Over ‘Regensoldaten’ van Kristien De Wolf op Boekenbijlage, 28 juni 2021:
(…) Mus is de bijnaam van Magda, omdat ze na haar geboorte niet huilde maar piepte. (…) Inmiddels heeft ze kennis gemaakt met buurjongen Andy Callens en zijn moeder Bertien. Beide worden vrienden voor het leven. Dan is het tijd geworden om uit te vliegen. (…) Hierover vertelt het eerste deel van het boek. (…) Mus blijft haar hele leven snakken naar verhalen, maar in haar studententijd duiken er vele op waar aan zij zelf part noch deel heeft, tot haar grote ergernis. Met een groep studenten in Gent, waar ook Andy – hij noemt haar zijn musmeisje – toe hoort, feest, zuipt en sekst zij er lustig op los, maar toch is zij een meer serieuze student dan de meesten uit haar groep en behaalt zij de universitaire dokterstitel als neurologe. Ze drijft steeds verder af in haar alcoholverslaving en vraagt zich soms af of haar patiënten niets daarvan merken. Daarover verhaalt het tweede boekdeel. In het derde en kortste slotdeel lijkt ze de moed te hebben gevonden een nieuw leven te beginnen als ze haar fles met sterke drank in de gootsteen leeg gooit. Ze heeft een afspraak met Andy en gaat op weg naar hem toe. (…) Stilistisch is dit boek een juweeltje. Als waren het de “legomasters” zelf, zo bouwt de auteur een panorama van taaltempels. (…) Tragiek verwoordt De Wolf met een milde humor en zelfspot, die ertoe leiden dat ook wrange passages lichtvoetig worden beleefd. (…) Probeer jezelf hierna nog maar eens te overtreffen Kristien!
Lees hier de recensie
Meer over ‘Regensoldaten’
Meer over Kristien De Wolf bij Uitgeverij In de Knipscheer
Tag: coming of age
«De Wolf is een schrijfster die nogmaals bewijst dat we niet om haar heen kunnen!» – Marjo van Turnhout
Over ‘Regensoldaten’ van Kristien De Wolf op Leestafel, 10 juni 2021:
Magda, neuroloog van beroep, met een eigen praktijk. Ze wordt veelal dokter Mus genoemd, een bijnaam die uit haar jonge jaren aan haar is blijven kleven. (…) Het enige goede in haar leven is Andy. De buurjongen bij wie ze een toevlucht vindt. Andy gaat mee als ze gaat studeren, en blijft jarenlang een vast onderdeel van haar leven. Ook als ze zich te buiten gaat aan het studentenbestaan, aan drank en vriendjes, veel vriendjes. Hij is haar veilige haven. Andy is er altijd immers. Een vanzelfsprekendheid. Tot het te laat is. Of… krijgt ze nog een herkansing? Terwijl Mus ons haar verhaal vertelt neemt ze slokken uit de fles. (…) Kristien de Wolf vertelt in fraaie volzinnen over een tragisch verlopen leven, en dat doet ze niettemin met humor, zodat het opnieuw een prachtige roman is geworden. Een tragisch verhaal zo mooi vertellen, dat kan alleen een Vlaming. De Wolf is een schrijfster die nogmaals bewijst dat we niet om haar heen kunnen!
Lees hier de recensie
Meer over ‘Regensoldaten’
Meer over Kristien De Wolf bij Uitgeverij In de Knipscheer
«‘Regensoldaten’ gaat verder dan het klassieke coming of age-thema.» – André Keikes
Over ‘Regensoldaten’ van Kristien De Wolf op Tzum 4 juni 2021:
Als geluk onbereikbaar blijft, aan wie ligt dat dan? Psychologen en psychiaters grijpen graag terug op iemands kinderjaren, de band met de ouders. Kristien De Wolf laat de protagonist in haar tweede roman ‘Regensoldaten’ zelf terugkijken op ontwikkelingen in haar leven, die mogelijk van invloed zijn geweest op wie ze later werd. Deze moeizame, soms dwangmatige queeste, die maar zelden de gewenste gloria oplevert, lijkt een constante te zijn in De Wolfs werk. In haar debuut, de verhalenbundel ‘Rotgeluk’, stelt ze al scherp op het menselijk tekort. In haar roman, ‘Ava Miller en ik’, legt De Wolf de nadruk op de draagwijdte van karakterverschillen. ‘Regensoldaten’ sluit daar prachtig bij aan. De roman is opgedeeld in drie onderdelen; de kinderjaren van Magda Mus, haar studentenjaren in Gent en de latere periode waarin ze werkzaam is als zwaar aan de drank geraakte neuroloog. Daarbij kleurt De Wolf haar indrukken van die periodes steeds trefzeker en graag ironisch in met voor die tijd kenmerkende gebruiken en producten.(…) ‘Regensoldaten’ gaat verder dan het klassieke coming of age-thema. Het boek benadrukt de uitzonderlijkheid van werkelijk gelukt menselijk contact. Heel soms doet zich zo’n unieke mogelijkheid voor, maar veel vaker vervliegt het momentum als rumoerige regendruppels. (…)
Lees hier de recensie
Meer over ‘Regensoldaten’
Meer over Kristien De Wolf bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Het boek tussentijds wegleggen lukt maar met moeite.» – Mr. J.J. Groen
Over ‘Onomkeerbaar’ van Ines Nijs voor NBD / Biblion, 4 juni 2020:
Ines Nijs (1968, filoloog en freelance redacteur) debuteert zeer overtuigend met deze roman over coming of age van de 18-jarige Zoé Veneur. Als vaderloos kind, opgroeiend in een katholiek internaat, zoekt zij antwoord op het geheim dat haar afstandelijke moeder en de internaatszuster Godelieve over haar afkomst angstvallig bewaren. Zoés groei naar volwassenheid gaat gelijk op met een verbeten zoektocht naar haar vader en de acceptatie dat zij anders is dan haar klasgenoten. Nijs vertelt in mooie toegankelijke taal een realistisch verhaal dat zich heel geleidelijk tot een onverwachte ontknoping ontrolt. Het boek tussentijds wegleggen lukt maar met moeite.
Meer over ‘Onomkeerbaar’
«Universeel door de thematiek.» – Jan Stoel
Over ‘Onomkeerbaar’ van Ines Nijs in Literatuur onder de loep! op Hebban, 6 mei 2020:
‘Onomkeerbaar’ is een ontwikkelingsroman die een familiegeschiedenis ontrafelt, geheimen onthult, trauma’s aan de oppervlakte brengt en het hoofdpersonage inzicht geeft. Ines Nijs weet vol gevoel en met oog voor de schoonheid van het kleine een mooie sfeer neer te zetten. Hoofdpersonage Zoé gaat op zoek naar zichzelf, wil zich bevrijden van alles waarvan ze voelt dat het voor haar verborgen gehouden wordt. Maar ze zoekt ook vertrouwen en veiligheid. Het levert een roman op die de moeite waard is, die tot nadenken stemt en wat vragen openlaat. (…) Het verhaal wordt universeel door de thematiek. Het gaat niet alleen over een meisje dat volwassen wordt, maar ook over angst, liefde, opgroeien in een wereld van geheimen en wat dat met je doet. (…)
Lees hier het interview van Jan Stoel
Meer over ‘Onomkeerbaar’
«Vol gevoel en met oog voor de schoonheid van het kleine weet ze een sfeer neer te zetten.» – Jan Stoel
Over ‘Onomkeerbaar’ van Ines Nijs op Hebban, 14 april 2020:
(…) Ines Nijs heeft met ‘Onomkeerbaar’ een psychologische ontwikkelingsroman geschreven, die een familiegeschiedenis ontrafelt, geheimen onthult, trauma’s aan de oppervlakte brengt en het hoofdpersonage inzicht geeft. Zoé gaat op zoek naar zichzelf, wil zich bevrijden van alles waarvan ze voelt dat het voor haar verborgen gehouden wordt. Maar ze zoekt ook vertrouwen en veiligheid. Verschillende verhaallijnen en generaties worden ingenieus met elkaar verknoopt in het verhaal. Ines Nijs vertelt enerzijds het verhaal chronologisch, maar maakt anderzijds sprongen in de tijd, gebruikt flashbacks en flashforwards. Ze zorgt ervoor dat het verhaal spanning blijft houden en schrijft in een ritme dat past bij de leeftijd van Zoé. Vol gevoel en met oog voor de schoonheid van het kleine weet ze een sfeer neer te zetten. (…) Ines Nijs heeft thema’s als eenzaamheid, onzekerheid, groei naar volwassenheid, (dromen van) geluk en verdriet, angst, opgroeien in een wereld van geheimen, omgaan met trauma’s, organisch verwerkt in haar verhaal. Ze schrijft scenisch en weet geloofwaardige personages neer te zetten. Je voelt wat Alida en Zoé doormaken, deze personages gaan onder je huid zitten. (…)
Lees hier de recensie
Meer over ‘Onomkeerbaar’
«Mooi en sterk boek over groeipijnen.» – André Oyen
Over ‘Onomkeerbaar’ van Ines Nijs op Lezers tippen lezers, 7 april 2020:
(…) De roman vertelt ons het coming of age verhaal van Zoé. (…) Omdat haar moeder werkt in een hotel, moet het meisje bij een ouder koppel blijven gedurende de dag. Wanneer de oudere vrouw overlijdt moet ze naar een internaat. In het jaar waarin ze achttien wordt, gaat ze op zoek naar haar vader van wie ze ondertussen de naam en ook de verblijfplaats kent, maar die zoektocht loopt anders af dan ze had durven vermoeden. ‘Onomkeerbaar’ is een heel sterk boek over opgroeien in een wereld vol geheimen. Volwassenen willen maar niet verstaan met welke trauma’s ze kinderen opzadelen. ‘Onomkeerbaar’ is een heel mooi en sterk boek over groeipijnen.
Lees hier het signalement
Meer over ‘Onomkeerbaar’
«Ik liet mijn voorbehoud na de eerste bladzijden al varen.» – Rika Ponnet
Over ‘Ava Miller en ik’ van Kristien De Wolf in De Morgen, 22 april 2019:
(…) Ik was vergeten hoeveel plezier je beleeft aan die ene parel die je zelf in de oester ontwaart. Dit boek kwam vanuit mijn persoonlijk leven binnen gewaaid, ik begon er aan zonder voorkennis en dus met mild voorbehoud, maar liet dat na de eerste bladzijden al meteen varen. De Bildungsroman, het coming of age-genre heeft me altijd gelegen, wegens psychologisch blijvend interessant. Ik dacht aan Elena Ferrante, ook wat aan Spit en zelfs aan de populaire Netflixreeks, Sex Education. Maar al die referenties hoeven in wezen niet. Dit boek is een heerlijke, Oost-Vlaamse – en dat is niet denigrerend bedoeld – versie van de universele pijn die opgroeien heet. Relevant, opdat we nooit zouden vergeten hoe moeilijk dat is. Stof tot discussie omwille van de talrijke filosofische bedenkingen. Iets om van te genieten, door het zuivere taalgebruik, het gepaste tempo. (…) Kristien De Wolf is dit jaar 50, dan kom je niet meer op leeftijd, dan heb je die leeftijd en juist daardoor ook de kracht om de demonen van je jeugd voorgoed gepast te slapen te leggen. Het is wat ze met verve deed in ‘Ava Miller en ik’.
Lees hier de recensie op ‘Duet’
Meer over ‘Ava Miller en ik’
Meer over Kristien De Wolf op deze site
«Sterk, doeltreffend, soms grappig.» – Mirjam Scholten
Over ‘Ava Miller en ik’ van Kristien De Wolf voor NBD / Biblion, 16 mei 2019:
De zestienjarige, altijd in het zwart geklede Sieg Engel kiest bewust voor eenzaamheid en toeschouwer zijn. Tot Ava Miller in haar klas komt, brutaal en uitdagend. Sieg raakt aan haar verslingerd en wordt haar schaduw, hun hele verdere leven. Terwijl Sieg trouw aan zichzelf blijft, verliest Ava haar onafhankelijkheid. Ten slotte gaat Sieg tot het uiterste om haar te redden. Het boek lijkt over coming of age te gaan en begint sterk, doeltreffend, soms grappig. Het gaat echter vooral over de onmogelijkheid van deze onwaarschijnlijke vriendschap en van trouw blijven aan jezelf. (…) Debuutroman van de Vlaamse auteur (1969), die eerder de verrassende verhalenbundel ‘Rotgeluk’ schreef.
Meer over ‘Ava Miller en ik’
Meer over Kristien De Wolf op deze site
«Coming of age-roman over een dertiger.» – Marjo van Turnhout
Over ‘Alleen dapper te zijn’ van Edith Tulp op Leestafel, 22 september 2018:
Dertiger Simone Jastein doet haar werk, een vragenrubriek bijhouden in een meidenblad, met tegenzin. (…) Relaties met mannen lopen fout, en het contact met haar ouders is slecht. De psychiater zegt dat ze depressief is, en als dan een lid van de groep met wie ze gesprekstherapie doet – ook al met tegenzin – het heeft over een reis van drie maanden, naar Afrika, dan neemt ze een besluit. (…) De groep bestaat uit de twee reisleiders/chauffeurs Koen en Thijs, en de medereizigers zijn een echtpaar en twee vrouwen. En Simone. (…) Simone, die in het begin het liefst naar huis zou zijn gegaan, blijkt zich evenwel na een traumatische ervaring goed te kunnen aanpassen. Ze geniet steeds meer van de omgeving, de bevolking, en eh, ja, van die ene reisleider, Koen. Maar drie maanden in een groep, dat stelt de onderlinge verhoudingen op scherp. Het loopt maar net goed af als ze in Liberia komen, een land in oorlog. De reis eindigt, en zowaar: Koen bekent haar zijn liefde. Maar dat het nu koek en ei wordt, dat is niet het geval. Er volgt nog een hele moeilijke tijd voor Simone eindelijk weet wie ze is. Misschien vreemd om dit boek over een dertiger een coming of age te noemen, maar het is het wél, zoals het ook een reisverslag is. (…)
Lees hier de recensie
Meer over ‘Alleen dapper te zijn’
Meer over Edith Tulp bij Uitgeverij In de Knipscheer