«Het carnaval van Ricardo Bonifacio.» – Ko van Geemert

Opmaak 1Interview met Chesley Rach over ‘De terugkeer van Ricardo Bonifacio’ in Ñapa Literatuur (Amigoe), 11 maart 2017:
En dan verscheen een paar maanden geleden uit het niets een roman. ‘Ik teken en schilder eigenlijk al veel langer dan dat ik schrijf, maar dat schilderen heb ik lang niet meer gedaan. Het schilderij dat op het omslag van het boek staat, dateert uit 1994. Ik begon rond die tijd met een drietal verhalen over uiteenlopende onderwerpen, maar het verhaal over Ricardo Bonifacio boeide mij het meest. Daar ben ik mee doorgegaan. Het was een figuur die ik bedacht had, een jongen die in een wijk op Curaçao opgroeit en allemaal avonturen beleeft, om mijn kinderen verhaaltjes te vertellen voor het slapen gaan toen ze nog klein waren. Mijn oudste dochter merkte als tiener een keer op dat ze benieuwd was hoe het de kinderen uit de verhalen vergaan was. Toen was het zaadje geplant.’
Lees hier het interview
Meer over ‘De terugkeer van Ricardo Bonifacio’

«Onder invloed van het carnaval versnelt het tempo, ook in de stijl.» – Marjo van Turnhout

Opmaak 1Over ‘De terugkeer van Ricardo Bonifacio’ van Chesley Rach op Leestafel, 27 februari 2017:
‘De terugkeer van Ricardo Bonifacio’ is een broeierige roman over de tweedeling waar veel Antillianen mee te maken krijgen. Geboren en getogen op een van de eilanden, komen zij naar Nederland om zich verder te ontwikkelen en ontgroeien zo hun verleden. Denken ze. Maar je kan het verleden niet negeren, je moet er mee om leren gaan. Het kost Ricardo heel wat kruim en bijna zijn leven voor hij ontdekt wie hij is. Ontmoetingen met mensen uit zijn verleden en nieuwe kennismakingen versnellen onder invloed van het carnaval het tempo, wat ook in de stijl terug te vinden is. (…) ‘Misschien is juist die nacht van carnaval de enige echte werkelijkheid, omdat wij achter de maskers pas onszelf kunnen zijn en juist achter deze façade al onze remmingen los kunnen laten? Spelen wij normaliter niet een rol binnen de conventies van onze omgeving en de noodzaak om ons te conformeren aan mores van de heersende cultuur?’ Dit is precies het dilemma van Ricardo: moet hij conformeren, een rol spelen, of moet hij zijn gevoel, zijn hart volgen? Maar wat zegt dat hart dan? Echt duidelijk is het niet. Heeft dat te maken met magie? Met de brua, de toverij en het bijgeloof dat het volk van Curaçao nog lang niet achter zich gelaten heeft?
Lees hier de recensie
Meer over ‘De terugkeer van Ricardo Bonifacio’