Diana Lebacs – Pagina 4 – Uitgeverij In de Knipscheer

‘Caribisch Nederland 2016’ in Podium Mozaïek

kleurcatalogus [ foto Jeanette Bos ]

Op zondagmiddag 20 november 2016 presenteert Uitgeverij In de Knipscheer voor de zesde achtereenvolgende keer haar jaarlijks kleurrijk boekenfeest met nieuwe boeken van overzee in Podium Mozaïek. Met film, muziek, voordracht en interview door en/of over o.a. Jeanette Bos, Eric de Brabander, Albert Helman, Michiel van Kempen, Diana Lebacs, Clyde Lo A Njoe, Margarita Molina, Chesley Rach, Jacques Thönissen, Robert Harman Sordam,
Met muzikale intermezzi van Robby Harman en Alexander Kraft van Ermel.
Interviews en presentatie: Michiel van Kempen, Peter de Rijk, Walter Palm, Franc Knipscheer.

Kaarten voorverkoop/ online € 5,00. *
Kaarten aan de zaal (voor zover dan nog beschikbaar en alleen met pin ) € 7,50

Podium Mozaïek, Bos en Lommerweg 191, 1055 DT Amsterdam. Klik: Route & bereikbaarheid
Op zondag in de omgeving vrij parkeren.
Zondag 20 november 2016, foyer open 13.30 uur; zaal open 14.15 uur, programma 14.30 tot 17.00 uur
Kaart- en boekenverkoop vanaf 14.00 uur; na afloop signeren en napraat in de foyer.
Podium Mozaïek: 020-580 0381 [++ 3120 580 0381]
*Alleen als het digitaal bestellen van kaarten bij het theater niet lukt, mag u de kaarten ook bestellen bij indeknipscheer@planet.nl
Meer over de vorige edities in Podium Mozaïek

«Lees het nog eens, lezer, laat de aangehaalde gedichten zich ontvouwen.» – Jeroen Heuvel

Over ‘Belumbe / De waterlijn’ van Diana Lebacs in Antilliaans Dagblad, 7 februari 2015:
Het is een tweetalige bundel, oorspronkelijk heeft Lebacs de gedichten in het Nederlands geschreven, en zelf heeft ze ze in het Papiaments hertaald. Lebacs’ idioom is steengoed, ze beweegt zich als een vis in beide talen. En zoals het bij meerminnen hoort, als je denkt dat je haar kunt vasthouden, glibbert ze verder, ongrijpbaar als de waterlijn. (…) De gedichten zijn rijk aan associaties en niet bedoeld voor een eenduidige uitleg. Het is een spel van klanken, ritmes, tonen en betekenissen, een dartel spel, maar dan dartel – speels, verspringend, je niet door de tragedie van het leven klem laten zetten – in de zin van sanguinisch – volbloedig, vurig, niet voor één gat gevangen, dus niet kinderlijk, maar gelouterd dartel; poëzie die herinnert aan die van een Oda Blinder. (…). Wie de gedichten herleest ontdekt steeds meer samenhang, verdriet en vreugde van het leven. Diana Lebacs gebruikt een woord of zinsnede in een volgend gedicht soms verrassend net-niet-hetzelfde en geeft het daardoor een verdieping mee.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Belumbe / De waterlijn’
Meer over Diana Lebacs bij Uitgeverij In de Knipscheer

Shrinivási: “Wat zijn woorden eigenlijk? De woonplaats van de dichters.”

Foto Usha Marhé

‘Shrini is 88! Schrijven en blijven’ door Thea Doelwijt (Willemstad) in Antilliaans Dagblad, 30 december 2014 :
Op Curaçao vieren wij dat onze dichter Shrinivási vrijdag 12 december 88 jaar is geworden. Het is woensdag de 10de en in de Openbare bibliotheek Curaçao houdt de Neerlandicus Geert Koefoed de lezing ‘Over het transcendente in de poëzie van Shrinivási’, terwijl schrijfster en dichteres, mijn nicht Diana Lebacs, af en toe een gedicht van Shrini voorleest. Shrini is blij dat het publiek meer dan één aanwezige telt. Daar zijn mijn zes nichten bij en juf Marijke van Geest, lerares Nederlands, en intussen volgend jaar 50 jaar mijn metgezel. Shrini wil achter mij plaatsnemen, maar ik vraag hem naast mij te zitten, op de eerste rij. Het is zo prettig toevallig op Curaçao te zijn, om twee weken uit te rusten voor wij zondag 14 december voor langere tijd naar Sranan komen. Shrini fluistert af en toe in mijn oor zijn reacties op de voordracht. Wij kennen elkaar sinds 1963, waren actief in de schrijversgroep Moetete, maakten samen een bloemlezing met gedichten van jongeren, voor Carifesta in… Tyek Facebook! Het mooiste van de friyaribijeenkomst vond ik toen Shrini fluisterde dat ik belangrijk was geweest, naast Dobru en Slory, met het gedicht ‘Zwarte regen’. En het belangrijkste: dat hij voor het eerst in het Sarnami een gedicht schreef, dat hij nu heeft vertaald in het Nederlands: “De dichter en het woord (Kavi aur shabd)… Wat zijn woorden eigenlijk? Een land. Het vaderland van de dichters. De woonplaats van de dichters.” Ik fluister terug: “Dat moet je presenteren.” Hij zucht: “Ik heb de tekst niet bij mij…” Als Diana mij aan het publiek voorstelt, zeg ik dat Shrini voor Suriname het eerste gedicht in het Surinaams-Hindoestaans schreef. Ik wil het horen. Geert Koefoed graait direct in zijn tas en haalt er een boek uit waarin het gedicht staat. Shrini leest het zeer ritmisch voor. De avond kan niet meer stuk. Wat zou hij zijn Surinaamse lezers willen zeggen? “Mi e wensi yu wan switi kresneti nanga wan bun nyunyari. God’s blessings te wi miti èn si makandra! Yu mati Shrini.”
Klik hier voor ‘Antilliaans Dagblad’ (eerder verschenen in ‘De Ware Tijd’, Paramaribo)
Meer over Shrinivási bij Uitgeverij In de Knipscheer
Lees hier het gedicht ‘Zwarte regen’ van Thea Doelwijt

«De poëzie is het dubbel en dwars waard!» – Fred de Haas

Over ‘Belumbe / De waterlijn’ van Diana Lebacs, 25 december 2014:
Haar Nederlandse poëzie is onvergelijkelijk veel mooier dan in het Papiaments.
Meer over ‘Belume / De waterlijn’
Meer over Diana Lebacs bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Giselle Ecury is in dit opzicht illustratief.» – Eric Mijts en Wim Rutgers

Over o.a. ‘De rode appel’ van Giselle Ecury in ‘De diaspora van de identiteit’ in Ons Erfdeel, augustus 2014:
Er is in deze eeuw weer een groep auteurs ontstaan die op de ABC-eilanden en in Nederland werk van kwaliteit afleveren in het Nederlands: een nieuwe generatie Nederlands-Caribische auteurs. (…) In het werk van Giselle Ecury lezen we de dominante want steeds terugkerende thema’s als gemengde afkomst, interculturele relaties, het raadsel van de oorsprong en de zoektocht naar identiteit. We zien de steeds terugkerende dubbele setting in Nederland en het Caribisch gebied. Het perspectief ligt bij de uit dat gebied afkomstige personages. Ze vertellen hun levensverhaal in een taal die tegen het Papiaments aanleunt door het gebruik van met de eilanden gebonden specifieke woorden. Uit de thematiek vloeit een dubbelstructuur voort, waarbij verleden en heden elkaar raken en verzoend moeten worden. (…) ‘De rode appel’ (2013), is inhoudelijk opgebouwd als een tweeluik met de dubbelgeschiedenis van de twee hoofdpersonen Elisabeth en Nicki, die beiden het product zijn van een interculturele relatie, waarmee ze in het reine moeten zien te komen. Verleden en heden blijken onlosmakelijk met elkaar verbonden door een dubbele terugblik: die van Elisabeth op haar au-pairtijd als jong meisje in Zuid-Frankrijk, waarnaartoe ze na dertig jaar terugreist om opheldering te krijgen over wat er toentertijd precies gebeurd is, en vervolgens van haar vriend Nicki, die haar zijn levensverhaal over zijn Curaçaose jeugd toevertrouwt, waarna ze dat opschrijft. (…) Voorlopig [zal deze groep] hun kracht nog zoeken in eigen kring om via die positie een brug te slaan, ook al worden deze auteurs nog (te) weinig opgemerkt of hooguit weggezet in het minderhedencircuit.
Lees hier het artikel
Meer over Giselle Ecury bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Sprankelende gedichten in het Papiaments.» – C.H. Gajadin

Over ‘Belumbe / De waterlijn’ van Diana Lebacs voor NBD/Biblion, 2 december 2014:
Dit poëziedebuut van een Curaçaose auteur die vooral bekend is van jeugdboeken, bevat sprankelende gedichten in het Papiaments. Een taal gemaakt voor poëzie. In de Nederlandse versie mis je de betovering van het Papiaments. Korte intense regels die niet alleen weergeven wat zich aan de oppervlakte afspeelt, maar ook de diepte induiken. Spel van water en licht tegen een horizon van verlangen en desillusie.
Meer over ‘Belume / De waterlijn’
Meer over Diana Lebacs bij Uitgeverij In de Knipscheer

«De lyriek stulpt in passievolle korte zinnetjes.» – André Oyen

Over ‘Belumbe / De waterlijn’ van Diana Lebacs op IedereenLeest.be, 2 december 2014:
De boeken van Diana Lebacs geven een goed beeld van het leven en de sfeer op de Nederlandse Antillen. Haar poëzie kan vrij klassiek genoemd worden. De lyriek stulpt in passievolle korte zinnetjes. De liefdesgedichten wasemen een zekere bitterheid. Soms in beeldspraak dan weer in een vrije kale taal, soms een mix van beide. Diana Lebacs deint mee op de hartslag van het leven en betrekt haar lezers hierin heel intens. Een mooie en verfijnde tweetalige bundel.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Belumbe / De waterlijn’
Meer over Diana Lebacs bij Uitgeverij In de Knipscheer

Kleurrijke boekpresentatie op 5 oktober 2014 in Podium Mozaïek

Curaçao, Suriname en Nederlands-Indië in boeken: Woorden zijn (overzeese) oorden:
Onder de titel ‘ Woorden zijn (overzeese) oorden’ organiseert Uitgeverij In de Knipscheer voor het vierde achtereenvolgende jaar in Podium Mozaïek (Amsterdam) een gevarieerd schrijversprogramma met schrijvers, dichters en muzikanten uit/over Curaçao, Suriname en Nederlands-Indië n.a.v. nieuw verschenen boeken.

Met film, voordracht, lezing, interview en muziek worden de volgende nieuwe boeken voorgesteld: Tempels in woestijnen door Boeli van Leeuwen; De stilte van het ongesproken woord. Trefossa, Shrinivási, Dobru door Dave MacDonald e.a.; Njai Inem door Barney Agerbeek; Serenade voor mijn Shéhérazade door Walter Palm; Roep der verten. Krontjong van roots naar revival door Lutgard Mutsaers; Zoeken naar Slory. Een reis door verrassend Suriname door E. de Haan en Belumbe / Waterlijn door Diana Lebacs.

Titels die zijdelings aan bod komen zijn Gideons droom (2013) van Ernst Jansz, De rode kimono (2014) van Peter Andriesse en Het paviljoen van de vergeten concubines (2014) van Pim Wiersinga.

Het programma wordt opgeluisterd met muzikale intermezzo’s door Dave MacDonald, Robert Harman Sordam, Lucas Shepherd en Sanne Landvreugd met Silence of the Unspoken Word en door Renadi Santoso en Jessica Polak (v/h Jakarta Street Band) met krontjong-revival.

Presentatie Franc Knipscheer, interviews Peter de Rijk.
Met verdere medewerking van o.a. Orchida Bachnoe, Guus Bauer, Nelson Carrilho, Giselle Ecury, Eva Koert, Guilly Koster, John Leerdam, Raj Mohan en Ernst Jansz.
Podium Mozaïek, Bos en Lommerweg 191, 1055 DT Amsterdam. Klik: Route & bereikbaarheid
zondag 5 oktober 2014, zaal open 14.30 uur; programma 15.00 tot 17.15 uur
signeren en napraat in de foyer
Voorverkoop kaarten (online) € 5,00. Kaarten aan de zaal (voor zover dan nog beschikbaar) € 7,50.
Bestel kaarten: www.podiummozaiek.nl/ of via e-mail aan indeknipscheer@planet.nl
Podium Mozaïek: 020-580 0381 [++ 3120 580 0381]

Klik hier voor foto’s van het programma door André Homan

Meer over Tempels in woestijnen
Meer over De stilte van het ongesproken woord
Meer over Njai Inem
Meer over Serenade voor mijn Shéhérazade
Meer over Roep der Verten
Meer over Zoeken naar Slory
Meer over Belumbe / Waterlijn
Meer over Gideons droom
Meer over De rode kimono
Meer over Het paviljoen van de vergeten concubines

Diana Lebacs – Belumbe / De waterlijn. Gedichten

DIANA LEBACS
Belumbe / De waterlijn
Gedichten
Nederland – Curaçao
Genaaid gebrocheerd, 48 blz. € 15,00
ISBN 978-90-6265-861-9
oktober 2014

Diana Lebacs (Curaçao) heeft een Curaçaos-Indonesische vader en een Surinaams-Creoolse moeder. Zij was geruime tijd lerares op Curaçao en doceerde jeugdliteratuur aan de Universiteit van de Nederlandse Antillen. Lebacs speelde een belangrijke rol bij de groei van de Nederlands-Antilliaanse jeugdliteratuur en werd voor Nancho van Bonaire, een van haar jeugdromans, bekroond met de Zilveren Griffel. De langste maand (1994) is haar eerste roman voor volwassenen. In 2011 is zij een van de eersten die universitair afstudeerde in Papiaments (taal en literatuur). De tweetalige gedichtenbundel (Nederlands-Papiaments) Belumbe/De waterlijn is haar poëziedebuut. De gedichten zijn oorspronkelijk geschreven in het Nederlands en door de auteur vertaald in het Papiaments.

Gaat deze poëzie over splinters Curaçaose werkelijkheid? Of mag de liefhebber van gedichten ze zien als één grote beeldspraak? Bijna in parlandostijl, beeldend en soms doordrenkt van een Marsmanniaanse bezieling, lokt Diana Lebacs de lezer haar taallabyrint binnen. Een poëzie rijk aan contrasten, tegenstellingen en paradoxen.

Bedient zij zich het ene moment van spreektaal, het andere moment trekt zij in een dwingend ritme, met herhalingen de aandacht.

In bondige versregels geeft zij haar observaties vorm, brengt zij liefde, dood, vrijheid en afscheid op de pagina tot leven. Treedt zij in de eerste cyclus, Onder de waterlijn, naar buiten met intense expressie, in de tweede cyclus, Voorbij de waterlijn, keert zij in, wordt meditatief. Een tweetalige bundel – Papiaments-Nederlands – die leest als het spiegelbeeld van Lebacs dichterlijke binnenwereld.

Over haar roman De langste maand schreef Pim Heuvel in Beurs- en Nieuwsberichten: «Dit verhaal is zo onvervalst Curaçaos, zo levendig en met zoveel hart geschreven, dat de schrijfster wat mij betreft de hoofdprijs toekomt voor het beste literaire werk van het jaar. Het knappe en ontroerende is dat De langste maand afsluit met een symbool van hoop.»
Meer over Belumbe / De waterlijn
Meer over Diana Lebacs bij Uitgeverij In de Knipscheer