Interview met Meine Fernhout over ‘Red mij niet’ in Haarlems Dagblad, 1 oktober 2022:
Wat moet de wereld met mensen die niet op de wereld willen zijn? Auteur Meine Fernhout gaat in roman ‘Red mij niet’ terug naar het moment dat hij zijn broer moest identificeren. (…) In die identificatie zit voor de schrijver de kern. “Daar moest ik iets mee, en dat werd ’Red mij niet’. Dat heeft dus moeten wachten tot nu.” (…) Fernhout ging altijd spaarzaam om met vertellen over de geschiedenis van zijn broer. “Ik heb het slechts bij enkelen ter sprake gebracht. Sinds ik mijn verbeelding erop losgelaten heb, is het makkelijker geworden er over te praten. Zie ik het scherper. Zonder de verzinsels die in het verhaal staan, is het alsof ik die ‘echte’ werkelijkheid beter kan plaatsen.’’ (…) De geschiedenis van iemand die zo aan het leven heeft geleden, gebruiken voor een deels verzonnen verhaal? Dat mag, het moest vond de schrijver. “Het bleek alleen vertelbaar te kunnen worden met de invoering van een alter ego, dat mij door de crash van een Turks vliegtuig in 2009 vlak bij de A9, zomaar in de schoot werd geworpen.” (…) Het beeld van dat vliegtuig veranderde voor Fernhout in een scene voor zijn boek. “Toen ik er voor de zoveelste keer langs reed, zag ik daar ineens een man lopen in een regenjas, een beetje besmeurd, moeilijk lopend. Een man die uit een neergestort vliegtuig komt, in een taxi stapt, de hele boel achter zich laat en overleeft op eigen kracht.’’ Precies het omgekeerde van wat de broer van Fernhout wilde. “Hij wilde de boel ten einde laten lopen, ook op eigen kracht.”
Lees hier het interview/artikel
Meer over ‘Red mij niet’
Meer over Meine Fernhout bij Uitgeverij In de Knipscheer
Tag: De stem van het vuur
«Het verhaal wilde eruit.»
Peter Hovestand interviewt Meine Fernhout n.a.v. ‘Red mij niet’ in Schakels Magazine, jrg. 59, nr.3, september 2022:
“Het verhaal wilde eruit. Voordat ik ‘De blinde kamer’ voltooide, heb ik al geschreven over mijn broers leven. Meer uitgevers zagen er met wat aanpassingen een heel goed zelfhulpboek in. Dat was helemaal niet mijn bedoeling en ik heb het laten liggen. Ik kreeg weer een duw in de rug door de crash van dat Turkse vliegtuig bij Schiphol. Veel automobilisten zagen dat vliegtuig wekenlang naast de snelweg liggen. Ik reed daar ook voor de zoveelste keer langs en ik zag ineens in gedachten daar een man lopen in een regenjas, een beetje besmeurd, moeilijk lopend. Die man werd al snel voor mij heel echt; een man die uit een neergestort vliegtuig komt, die de hele boel achter zich laat en overleeft op eigen kracht. Dat is het omgekeerde van wat mijn broer wilde, die wilde de boel ten einde laten lopen, maar ook op eigen kracht. Die tegenstelling ging mij in de loop van de tijd steeds meer bezighouden. Zonder dat ik er erg bewust mee bezig was vond ik door die ene man bij dat vliegtuig de vorm om mijn eigen verhaal te kunnen vertellen. Hoe zoiets werkt, ik weet het niet.”
Lees hier het artikel
Meer over ‘Red mij niet’
Meer over Meine Fernhout bij Uitgeverij In de Knipscheer
«‘Red mij niet’ is een boek waar je stil van wordt.» – André Oyen
Over ‘Red mij niet’ van Meine Fernhout op Ansiel, 3 september 2022:
(…) Meine Fernhout (1946, Velsen) werd in zijn jeugd indringend geconfronteerd met een twaalf jaar oudere broer die niet kon, niet wilde leven. In ‘Red mij niet’ heeft de auteur de manier waarop hij dit als kind en jongvolwassene heeft ondergaan, geobjectiveerd in een verhaal. ‘Red mij niet’ is zowel een spannend als een ontroerend relaas geworden. De lezer leeft zowel mee met het personage Joost als met de auteur vermits het een autobiografisch verhaal is. Het beeld van de weg strompelende man hielp hem de vorm te vinden om te schrijven over zijn broer, die uiteindelijk dan toch het leven verliet toen Meine in zijn twintiger jaren was. De broer met wie hij zoveel had meegemaakt, ondanks het leeftijdsverschil. De broer voor wie hij een plaats in een inrichting regelde, misschien opdrong. Maar die dus eigenlijk niet gered wilde worden. Heel aangrijpend beschrijft Meine Fernhout hoe hij als jongeman het lichaam van zijn broer moest identificeren, dat was aan komen drijven tussen de pieren van IJmuiden. ‘Red mij niet’ is een boek waar je stil van wordt.
Lees hier de hele recensie
Meer over ‘Red mij niet’
Meer over Meine Fernhout bij Uitgeverij In de Knipscheer
Meine Fernhout – Red mij niet. Roman
Meine Fernhout
Red mij niet
roman
gebrocheerd in omslag met flappen,
192 blz., € 18,50
ISBN 978-94-93214-63-7
eerste uitgave mei 2022
Red mij niet is een verhaal over rouw, over autonomie en over het belang van familierelaties. Hugo den Hertog, krantenjournalist, is verstrikt geraakt in zijn werk en in zijn leven. Terwijl hij nog rouwt om de dood van zijn vrouw, vraagt een reportage over de ontwikkelingen rond Schiphol om afronding. Dan stort een Turks toestel neer op de akker van zijn buurman. Uit het gehavende vliegtuig vindt een man zijn weg naar buiten, via de achtertuin van de journalist zoekt hij zijn weg, stapt tussen alle ambulances in een taxi en rijdt weg. De aanblik van deze man brengt bij Hugo een schok teweeg, een herinnering aan zijn oudere broer Joost die lang geleden uit zijn leven verdween. Is hij inderdaad in IJmuiden van de pier gesprongen? Als Tijmen, de man die uit het vliegtuig kwam, reageert op een artikel van Hugo, ontstaat er een vriendschap. Tijmen wordt de katalysator in de zoektocht naar het geheim van Joost. Ook hij worstelt met zijn eigen verleden en Hugo ontdekt dat hij op onduidelijke wijze betrokken is bij de schimmige praktijken die de havenstad IJmuiden altijd heeft gekend. Een confrontatie met de verlatenheid die in de haven hangt, helpt Hugo tot inzicht te komen over de mogelijke achtergronden van het leven van zijn oudere broer. Op een dag vaart Hugo mee op het zeilschip van Tijmen. Zij passeren de plek tussen de pieren waar Joost jaren geleden verdwenen is. Uiteindelijk komt er een antwoord over de verloren broer.
Meine Fernhout (1946, Velsen) werd in zijn jeugd indringend geconfronteerd met een twaalf jaar oudere broer die niet kon, niet wilde leven. In Red mij niet heeft de auteur de manier waarop hij dit als kind en jongvolwassene heeft ondergaan, geobjectiveerd in een verhaal. Zo is gaandeweg de prikkel tot het schrijven van dit verhaal omzwachteld door de kennismaking van de verteller met een man die op eigenzinnige wijze een vliegtuigcrash verwerkt. Ook hij wil niet gered worden. De pijn van een diepe oude wond lost op door de ontmoeting met ‘de man die naar zijn werk ging’.
Zijn leven heeft mij van jongs af aan bezig gehouden. Eerst als raadsel, later heeft het mij kwaad gemaakt en uiteindelijk heb ik stappen genomen, waarvan ik mij heb afgevraagd of ik dat had mogen doen. Toen hij eenmaal vermist was, verdween hij zo goed als uit mijn hoofd. Maar niet voorbij de horizon. Want jaren later flikkert er een vliegtuig neer, daar kom jij uit en nu is hij er weer. Waarom hem niet geholpen?
Meine Fernhout was ooit gitarist tijdens de eerste roemruchte jaren van de Bintangs. Hij studeerde sociale wetenschappen en werkte in musea en in het kunstonderwijs, de laatste jaren als faculteitsdirecteur bij de Amsterdamse Hogeschool voor de Kunsten, de huidige Breitner Academie. Van Meine Fernhout verscheen in 2015 de roman De blinde kamer, en in 2018 De stem van het vuur, bij Uitgeverij In de knipscheer. Red mij niet is gebaseerd op zijn eigen geschiedenis.
Over De blinde kamer schreef NBD / Biblion: ‘De roman is een boek van het dualisme: wetenschap tegenover mystiek, materialisme versus geborgenheid’. En André Oyen op Ansiel: ‘Een doorwrochte ideeën-roman’. Over De stem van het vuur schreef Peter de Rijk: ‘Een vorm van faction die je in Nederland zelden tegenkomt’.
Meer over ‘De blinde kamer’
Meer over ‘De stem van het vuur’
Meer over Meine Fernhout bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Knap gehanteerde metafoor, melancholiek verhaal met fascinerende verdieping.» – Peter Bosma
Over ‘De stem van het vuur’ van Meine Fernhout voor NBD / Biblion, 19 september 2019:
Vanuit het perspectief van een vijftigjarige man wordt het verhaal verteld over het vertrek van zijn jongere geliefde. Hun verhouding is onder spanning komen te staan door de diagnose van Parkinson bij hem. De verwijdering is daarnaast ook te wijten aan een verschil in leefstijl. Zijn herinneringen gaan zestien jaar terug toen ze elkaar leerden kennen. Zij was studente aan een kunstacademie, hij was kunstcriticus. Hij imponeert haar met zijn interpretatie van het beroemde en beruchte schilderij ‘Who’s Afraid of Red, Yellow and Blue’ van Barnett Newman. Het schilderij werd vernield en daarna gerestaureerd. Een volledig herstel van de oude staat bleek niet haalbaar. Dit voorval dient als een knap gehanteerde metafoor voor het persoonlijk verhaal van de man. Op dezelfde manier vinden de twee geliefden een nieuw evenwicht, maar blijft hun voormalige omgang niet meer haalbaar. Zij heeft een expositie, hij schrijft een recensie daarover. Een melancholiek verhaal over een voorbije liefde krijgt een fascinerende verdieping door de inbreng van de rode draad van reflectie op de impact van kunst. Tweede roman van Meine Fernhout (na ‘De blinde kamer’, 2015). De kunstwereld kent hij van binnenuit, onder andere als directeur van een kunstacademie.
Meer over ‘De stem van het vuur’
Meer over Meine Fernhout bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Doet de lezer genieten en zet hem aan tot nadenken.» – André Oyen
Over ‘De stem van het vuur’ van Meine Fernhout, 8 februari 2019:
“Alles is vuur dacht hij. Alles is wat vuur achterlaat, en wat daar tussenin zit, staat in brand. As, rook, walm, hitte en vooral gloed.” (…) Zijn debuutroman ‘De blinde kamer’ uit 2015 is een mooi en intelligent boek dat op een heel geraffineerde manier het bewustwordingsproces van de hoofdpersoon toont. (…) Het bewustwordingsproces van de hoofdpersoon is ook in zijn tweede roman een heel belangrijk item. (…) Derk en Aartje hebben elkaar ontmoet tijdens zijn gastles met een vlammend betoog over ‘Who’s Afraid of Red, Yellow and Blue?’. (…) Het doek zorgde voor heel wat deining. (…) Ze gaan samenwonen. Helaas wordt bij Derk na een tijdje Parkinson geconstateerd. Hij gaat achteruit, Aartje kan dit niet verwerken en vertrekt. Derk is als het schilderij beschadigd en alleen door een ingrijpende operatie kan er iets aan worden gedaan. (…) Meine Fernhout schreef met ‘De stem van vuur’ een waardige opvolger van ‘De blinde kamer’ die de lezer doet genieten maar hem ook aanzet tot nadenken.
Lees hier het signalement
Meer over ‘De stem van het vuur’
Meer over Meine Fernhout
«Fernhout toont hoe goed hij zich in zijn karakters heeft verdiept.» – Peter de Rijk
Over ‘De stem van het vuur’ van Meine Fernhout in Straatjournaal, februari 2019:
Zelfs als je niets met moderne kunst hebt, herinner je je zeker het rumoer rond het schilderij ‘Who’s Afraid of Red, Yellow and Blue’ van de Amerikaanse kunstenaar Barnett Newman. (…) Een mes in de hand van een Willink-fan bracht reusachtige schade toe. (…) Het werd, na lang beraad en voor een flink bedrag, door een vriend van de inmiddels overleden Newman gerestaureerd. Maar dan wel met de verfroller en de verkeerde verf. Niets bleef er over van de duizenden met zorg en in vele kleuren rood aangebrachte verfstippen. Wederom wist het kunstwerk grote controverse teweeg te brengen. De jonge kunststudente Aartje wordt verliefd wordt op de docent die over deze geschiedenis passioneel college geeft: Derk Kranendonk. Ondanks het flinke leeftijdsverschil ontstaat een vurige relatie. Tot Derk Kranendonk begint te veranderen. De ziekte van Parkinson is de reden. (…) Derk is als het schilderij beschadigd. (…) Fernhout maakt in dit drieluik duidelijk dat iets wat je repareert nooit meer het origineel zal zijn. (…) In een brief [van de herstelde Derk aan Aartje] toont Fernhout hoe goed hij zich in zijn karakters heeft verdiept. Hij beschrijft het ziektebeeld en de gevolgen ervan alsof hij het zelf heeft moeten ondergaan. (…)
‘Straatjournaal’ is de maandelijkse dak- en thuislozenkrant van Bollenstreek, Haarlemmermeer, Kennemerland, West-Friesland, de Kop van Noord-Holland en Texel.
Lees hier de recensie
Meer over ‘De stem van het vuur’
Meer over Meine Fernhout
«Kalme, betrokken stijl met levendige en zeer realistische dialogen.» – Kees de Kievid
Over ‘De stem van het vuur’ van Meine Fernhout op Boekenbijlage, 17 januari 2019:
Deze roman tel drie hoofdpersonen. De eerste is het schilderij ‘Who’s Afraid of Red, Yellow and Blue?’. Het is gemaakt door Barnett Newman, een Amerikaanse kunstschilder van Poolse afkomst. Het werk en de geschiedenis ervan spelen een grote rol in het leven van Derk K. en Aartje, de twee andere hoofdpersonen. Fernhout geeft het doek als het ware menselijke trekken. Derk en Aartje hebben elkaar ontmoet tijdens zijn gastles met een vlammend betoog over Who’s Afraid. Aartje vind het prachtig en raakt ondanks het leeftijdsverschil verliefd op Derk (het vuur). Ze gaan samenwonen. Helaas wordt bij Derk na een tijdje Parkinson geconstateerd. Hij gaat achteruit, Aartje kan dit niet verwerken en vertrekt. (…) Hij stuurt anderhalf jaar later een brief aan Aartje. Daarna vindt een ontmoeting tussen de twee plaats, waarbij ze hun relatie overzien. Aartje, heeft als kunstenares zelf haar draai gevonden in nieuw werk. Het wordt geëxposeerd en samen met Derk bekijken ze de collectie. Dat zijn de feiten. Veel belangrijker is wat Meine Fernhout met die feiten doet. Newman adviseert het schilderij te bekijken op een afstand van dertig centimeter van het doek. Je moet de indruk krijgen dat het om je rug krult. Als je dan achter je rug zou kunnen kijken ontmoeten de gele (agressie) en de blauwe (vertrouwen/betrouwbaarheid) stroken elkaar. Wat gaat er dan gebeuren? Ketsen de kleuren op elkaar af of vermengen ze zich? Hierin vindt de auteur een parallel met de levens van Derk en Aartje. Who’s Afraid wordt zwaar beschadigd – Derk wordt ook zwaar beschadigd zowel door Parkinson als het vertrek van Aartje. Het doek wordt zo gerestaureerd, dat het eigenlijk geen Newman meer is – Derk ondergaat de hersenoperatie, maar hij is daarna niet meer dezelfde Derk als voorheen. (…)
Lees hier de recensie
Meer over ‘De stem van het vuur’
Meer over Meine Fernhout
«Een vorm van faction die je in Nederland zelden tegenkomt.» – Peter de Rijk
Over ‘De stem van het vuur’ van Meine Fernhout op Paperback Radio, 6 januari 2019:
Op 2 januari jl. was Meine Fernhout de gast op Paperback Radio live bij Boekhandel Scheltema in Amsterdam. Een kunstwerk van formaat. Het wordt bewonderd en verguisd. Het wordt vernield. En gerestaureerd. Hoewel…? Een verhaal over kunst, ziekte en een geschonden liefde en de vraag naar de betekenis van herstel. Peter de Rijk in gesprek met Meine Fernhout, schrijver van ‘De stem van het vuur’. Zelfs mensen die niet van kunst houden kennen het verhaal van het schilderij ‘Who’s afraid of Red, Yellow and Blue’. Het hing imponerend groot en vooral rood in het Stedelijk toen, alweer jaren geleden, iemand het nodig vond er een mes in te zetten. De schok was groot bij kunstliefhebbers. Maar ook toen bekend werd hoeveel de restauratie van het doek ging kosten. En de rel werd nog groter toen dit gewoon met een verfroller leek te zijn gedaan… ‘De stem van het vuur’, de tweede roman van Meine Fernhout, gaat verder dan dit verhaal. Het laat zien wat kunst met mensen doet. Hoe groot de impact van een beeld of het vertellen erover kan zijn. Dat kunst helend kan zijn. Met ‘De stem van het vuur’ toont Meine Fernhout zich een begenadigd en origineel schrijver van een vorm van faction die je in Nederland zelden tegenkomt. Dat de ziekte van Parkinson een belangrijk onderdeel van deze roman vormt, wordt uitgebreid besproken.
Luister hier naar de uitzending
Meer over ‘De stem van het vuur’
Meer over Meine Fernhout
‘Wie is er bang voor rood, geel en blauw?’ inspireert.
Over ‘De stem van het vuur’ van Meine Fernhout in Haarlems Dagblad, 1 december 2018:
[Voormalig] slaggitarist van de Bintangs en filosoof Meine Fernhout publiceert een tweede roman bij uitgeverij In de knipscheer in Haarlem. ’De stem van het vuur’ handelt over Derk K. en Aartje, een studente van de kunstacademie die verliefd op hem is. Centraal thema in dit liefdesverhaal is het beroemde schilderij van Barnett Newman, ‘Wie is er bang voor rood, geel en blauw?’ Derk laat Aartje ermee kennismaken en interpreteert het op zijn eigen manier. (…) Het schilderij is vernield en gerestaureerd, maar volgens kenners is dat herstel mislukt. Ook de liefde loopt spaak. Derk ondergaat een hersenoperatie. Dat heeft impact op zijn persoon. Aartje maakt kunst geïnspireerd op het kunstwerk van Newman. Zij zoekt haar eigen stijl en misschien gaat het nog wat worden met de liefde.
Meer over ’De stem van het vuur’
Meer over Meine Fernhout