In voorbereiding voor uitgave in najaar 2022 is de titel ‘De vele gezichten van mijn pen’, zijn memoires als dichter en essayist.
Meer over Walter Palm bij Uitgeverij In de Knipscheer

Edurardo Gudiño Kieffer – Ons bindt geen liefde. Roman

Edurardo Gudiño Kieffer
Ons bindt geen liefde
Oorspronkelijke titel Séra por eso que la quiero tanto
Vertaling Giny Klatser
Argentinië, roman
Paperback, 192 blz.,
ISBN 90-6265-254-9
Eerste uitgave oktober 1987

Buenos Aires – Zuid-Amerikaanse metropool van Europese allure, toonbeeld van voorbije glorie en rijkdom – is de eigenlijke hoofdfiguur van Ons bindt geen liefde. De fascinatie en de angst, de attractie en de afschuw die de stad opwerkt bij de miljoenen die er wonen en de honderdduizenden die ernaar toe trekken, verwoordt Eduardo Guidiño Kieffer in meesterlijke stijl en met veel passie en inlevingsvermogen.
Steeds met de lyrisch-wrange poëzie van Borges in zijn achterhoofd en geïnspireerd door toevallige ontmoetingen op straat, door verhalen uit kranten an andere ‘triviale’ bronnen, geeft Kieffer een caleidoscopisch beeld van het leven in deze stenen jungle. Hij volgt de leden van een gezin dat van het platteland komt, en laat de lezer de indrukken en ervaringen van de afzonderlijke personen door hun eigen ogen zien.

Edurardo Gudiño Kieffer (Esperanza, 1935) is jurist en journalist. Hij heeft een vijftiental romans, verhalenbundels en kinderboeken geschreven, naast scenario’s voor toneel en film. In eigen land is hij een van de populairste en meestgelezen auteurs.

Osvaldo Soriano – De laatste roes. Roman

Osvaldo Soriano
De laatste roes
Oorspronkelijke titel Cuarteles de invierno
Vertaling Ana Maria Carvalho en Harrie Lemmens
Argentinië
Paperback, 186 blz.,
ISBN 90-6265-248-4
Eerste uitgave april 1987

Twee outsiders zijn de (anti-)helden in De laatste roes. Een in ongenade gevallen tangozanger en een bokser die over zijn glorietijd heen is, ontmoeten elkaar in een provinciestadje waar ze een volksfeest komen opluisteren. Hun ongedwongen optreden werkt al gauw aanstootgevend, zodat de spanningen die zich onder de schijnbaar kalme oppervlakte afspelen, boven komen borrelen.
De twee zijn niet opgewassen tegen de krachten die ze hebben uitgedaagd, en ze blijken nu op elkaar aangewezen om zich uit hun benarde positie te redden.

«Soriano schrijft met scherpe, agressieve pen, in zinnen die aankomen als oorvijgen. Het verhaal speelt zich af in een Zuid-Amerikaans stadje dat beheerst wordt door het geweld van militairen en de berusting van de burgerij. In wezen is het de geschiedenis van een vriendschap, bijzonder door haar toevallig, bijna irrationeel karakter. Soriano beschrijft dit in een stijl die ingehouden en cru te gelijk is; hij brengt het zo dichtbij dat we het haast kunnen navoelen.» – Michelangelo Antonioni

Ariel Dorfman – Bedrieg de schijn. Verhalen

Ariel Dorfman
Bedrieg de schijn
Oorspronkelijke titel Cría ojos
Chili / Argentinië
Eerste uitgave 1986
i.s.m. uitgeverij Zuid
ISBN 90-6265-233-6

De verhalen in Bedrieg de schijn heeft Ariel Dorfman in ballingschap – deels doorgebracht in Amsterdam – geschreven. Ze zijn een demonstratie van gedrevenheid en vakmanschap en van de overtuiging dat literatuur in deze omstandigheden een daad van verzet moet zijn tegen uitbuiting, onderdrukking en foltering, dat literatuur tot taak heeft het gewenningsproces te ondermijnen en de hoop op betere tijden levend en de solidariteit intact te houden. Dorfman weigert de werkelijkheid onder Pinochet als normaal te beschouwen, en deze verhalen worden dan ook gekenmerkt door een dreigende en drukkende, surrealistische atmosfeer, waarin de verhaalfiguren, meestal gewone mensen, met moed en overtuiging naar een uitweg zoeken. De kracht van Dorfman is dat hij met zuiver literaire middelen werkt zodat de ‘boodschap’ nooit aan de lezer wordt opgedrongen.

De Chileense schrijver Ariel Dorfman (geboren in 1942 in Argentinië) was voor en tijdens de periode Allende zeer actief als stimulator van een eigen Chileense culturele identiteit. Hij publiceerde daarover enkele essays die inmiddels de status ‘klassiek’ hebben gekregen. Na de gewelddadige machtsovername van Pinochet in 1973 koos Dorfman voor een leven in ballingschap, hij doceerde literatuurwetenschappen o.m. in Nederland en de VS. In 1985 verscheen van hem de roman Weduwen.

Osvaldo Soriano – Geen tranen, geen vergeten

Osvaldo Soriano
Geen tranen, geen vergeten
Oorspronkelijke titel No habrá más penas ni olvido
Vertaling Raoul De Smet
Argentinië
Paperback 124 blz.,
ISBN 90-6265-181-X
Eerste uitgave augustus 1984

«Geen tranen, geen vergeten is het verhaal van de politieke machtsstrijd in een klein Argentijns dorp. Een paar onduidelijke meningsverschillen tussen peronistische volgelingen en leiders culmineren in een spiraal van geweld, die uitmondt in een slachtpartij. De personages, die van hoofdstuk tot hoofdstuk van het komische en het groteske overgaan tot de dimensie van de tragedie, worden door de auteur met een koele blik en zonder toegeeflijkheid geobserveerd, al overheerst ten slotte een gevoel van bitter mededogen.
Zwarte humor, een duizelingwekkend tempo, sterke en flitsende dialogen, een snelle en droge stijl – als van een komisch-heroïsche Hemingway – maken deze roman tot meeslepende lectuur.» – Italo Calvino

Osvaldo Soriano werd in 1943 geboren – het jaar waarin Perón zijn intrede deed in de politiek – in Mar del Plata, Argentinië. Na zijn opleiding ging hij in Buenos Aires als journalist werken. In 1973 verscheen zijn eerste roman, die meteen in zes talen werd uitgebracht. In 1976, toen de militairen voor de tweede keer een eind maakten aan een peronistisch bewind, vestigde hij zich in Brussel en studeerde literatuurwetenschappen aan de Universiteit van Leuven. Later trok hij naar Parijs, en tegenwoordig leeft hij weer in zijn geboorteland.
Tot nog toe heeft Soriano drie romans gepubliceerd; van Geen tranen, geen vergeten heeft hij tevens het script voor de gelijknamige film van Hector Olivera geschreven, die op het festival van Berlijn in 1984 werd bekroond en die – uitgebracht vlak voor de eerste verkiezingsnederlaag die de peronisten in vier decennia hebben geleden – in Argentinië grote opschudding heeft veroorzaakt.