Lydia Sevenster–van der Lelie in interview over ‘De wind van morgen’ van Arjen Sevenster op Humanistisch Verbond, 28 juli 2020:
(…) De brieven waren in eerste instantie bedoeld als mededeling, zodat we niet iedereen moesten bellen. Daar kreeg Arjen zoveel reacties op, dat dat hem stimuleerde om meer brieven te schrijven en er herinneringen van vroeger aan te koppelen. Het kostte veel concentratie en energie, maar Arjen genoot ervan en groeide erin. Hij ging naar Den Haag om te schrijven, maar typte het thuis af. Dan las ik zijn eindversie en dan stelde hij het weer bij. Het was zo een gezamenlijk proces. (…) Toen hij ziek werd en ze daarna zeiden dat hij nog twee jaar had, heb ik gedacht: oké, als jij nog maar twee jaar hebt, dan ga je nu precies doen wat jij wil. Zoals het schrijven van de kronieken. (…) Nadat Arjen overleden was, ben ik allemaal Arjen-projecten gaan doen. En als die dan klaar zouden zijn, moest ‘het’ over zijn. Wat dat ook was. Zo heb ik onder andere zelf een verslag geschreven van wat ik heb meegemaakt en de kronieken voor publicatie voorbereid. (…) Hij zei tot het einde: ‘Ga door met je eigen dingen, blijf je eigen werk doen’. En dat bevalt me goed. (…)
Lees hier het interview met Margot Dekker
Meer over ‘De wind van morgen’
Meer over Arjen Sevenster bij Uitgeverij In de Knipscheer
Tag: boeddhisme
«Waarom ik? Arjen Sevenster beantwoordt deze vraag op een hele mooie en integere manier, zonder hem ooit te stellen.» – Christof Zwart
Over ‘De wind van morgen’ van Arjen Sevenster in Nieuwsbrief Gezondheidscentrum Therapeuticum, 4 juni 2020:
Onlangs verscheen van Arjen Sevenster, wiskundige, uitgever en dichter, een prachtig boek: ‘De wind van morgen’. Hierin beschrijft hij op ingetogen wijze het verloop van zijn ziekte. Aanvankelijk lezen we mee met de mails die hij aan familie en vrienden stuurt in hoofdstukken met weinig poëtische maar wel heldere titels: chemo 1 tot en met 6 en controle 1 tot en met 12. De droge en zakelijke titels verhullen de bloemrijke en prachtige stillevens waarmee de auteur ons meeneemt in het ziekteproces. Niet alleen gunt hij ons een kijkje in het ziekteverloop en de behandeling, maar vooral deelt hij met ons zijn gevoelens en belevenissen aan de hand van prachtige gedichten. Via ogenschijnlijk toevallige associaties komen we steeds meer te weten over zijn leven en werk en leren we hem kennen als iemand met een heel eigen binnenwereld, vervuld van zijn geliefde Japan waarin het Boeddhisme een belangrijke rol speelt. En zo is dit meer een verslag van een innerlijke scholingsweg die al ruim voor de ziekte werd ingezet, maar door het ziekteproces werd geïntensiveerd en versneld. Op een heel intieme wijze doet de auteur verslag van de ziekte zonder sentimenteel te worden. Wanneer mensen overvallen worden door een, potentieel, dodelijke ziekte komt al snel de vraag op: waarom ik? Arjen Sevenster beantwoordt deze vraag op een hele mooie en integere manier, zonder hem ooit te stellen. Ik vond het een troostrijk boekje, zelfs als van het begin af aan duidelijk is dat de auteur de ziekte uiteindelijk niet zal overleven.
Meer over ‘De wind van morgen’
Meer over Arjen Sevenster bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Een even inspirerend als indrukwekkend boek in glasheldere stijl.» – Maarten Asscher
Over ‘De wind van morgen’ van Arjen Sevenster in De levenskunst van Arjen Sevenster, 21 april 2020:
(…) Arjen Sevenster (…) heeft in de laatste twee jaar van zijn leven een spoedcursus ‘leren sterven’ opgelegd gekregen. Dankbaar gebruik makend van de hulp van velen heeft hij die opleiding met goed gevolg – ik zou bijna zeggen: ‘cum laude’ – afgerond. Het bewijs daarvoor is het boek ‘De wind van morgen’. In dit boek zijn de kronieken gebundeld waarmee hij ongeveer twee jaar lang tijdens zijn ziekte en uiteindelijk vanaf zijn sterfbed ruim honderd familieleden en vrienden regelmatig via de email op de hoogte hield van zijn ervaringen, zijn observaties en zijn gedachten, nadat bij hem een agressieve vorm van prostaatkanker was geconstateerd. Het resultaat is een boek waarin je volgens mij op een bewonderenswaardige manier kunt lezen hoe het is om te sterven. Hoe je dat aanpakt. Welke houding ten opzichte van andere mensen aan te nemen. Hoe het beste uit je zelf te halen, terwijl je ondertussen stap voor stap wordt gesloopt. Hoe om te gaan met pijn, met slecht nieuws, met het verlies van een toekomstperspectief. Hoe je dierbaren te betrekken bij zo een hoogstpersoonlijk traject. Hoe ruimte te maken voor de af en toe tijdelijk opflakkerende hoop op verbetering, en ondertussen te leven met de permanente vrees voor – nee, de zekerheid van – wat onvermijdelijk staat te gebeuren. De vraag is: hoe heeft Arjen Sevenster dat gedaan? Hoe is hij erin geslaagd zijn onvrijwillige cursus in de aloude ars moriendi – de kunst van het sterven – zo te ondergaan dat de schriftelijke neerslag daarvan zo’n diepe indruk maakt, ook op lezers die de auteur helemaal niet zo lang of zo intensief of misschien zelfs helemaal niet hebben gekend? (…)
Lees hier het hele artikel van Maarten Asscher
Meer over ‘De wind van morgen’
Meer over ‘Bloemen in de regen’
Helen Knopper over haar comebackroman op Amsterdam FM-Radio
Over ‘Het loopt het ademt het leeft’ van Helen Knopper op Amsterdam FM-Radio, 28 maart 2016:
Op maandag 28 maart 2016 is auteur Helen Knopper live te gast in het boekenuur van 16.00 tot 17.00 uur in het programma ‘Kunst & Cultuur’ van Radio Amsterdam-FM. Zij wordt geïnterviewd door Peter de Rijk en Bert van Galen. Na 18 jaar stilte, maakt Helen Knopper haar comeback met ‘Het loopt het ademt het leeft’, een biografie, die alle trekken vertoont van een thriller. Een indrukwekkend verhaal over een onmogelijke vriendschap. Helen Knopper volgde de Rijksacademie van Beeldende Kunsten in Amsterdam en werkte aanvankelijk als schilderes. Vanaf 1965 kreeg de literatuur steeds meer de overhand: romans, verhalen en poëzie en talloze vertalingen van Engelse en Amerikaanse literatuur.
Luister hier naar de uitzending
Meer over ‘Het loopt het ademt het leeft’