«Hoe de schuld van de ouders afgewenteld wordt op onschuldige kinderen.» – Marjo van Turnhout

VoorplatBarones72Over ‘De barones’ van Janny de Heer op Leestafel, 25 juli 2016:
Dolle Dinsdag is een term uit de Tweede Wereldoorlog als aanduiding voor dinsdag 5 september 1944. Op die dag speelden zich in heel Nederland emotionele taferelen af naar aanleiding van de berichten dat het land nu elk moment bevrijd kon worden van de Duitse bezetting. De geallieerden hadden namelijk in de voorgaande dagen in hoog tempo terrein gewonnen. Paniek brak uit onder de hier aanwezige Duitse soldaten en burgers, maar ook onder hun medestanders, de NSB’ers. (…) De ouders (van Mijnsje Bezemer, toen pas 5 jaar) worden geïnterneerd, de kinderen verdeeld over de familie. Als een van hen ernstig ziek is, krijgt de moeder toestemming om te komen. Maar ze laat weten: ‘Laat ze maar doodgaan.’ Wat voor indruk moet dat niet maken op de kinderen? Dat gevoel, het ongewenst zijn, het gevoel dat anderen haar geven, dat ze besmet is, dat ze per definitie onbetrouwbaar is, geeft haar een enorm minderwaardigheidsgevoel, dat de rest van haar leven zal bepalen. (…) Is het al niet erg genoeg dat de kinderen binnen het gezin en op straat niet gewenst zijn, voor Mien houdt het hier niet op. Ze maakt een helaas totaal verkeerde keuzes wat betreft de man die ze trouwt. Blij het huis uit te zijn, komt ze van de regen in de drup. (…) ‘Hij verstarde, hapte naar lucht. Stak zijn vinger dreigend naar haar op. ‘Dat is de eerste en de laatste keer. Jij komt zonder mij niet naar buiten. Jij feesten en ik werken, nee dat doen we niet.’ Haar mond viel open. Was dit de man met wie ze een week geleden was getrouwd?
Lees hier de recensie
Meer over ‘De Barones’
Meer over Janny de Heer bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Het verhaal van Gerard moet verteld worden.» – Marjo van Turnhout

VoorplatParelmoer-72Over ‘Parelmoerpoeder’ van Clyde R. Lo A Njoe, op Leestafel, 2 mei 2016:
Esther is een tweede generatieslachtoffer. Haar vader, Gerard Anders is al jaren voor de oorlog uitbrak met zijn vrouw uit Duitsland gevlucht naar Amsterdam. (…) Door het verhaal te vertellen voor zover ze dat kent, wordt voor Esther een verwerkingsproces in gang gezet. Haar vaders leven werd getekend door de oorlog, door wat hij meegemaakt heeft. En dat laat zijn sporen na in Esthers leven. (…) Het verhaal van Gerard moet verteld worden. Het verhaal hoe Amsterdammers zich moesten zien te redden tijdens de bezetting is niet een verhaal dat vaak verteld is. Meestal gaat het over helden, of juist zeer foute mensen, niet over burgers, die gewoon lijken maar eigenlijk heel bijzonder zijn. Had het verhaal over Esther weg kunnen blijven? Misschien, maar de schrijver heeft juist haar eigen verhaal gebruikt om meer spanning aan te brengen, en eerlijk gezegd had ik geen idee wat parelmoerpoeder is! De twee verhalen verlopen enigszins parallel, en zelfs al zie je de ontknopingen in beide delen aankomen, je vervelen is er niet bij tijdens het lezen van deze bijna 700 pagina’s!
Lees hier de recensie
Meer over ‘Parelmoerpoeder’
Meer over Clyde Lo A Njoe op deze site

«Ik wilde hebben dat het klopt.»

VoorplatParelmoer-72Over ‘Parelmoerpoeder’ van Clyde Lo A Njoe op Amsterdam FM-Radio, 25 april 2016:
Op maandag 25 april 2016 was auteur Clyde Lo A Njoe live te gast in het boekenuur van 16.00 tot 17.00 uur in het programma ‘Kunst & Cultuur’ van Radio Amsterdam-FM. Hij werkte met enkele onderbrekingen van een aantal jaar sinds 1988 aan zijn epische roman ‘Parelmoerpoeder’ over een na-oorlogse romance tussen twee jonge mensen, waarin tegelijk in detail verhaald wordt over wat de Duits-Joodse ouders van het meisje de jaren 1938 tot 1945 in Amsterdam meemaakten. ‘Ik wilde hebben dat het klopt.’ Een verhaal in een verhaal: twee verhaallijnen die zich beurtelings ontrollen in ‘kleur’ en in ‘zwartwitbeelden’. Alles wat zich afspeelde in die Tweede Wereldoorlog blijkt zijn echo te hebben in het heden. Indrukwekkend qua omvang en qua inhoud. Naarmate de lezer vordert met lezen krijgt hij steeds meer inzicht in het geheel. Het boek is opgedragen aan George Maduro, Boy Ecury en (‘de anonieme held’) Leo Wienesen. Het 2-minutenfilmpje werd na afloop van het interview geschoten door Rob Zwetsloot.
Luister hier naar de uitzending
Meer over ‘Parelmoerpoeder’
Meer over Clyde Lo A Njoe op deze site