Over ‘Bitterdagen’ van Peter Lenssen op Leestafel, 28 juni 2017:
(…) Deze roman van Lenssen is prachtig opgebouwd en de lezer raakt bij alle personages rondom Sjef Sonneschein zeer betrokken, maar toch het meest bij Sonneschein zelf. Je vraagt je af hoeveel een mens kan hebben? Toch staat het verhaal van Sjef niet op zichzelf. In de periode waarover Lenssen schrijft hebben veel mensen eenzelfde leefomgeving en daarmee dezelfde ervaringen als de hoofdpersoon. Ouders die de Eerste Wereldoorlog nog hebben meegemaakt glijden ongevraagd de volgende wereldoorlog in, maar zijn nu zelf volwassenen met kinderen, zoals Sjefs ouders. (…) Nadat de oorlogen teneinde kwamen bleef er intens verdriet over om het verlies, verbijstering over wat er gebeurd was en intense schaamte over wat men niet wist of niet wilde weten en opnieuw kon men er niet over praten. Ingehouden angst, opgekropte onmacht, boosheid en frustratie heeft menigeen, net als Sjef, een leven lang beziggehouden. Tel daar nog bij de ‘gewone tegenslagen’ die bij het leven horen en een mens trekt zich, net zoals Sjef, terug in zijn eigen wereld. Al deze aspecten heeft de auteur op een hele bijzonder mooie manier beschreven, eveneens ingehouden, maar het hier en daar ook als het ware uitschreeuwend, zodat het de lezer duidelijk wordt hoe dergelijke omstandigheden een mensenleven kunnen vormen en in zijn greep houden. Daardoor is dit boek van Peter Lenssen beklemmend mooi geworden.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Bitterdagen’
Meer over Peter Lenssen op deze site
Tag: Bitterdagen
«De lezer wordt helemaal meegetrokken in de wereld van de hoofdpersoon.» – Marian Verstappen-Naus
Over ‘Bitterdagen’ van Peter Lenssen voor NBD | Biblion, 24 juni 2017:
Sjef Sonneschein is een oudere verbitterde man die voortdurend heden en verleden door elkaar haalt. Hij herbeleeft de oorlogsjaren waarin zijn vader stierf, de vriendschap met zijn vriend Sjors die in Nederlands-Indië de politionele acties heeft meegemaakt, zijn huwelijk met Jeanne die aan kanker stierf. (…) Sjef lijdt aan Alzheimer en heeft ook kanker. De enige die hij in zijn nabijheid accepteert is het drugsverslaafde hoertje Mounia. Sjef koestert een niet aflatende wrok tegen zijn buurman met een naziverleden. Het verhaal is heel beeldend geschreven. De lezer wordt helemaal meegetrokken in de wereld van de hoofdpersoon. Er is veel actie maar alle gebeurtenissen lopen slecht af, van de voettocht met zijn vader van Heerlen naar Aken, de hechte relatie met zijn vriendje Matty, tot de vlucht van Joodse vrienden uit Duitsland. Het verhaal speelt (…) in Zuid-Limburg en bestrijkt vrijwel het hele leven van Sjef. Een indrukwekkend maar pijnlijk verhaal.
Lees hier het artikel
Meer over ‘Bitterdagen’
Meer over Peter Lenssen op deze site
«Indrukwekkend boek.» – Peter de Rijk
Over ‘Bitterdagen’ van Peter Lenssen op Amsterdam FM-Radio, 21 mei 2017:
In een meeslepend gesprek vertelt Peter Lenssen over zijn tot nu verschenen proza (waaronder zijn debuutroman ‘Töpless/Mijnverdriet’ over de mijnstreek in Limburg en zijn roman ‘In dit land wil niemand wonen’ die enkele jaren voor het generaal vluchtelingenpardon verscheen) in het bijzonder over zijn onlangs verschenen monumentale roman ‘Bitterdagen’. Het betreft de beschrijving van het dagelijks leven van een boze, oude man dat eigenlijk alleen nog bestaat uit het ophalen van herinneringen. Herinneringen aan traumatische ervaringen van hem als 6-jarig jongetje bij de dom van Aken, en later aan de jodenvervolging in zijn Limburgse geboortestreek (een prachtig monument voor hen die er niet meer zijn), de bombardementen vlak over de grens op Aken die de hemel rood kleurden. Wat is goed, wat is slecht? Hij poogt goed te doen door opvang te bieden aan een verslaafde prostituee. Een indrukwekkend boek waarin grote en kleine geschiedenis een belangrijke rol spelen.
Luister hier naar de uitzending
Meer over ‘Bitterdagen’
«Strijdbaarheid en engagement als van Don Quichot.» – Adri Gorissen
Over ‘Bitterdagen’ van Peter Lenssen in Dagblad De Limburger / Limburgs Dagblad, 6 mei 2017:
In ‘Bitterdagen’ is Sjef Sonneschein de hoofdpersoon. Het is een verbitterde, nurkse en wrokkige man, een historicus die leeft in het verleden en voortdurend herinneringen ophaalt. Aan gebeurtenissen in de Tweede Wereldoorlog, aan zijn vader die in de mijn werkte, aan zijn vrouw Jeanne die aan kanker is gestorven, aan zijn vriend Sjors die in Indonesië direct na de oorlog de politionele acties heeft meebeleefd, aan zijn Limburgse jeugd en nog veel meer. Maar Sjef heeft alzheimer, waardoor al die herinneringen door en over elkaar gaan buitelen en een maalstroom van verhalen worden. Een draaikolk die Lenssen ondersteunt met een schrijfstijl van korte, afgebeten zinnen. Evengoed blijft voor de lezer altijd helder waarom Sjef is geworden wat hij nu is. Hij is overigens niet alleen wrokkig en verbitterd, maar heeft ook mededogen, kan niet tegen onrecht en is sociaal bewogen. Reden waarom hij bijvoorbeeld het verslaafde hoertje Mounia in zijn huis onderdak biedt.
Lees hier het artikel
Meer over ‘Bitterdagen’
«Geen woord over de zinloosheid van al die doden.» – Peter Lenssen
‘4 mei – Mijn dodenherdenking’ column van Peter Lenssen, 27 april 2017:
(…) Een oud verzetsman sprak bij DWDD zijn teleurstelling uit over het feit dat jongeren erevelden als de Grebbeberg niet meer bezoeken. De meeste jongeren weten niet eens dat ze bestaan, zei hij. Ik troost me bij de gedachte dat dat komt doordat die erevelden in feite schandevelden zijn. Zoveel geleden, niets geleerd.
Peter Lenssen is de auteur van o.a. ‘Bitterdagen’, een roman waarin ook de echo van de Tweede Wereldoorlog luid doorklinkt.
Lees hier de column
Meer over Peter Lenssen op deze site
De buttplug van het Trumpisme
Column van Peter Lenssen in Buiten de orde:
Wat is dat toch met mannen als Trump, Wilders, Farage, Dewinter, Hofer, Erdogan, Assad, Poetin, Loekasjenko, Kim Jong-un, Xi Jinping, Kadyrov, enzovoort? Wat maakt ze zo vreselijk pedant, onuitstaanbaar en publiciteitsgeil? Het gaat er al lang niet meer om wie de grootste heeft. Het gaat niet om gebrek aan opvoeding, intelligentie of moreel besef. Voor elke uitspraak of misdaad is tegenwoordig wel een sluitende rechtvaardiging te vinden, dus dat is het niet.
Lees hier verder
Meer over Peter Lenssen op deze site
Elders gepubliceerde columns, ingezonden brieven, verhalen, gedichten van In de Knipscheer-auteurs leest u hier
Peter Lenssen – Bitterdagen. Roman
Peter Lenssen
Bitterdagen
Roman
Nederland
gebrocheerd in omslag met flappen,
404 blz., € 22,00
april 2017
ISBN 978 90 6265 956 2
‘Waarom ging je eigenlijk geschiedenis studeren?’ vraagt Sjors.
‘Omdat jij me vertelde dat het heden vooral ook verleden is.’
Gekke Sjef van de honden, zo noemen buurtbewoners hem, een dwaze ouwe man. Sjef Sonneschein leeft in een in zichzelf gekeerde wereld, waartoe alleen Mounia, een verslaafde prostituee toegang heeft. Hij wordt belaagd door boze dromen uit het verleden. De voettocht in 1933 als zesjarig kind van Heerlen naar keizerstad Aken. Zijn vader, door de nazi’s vermoord. Verwarrende herinneringen aan zijn dode jeugdvrienden Matti en Hans. Zijn grote liefde Jeanne die hij illegaal begroef in het bos, met het gezicht naar het oosten, zodat ze altijd de zonsopgang zou zien. Het vreselijke lot van zijn joodse oom Jochum en tante Grete. Sjors die vlak na de oorlog getraumatiseerd uit het jappenkamp naar Zuid-Limburg kwam en zwemmend op weg naar Engeland in de Noordzee verdronk.
Te vaak keek hij weg of deed uit lafheid een stap opzij. Spil in het kwaad dat hem parten speelde is buurman Klavermans, een oud-NSB’er, waarmee het uiteindelijk tot een harde confrontatie komt.
Peter Lenssen schrijft over de dwang van herinneringen, de tragische kracht van liefde en onvermogen, de troebele grens tussen goed en kwaad, ontluistering in oorlog en verzet, de tere relatie tussen vaders en zonen, vriendschap, schuldgevoel en verlies, de ellende van ouderdom en aftakeling en de bittere vrucht van afscheid nemen. Vijfentwintig jaar geleden verscheen van Peter Lenssen het spraakmakend debuut Toplöss/Mijnverdriet. Bitterdagen is zijn tweede grote roman over Zuid-Limburg.