De verdwenen stad – Uitgeverij In de Knipscheer

Flyer: Ton van Reen bij Uitgeverij In de Knipscheer

FlyerDeel1 Na succesvolle carrières bij onder meer Uitgeverij Contact en Uitgeverij De Geus heeft Ton van Reen sinds voorjaar 2016 als schrijver onderdak bij Uitgeverij In de Knipscheer. Een logische bond want hun beider wegen als uitgevers kruisen elkaar sinds medio jaren zeventig toen de fondsen van de uitgeverijen Corrie Zelen en In de Knipscheer gezamenlijk werden vertegenwoordigd naar de boekhandel. Een kleine tien jaar later zou In de Knipscheer een nog prille Afrikaanse Bibliotheek van Corrie Zelen overnemen en dankzij de verantwoordelijke hoofdredacteur Jan Kees van de Werk tot en met 1999 uitbouwen tot een imprintfonds van 50 titels uit het Afrikaanse continent bezuiden de Sahara. In dat jaar 2016 vierde Van Reen (1941) zijn 50-jarig schrijverschap en kon hij terugkijken op een imposant en omvangrijk oeuvre. Maar schrijvers gaan niet met pensioen. Vrijwel dagelijks publiceert hij bijdragen op zijn facebookpagina met honderden volgers. Bij In de Knipscheer is Ton van Reen zijn lezers sinds 2016 blijven verrassen met prachtige nieuwe titels als ‘De verdwenen stad’, ‘Dochters’ en afgelopen jaar met een van zijn magna opera ‘Vlucht uit Montaillou’.

Klik hier voor de flyer
Meer over ‘De verdwenen stad’
Meer over ‘Geen oorlog’
Meer over ‘Katapult. Oproer in Amsterdam’
Meer over ‘Dochters’
Meer over ‘De lichtverkoper’
Meer over ‘Vlucht uit Montaillou’
Meer over Ton van Reen bij Uitgeverij In de Knipscheer

Ton van Reen – Eigen Wijs. Korte verhalen

Ton van Reen
Eigen Wijs
korte verhalen
Nederland
gebrocheerd in omslag met flappen, 200 blz.
€ 17.50
ISBN 978 90 6265 790 2 NUR 303
Eerste druk 2021

Eigen Wijs bevat vijftig korte en zeer korte verhalen waarin de achtenzeventigjarige schrijver Ton van Reen terugkijkt op zijn leven en het korte pad verkent dat hem nog wacht. Hij beseft dat de verhalen die hij vroeger hoorde van zijn in 1876 geboren grootmoeder Jaantje van Asperen, dochter van een turfschipper uit de Peel, hem hebben gevormd tot schrijver en verteller. Tijdens het kaarten aan de keukentafel riep zij de wonderen van de wereld in hem op. Daarom komt zij veel voor in deze verhalen. Net als zijn moeder, die al heel jong weduwe werd. En de vader die stierf toen Ton tien jaar oud was.

De verhalen springen op en neer, van vroeger naar nu, van het eigenzinnige meisje uit de Peel dat grootmoeder werd, van de moeder die haar eigen weg ging, van het kind dat Ton zelf was naar de grootvader die hij nu is. Samen vormen de verhalen het levenspad van de schrijver. Het zijn verhalen over een wereld die totaal is veranderd, over de jaren vijftig waarin hij in Limburg opgroeide, waarin de kerk nog absolute macht had, tot de tijd van nu, waarin diezelfde kerk een achterhoedegevecht levert. De jaren waarin de heren met de hoeden en de vrouwen met de bontjes, samen met de pastoor, in het dorp de dienst uitmaakten.
Maar er zijn ook verhalen over het avontuur van het lezen, de kunst van het vertellen en de voldoening van het schrijven, tegen de stroom in, vanaf het kleine zolderkamertje waar Ton sliep als kind en waar hij zijn schrijftafeltje had, tot op de dag van vandaag, in zijn werkplaats, de voormalige koeienstal, vol duizenden boeken.

Deze verhalen sluiten naadloos aan bij de eerdere boeken die Ton van Reen schreef over de jaren vijftig, zoals Het winterjaar, In het donkere zuiden, Thuiskomst en Roomse meisjes. Eigen Wijs. Bij uitgeverij In de Knipscheer verschenen van Ton van Reen onder meer De verdwenen stad, Dochters, De Lichtverkoper en Vlucht uit Montaillou, Het afscheid van Lucia..
Meer over Ton van Reen bij Uitgeverij In de Knipscheer

Interview met Ton van Reen over ‘De verdwenen stad’

Over ‘De verdwenen stad’ van Ton van Reen bij Omroep Leudal 31 januari 2019:
‘Literaire Galerie’ is een programma van Els Bruijnen met als spraakmakende gasten Ton van Reen en Piet Poell vanuit Atelier 27 in Neeritter. ‘De verdwenen stad’ (2016) werd bij verschijnen breed besproken en goed ontvangen en beleefde inmiddels een tweede druk.
Klik hier voor de uitzending
Meer over ‘De verdwenen stad’
Meer over Ton van Reen op deze site

«Kijkje in de ziel van een advocaat treffend en juist beschreven». – Paul Acda

Opmaak 1 Over ‘De verdwenen stad’ van Ton van Reen in Mr. Magazine voor juristen, jrg. 12 nr. 10, oktober 2016:
(…) Het boek neemt de lezer mee in een dag van het leven van een man die op alle fronten niet tevreden is met wat hij zelf is geworden en met zijn leven, zowel zakelijk als privé. Maar interessanter is dat het boek weergeeft wat de gevolgen kunnen zijn van het maar blijven doorwerken als advocaat in een praktijk zonder tevreden te zijn of erkenning te krijgen. De hoofdpersoon komt namelijk in een situatie terecht dat – terwijl hij ’s ochtends naar zijn kantoor in Roermond rijdt – de stad blijkt te zijn verdwenen. Het probleem van de hoofdpersoon is een probleem dat veel in de advocatuur voorkomt en dat maakt dat de premie van een arbeidsongeschiktheidsverzekering van advocaten zo ontzettend hoog is: overspannenheid of populairder een ‘burn-out’. (…) Een nu eens niet spetterend en positief kijkje in de ziel van een advocaat dat als spiegel kan dienen; Roermond en omgeving worden treffend en juist beschreven. (…)
Lees hier de recensie
Meer over ‘De verdwenen stad’
Meer over Ton van Reen op deze site

«Een schijnwereld van bedrog en list.» – Philippe Cailliau

Over ‘De verdwenen stad’ van Ton van Reen in De Auteur en op De Boekhouding, 30 september 2016:
‘De verdwenen stad’ is de nieuwste roman van Ton van Reen. Hij (…) toont ons de denkwereld van een advocaat die een dag lang zowel psychologisch als fysiek verloren loopt in zijn eigen vertrouwde omgeving. Timo Wolters vertrekt ’s ochtends naar zijn kantoor in Roermond, maar terwijl hij aan het rijden is, verdwijnt zijn stad: ze is uit zijn waarneming verdwenen. Hij doolt langs wegen die hij niet herkent. (…) Dat dolen zal tot de avonduren duren en is meer dan een fysieke zoektocht: Timo zal al zoekend ook zijn eigen leven exploreren. In innerlijke monologen overschouwt hij zijn huwelijk, zijn gezin, zijn (professionele) leven. (…) Blijkbaar zijn er twee realiteiten: de keiharde werkelijkheid met een job in een advocatenkantoor en een gezin met een degelijk huis die Timo allerminst aantrekt, en een werkelijkheid binnen zijn hoofd, waarin al het onaangename ontbreekt. (…) Via een romantechnische ingreep waarin twee realiteiten tegenover elkaar staan, heeft van Reen een boek geschreven dat duidelijk maakt dat een schijnwereld van bedrog en list het ene individu doet opveren, maar het andere doet wegzinken in diepe kuilen van verwarring en onmacht. ‘De Auteur’ is een driemaandelijks tijdschrift van de Vereniging van Vlaamse letterkundigen.
Lees hier de recensie
Meer over ‘De verdwenen stad’
Meer over Ton van Reen op deze site

«Een boek om in één ruk uit te lezen. » – Theo Jordaan

Over ‘De verdwenen stad’ van Ton van Reen op Alles over boeken en schrijvers, 6 juli 2016:
Ton van Reen heeft inmiddels een rijk oeuvre opgebouwd met daarin een aantal zeer goede romans. Ook ‘De verdwenen stad’ is een roman die het lezen meer dan waard is. Een advocaat in een dorp bij Roermond raakt de regie over zijn leven kwijt. Op middelbare leeftijd blijkt zijn loopbaan in de stad Roermond verre van succesvol. En als hij op een ochtend in zijn auto stapt om naar het advocatenkantoor in Roermond te rijden, blijkt de stad verdwenen. In een heldere stijl beschrijft Ton van Reen in deze compacte roman de zoektocht van een man naar zichzelf en het leven. Soms humoristisch, soms tragisch maar altijd interessant. Een boek om in één ruk uit te lezen. De redactie beoordeelt ‘De verdwenen stad’ van Ton van Reen met +++ (zeer goed) en kiest deze roman tot Boek van de week.
Lees hier de recensie
Meer over ‘De verdwenen stad’

«Eist de aandacht van de lezer volledig op.» – Francisca Mebius

Over ‘De verdwenen stad’ van Ton van Reen in Advocatenblad (jrg. 96, 2016, nr. 4), 1 juli 2016:
Timo Wolters heeft altijd gedroomd van een glansrijke carrière als advocaat bij een beroemd kantoor in spraakmakende zaken. Hij weet het niet verder te schoppen dan tot advocaat voor de middenstand in Roermond, die zich bezighoudt met zaken over burenruzies, vlaggenmasten en landbouwgrond. Zijn vrouw verbrast het ‘beetje’ geld dat hij verdient aan wijntjes met vriendinnen op de golfclub en tennisbaan. Op een ochtend wordt Timo wakker en overdenkt tijdens het scheren zijn leven en de dag die voor hem ligt. De spanningen op kantoor en thuis dwingen hem tot een paar pilletjes Xanax. Onderweg vanuit zijn dorp naar kantoor rijdt hij de leegte tegemoet. Roermond is verdwenen. Hij verdwaalt in een zoektocht naar de stad, maar vooral naar zichzelf. ‘De verdwenen stad’ heeft door de klaagzang iets ongemakkelijks, maar eist tegelijkertijd de aandacht van de lezer volledig op.
Lees hier
Meer over ‘De verdwenen stad’

«Ton van Reen heeft met ‘De verdwenen stad’ een prachtig boek geschreven.» – André Oyen

Over ‘De verdwenen stad’ van Ton van Reen op Ansiel, 5 juni 2016:
Ton van Reens nieuwste roman ‘De verdwenen stad’ neemt ons mee in een Kafkaïaanse wereld. Timo Wolters, advocaat in Roermond maar woonachtig in Horn, wordt wakker na een nare droom. (…) Maar gelukkig was het maar een droom en is hij nu wakker en lijkt alles weer het oude. (…) Dit verhaal werkt langzaam maar zeker naar een rampzalige onthulling toe. De lezer wordt net als de protagonist geconfronteerd met allerhande verontrustende gebeurtenissen. De grens tussen fictie en waarheid begint bedrieglijk vaag te worden. Ton van Reen heeft met ‘De verdwenen’ stad een prachtig boek geschreven over een man die letterlijk en figuurlijk het Noorden kwijt is door de druk van een veeleisende en corrupte wereld. Een druk die hem tenslotte fataal wordt.
Lees hier en hier de recensie en
Meer over ‘De verdwenen stad’

«Een heel herkenbaar verhaal.» – Marjo van Turnhout

Over ‘De verdwenen stad’ van Ton van Reen op Leestafel, 29 mei 2016:
Na een huwelijk van ruim 25 jaar bedenkt Timo Wolters dat het helemaal niet zo’n goed huwelijk was. En zijn werk als advocaat in Roermond is ook niet geworden wat hij er van verwacht had. (…) Op de dag dat het verhaal begint heeft Timo een vreemde droom gehad: hij kwam thuis van zijn werk en zijn huis was verdwenen, compleet met vrouw en kinderen. Op de plaats waar het had gestaan was gras, en de buren hadden nog nooit gehoord van de familie Wolters. (…) Is hij aan het hallucineren? (…) Timo is zwak geweest, al was het nooit zo groots als zijn compagnons, hij heeft zijns ondanks meegedaan aan malafide praktijken. (…) Een heel herkenbaar verhaal over hoe de druk van een huwelijk en van de maatschappij een integer mens dwingt om mee te doen met corrupte praktijken.
Lees hier de recensie
Meer over ‘De verdwenen stad’

«Intrigerend, in ‘real time’ geschreven verhaal.» – L.W. Zandberg

Over ‘De verdwenen stad’ van Ton van Reen voor NBD Biblion, 11 mei 2016:
De lezer stapt in de gedachtewereld van een jonge advocaat. Deze Timo meent te hebben gedroomd dat zijn privéleven uiteenvalt. Hij besluit naar zijn werk te gaan in Roermond, maar dan gaat er iets mis. De Limburgse stad lijkt namelijk van de aardbodem te zijn verdwenen. Timo is alleen met zichzelf en zijn gedachten en doolt rond, op zoek naar Roermond maar vooral naar zichzelf. Hij heeft onder andere tijd om erbij stil te staan dat zijn carrière bepaald geen opwaartse mars beschrijft. Droomt hij nog steeds, is hij onder invloed of is er iets anders aan de hand? Dat blijft lang in het midden in dit intrigerende, in ‘real time’ geschreven verhaal. De karakters zijn goed uitgediept, zeker binnen de context van een relatief korte roman.
Lees hier de recensie
Meer over ‘De verdwenen stad’