Over ‘De bouwval’ van Ronny Lobo op Lezers tippen lezers, 1 augustus 2020:
(…) De op het eerste gezicht zo degelijke Willem kan ook niet weerstaan aan macht en geld. Net als vele mensen in koloniale gebieden wordt er ook door Willem in Curaçao gefraudeerd dat het een lieve lust is. (…) Willem heerst als een katholieke potentaat in zijn gezin, maar houdt er voor zichzelf nauwelijks christelijke waarden op na. Zijn vrouw volgt geheel in het kader van de tijdsgeest de wensen en grillen van haar man, zonder zich al te veel vragen te stellen maar waarvoor ze later wel duur zal moeten betalen. ‘De bouwval’ is een heel confronterende roman over sociaal aanzien, corruptie en het betalen van een hoge morele prijs voor geestelijk bouwen of drijfzand.
Lees hier de recensie
Meer over ‘De bouwval’
Meer over Ronny Lobo bij Uitgeverij In de Knipscheer
Tag: Bouwen op drijfzand
«Prima roman van Curaçaose schrijver Ronny Lobo.» – Mark Weenink
Over ‘Bouwen op drijfzand’ van Ronny Lobo op La Chispa – Het Latijns Amerika Magazine, 12 november 2017:
De titel van de debuutroman ‘Bouwen op drijfzand’ van de Antilliaanse auteur Ronny Lobo (1954) geeft weinig hoop voor een goede afloop van het verhaal. De vraag is hoe en wat er gaat gebeuren.
Hoofdpersoon Kenzo is architect. (…) Op bouwen heeft hij een klimaatbewuste en esthetische visie, vanuit overtuiging bouwt hij huizen zo veel mogelijk in harmonie met de natuur. (…) Kenzo’s smaak komt lang niet altijd overeen met die van zijn klanten, maar hij beheerst de kunst van het opdrachten krijgen en kan zo nodig een compromis sluiten met opdrachtgevers. (…) Het verhaal is onderhoudend en bovendien helder, boeiend en met spanning geschreven. (…) ‘Bouwen op drijfzand’ is een roman met liefde voor het Caribisch gebied, gecombineerd met passie voor architectuur. Lobo houdt van het eiland, waarvan hij de couleur locale goed meegeeft maar ook problemen als armoede en criminaliteit aanstipt. Een prima setting voor een verhaal over universele emoties als liefde, jaloezie en achterdocht.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Bouwen op drijfzand’
Meer over Ronny Lobo
«Het carnaval van Ricardo Bonifacio.» – Ko van Geemert
Interview met Chesley Rach over ‘De terugkeer van Ricardo Bonifacio’ in Ñapa Literatuur (Amigoe), 11 maart 2017:
En dan verscheen een paar maanden geleden uit het niets een roman. ‘Ik teken en schilder eigenlijk al veel langer dan dat ik schrijf, maar dat schilderen heb ik lang niet meer gedaan. Het schilderij dat op het omslag van het boek staat, dateert uit 1994. Ik begon rond die tijd met een drietal verhalen over uiteenlopende onderwerpen, maar het verhaal over Ricardo Bonifacio boeide mij het meest. Daar ben ik mee doorgegaan. Het was een figuur die ik bedacht had, een jongen die in een wijk op Curaçao opgroeit en allemaal avonturen beleeft, om mijn kinderen verhaaltjes te vertellen voor het slapen gaan toen ze nog klein waren. Mijn oudste dochter merkte als tiener een keer op dat ze benieuwd was hoe het de kinderen uit de verhalen vergaan was. Toen was het zaadje geplant.’
Lees hier het interview
Meer over ‘De terugkeer van Ricardo Bonifacio’
Ronny Lobo over zijn roman ‘Tirami sù’ op Amsterdam FM-Radio
Over ‘Tirami sù’ van Ronny Lobo op Amsterdam FM-Radio, 19 september 2016:
Peter de Rijk spreekt met Ronny Lobo, eventjes over uit Curaçao, over zijn beroep van architect en over zijn schrijverschap, met name over zijn tweede roman ‘Tirami sù’. Het gesprek vond plaats in het boekenuur van 16.00 tot 17.00 uur in het programma ‘Kunst & Cultuur’ van Radio Amsterdam-FM.
Luister hier naar de uitzending [start op 6.10 op de tijdbalk]
Meer over ‘Tirami sù’
Meer over Ronny Lobo bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Met ‘Tirami sù’ bewijst Ronny Lobo dat hij gegroeid is als schrijver.» – Jerry Dewnarain
Over ‘Tirami sù’ van Ronny Lobo in De Ware Tijd Literair, 7-8 mei 2016:
‘Tirami sù’ gaat kortgezegd over een spannende zoektocht van twee tieners naar hun afkomst, een bekend thema in de Caribische literatuur. Bovendien kaart Lobo ook een ander thema aan, namelijk ‘adoptie’. Binnen de Caribische Nederlandstalige literatuur is Lobo een van de weinige schrijvers die het thema ‘adoptie’ bespreekt. (…) ‘Tirami sù’ is een moderne versie van Cola Debrots boek ‘Mijn zuster de negerin’, dat in 1935 uitkwam. De toepassing van internet, het gebruik van mobiele telefoons, sms’jes en laptops maken het verhaal heel modern voor de jonge lezers. Het is ongetwijfeld een boek dat de jeugd, vooral de Caribische jeugd, zal boeien vanwege de herkenbaarheid van het thema – zoektocht naar afkomst of identiteit (queeste). De schrijver bouwt bovendien de spanning van de plot ‘steen-voor-steen’ op om tot de ontknoping te komen. Met de ruimte (waar het verhaal zich afspeelt: Nederland-Aruba-Curaçao-Bonaire; de connectie tussen moederland Nederland en zijn eilanden) en zijn beeldend taalgebruik, overigens een sterk wapen van de schrijver Lobo, metselt hij zijn bouwsel tot een boeiend verhaal.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Tirami sù’
Meer over Ronny Lobo bij Uitgeverij In de Knipscheer
De zoektocht van twee tieners naar hun afkomst.
Walter Palm over ‘Tirami sù’ van Ronny Lobo voor Biblion, 21 maart 2016:
Een verliefd koppel, de tieners Elroy en Silvana, is op zoek naar hun afkomst. Elroy twijfelt over de vraag wie zijn biologische vader is en Silvana, die geadopteerd is, is op zoek naar haar biologische ouders. De waarheid blijkt heel anders te zijn dan ze konden vermoeden. Tweede roman van de Curaçaose auteur en architect Ronny Lobo, het vervolg op zijn debuut ‘Bouwen op drijfzand’*. Een vlot geschreven roman met een verrassend slot.
Meer over ‘Tirami sù’
Meer over Ronny Lobo bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Een boek om je vingers bij af te likken.» – Ezra de Haan
Over ‘Tirami sù’ van Ronny Lobo op Literatuurplein en in Antilliaans Dagblad, 14 januari 2016:
Tirami sù, de spannende roman, bestaat uit verschillende lagen van levensgeschiedenissen met daartussen de zoete mix van passie en kalverliefde. Je moet die diverse levens ontrafelen tijdens het lezen, die van de ouders en die van hun kinderen. Ronny Lobo heeft ervoor gezorgd dat het spannend blijft tot het eind door steeds weer nieuwe informatie aan het verhaal toe te voegen. (…) Doordat de personages in de roman uit verschillende milieus op Curaçao komen, ontkomt de auteur er niet aan de verschillen te beschrijven. Het luxeleven van de geslaagde architect Kenzo verschilt nogal van dat van zijn verdwenen rivaal Roy, de zoon van een visser. En ook al zijn de verwikkelingen waarmee de diverse karakters in het boek te maken hebben nog zo onderhoudend, juist deze fragmenten waarin Lobo zijn overduidelijke liefde voor de Antillen tentoonspreidt door erover te schrijven, laten pas echt zijn talent zien.
Lees hier en hier de recensie
Meer over ‘Tirami sù’
Meer over Ronny Lobo bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Vernieuwende roman in de Curaçaose literatuur.» – Jos de Roo
Over ‘Bouwen op drijfzand’ van Ronny Lobo op Caraïbisch Uitzicht, 7 december 2015:
De reden dat ik toch opnieuw aandacht vraag voor ‘Bouwen op drijfzand’ is dat nog niet ter sprake is gekomen dat de architectuur in de roman een metafoor is voor de man-vrouwrelatie: het werk van een architect is bouwen op drijfzand, net als het aangaan van een monogame relatie. (…) Het verhaal heeft een verrassend slot; ik zal het niet verraden, hoe verleidelijk het ook is om mee te varen op de spitsvondigheid van Lobo. Wel wil ik nog iets zeggen over de uitwerking van het veelmannerij-motief. Het is in ‘Bouwen op drijfzand’ gesitueerd in de betere milieus en raciale en sociale verhoudingen spelen er geen enkele rol in. Het is echt de tegenpool van het macho-motief waar de mannen aan de touwtjes trekken. Hier windt de vrouw drie mannen tegelijkertijd om haar vingers en liegt en bedriegt om dat zo te houden. Zo is het bouwen en de architectuur een metafoor geworden voor de man-vrouwverhoudingen. Relaties aangaan is ook bouwen op drijfzand. De boodschap blijft: je moet kiezen en dat heeft consequenties dat je iets anders niet kiest. Het is een hoogst originele metafoor waarop deze roman is gebouwd. ‘Bouwen op drijfzand’ is een vernieuwende roman in de Curaçaose literatuur.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Bouwen op drijfzand’
Meer over ‘Tirami sù’
«Een aangrijpend en intelligent werk.» – André Oyen
Over ‘Tirami sù’ van Ronny Lobo op Ansiel, 13 november 2015:
In ‘Tirami sù’ het tweede boek van Ronny Lobo staat de architectuur niet echt centraal maar draait het meer om het biologische ouderschap. Kenzo Schmidt, Karin Oei en Roy Goodweather uit ‘Bouwen op drijfzand’ mogen dan als personage ook in deze roman terug opduiken, toch is ‘Tirami sù’ wel degelijk een op zich staand werk. (…) Doordat de architectuur een bijrol speelt in deze roman is het geheel iets minder technisch en leest het geheel nog vlotter. ‘Tirami sù’ is een aangrijpend en intelligent werk in een bijzonder knappe taal en stijl over een intense zoektocht naar biologische ouders.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Tirami sù’
Meer over ‘Bouwen op drijfzand’
«Verrassend boek, knappe constructie.» – Walter Palm
Over ‘Tirami sù’ van Ronny Lobo in Antilliaans Dagblad, 5 november 2015, en op Caraïbisch Uitzicht, 6 november 2015:
De vraag naar de biologische vader is een terugkerend thema in Antilliaanse romans. In Tirami sù van Ronny Lobo staat opnieuw dit thema centraal. Even lijkt het erop dat Tirami sù de kant uitgaat van Mijn zuster de negerin van Cola Debrot, maar in tegenstelling tot Mijn zuster de negerin, dat druipt van zwaarmoedigheid, blijft de toon in Tirami sù licht en luchtig als een Curaçaose wals. Drama’s over vaderschap worden weggewuifd onder het genot van een tiramisù. (…) Tirami sù is te beschouwen als een vervolg op de roman Bouwen op drijfzand dat van dezelfde auteur is verschenen in 2013. Hoofdpersoon in Bouwen op drijfzand is de architect Kenzo Schmidt. (…) Een belangrijk verschil tussen Tirami sù en Bouwen op drijfzand is dat in Tirami sù Elroy en Silvana de hoofdpersonen zijn en niet Kenzo. Dat heeft ook als consequentie dat er geen architectonische uitweidingen plaatsvinden zoals in Bouwen op drijfzand. Architectuur komt in Tirami sù wel op een andere manier tot uitdrukking namelijk in de knappe constructie van deze roman.
Lees hier en hier de recensie + hier
Meer over ‘Tirami sù’
Meer over ‘Bouwen op drijfzand’