Over ‘De eeuw van Gisèle’ in VPRO-radio OVT, 27 oktober 2019:
Voorafgaand aan de bekendmaking van de Libris Geschiedenisprijs 2019 (winnaar Roelof van Gelder met Dichter in de jungle. John Gabriel Stedman, 1744-1797) werden op zondag 27 oktober de 5 genomineerden geïnterviewd in het VPRO-radio1-progamma OVT, live vanuit De Brakke Grond in Amsterdam. Onder de genomineerden behoorde Annet Mooij met ‘De eeuw van Gisèle. Mythe en werkelijkheid van een kunstenares’. Het is ook de titel is van het najaarsnummer van Literair Tijdschrift Extaze (nr 31, 8ste jrg. nr 3), dat een belangrijke plaats inruimt voor de omstreden literaire kring Castrum Peregrini. In haar essay beschrijft Annet Mooij hoe Gisèle van haar leven een kunstwerk maakte waarbij ze fictie en verfraaiing niet schuwde. Vooral haar relatie met Castrum zag ze graag gecorrigeerd. Want, hoewel zij de pelgrims (peregrini) onderdak bood, werd het haar verboden bij vriendenfeesten en leesavonden aanwezig te zijn. Verder essayistische bijdragen over thema’s die voorkomen in Annet Mooij’s bijzondere boek van Onno Schilstra Piet Gerbrandy en Arjen Mulder.
Luister hier naar het OVT-interview met Annet Mooij op de tijdlijn van 1:15:01 tot 1:22.20
Meer over Extaze 31
Tag: de Brakke Grond
W.A. Jonker te gast in Literat-uur op Amsterdam FM-Radio
Foto: Harry van Kesteren
Over ‘Kijkgaten naar binnen’ van W.A. Jonker op Amsterdam FM-Radio, 15 februari 2016:
Tussen 16.00 en 17.00 uur is Pim Jonker gast in het boekenprogramma dat live vanuit de OBA wordt uitgezonden. Dit naar aanleiding van zijn zojuist verschenen dichtbundel ‘Kijkgaten naar binnen’, zijn tweede bundel na zijn dichtersdebuut met ‘Schuld’ in 1986. Beeldend kunstenaar en dichter Pim Jonker manifesteerde zich in de kunstwereld vooral als organisator o.a. bij de Amsterdamse centra De Balie en de Brakke Grond en bij het Haagse Het paard van Troje. Vanaf 1994 maakte hij naam als festivaldirecteur met drie Triple X-kunstfestivals op het Amsterdamse Westergasfabriekterrein. In zijn poëziebundels gaan woord en beeld samen.
Luister hier naar de uitzending
Meer over ‘Kijkgaten naar binnen’
«De kracht van de versmelting van woord met beeld.» – André Oyen
Over ‘Kijkgaten naar binnen. Geïllustreerde gedichten’ van W.A. Jonker op Ansiel en op lezerstippenlezers, 5 februari 2016:
Op het eerste gezicht lijken de gedichten uit ‘Kijkgaten naar binnen’ heel conventioneel, maar niets is minder waar. Elk gedicht heeft wel een dubbele bodem en heeft ook een link in zich naar een volgend gedicht. Dat maakt ook dat er samenhang en thematiek in het geheel zitten. De illustraties ondersteunen die verhaallijn nog. De bundel is in twee overheersende delen opgesplitst : ‘Hotel’ en ‘Onderweg’ en deze titels duiden volgens mij persoonlijk op stilstand en beweging. De dichter laat aan de lezer trouwens ruimte genoeg voor een persoonlijke interpretatie, zowel van zijn taal als van zijn beeld. De vormgeving van de bundel door Anders Kilian is ook heel stijlvol en accentueert de kracht van de versmelting van woord met beeld. ‘Kijkgaten naar binnen’ is een ook een bundel waarin je keer op keer iets nieuws ontdekt zowel in het woord als het beeld. De combinatie van de twee prikkelt de verbeelding van de lezer en geeft telkens een nieuwe ervaring.
Lees hier en hier de recensie
Meer over ‘Kijkgaten naar binnen’
«Goed overwogen nonchalance.» – Peter de Rijk
Over ‘Kijkgaten naar binnen’ van W.A. Jonker, 1 december 2015:
W.A. (Pim) Jonker (1955) debuteerde met de geïllustreerde gedichtenbundel Schuld (1986). Tevens publiceerde hij gedichten in Maatstaf licht draait traag de kamer uit, het vervallen hotel fluit, Welkenraedt Hotel Falckenstein, jeuk in zijn haar kruis, de kunstenaar en zijn model in Maatstaf 6 1993 en jeuk in zijn haar kruis in de Volkskrant-bijlage Kunst op komst 1993. Na afgestudeerd te zijn aan de Academie voor beeldende kunsten te Arnhem koos hij voor een organisatorische loopbaan naast zijn kunstenaarschap. Zo was hij, onder andere, parttime programmeur bij de Balie, artistiek leider van de Brakke Grond en directeur van het poppodium Het Paard van Troje in Den Haag. Driemaal stelde Jonker, halverwege de negentiger jaren, de geruchtmakende, underground tentoonstellingen samen van het festival Triple X. Jarenlang was hij lid van de Amsterdamse Kunstraad en de adviescommissie Cultuur en Cultuurhistorie Noord Holland. In het verleden leverde hij tekstuele bijdragen aan publicaties van het voormalige Amsterdamse kunstencentrum Makkom, het blad Mediamatic en het boek Felix Meritis 1789-1989 over de historie van het genootschap in Amsterdam.
Kenmerkend voor zijn beeldende kunst en gedichten is zijn schijnbare, maar goed overwogen, nonchalance. Belangrijk voor hem zijn de sporen die nagelaten worden: de vlekken, Typex, het gat van de punaise, geen leestekens, hoofdletters alleen bij namen en rijm bij toeval. Dat kan als provocerend opgevat worden. Al ligt dat weer aan de toeschouwer. Jonker laat het aan hem of haar over en biedt overal ruimte om zèlf verbanden te gaan leggen. Dat kan die tussen beeld en taal zijn, maar ook tussen regels die, dan weer op de ene, dan weer op de andere wijze, een combinatie kunnen vormen. Juist het schetsmatige, onaffe, schurende, trekt hem aan, het spontane dat ontstaat door te experimenteren. Het levert altijd verrassende gedichten en tekeningen op die iets van de toeschouwer of lezer verwachten. Voor welk standpunt of associatie wordt er gekozen? Is er sprake van humor of cynisme of moet het als uiterst serieus worden opgevat? Misschien helpen Jonkers’ uitspraken: ‘Tekenen en schrijven zijn hetzelfde alleen anders.’ En: ‘Architectuur is beeldende kunst maar dan met een functie.’ Kijkgaten naar binnen is een dichtbundel met illustraties die het moet hebben van invallen, intimiteiten, slordige collages, readymades en flarden van songteksten en bestaande gedichten. In twee delen: Hotel en Onderweg. Daar waar je aankomt en tijdelijk verblijft en het onderweg zijn. Momentopnamen in een leven die wijzen op invulbaarheid. Want wat gaat er gebeuren of waar kom je vandaan? Dat zijn de vragen die in deze bundel mogelijk beantwoord worden.
Meer over ‘Kijkgaten naar binnen’
Meer over W.A. Jonker
W.A. Jonker – Kijkgaten naar binnen. Geïllustreerde gedichten
W.A. Jonker
Kijkgaten naar binnen
Geïllustreerde gedichten
Nederland
Paperback, royaal formaat, 70 blz., € 16,50
ISBN 978-90-6265-903-6
december 2015
W.A. (Pim) Jonker (1955) debuteerde met de geïllustreerde gedichtenbundel Schuld (1986). Tevens publiceerde hij gedichten in Maatstaf en in de Volkskrant. Na afgestudeerd te zijn aan de Academie voor beeldende kunsten te Arnhem koos hij voor een organisatorische loopbaan naast zijn kunstenaarschap. Zo was hij, onder andere, parttime programmeur bij de Balie, artistiek leider van de Brakke Grond en directeur van het poppodium Het Paard van Troje in Den Haag. Driemaal stelde W.A. Jonker, halverwege de jaren negentig, de geruchtmakende, underground tentoonstellingen samen van het festival Triple X. Jarenlang was hij lid van de Amsterdamse Kunstraad en de adviescommissie Cultuur en Cultuurhistorie Noord Holland.
Kenmerkend voor zijn beeldende kunst en gedichten is zijn schijnbare, maar goed overwogen, nonchalance. Typerend voor hem zijn de sporen die nagelaten worden: de vlekken, typex, het gat van de punaise, geen leestekens, hoofdletters alleen bij namen en rijm bij toeval. Dat kan als provocerend opgevat worden. Al ligt dat weer aan de toeschouwer. W.A. Jonker laat het aan hem of haar over en biedt overal ruimte om zélf verbanden te gaan leggen. Dat kan die tussen beeld en taal zijn, maar ook tussen regels die, dan weer op de ene, dan weer op de andere wijze, een combinatie kunnen vormen. Juist het schetsmatige, onaffe, schurende, trekt hem aan, het spontane dat ontstaat door te experimenteren. Het levert altijd verrassende gedichten en tekeningen op die iets van de toeschouwer of lezer verwachten. Voor welk standpunt of associatie wordt er gekozen? Is er sprake van humor of cynisme of moet het als uiterst serieus worden opgevat? Misschien helpt Jonkers’ uitspraak: ‘Tekenen en schrijven zijn hetzelfde alleen anders.’
Kijkgaten naar binnen is een dichtbundel met illustraties die het moet hebben van invallen, intimiteiten, slordige collages, readymades en flarden van songteksten en bestaande gedichten. In twee delen: ‘Hotel’ en ‘Onderweg’. Daar waar je aankomt en tijdelijk verblijft en het onderweg zijn. Momentopnamen in een leven die wijzen op invulbaarheid. Want wat gaat er gebeuren of waar kom je vandaan? Dat zijn de vragen die in deze bundel mogelijk beantwoord worden.
Meer over ‘Kijkgaten naar binnen’