Tag: discriminatie

Diana Tjin – Scènes uit een giftige relatie. Roman

Diana Tjin
Scènes uit een giftige relatie
roman
omslag Nikki Ritmeijer
foto auteur Monique Kooijmans
gebrocheerd in omslag met flappen,
228 blz., € 19,50
ISBN 978-94-93368-24-8   NUR 301
eerste uitgave april 2025

Scènes uit een giftige relatie is een titel die niets te raden overlaat. Hoewel deze roman weer totaal anders is dan haar eerder verschenen werk, spelen de thema’s afkomst, identiteit en discriminatie in al haar boeken – soms zijdelings – een rol.  Hermine wordt verliefd op Berend. Zij is zeventien en heeft een Surinaamse achtergrond, en hij, de vijf jaar oudere student, is de liefde van haar leven. Dat weet ze zeker. Met hem aan haar zijde zal ze de ellende van thuis achter zich kunnen laten. Samen zullen ze studeren, carrière maken en kinderen krijgen. Maar wanneer ze gaan samenwonen ontpopt Berend zich als een narcist die haar met verbaal geweld kleineert. Dan begint een langdurig gevecht. Met Berend, maar vooral met zichzelf.

Diana Tjin is geboren in Amsterdam (1961) en is van Chinees-Surinaams-Joodse afkomst. Ze heeft Klassieke Talen gestudeerd aan de Universiteit van Amsterdam en is werkzaam als Erfgoed catalografe bij de Universiteitsbibliotheek. Ze debuteerde spraakmakend met de roman Het geheim van mevrouw Grünwald. Ook haar coming of age-roman Een Bijlmerliedje werd goed ontvangen en markeerde het 50-jarig bestaan van ‘de Bijlmer’. Haar derde roman De catalograaf. Een liefdesgeschiedenis ontroerde zowel publiek als recensenten. Haar vierde boek, de roman Noem me Calimero; of Carmen zo je wilt droeg ze op ter nagedachtenis aan haar Surinaamse vader.

Meer over Diana Tjin bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Roman onderzoekt de sociale problemen binnen de Curaçaose gemeenschap.»

Over ‘Contrasten in kleur’ van Joseph Hart voor NBD Biblion, 15 januari 2025:

‘Contrasten in kleur’ is een sociale roman over familie, de Curaçaose gemeenschap, criminaliteit en discriminatie. Nena Sosaria, een alleenstaande moeder op Curaçao, worstelt om haar drie kinderen op te voeden in een omgeving met hoge werkloosheid en criminaliteit. Haar oudste zonen, Nilo en Felis, zijn van haar overleden man en hebben een lichte huidskleur, terwijl haar jongste dochter Maiky, van haar zwarte minnaar Chamon, donkerder is en gepest wordt door haar broers. Ondanks de moeilijke omstandigheden en de verleiding voor de jongens om zich bij jeugdbendes aan te sluiten, blijft Maiky een steun voor haar moeder. De roman onderzoekt de sociale problemen binnen de Curaçaose gemeenschap. In ietwat formele stijl en met gevoel voor drama geschreven. Geschikt voor een brede tot literaire lezersgroep. Joseph Hart (1940) is een Nederlandse auteur en dichter die geboren werd op Bonaire en opgroeide op Curaçao. Hij was docent Engels aan o.a. de Universiteit van de Nederlandse Antillen. Hij debuteerde in 2000 als dichter met ‘Entrega’, waarna hij meerdere romans schreef.

Bron
Meer over ‘Contrasten in kleur’
Meer over Joseph Hart bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Een gretig verteller, die zijn lezers steeds weer weet te boeien.» – Wim Rutgers

Over ‘Het Huis van de Dans’ van Chesley Rach op Literatuurgeschiedenis,  15 september 2024:

‘Het huis van de dans’ is vooral een romantisch familieverhaal met tegenstellingen als liefde en verstand, hart en hoofd, individualisme en gemeenschapszin, schijn en wezen, verwijdering en verzoening. De spanning tussen traditie en verandering, stad en platteland, kan eveneens als romantisch gezien worden. De onvermijdelijke modernisering op het eiland roept gevoelens van melancholie op, als de grootmoeder sterft en vervolgens de ouders en de hoofdpersonen sterven – eerst Eliza en helemaal aan het einde van de roman, ook Benedicto op zijn oude dag: “Bij de dansschool aangekomen zag hij een mooie jonge vrouw in een rode baljurk hem tegemoet komen. Ze strekte haar hand naar hem uit en glimlachte. Het was Eliza. Ze droeg de jurk van het feest waar ze voor het eerst samen dansten. Ze pakte zijn hand vast, de betoverende glimlach nog steeds op haar lippen. ‘Ik ben je komen halen, Bennie,’ zei ze.” (p. 262) Chesley Rach blijkt in zijn drie romans – hoewel heel verschillend van inhoud, thematiek en stijl – een gretig verteller, die zijn lezers steeds weer weet te boeien.

Luister naar ‘Aura’, de wals die een belangrijke rol speelt in ‘Het huis van de dans’ van Chesley Rach
Meer over ‘Het huis van de dans’
Kijk en luister hier naar interview met Chesey Rach
a href=”http://www.indeknipscheer.com/?s=chesley+rach”>Meer over Chesley Rach bij Uitgeverij In de Knipscheer

«De verheffing van het Sarnámi tot een literaire taal die voornaam en klassiek mag heten.» – Michiel van Kempen

In memoriam Jit Narain in De Groene Amsterdammer (rubriek Het einde), 13 maart 2024:
De dichter, arts en landbouwer Jit Narain creëerde in zijn poëzie de ruimte voor zijn Brits-Indische voorouders en de Surinaamse hindoestanen tussen wie hij leefde. (…) Met zijn lyriek gaf hij de hindoestanen ook hun symbolische plaats in de natie Suriname. (…) De etnische waakzaamheid verliet hem nooit. Niet gezien worden was voor hem een doorgegeven verdriet, dat was begonnen bij de neerbuigende houding van conservatieve hindoe-priesters en de talen waarmee zij over de hoofden van de mensen heen spraken. Door de stedelingen werd dat gevoel versterkt, en in Nederland – na zijn ‘tweede migratie’ – werd het er niet beter op en kreeg het verdriet de sociologische naam ‘discriminatie’. Het leven van de hindoestaan zag hij als doorsijpeld met het zweet van de landbouw, de tranen van het verlaten Bharat (India) en de vervreemding in Nederland. Hij zag wat verplaatsing met kinderen deed: ‘Mijn taal begrijp je, je zult die niet spreken.’ (…) Vanaf 1977 verschenen er uitgaven in een literaire taal die in geschreven vorm voorheen niet bestond, van auteurs als Chitra Gajadin, Raj Ramdas, Rabin Baldewsingh en in hun kielzog later Cándani en Raj Mohan. Maar qua diepgang en taalvirtuositeit moesten zij allen hun meester erkennen in Jit Narain. (…) Op zondag 25 februari 2024 is Jit Narain gecremeerd, niet ver van zijn huis op houtstapels aan de Saramacca. Die rivier komt uit in de grote oceaan die het continent van zijn Indiase voorouders verbindt met zijn geboorteland en met het land aan de Noordzee dat hem zijn tweede taal bezorgde. Sarnámi en Nederlands, de talen waarin hij zoveel prachtigs heeft nagelaten.
Lees hier het I.M. in De Groene Amsterdammer of  hier
Meer over Jit Narain bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Roman over een liefde waaraan van alle kanten geknabbeld wordt door de wrede Curaçaose maatschappij. » – Eric de Brabander

VoorplatHuisDans-75Over ‘Het huis van de dans’ van Chesley Rach in Antilliaans Dagblad, 18 juli 2022:
(…) Eliza, een welgestelde joodse jonge vrouw wordt verliefd op Benedicto, een Curaçaose jongen van ‘lagere komaf’. Wat hen bindt is de liefde voor de dans, de tumba, mazurka, danza, Curaçaose wals maar ook de klassiek Europese. De ouders van Eliza verzetten zich uit raciale en sociale overwegingen heftig tegen het voorgenomen huwelijk en zetten Eliza uit huis. Ze wordt liefdevol opgenomen door de eenvoudige familie van Benedicto en maakt daar kennis met de puur menselijke omgangsvormen die gebaseerd zijn op liefde, acceptatie en wederzijds respect. Samen beginnen de twee een dansschool die gedurende het hele boek de stabiele factor blijft terwijl het eiland Curaçao, getekend door economische vooruitgang, rijkdom en armoede, racisme en standsverschil, voortraast naar de eenentwintigste eeuw. (…)
In het artikel bespreekt Eric de Brabander ook werk van Thomas Rueb, Amalia de Tena, Joseph Roth en Emma van Meyeren.
Lees hier het artikel
Meer over ‘Het huis van de dans’
Kijk en luister hier naar interview met Chesey Rach
Meer over Chesley Rach bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Een familiegeschiedenis als metafoor voor de geschiedenis van het eiland.» – Wim Rutgers

VoorplatHuisDans-75Over ‘Het Huis van de Dans’ van Chesley Rach in Antilliaans Dagblad, 11 juli 2022:
Eliza weigert een verstandshuwelijk en kiest voor de eenvoudige Benedicto, die ze ontmoet op een feest en die een begenadigd danser blijkt te zijn. De ‘levensdans’ tussen de twee jonge mensen neemt een aanvang als de ouders van Eliza de door haar gekozen partner resoluut weigeren en haar het huis uitzetten. (…) Hun harmonieuze dans is de apotheose van hun extatische relatie. Dans en muziek overwinnen en overtreffen vermeend standsbesef en doen discriminatie op kleur te niet. (…) Een uitgebreid vertelde familiegeschiedenis van vier generaties wordt verbonden met de geschiedenis en ontwikkeling van het eiland vanaf de jaren dertig tot en met de jaren tachtig van de vorige eeuw. (…) ‘Het huis van de dans’ is een romantisch verhaal, inhoudelijk als een verhaal van liefde, maar ook stilistisch en structureel is de roman sterk romantisch, (…) waarbij gaandeweg het verhaal dat wat in het begin duidelijk leek toch veel gecompliceerder is dan eerste gedacht. (…) Zoals dat in romantische verhalen gebruikelijk is, treedt de oude grootmoeder, die nog in slavernij geboren is, op als de wijze vrouw met voorspellende gave, die op cruciale momenten de regie neemt en een juiste keuze adviseert aan haar kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen. (…) ‘Het huis van de dans’ is inmiddels de derde roman van Chesley Rach. Zijn werk kent inhoudelijk een grote variatie en bewijst met dit verhaal opnieuw zijn grote verteltalent.
Lees hier en hier de recensie
Meer over ‘Het huis van de dans’
Kijk en luister hier naar interview met Chesey Rach
Meer over Chesley Rach bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Zal een breed publiek aanspreken.»

VoorplatHuisDans-75Over ‘Het Huis van de Dans’ van Chesley Rach voor NBD / Biblion, 30 juni 2022:
Een roman over liefde en sociale ongelijkheid. Het boek volgt het verhaal van Benedicto Mingelis en Eliza Sollazo. Benedicto is een eenvoudige, Curaçaose jongeman die op de plantage van zijn ouders woont. Eliza is van rijke Joodse afkomst en met haar familie gevlucht uit Nederland voor het opkomende nazisme. Het tweetal ontmoet elkaar op een deftig huisfeest en hun ontluikende liefde stuit op verzet vanuit de familie van Eliza. Dan beginnen ze een dansschool op de plantage van Benedicto en volgt hun complexe leven samen. Het boek is in prettige, toegankelijke stijl geschreven. ‘Het huis van de dans’ zal een breed publiek aanspreken.
Lees hier de aanschafinformatie van NBD/Biblion
Meer over ‘Het huis van de dans’
Kijk en luister hier naar interview met Chesey Rach
Meer over Chesley Rach bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Een kleurrijk en bruisend boek.» – André Oyen

VoorplatHuisDans-75Over ‘Het Huis van de Dans’ van Chesley Rach op Ansiel (BE), 22 mei 2022:
(…) In ‘De terugkeer van Ricardo Bonifacio’ was de dans al een heel belangrijk element en nu in de nieuwe roman ‘Het Huis van de Dans’ is de dans bijna een hoofdpersonage. (…) ‘Het Huis van de Dans’ is een mooi en goed geschreven liefdesverhaal waarin ook een sterk historisch beeld, met alle verandering van dien, wordt geschetst. Mensen leerden leven met sociale segregatie met al het verdriet dat dit met zich meebracht. Anderzijds bracht die sociale segregatie ook soms een mooie solidariteit te weeg. ‘Het Huis van de Dans’ is ook een kleurrijk en bruisend boek waarin een zuiderse sfeer primeert.
Lees hier het signalement op ‘Ansiel’
Meer over ‘Het huis van de dans’
Kijk en luister hier naar interview met Chesey Rach
Meer over Chesley Rach bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Op Curaçao werd de voornaam van de vrouw van de plantage-eigenaar vaak de achternaam van de vrijgemaakte slaven.» – Chesley Rach


De eerste aflevering van De Epiloog jaargang 2022 staat online. Op 29 april 2022 was schrijver Chesley Rach (Curaçao) de gast van interviewer Peter de Rijk in het live boekenprogramma De Epiloog vanuit Pletterij Haarlem naar aanleiding van de net verschenen nieuwe roman van Chesley Rach ‘Het huis van de dans’. Peter de Rijk (P): Je achternaam intrigeert me. Chesley Rach (Ch): De voornaam van de vrouw van de plantage-eigenaar werd vaak de achternaam van de vrijgemaakte slaven. Rach komt waarschijnlijk van Rachel Gomperts. P: De oma van de hoofdpersoon Benedicto heeft de slavernij nog meegemaakt en je laat zien hoe kort dat verleden achter ons ligt. Ch: Zij was de oppas van het dochtertje van haar ‘meester’ dat thuis onderwijs kreeg en zij leerde dankzij dat thuisonderwijs zelf lezen en schrijven en kon het vervolgens doorgeven aan de kinderen op de plantage. P: Benedicto, de donkere jongen van de plantage, krijgt zijn vrijheid dankzij de dans, en wordt bij een optreden bij een joodse familie meteen verliefd op de dochter des huizes Eliza, een danslerares. En dan komt al snel racisme en discriminatie om de hoek kijken. Ch: Ja, zij wordt om die reden uit huis gezet. Zij heeft de wereld gezien, zij komt uit Europa en ze is een intellectueel. En ze slaat uiteindelijk een andere weg in. P: ‘Het huis van de dans’ is een bijzonder boek, je meest historische roman ook, en het vormt een soort epos. Ch: Ja, Carmen, een personage uit mijn eerste roman ‘De terugkeer van Ricardo Bonefacio’ vertelt in die roman over haar grootouders – en dat zijn Benedicto en Eliza uit ‘Het huis van de dans’.
Kijk en luister hier naar De Epiloog van 29 april 2022
Meer over ‘Het huis van de dans’
Meer over Chesley Rach bij Uitgeverij In de Knipscheer
Klik hier voor meer over De Epiloog

«Fascinatie voor Edgar Allan Poe omgezet in schitterende vertelling.» – Kees de Kievid

Opmaak 1Over ‘Mallura’ van Clyde Lo A Njoe op Boekenbijlage, 21 augustus 2021:
Het overlijden in het Washington College Hospital op 7 oktober 1849, van de in eigen land en tijdsperiode, miskende auteur is Edgar Allan Poe (Boston 1809-Baltimore 1849), is met raadselen omgeven. Wat is de doodsoorzaak en wat is er gebeurd in de dagen voordat men hem in deplorabele toestand op straat aantrof? (…) Vanuit allerlei disciplines is er (wetenschappelijk) onderzoek gedaan, maar definitieve conclusies werden er niet getrokken. Dat geldt ook voor de, naar mijn weten, enige roman (Matthew Pearl: ‘The Poe Shadow’ – 2006) waarin twee koppels speurders geen uitsluitsel gaven over de mysterieuze dood van Poe. Zou het nu dan eindelijk gaan gebeuren in de nieuwe roman ‘Mallura’ van Clyde R. Lo A Njoe? Hij geeft zeker blijk een eminent kenner van het leven en werk van Poe te zijn. Daar moet grondige research hebben plaatsgevonden. Zelfs een zekere mate van fascinatie. (…) De personen in zijn roman hebben werkelijk geleefd en zijn allen op een of andere manier bij het leven en het werk van Poe betrokken geweest. Zijn twee protagonisten, de speurders Mallura en Dempsey zijn wel uit zijn brein afkomstig. (…) Buiten een schitterende vertelling, in taal passend bij de beschreven tijdsperiode, over de speurtocht en het leven van Edgar Allen Poe, moeten we bewondering hebben voor hoe de auteur zijn fascinatie omzet in een roman. Een boek dat je niet alleen moet lezen, maar vooral voelen!
Lees hier de recensie
Meer over ‘Mallura’
Meer over Clyde Lo A Njoe bij Uitgeverij In de Knipscheer