Tag: Barrelhouse

«Van het geld dat ik bij mijn voortijdig ontslag als verzekeringsman meekreeg heb ik een cursus muziekproductie gevolgd.» – Johnny Laporte

Jan Hoekema in gesprek met Johnny Laporte in de Pletterij, 7 februari 2024:

In ‘Een goed gesprek met…’, het wekelijkse liveprogramma van Jan Hoekema in de Pletterij, waarin prominente of minder prominente Haarlemmers uit bestuur, politiek, cultuur, maatschappelijk leven en MKB worden een half uur geïnterviewd over wat hen bezighoudt in Haarlem is op 7 februari 2024 muzikant Johnny Laporte te gast, leadgitarist  bij de  Haarlemse bluesfomaties Oscar Benton Blues Band en Barrelhouse . Op zijn 71ste debuteerde hij met een soloalbum en een boek: de langspeelplaat That’s Me, en de roman Zwijgen Zweeg Gezwegen. En natuurlijk zit daar een verhaal achter. Meerdere zelfs. Bij hem geldt: zwijgen is zilver, spreken is goud. Tot slot van het gesprek speelt Laporte akoestisch ‘The World’s in a Tangle’ zoals Laporte het in 1969 leerde kennen van Fleetwood Mac.

Kijk hier naar het gesprek
Meer over ‘Zwijgen zweeg gezwegen’
Meer over Johnny Laporte bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Wonderlijke samensmelting tussen autobiografie en roman met veel humor en lichtheid.» – Herman Veenhof

Over ‘Zwijgen zweeg gezwegen’ van Johnny Laporte in Nederlands Dagblad, 22 december 2023:

Op je 71ste debuteren met een soloalbum en een boek: de langspeelplaat That’s Me, en de roman Zwijgen Zweeg Gezwegen. Dat presteert Johnny Laporte. En natuurlijk zit daar een verhaal achter. Meerdere zelfs. Bij hem geldt: zwijgen is zilver, spreken is goud. (…) Dat boek is dik, bijna vijfhonderd bladzijden. Het is een gelaagd verhaal met als overkoepelend thema het zwijgen. Dat geldt voor de Indische Nederlanders van wie Laporte een telg is. Het geldt ook voor de maffiose wereld, waar het familieverhaal op uitloopt. De familie leefde in Medan, de hoofdstad van het eiland Sumatra. John werd daar in 1952 geboren. (…) Op zijn zesde verhuisde het gezin naar Nederland. (…) Het gezin was zwaar geteisterd. De oorlog, de jappenkampen, de bersiap (het geweld van revolutionaire jongeren tegen vooral Nederlanders en indo’s) en de politionele acties hadden voor een diep trauma gezorgd. (…) De Indische gezelligheid, met vooral veel muziek en altijd lekker eten, heeft een donkere kant: het totale zwijgen over trauma’s en taboes. (…) De Indisch-Nederlandse familie raakt verzeild in een Italiaans complot waarbij boeven en foute priesters een grote rol spelen. (…)  Maar in de wonderlijke samensmelting tussen autobiografie en roman zit ook veel humor en lichtheid. (…)
Ga voor het hele artikel naar website www.nd.nl en tik zoekwoord in.
Meer
Meer over ‘Zwijgen zweeg gezwegen’
Meer over Johnny Laporte bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Een aangename verrassing tussen de usual suspects in thrillerland.» – Rob van Scheers

Over ‘Zwijgen zweeg gezwegen’ van Johnny Laporte in De Volkskrant, 16 december 2023:

In de schaduw van alle boekengeweld van Grote Namen (als Terry Hayes en Robert Galbraith) verscheen er zojuist ook een heuse surprise: ‘Zwijgen zweeg gezwegen’, het debuut van Johnny Laporte, In de muziekwereld staat Johnny Laporte (Medan, Sumatra; 1952) bekend als een indorocker van het eerste uur, de gitarist van de Oscar Benton Blues Band en Barrelhouse. Je verwacht het misschien niet een-twee-drie, maar Johnny Laporte blijkt ook heel aardig te kunnen schrijven. Ik althans werd door de toon en het timbre aangenaam verrast. In zijn als ‘een roman in drie delen’ aangekondigde uitgave volgen we de jonge hoofdpersoon Joachim Broekhuis, die samen met zijn Nederlandse moeder Anna halsoverkop hun rubberplantage in Sumatra heeft moeten verlaten. (…) Moeder, zoon en het kindermeisje Fietje komen uiteindelijk terecht in Wassenaar. Daar (…) worden op pagina 117 drie kisten met hun achtergebleven spullen uit Nederlands-Indië bezorgd. Anna ruikt onraad. En dat kan goed kloppen want in de kisten zitten onder meer een aantal onthoofde wajangpoppen. (…)  Goenagoena. In haar bijgeloof krijgt Anna prompt een visioen van een vrouwelijk skelet in een blauwe jurk en met zwarte lokken dat uit de geopende kist omhoogstijgt. ‘Een krijtwit gezicht, bijna lichtgevend… statig en ernstig, verdrietig tegelijk.’ En dat is nog maar het begin van alle onheil. Zo verschuift het verhaal – dat begon als een familiekroniek – richting een bovennatuurlijke thriller en onderhoudend is het ook. Ik zal niet zeggen dat we nu de nieuwe Louis Couperus hebben ontdekt, maar echo’s van ‘De stille kracht’ zijn hier toch luid en duidelijk hoorbaar. (…) Met zo veel blockbusters in de schappen van de gekende Grote Namen zal ‘Zwijgen zweeg gezwegen’ de Bestseller 60 van de CPNB waarschijnlijk niet halen, maar een lekker obscuur cultproject blijft het.
Lees hier de recensie ‘Met Zwijgen zweeg gezwegen schreef debutant Johnny Laporte een lekkere cultthriller’
Meer over ‘Zwijgen zweeg gezwegen’
Meer over Johnny Laporte bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Een Indische familiekroniek die overgaat in een Italiaanse maffiathriller.» – Peter Bruyn

Over ‘Zwijgen zweeg gezwegen’ van Johnny Laporte in Haarlems Dagblad, 15 november 2023:

(…) Johnny Laporte speelt inmiddels een halve eeuw ‘leadguitar’ bij Barrelhouse, misschien wel de beste bluesgroep van Nederland. (…) Daarnaast was hij nauw betrokken bij de comeback van Oscar Benton, de in 2020 overleden Haarlemse blueszanger. (…)  Daarna maakte Laporte tijd voor zijn bijna vijfhonderd bladzijden omvattende literaire debuut ’Zwijgen zweeg gezwegen’: (…) een labyrint aan verhaallijnen en intriges die naarmate het boek vordert steeds fantastischer worden. (…) John, in 1952 geboren in Medan op Sumatra, komt in 1958 met zijn ouders, broers en zus naar Haarlem-Noord, waar hij zijn jeugd doorbrengt. Vader overlijdt na twee jaar. Hij kan niet tegen het Nederlandse klimaat. Voor veel Indische Nederlanders die in de jaren veertig en vijftig naar Holland kwamen geldt dat ze hier een warme ontvangst verwachtten. Maar dat was zelden het geval. Dat gold ook voor mijn ouders. Ze hadden oorlog en geweld in Indië overleefd, waren getraumatiseerd, maar zwegen daarover. Praten over het verleden was taboe. Ze wilden zich zo snel mogelijk aanpassen. (…) Uiteraard spookt ook de ‘goena-goena’, de Indische magie, door het boek. ‘‘Mijn moeder wilde het daar nooit over hebben, maar mijn tante vertelde die verhalen graag. Ik smulde daarvan. Indonesië bestaat uit verhalen…”

Lees hier of hier verder
Meer over ‘Zwijgen zweeg gezwegen’
Meer over Johnny Laporte bij Uitgeverij In de Knipscheer

Johnny Laporte – Zwijgen zweeg gezwegen. Roman

Johnny Laporte
Zwijgen zweeg gezwegen
Een Indische roman
Indonesië, Nederland
omslagtekening Cary Venselaar
gebrocheerd in omslag met flappen, 496 blz.,
€ 24,50
eerste druk november 2023
ISBN 978 94 93214 46 0

Zwijgen zweeg gezwegen is een verhaal in drie episodes, dat begint als een realistische familiegeschiedenis, over generaties Indisch-zijn, de ‘repatriëring’ en gaat over Indische Nederlanders die met trauma het voormalige Nederlands-Indië ontvlucht zijn en aan de poort staan van een nieuw ongewis leven. Liefdesgeschiedenissen, verboden liefde, jaloezie, vreemdgaan, een buitenechtelijk kind, weemoed, verdriet en vriendschap komen langs. Gaandeweg doet suspense zijn intrede en ontwikkelt de roman zich tot een ‘krimi’, een welhaast episch misdaadverhaal, met tal van thrillerelementen. De diverse verhaallijnen kronkelen als slangen door elkaar en de spanning neemt alleen maar toe bij de passages waar goena-goena en de stille kracht hun rol in het verhaal opeisen. Muziek en de Indische keuken komen, hoe kan het ook anders, veelvuldig aan bod in deze met humor geschreven deels autobiografische roman.

Zwijgen zweeg gezwegen is misdaadroman én heldenverhaal in één. Voor deze debuutroman putte Johnny Laporte royaal uit zijn eigen familiegeschiedenis en zijn waargebeurde belevenissen.

Johnny Laporte werd in 1952 In Medan in Indonesië geboren als John Rijken. Zijn familie emigreerde in 1958 naar Nederland en vestigde zich in Haarlem-Noord. De broers Guus en Johnny kwamen al jong als gitaristen in de muziek terecht: Guus Laporte eerst bij John The Revelator, en Johnny Laporte (samen met Guus) in Oscar Benton Blues Band en in Barrelhouse, de met 2 Edisons bekroonde bluesband die in 2012 is opgenomen in de Dutch Blues Hall of Fame. Gelijktijdig met de roman Zwijgen zweeg gezwegen verschijnt van Johnny Laporte zijn soloalbum That’s Me  op het label Sounds Haarlem Likes Vinyl (Catalogusnummer SHLV066). Voor sommige nummers op het album is de tekst ontleend aan de roman. Meer over That’s Me op www.jlpbluesmusic.com
Meer over Johnny Laporte op deze site

«Een pareltje onder de muziekbio’s!» – René van Kalken

VoorplatBenton-75Over ‘De zeven levens van Oscar Benton’ van Peter Bruyn in Dr. Jazz Magzine (nr. 253, zomer 2021), 18 juni 2021:
Wie onlangs de documentaire I’m Back van Roel en Mees van Dalen heeft gezien, weet het al: geboren Haarlemmer Oscar Benton (1949-2020) was een charismatische bluesmuzikant. Zijn zang klonk oorspronkelijk, net als zijn gitaarspel, dat een merkwaardig snel vibrtro had, overgehouden aan zijn vioolles. (…) Herman ‘Lonesome Tanny Lant’ Souverein drumde mee op de eerste drie Decca-albums tot en met Benton ’71, dat volgens kenners en liefhebbers meteen als de beste productie gold. (Oscar gaf ieder bandlid een bijnaam omdat dat ook in het voorbeeldland Amerika gebruikelijk was.) (…) Peter Bruyn beschrijft alle uitgebrachte albums uitvoerig wat uitnodigend werkt om de platen nog eens te draaien. (…) Het boek handelt niet alleen maar over muziek, want de hoofdpersoon heeft nog veel meer meegemaakt. Een pareltje onder de muziekbio’s! (…)
Lees hier de recensie
Meer over ‘De zeven levens van Oscar Benton’
Meer over Peter Bruyn op deze site

«Een aanrader voor alle bluesliefhebbers.» – Wim Maasakkers

VoorplatBenton-75Over ‘De zeven levens van Oscar Benton’ van Peter Bruyn op Radio Helmond, 16 mei 2021:
Op 11 mei jl. werd Peter Bruyn live geïnterviewd voor het radioprogramma ‘Tegen de stroom in’ op Radio Helmond. Peter Bruyn volgde blueszanger Oscar Benton (actief vanaf eind jaren zestig) met verhevigde interesse sinds zijn comeback in 2010/2011 na een wonderbaarlijk herstel van een coma in 2006, dat na jaren revalidatie resulteerde in de – dankzij gitarist Johnny Laporte – regel voor regel in het verzorgingstehuis opgenomen cd ‘I Am Back’. Wim Maasakkers: «Het is ongelooflijk als je weet hoe het is opgenomen.» Bruyn maakte Bentons successen mee in Oost-Europa en ging in 2019 met hem mee naar Roemenië waar Benton de headliner was van een openluchtfestival met 10.000 bezoekers. Een Nederlandse comebacktournee in februari 2021 was in voorbereiding, alsook een boek over zijn muzikantenleven, maar Oscar Benton haalde die niet en overleed in najaar 2020 aan hartfalen. Het boek van Bruyn was toen voor 80% af en verscheen alsnog in februari 2021. Wim Maasakkers: «Een heel mooi boek. Een aanrader voor alle bluesliefhebbers.»
Luister hier naar de uitzending op de tijdlijn vanaf 35:56.
Meer over ‘De zeven levens van Oscar Benton’
Meer over Peter Bruyn op deze site

«* * * * Smakelijke bluesy biografie.» – Joost Festen

VoorplatBenton-75Over ‘De zeven levens van Oscar Benton’ van Peter Bruyn op 8WEEKLY, 19 april 2021:
(…) Het ene liedje van Oscar Benton, waarmee hij in ons collectieve geheugen zit opgeslagen als we het horen, is zijn hit ‘Bensonhurst Blues’. Pas toen het in een Franse film gebruikt werd leek het Benton te lukken om nog lang plezier aan dat succes te beleven en er voorzichtig op te teren. In sommige landen in het Oostblok werd hij daardoor als een ster gezien, terwijl we hem in Nederland zeker zo niet zagen. Het boek ‘De zeven levens van Oscar Benton’ neemt ons mee op reis door het leven van Oscar Benton, van hoe hij begon aan zijn muzikale carrière, het proeven en genieten van succes tot aan zijn comeback na het ontwaken uit een diepe coma. Alle aspecten van het muzikantenbestaan worden beschreven: het ploeteren en dingen doen die je feitelijk helemaal niet wil, maar die geld in het laatje brengen. De lezer wordt door auteur Peter Bruyn een stevig kijkje achter de schermen van het artiestenleven in Nederland gegund. Een leven dat van de buitenzijde misschien omgeven is door glitter en glamour, maar in werkelijkheid maar heel weinig daarmee te maken heeft. Wat al snel duidelijk wordt is dat Benton er alles voor over had om succesvol te zijn. En op de momenten dat hem dat lukte, zoals in Tsjechië waar hij onthaald werd als een ster en zelfs voor de president mocht zingen, genoot hij met volle teugen. (…) De biografie is met liefde geschreven en geeft zo betrouwbaar mogelijk een beeld van de mens en muzikant Oscar Benton en prikt vakkundig door de Bentoniaanse waarheden (leugens) heen, die vaak de kop op staken. Wie wil weten welke leugens dit zijn wordt van harte uitgenodigd om dit interessante boek te lezen.
Lees hier de recensie
Meer over ‘De zeven levens van Oscar Benton’
Meer over Peter Bruyn op deze site

«‘De zeven levens van Oscar Benton’ is een aangrijpend boek.» – Lambert Smits

VoorplatBenton-75Over ‘De zeven levens van Oscar Benton’ van Peter Bruyn op Keys and Chords – Online Music Magazine, 5 maart 2021:
De Nederpop werd door tal van artiesten en bands op de rails gezet. De Nederblues kon echter op minder voortrekkers rekenen. Twee onder hen waren zeker Harry ‘Cuby’ Muskee en Oscar Benton. Cuby is voor velen vanzelfsprekend, maar Oscar mag zeker niet over het hoofd worden gezien. Zijn ‘Bensonhurst Blues’ mag dan zijn enig bekende nummer zijn, maar het is wel een evergreen. Een evergreen die zelfs tot ver buiten de Nederlandse grenzen geliefd was en nog steeds is. Decennialang was Oscar te zien en te horen op diverse bluesfestivals. Alleen trok hij het bluesgevoel iets te ver door in zijn ‘way of life’. Overmatig alcoholgebruik en bordeelbezoek herschiepen zijn carrière in een woelig parcours en eiste later zijn tol. Thuis valt hij, hij heeft een hersenkneuzing, wordt geopereerd en zweeft tussen leven en dood. Maar Benton is een vechter en komt terug. In het verzorgingstehuis maakt hij opnames met Johnny Laporte, tevens bekend van de band Barrelhouse. Nog één keer gaat hij op tournee en geniet van de aandacht. Even later valt het doek wanneer Oscar overlijdt op 8 november 2020. ‘De Zeven Levens Van Oscar Benton’ is een aangrijpend boek. Het geeft niet alleen een beeld van een artiest die passioneel voor zijn vak leeft, maar het toont eveneens het kantje van een genadeloze showbusiness.
Lees hier het artikel
Meer over ‘De zeven levens van Oscar Benton’
Meer over Peter Bruyn bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Peter Bruyn schrijft mild over het enfant terrible gebleven stemwonder.» – Herman Veenhof

VoorplatBenton-75Over ‘De zeven levens van Oscar Benton’ van Peter Bruyn in Nederlands Dagblad, 26 februari 2021:
Na zeven levens en vijf huwelijken was het dan toch op. Oscar Benton leefde de blues, maar werd hulpbehoevend. Wat blijft, is zijn gouden strot en timing. (…) Journalist Peter de Bruyn brengt postuum meer lijn in het leven van de blueszanger, showman, uitbater van disco’s en bordelen en onverbeterlijke dronkenlap dan hijzelf ooit gekund zou hebben. De Bruyn schrijft mild en laat mensen die veel te stellen hadden met het enfant terrible gebleven stemwonder kritische noten uiten. Het beeld dat verrijst, is van een charmerend verhalenverteller. (…) Als scholier raakte hij al verslingerd aan de muziek, won met zijn Oscar Benton Blues Band in 1968 het gerenommeerde Loosdrecht Jazz Concours en scoorde in 1981 een wereldhit met de ‘Bensonhurst Blues’. (…) Oscar Benton leek na een val in 2006 ten dode opgeschreven, maar stond na tien jaar op, deed zalen galmen en maakte nog twee uitstekende platen. Daarna velde de cumulatie van ziekten en drank hem alsnog op 8 november 2020.
Lees hier het artikel
Meer over ‘De zeven levens van Oscar Benton’
Meer over Peter Bruyn bij Uitgeverij In de Knipscheer