«Rogi Wieg schreef op geheel eigen wijze, die niet veranderde, niet werd aangepast en – ik las vandaag zijn nieuwe bundel ‘Khazarenbloed’ – ook in 2012 volledig intact is.» – Chrétien Breukers

Over ‘Khazarenbloed’ van Rogi Wieg op De Contrabas, 4 september 2012:
Alles is er nog, de prozazinnen die meanderend voortgaan. De zinnen die even pijn doen (‘Het regent deze zomer zoveel, / maar ook deze zomer is een uitgangspunt.’). Nou ja, deze bundel is weer helemaal en volledig Rogi Wieg. Hij is nooit weggeweest, dus het heeft geen zin om te spreken van een come back.

Lees hier het blog

«Het is taal gestookt uit taal.» – Chrétien Breukers

Over het gedicht ‘Witte donderdag 1955’ uit ‘Bloedkrans’ van Albert Hagenaars op De Contrabas, 19 april 2012:
Het gedicht is rijk aan rijmklanken en alliteratie. De dichter van ‘Witte Donderdag 1955’ heeft zijn pen eens flink in de taal gedoopt en zet het doek in brede streken op. Tegelijkertijd onderbreekt hij het ritme voortdurend, zodat je nergens de kans krijgt in die klankrijkdom te gaan zwelgen. Het is een gedicht van zang en syncopen. Het staat strak in de maat en loopt soms toch even uit de pas. Ik vind dat prettig en het getuigt, denk ik, van vakmanschap. (…) Het is een overvol gedicht, een gedicht dat bij iedere lezing aan kracht wint.

Lees