«De liefde voor Aruba zit duidelijk diep.» – Mark Weenink

Over ‘Onder de watapana’ van Jacques Thönissen in La Chispa, nr. 366, 2014:
In ‘Onder de watapana’ tekent Jacques Thönissen het eiland Aruba op. In veertien ongecompliceerde en naturel geschreven verhalen geeft hij ‘dushi tera’ weer, waar de noordoostpassaat de noodzakelijke verkoeling biedt. (…) Een tropische, magisch realistisch aandoende sfeer spreekt uit ‘Je moet er in geloven’, waarin de westerse en de latijnse visie op geneeswijzen botsen. In titelverhaal ‘Onder de watapana’ put een naamloze schrijver inspiratie uit de stenen die hem omringen. De watapana – ook wel bekend als dividivi – is als boom het symbool van Aruba, die doordat de wind altijd uit dezelfde hoek komt, naar het zuidwesten groeit. ‘De schepping van Aruba’ is amper twee bladzijden, maar vertelt op mooie wijze het ontstaan van het eiland, waarbij buureilanden Bonaire en Curaçao en passant in de schaduw worden gezet. Met zijn onderwerpen en stijl weet Thönissen Aruba aardig te vatten. De liefde voor Aruba zit duidelijk diep.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Onder de watapana’
Meer over Jacques Thönissen bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Lees Joseph Harts ‘Verkiezingsdans’ op eigen wijze, want daar gaat het om in de literatuur.» – Wim Rutgers

VoorplatVerkiezingsdans75KleinOver ‘Verkiezingsdans’ van Joseph Hart in Antilliaans Dagblad, 10 april 2014:
In de drie delen van de meer dan vijfhonderd pagina’s tellende roman beschrijft de verteller het leven van de bevlogen docent Matthew die met een aantal vrienden een discussiegroep start, die het doel heeft de noodzakelijke politieke en sociale vernieuwing op het eiland door te voeren. (…) Op jonge leeftijd werd Matthew seksueel al ingewijd door de dienstmaagden, was hij zijns ondanks getuige van de wrange relatie die tussen zijn ouders bestond. Zijn vader was een incestueuze dronkaard die zijn dochter misbruikte en zijn vrouw in zijn delirische toestanden seksueel vernederde. Matthew haatte als een klein oedipusje zijn vader en hing aan zijn moeder, een afwijking waaraan hij op latere leeftijd nog bijna te gronde gaat omdat het hem nachten van demonische dromen bezorgt. (…) Die jeugdige haat-liefde bepaalt in sterke mate Matthews leven als volwassene in zijn huwelijk in Nederland en zijn relatie tot zowel zijn grote liefde voor de moeder van een van zijn leerlingen, tot hij eindelijk de ware liefde ontdekt. Aanvankelijk lijkt Matthew met zijn charismatische politieke stijl wel een superman, tot zijn traumatische ervaringen uit zijn jeugd zijn ondergang dreigen te worden, die hij echter door vriendschap en het vermogen echte liefde te geven en te ontvangen overwint.
Lees hier de recensie in de krant of hier als tekst
Meer over ‘Verkiezingsdans’