Gedicht van Koos Dalstar

DalstarEtageIn zijn bijna dagelijkse Facebookbericht noteert Wim van Til, oprichter van en coördinator bij Poëziecentrum Nederland, de geboorte- en sterfdagen van Nederlandstalige dichters. Vandaag (18 oktober 2021) is het de geboortedag van Victor Brunclair, Ans Wortel, Willem Adelaar en Koos Dalstar (1950). Het is evenwel ook de sterfdag van Maurice Gilliams. Bij wijze van felicitatie/gedenken plaatst Wim van Til dan een gedicht van Ans Wortel. Uitgeverij In de Knipscheer kiest in dit bericht voor het gedicht ’18.10.50’ van Dalstar uit zijn bij Uitgeverij In de Knipscheer verschenen bundel ‘Et age’ uit 1992. Dit gedicht is ook opgenomen in de door Klaas de Groot samengestelde bloemlezing ‘Grenzenloos – 40 jaar Knipscheer poëzie’.

18.10.50

Dat jaar
Die maand
Deze dag
Mocht ik
Een einde maken aan
Het ongestoord genieten
Van het spel
Van veer met twijg

Het was een tijdsverschijnsel
Maar toch ook de zerk
Waarnaar ik staarde

Een lijstje hield ik bij
Van goede werken,
Handdoek, glaasje melk
Geëngageerde versie
Van een slapeloze krant

Pjong Yang
Hemel dalend uit cilinder
Dit = de scene
Van het noorderland

Handvol meren in
Verzegeld ijs

In een tiental tonen
Waait de sneeuw

Een stroom
Niet haastig meer
= loom geaderd
Bergen schuiven
Als de schubben
Van een zilveren slang

Het leger rolt
Zoals een olifant zich wast
Veteranen naderen
De stad

Keien buigen voor kanonnen
Dit = de dag waarop ik word geboren
Dit = is mijn eerste ochtend ongeschoren

Meer over ‘Et age’
Meer over Dalstar bij Uitgeverij In de Knipscheer
Meer over ‘Grenzenloos – 40 jaar Knipscheer poëzie’

Joost Zwagerman

Maximalen-75(Foto Arthur Bajazzo)

Joost Zwagerman (51) overleden op 8 september 2015 in Haarlem.
1988. Een jaar voordat Joost Zwagerman met ‘Gimmick!’ doorbrak, stelde Howard Krol, op dat moment redacteur bij Uitgeverij In de Knipscheer, onder zijn pseudoniem Arthur Lava de bloemlezing ‘Maximaal’ samen. Het zou een hausse aan aandacht betekenen voor de dichters die zich tot de Maximalen rekenden: Pieter Boskma, Bart Brey, Dalstar, Johan Joos, René Huigen, Tom Lanoye, Arthur Lava, K. Michel, Frank Starik, René Stoute en Joost Zwagerman. De bundel, in de opvallende vormgeving van Henrik Barends, werd een jaar later bekroond als een van De Best Verzorgde Boeken van dat jaar. In die jaren mocht Uitgeverij In de Knipscheer de uitgever zijn van het op maximaal formaat uitgegeven literaire tijdschrift ‘De Held’, waaraan Joost Zwagerman diverse keren bijdroeg.

2015. Rogi Wieg publiceert zijn laatste gedichten op het digitale supplement van het literair tijdschrift ‘Extaze’. Joost Zwagerman antwoordt op 20 juni met een gedicht ‘God, de zijne’, mogelijk ook het laatste gedicht van Joost Zwagerman: Klik
Meer over ‘Maximaal’

Dalstar – De palingvijver. Novelle

DalstarPalingvijverDalstar
De palingvijver

novelle
omslagfoto Paul Blanca
vormgeving omslag Henrik Barends
garenloos gebrocheerd, 104 blz., € 15,00
eerste uitgave 1993
ISBN 978 90 6265 376 8

De zevenjarige Tako Speekhout maakt een uitstapje naar het platteland. De ontdekkingstocht voert deze kleine Basho naar het mysterieuze palingmeer, een magische plek in een lommerrijk lusthof, waar hij in confrontatie met het natuurgeweld zijn onschuld verliest. Tako’s reis door de dag is tegelijkertijd een ‘reis naar binnen’.
De palingvijver is een ingetogen novelle van klassieke allure over zuiverheid en bederf, discipline en wildgroei, sensualiteit en loutering. In dit boek gaat de auteur op zoek naar de wortels van zijn schrijverschap. In vloeiend after nature-proza wordt de geboorte beschreven van een kunstenaar, die inspiratie vindt in de natuur omdat hij haar op een onbedorven en pure manier tegemoet treedt.

Het Boekblad meldde in het jaar van verschijnen dat deze titel door tal van boekhandels geweigerd werd in te kopen, vanwege het omslag dat afstotend zou zijn.

Dalstar – Et age. Gedichten

DalstarEtageDalstar
Et age

gedichten
omslagillustratie Rob Scholte
vormgeving omslag Henrik Barends
ingenaaid, 80 blz., € 15,00
eerste uitgave 1992
ISBN 978 90 6265 296 9
uitverkocht

 

WANT DE MAXIMALE DICHTER HEEFT HET MAXIMALE RITME & HET MAXIMALE RITME HEEFT DE MAXIMALE TEKST

Dalstar (Koos Dalstra, 1950, vliegbasis Leeuwarden). Hij publiceerde in eigen beheer en in ‘Maximaal’ (1988) waarvan hij de grondlegger was. Hij studeerde taal en misdaad in Los Angeles en Bielefeld (BRD). Hij onderwees en deed onderzoek in criminologie aan de Vrije Universiteit van Amsterdam tot 1980, om daarna full-time dichter en beeldend kunstenaar te worden. Hij was als ‘poet in residence’ verbonden aan Museum Fodor. Poëzie van hem werd vertaald in het Duits, Engels, Frans, Spaans en Japans. Hij woonde geruime tijd in Japan, Amsterdam en Vlissingen. Voorafgaand aan deze bundel Et age uit 1992 bij Uitgeverij In de Knipscheer, verscheen van hem in 1988 ‘Timing’ (met Paul Blanca) en in 1989 ‘Tartufo-Tartuffe’ (met Rob Scholte).

Arthur Lava – Maximaal. Werk van 11 Nederlandse en Vlaamse dichters

906265-277-8Arthur Lava
Maximaal
Werk van 11 Nederlandse en Vlaamse dichters

Bloemlezing
120 blz., € 12,00
ISBN 90-6265-277-8
Eerste druk 1988
Uitverkocht

Onaangekondigd, maar luidruchtig werd vlak voor de zomer in het Amsterdamse Roxy de poëziebloemlezing Maximaal gelanceerd. ‘It’s official now,’ schreef Joost Niemöller later in De Held. Artikelen van Arthur Lava in dat zelfde blad en van Joost Zwagerman in de Volkskrant hadden al heel wat stof doen opwaaien en duidelijk gemaakt dat er na de fletse stilleven-poëzie van de jaren zeventig en tachtig dringend behoefte was aan de poëzie van de klauwhamer, aan bravoure en grilligheid, aan robuuste romantiek, én dat zulke poëzie ook al geschreven werd. Maar pas toen de bundel Maximaal (met door Arthur Lava gekozen en ingeleide gedichten van Pieter Boskma, Bart Brey, Dalstar, Johan Joos, René Huigen, Tom Lanoye, Arthur Lava, K. Michel, Frank Starik, René Stoute en Joost Zwagerman) eenmaal verschenen was, bleek hoezeer die behoefte aan verandering leefde: ruime aandacht in dag- en weekbladen en op radio en tv.

En de discussie woedt voort. Wie zich aangevallen voelt uit schampere kritiek. Maar intussen is het aanzien van de poëzie al veranderd: er verschijnt geen recensie meer of er wordt aan de Maximalen gerefereerd. En nu al wordt duidelijk dat het om meer dan alleen de poëzie gaat.

Het wachtwoord is ‘maximaal’. En dat blijft het ook het komende seizoen.

«Als het niet zo voor de hand zou liggen, zou je veronderstellen dat de Nederlandse poëzie binnenkort van aanzien gaat veranderen.» – Guus Middag in Vrij Nederland

Wil de nieuwe Gorter of Lucebert (m/v eindelijk opstaan om van al die ‘stilstand in beweging’ eindelijk eens echte beweging te maken.» – Ton Anbeek in Eslevier

Nu zijn we waar we moeten wezen. Een debat over de stand van de poëzie blijft namelijk in de lucht hangen zolang er geen namen worden genoemd.» – Jaap Goedegebuure in De Haagse Post.