Tag: boek

Werewere Liking – Een liefde van honderd levens

Werewere Liking
Een liefde van honderd levens
Kameroen, Roman
Vertaling: Marianne Gossije
Gebonden met stofomslag, 192 blz., € 17,90
ISBN 978-90-6265-419-2
Eerste druk 1999

«Het enige dat ik geprobeerd heb, is ons allemaal weer hoop en moed te geven, de jongeren in het algemeen en de mensen in Afrika in het bijzonder.» – Werewere Liking, Kameroen

In Een liefde van honderd levens is Lem jachtig op zoek naar snelle methoden om Afrika uit een vermeende neerwaartse spiraal te halen. Zijn grootmoeder maant hem tot kalmte en inzicht door verhalen te vertellen over de grote personages uit de Afrikaanse geschiedenis en mythologie.

De pers over Een liefde van honderd levens
«Werewere Liking is een auteur die wars is van absolute scheidslijnen en hokjesgeest. Of het nu gaat om het failliet van de wilskracht, de kunst van het verlangen of de erfelijkheid van de armoede, zij neemt nergens haar toevlucht tot ‘waarheden als koeien’ en gaat controversiële standpunten inzake ‘Afrikaanse’ kwesties niet uit de weg.» – Marnel Breure (recensente voor o.a. Vrij Nederland)

«Werewere Liking stelt niet alleen de materiële armoede van Afrika aan de orde, maar vooral de armoede van de ziel. Het grootste probleem dat de schrijfster schetst, is het gebrek aan passie. Maar ze blijft dromen over een betere toekomst. Haar hoop is gericht op een nieuw ras en een nieuwe taal.» – Roos-Marie Tummers (schrijf over boeken in o.a. NRC Handelblad)

«Werewere Liking is ‘ingewijd’ in het woord. Op magische, delirische wijze dansen en zingen de zinnen om ons heen envoeren de lezer mee naar een onbekend terrein waar het goed toeven is.» – Le Monde

Michiel van Kempen – Plantage Lankmoedigheid

MICHIEL VAN KEMPEN
Plantage Lankmoedigheid
Nederland / Roman
Paperback, 254 blz., € 15,75
ISBN 90-6265-446-0
Eerste druk 1997

De onderwijzeres Indra probeert haar leven op te bouwen los van haar Miss-achtige verschijning, archeoloog Doctor Bernhard offert aan zijn ambities graag zijn principes op, en ook de historicus Arno Spitzers blijkt er een verborgen agenda op na te houden. Zamuel Brabande is de oude nationalist die in zijn verleden blijft wroeten, terwijl de van energie barstende Amalia Bougezpas telkens nieuwe uitdagingen zoekt.

Allen zoeken hun weg in een jonge staat onder de tropenzon, maar hun levens scheren langs elkaar heen zonder elkaar werkelijk te raken. Zij hebben maar één ding met elkaar gemeen: ze leven in de schaduw van de mythische Schildpad en de groene Legerleider en proberen zich met wisselend succes te wapenen tegen het verval en de verwarring. Zo maken zij deel uit van een maatschappij die wanhopig naar samenhang zoekt. De roman gaat dan ook en vooral over de dilemma’s van de dekoloniserende samenleving, over vooruitgang en stilstand, idealisme en corruptie.
Plantage Lankmoedigheid is het meeslepende en caleidoscopische verhaal van een aantal levens tegen het decor van het Suriname van de jaren tachtig.

Michiel van Kempen (1957) verbleef een vijftal jaren in Suriname en woont tegenwoordig in België. Hij schreef verschillende boeken over Surinaamse literatuur, o.m. De geest van Waraku (1993) en Woorden op de westenwind (1994), en stelde bloemlezingen samen als Hoor die tori (1990) en de Spiegel van de Surinaamse poëzie (1995). Plantage Lankmoedigheid is zijn romandebuut.

De pers over Plantage Lankmoedigheid
Ik las het boek gefascineerd. Het is namelijk ook een sleutelroman. Het verhaal vindt zijn climax in de moord op Arno Spitzers. Pas in het relaas van diens laatste uur komt de titel naar voren: zijn moordenaars dwingen hem tot een uitvoerige boedelbeschrijving van de voormalige plantage Lankmoedigheid. – John Jansen van Galen in Het Parool

Plantage Lankmoedigheid geeft een beeld van de jaren tachtig in Suriname, zoals Van Kempen ze heeft beleefd. De portretten van de figuren zijn levendig en de constructie doortimmerd, want ze geeft samenhang waar die in werkelijkheid ontbreekt. – Jos de Roo in Trouw

Een onthutsende kijk op Surinames menselijke samenleving. Plantage Lankmoedigheid is goed geschreven, met vaart verteld, met de ironie als voertuig. – Wim Rutgers in Amigoe

Maryse Condé – Kolonie De Nieuwe Wereld

MARYSE CONDÉ
Kolonie De Nieuwe Wereld
Guadeloupe, Roman
Vertaling: Rosa Pollé
Gebonden, 300 blz. € 20,–
ISBN 90-6265-436-3
Eerste druk 1997

Aton probeert zijn leven opnieuw in dienst te stellen van de Zonnegod, wiens zoon hij zegt te zijn, en het geloof in de uiteindelijke terugkeer naar het Beloofde Land Egypte levend te houden. Maar de kiem van verdeeldheid is in kleinste kring al gezaaid: zijn vrouw is hem in Guadeloupe ontrouw geweest met een blanke. De sekte groeit nog wel, met twee Duitsers en met ee nviertal vluchtelingen uit Haïti, maar langzaamaan komt Aton tot het besef dat de verhuizing van de kolonie naar Egypte een utopie is en ziet hij voor zijn sekte nog maar één oplossing.

Kolonie De Nieuwe Wereld is een prachtig gecomponeerde roman waarin Maryse Condé de diversiteit van de vereerders van de Zonnegod, hun onderlinge liefdes en ruzies, van alle kanten belicht en tevens haarscherp de aanvankelijke macht van hun leider en hun uiteindelijke verdeeldheid van de commune toont – als was het een blauwdruk van de tragiek van de Zuid-Amerikaanse en Caribische wereld zelf.

Opnieuw is Maryse Condé erin geslaagd een universeel thema te plaatsen in haar eigen Caribische regio en te verwerken tot een zeer leesbare, volstrekt eigentijdse roman.

Aton is net uit de gevangenis in Guadeloupe ontslagen, waar hij, op beschuldiging van teleurgestelde sekteleden van zijn eens bloeiende commune, een straf heeft uitgezeten wegens vermeend seksueel misbruik van vrouwen en kinderen. Met zijn vrouw en kinderen en nog twee getrouwe volgelingen vertrekt hij naar Colombia. De bewoners van Santa Maria vinden de nieuwkomers – die slechts gekleed gaan in lendendoek, wilde rasta-achtige haren dragen en bizarre rituelen uitvoeren – nogal vreemd en hangen bij wijze van spot aan het hek rond het terrein het bordje Kolonie De Nieuwe Wereld.

De pers over Kolonie de Nieuwe Wereld
«De beschrijving van een sekte die Maryse Condé geeft is adembenemend. De beklemmende sfeer van de broeierige kolonie ‘De Nieuwe Wereld’ in het Colombiaanse Santa Maria doortrekt het verhaal van het begin tot het eind. Hoe fantastisch de figuren ook zijn. Maryse Condé weet ze als doodgewone mensen te laten overkomen.» – Trouw

«Romans over vereerders van de Egyptische Zonnegod, hun onderlinge liefdes en ruzies (Proviniale Zeeuwse Courant), die men ook kan zien als een parabal van de kwalen waaraan de kleine Caribische eilanden te lijden hebben: de altijd sluimerende raciale problemen. Goed gecomponeerd en boeiend geschreven.» – NBD

«De boeken van de Guadeloupse schrijfster Maryse Condé hebben altijd iets bovennatuurlijks, iets metafysisch en Kolonie De Nieuwe Wereld is geen uitzondering.» – Theo de Rooy

«Bij Condé krijgt het straatrumoer onderdak in een meeslepend verhaal. Bij haar krijgt het nuanceringen mee, wort het ontdaan van het alledaagse politieke zwart-wit denken. In Kolonie De Nieuwe Wereld wordt duidelijk waarom zovelen de regio trachten te ontvluchten – in religieus fanatisme of door het vliegtuig te pakken.» – Algemeen Dagblad