«Ik had het voorrecht om drie Curaçaose schrijvers persoonlijk te kennen, namelijk Pierre Lauffer, Chal Corsen en Boeli van Leeuwen.» – Walter Palm

Over ‘De vele gezichten van mijn pen’ door Walter Palm in Antilliaans Dagblad, 8 januari 2024:

(…) Inmiddels is mijn manuscript gepubliceerd met als titel ‘De vele gezichten van mijn pen’. (…) De titel verwijst naar de vele gezichten van mijn schrijverschap: dichter, verhalenschrijver, essayist en recensent. Dit boek bevat gedichten, verhalen, essays en recensies plus literaire memoires. Laat ik daarmee beginnen. Ik had het voorrecht om drie Curaçaose schrijvers persoonlijk te kennen, namelijk Pierre Lauffer, Chal Corsen en Boeli van Leeuwen. (…) Mijn gedichten besprak ik ook met Boeli van Leeuwen. We spraken op een heel bijzondere plek af namelijk het kantoor van het Bestuurscollege van Curaçao. Boeli van Leeuwen was in de jaren zeventig een hoge ambtenaar bij het Bestuurscollege van Curaçao en ik had in zijn werkkamer stapels ambtelijke stukken verwacht die lagen te wachten op zijn machtige paraaf, maar niets van dat alles. Er lag een vuistdik boek van de katholieke theoloog Schillebeeckx op zijn bureau. Hij ging uitvoerig in op de theologische opvattingen van deze Nijmeegse theoloog, en ik stelde de theologische opvattingen van mijn moeder daar tegenover. Volgens mijn moeder had God zijn of haar enige zoon naar de mensen gestuurd om ze te leren hoe ze moesten leven, maar in plaats daarvan hebben de mensen de zoon gekruisigd. Volgens mijn moeder wou God toen niets meer weten van de mensheid. Een totaal afwezige God. Ik ben maar niet ingegaan op de theologische opvatting van mijn vader want die was een aanhanger van de Aristotelische Thomas van Aquino. (…) Was Chal Corsen onder de indruk van de beeldenrijkdom van mijn gedichten, Boeli was gecharmeerd van de muzikaliteit van mijn gedichten, wat hij niet vreemd vond want ik kom uit een muziekfamilie. Boeli van Leeuwen kwam weer ter sprake bij de toneelbewerking door John Leerdam van Boeli’s bestseller ‘Geniale Anarchie’. Dit boek gaat over de ervaring van Boeli met Curaçaose politici. Op verzoek van de regisseur heb ik voor deze toneelbewerking het gedicht Demagogen geschreven dat ook opgenomen is in ‘De vele gezichten van mijn pen’. (…)

Lees hier en hier
Meer over deze Inleiding bij Dutch Caribbean Bookclub
Meer over ‘De vele gezichten van mijn pen’
Meer over Walter Palm bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Een Curaçaose potpourri.» – Ko van Geemert

VoorplatPalmGezichten-75Over ‘De vele gezichten van mijn pen’ van Walter Palm in Argus, 16 augustus 2023:

Walter Palm werd in 1951 op Curaçao geboren. Op dit eiland is de familienaam Palm zo ongeveer synoniem aan muziek. Het lag dus voor de hand dat ook Walter Palm, kleinzoon van de vermaarde componist Jacobo Palm (1887-1982), in de muziek terecht zou komen. Maar de jonge Walter koos voor de literatuur, in het bijzonder: poëzie. Er zit echter ook zeker muziek in zijn poëzie, wat vooral valt te horen als hij zijn gedichten zelf, op melodieuze wijze, voordraagt. Walter Palm schrijft ook proza. Zo herinner ik me het verhaal ‘Curaçao steekt de oceaan over’ (1997), waarin hij als gedachtenexperiment zijn geboorte-eiland naar de Nederlandse kust versleept. Als de winter aanbreekt, ontstaan er problemen. (…)  Onlangs verscheen De vele gezichten van mijn pen, waarin Walter Palm reflecteert op eigen werk en van alles en nog wat samenbrengt: autobiografische schetsen, verhalen over Curaçaose kunstenaars die in zijn jeugd bij hem in de buurt woonden, een overzicht van zijn dichtbundels voorzien van achtergrondinformatie, een verslag van ‘twee memorabele avonden met Salman Rushdie’, twintig gedichten en drie korte verhalen waaronder het eerder genoemde ‘Curaçao steekt de oceaan over’, vijf recensies en twee beschouwingen over Dubbelspel van Frank Martinus Arion en Mijn zuster de negerin van Cola Debrot, door Palm consequent gespeld als Mijn zuster de n******. (…) In De vele gezichten van mijn pen staat Walter Palm onder meer stil bij zijn essay Het sluipend gif van islamofobie, 1989-2019, ‘een felle aanklacht tegen toxische islamofobie, een vurige verdediging van de Grondwet en een woedende uitval naar partijen die de Grondwet aan hun laars lappen, sterker nog als voetveeg gebruiken.’ (…)

Lees hier de recensie

Meer over ‘De vele gezichten van mijn pen’
Meer over Walter Palm bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Essays on Dutch colonial classics, some well known, others hidden gems — I discovered Frans Lopulalan’s ‘Onder de sneeuw een Indisch graf ‘.» – Rosemarijn Hoefte

VoorplatSneeuw-75Over ‘Onder de sneeuw een Indisch graf’ van Frans Lopulalan in New West Indian Guide [nr.96], april 2022:
(…) ‘De nieuwe koloniale leeslijst’, edited by Rasit Elibol (Amsterdam: Das Mag, 2021, paper €21.99), consists of 22 essays by established authors, poets, and critics on how to (re)read, (re)discover, and rethink Dutch colonial classics. Some are well known, such as ‘Max Havelaar’ by Multatuli, others may be hidden gems—I discovered Frans Lopulalan’s ‘Onder de sneeuw een Indisch graf ‘ (1986) on Moluccan experiences in the Netherlands. Ten chapters cover nine novels and one volume of poetry on the Caribbean published between 1931 and 2018: ‘De Stille plantage’ by Albert Helman (Xandra Schutte), ‘Mijn zuster de n[egerin]’ by Cola Debrot (Stephan Sanders), ‘Sarnami, hai’ by Bea Vianen (Warda El-Kaddouri), ‘Dubbelspel’ by Frank Martinus Arion (Kees ’t Hart), ‘Kollektieve schuld’ by Edgar Cairo (Rasit Elibol), ‘Over de gekte van een vrouw’ by Astrid [H] Roemer (Basje Boer), ‘Schilden van leem’ by Boeli van Leeuwen (Yra van Dijk), ‘De morgen loeit weer aan’ by Tip Marugg (Michiel van Kempen), ‘Badal’ by Anil Ramdas (Manon Uphoff), and ‘Habitus ‘by Radna Fabias (Alfred Schaffer). Despite the (deliberately?) awkward title, this is a rewarding read.
Bron
Meer over ‘Onder de sneeuw een Indisch graf’
Meer over ‘De nieuwe koloniale leeslijst’ op deze site
Meer over Albert Helman bij Uitgeverij In de Knipscheer
Meer over Bea Vianen bij Uitgeverij In de Knipscheer
Meer over Edgar Cairo bij Uitgeverij In de Knipscheer
Meer over Astrid H. Roemer bij Uitgeverij In de Knipscheer
Meer over Boeli van Leeuwen bij Uitgeverij In de Knipscheer
Meer over Michiel van Kempen bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Hartstochtelijk en dichterlijk pleidooi om onze moedertaal te omarmen.» – Brede Kristensen

Opmaak 1Over ‘Geef me je taal. Dat ik je beter versta’ van Hilda de Windt Ayoubi in Ñapa (Amigoe), 9 november 2019:
(…) Hilda de Windt Ayoubi wil over dingen schrijven waar mensen wat aan hebben. Over taal en talen en hoe die gevormd worden en ons vormen. (…) ‘Taal en Stenen’ is kort. Krachtig, minimaal, rechttoe rechtaan. De steen als metafoor is origineel uitgewerkt en het eindigt verrassend met de eeuwige uitwisseling tussen mens en natuur. Dit gedicht lezend, dat ik bij mezelf: om nooit te vergeten. (…) Poëzie wil iets tevoorschijn brengen, een tipje van de sluier van de mysterieuze werkelijkheid oplichten, een verborgen waarheid zichtbaar maken, oproepen. Welnu. Deze bundel van Ayoubi is daarvan een fraai voorbeeld. (…) Er zijn filosofen die schitterend dichterlijk schrijven. Er zijn dichters die ons met hun denken aan het denken zetten. Dat vooral doet Ayoubi. (…) De bundel gaat overduidelijk over het belang van taal. Van moedertaal in het bijzonder. (…) Ayoubis’s even hartstochtelijke als dichterlijke pleidooi om onze moedertaal te omarmen is hartverwarmend. (…)
Nieuwsgierig naar de hele recensie? Belangstellenden uit Nederland kunnen de oorspronkelijke versie aanvragen bij indeknipscheer@planet.nl
Meer over ‘Geef me je taal’

«Deze prachtige gedichten doen de lezer teruggrijpen naar ‘Dubbelspel’ van Frank Martinus Arion.» – André Oyen

Opmaak 1Over ‘Geef me je taal. Dat ik je beter versta’ van Hilda de Windt Ayoubi op Lezers tippen lezers, 13 oktober 2019:
Hilda de Windt Ayoubi. Curaçao, 1951), kind van Libanese ouders, groeide op in Curaçao. (…) De bundel ‘Geef me je taal. Dat ik je beter versta’ bestaat uit drie onderdelen: ‘Taal staat nooit stil’, waar in gedichten het belang van taal en het behoud van met name de kleine talen wordt behandeld; ‘Wond en balsem’, het deel dat ingaat op Frank Martinus Arions leven, zijn poëzie en zijn roman ‘Dubbelspel’, Pieter Muyskens conserveren van o.a. Creoolse talen van Suriname en zijn bijdrage aan het Papiamentu, en ‘Papiamentu voor altijd’, het haast vanzelfsprekende sluitstuk van deze bundel in tweetalige gedichten. (…) Het boek bevat ook een bibliografie en een omvangrijk deel met notities. ‘Een taal is niet dood, een taal leeft, groeit, neemt over van andere talen, leent aan andere talen. Hoewel elke taal regels heeft, kan niets dit natuurlijk proces stoppen’, leerde Hilda de Windt Ayoubi van Arion en Muysken. Dat ze hun wijze woorden ten harte heeft genomen blijkt uit deze imposante dichtbundel. (…) Deze prachtige gedichten doen de lezer met Antilliaanse passie teruggrijpen naar ‘Dubbelspel’ van Frank Martinus Arion.
Lees hier het signalement
Meer over ‘Geef me je taal’

Hilda de Windt Ayoubi – Geef me je taal. Dat ik je beter versta. Gedichten

Opmaak 1Hilda de Windt Ayoubi
Geef me je taal. Dat ik je beter versta
Duna mi bo idioma. Pa mi por komprondé bo mihó

gedichten
Curaçao
gebrocheerd in omslag met flappen, 238 blz.,
€ 22,00
eerste uitgave 2019
ISBN 978-90-6265-781 0

Taal is alles voor Hilda de Windt Ayoubi. Als kind van Libanese ouders groeide ze op te Curaçao. Desalniettemin noemt ze zichzelf ‘analfabeet in het Libanees’. Met name ‘minderheidstalen’ zoals het Papiamentu draagt ze een warm hart toe. Haar interesse voor tweetaligheid, meertaligheid, codewisseling, taalcontact, mediataal, en de sociale en emotionele implicaties van het behoud of verlies van moedertalen, vormde de basis voor deze indrukwekkende, deels tweetalige dichtbundel. Geef me je taal. Dat ik je beter versta is een ode aan taal en aan hen die zich daarvoor inzetten. In het bijzonder de twee linguïsten die veel betekenden voor het Papiamentu: Frank Martinus Arion en, tevens voor andere inheemse talen, Pieter Muysken. Arion die de eerste school met Papiamentu als instructietaal heeft opgericht, Muysken die vele inheemse talen van Zuid-Amerika voor de ondergang behoedde, door ze te onderzoeken en te registreren.

De bundel bestaat uit drie onderdelen: ‘Taal staat nooit stil’, waar in gedichten het belang van taal en het behoud van met name de kleine talen wordt behandeld; ‘Wond en balsem’, het deel dat ingaat op Arions leven, zijn poëzie en zijn roman Dubbelspel, Muyskens conserveren van talloze Indiaanse, Zuid-Afrikaanse en Creoolse talen van Suriname en zijn bijdrage aan het Papiamentu van de Benedenwindse Eilanden, en ‘Papiamentu voor altijd’, het haast vanzelfsprekende sluitstuk van deze bundel in tweetalige gedichten: Duna mi bo idioma. Pa mi por komprondé bo mihó.

Het boek bevat ook een bibliografie en een omvangrijk deel met notities. ‘Een taal is niet dood, een taal leeft, groeit, neemt over van andere talen, leent aan andere talen. Hoewel elke taal regels heeft, kan niets dit natuurlijk proces stoppen’, leerde Hilda de Windt Ayoubi van Arion en Muysken. Dat ze hun wijze woorden ten harte heeft genomen blijkt uit deze imposante dichtbundel: Degene die de taal en cultuur der minderheden helpt conserveren helpt tevens bij de herleving van de wereldvrede.

Hilda de Windt Ayoubi (Curaçao, 1951) hield zich haar hele leven bezig met Taal. Ze was 30 jaar lang leraar Spaanse Taal aan de middelbare school en acht jaar docent Communicatie en Pedagogiek op de Universiteit van Curaçao. Op Curaçao is zij bekend om haar jarenlange publicaties van gedichten in vier talen in de krant Amigoe en om haar vertaling E Profeta in het Papiamentu van het wereldbekende boek The Prophet van de Libanees-Amerikaanse schrijver Kahlil Gibran. Ze kreeg er in 2015 de Award van de George and Lisa Zakhem Kahlil Gibran-leerstoel aan de Universiteit van Maryland voor: ‘The most outstanding achievement of the last ten years.’ In 2018 verscheen haar eerste dichtbundel Gedicht, een selectie van haar Nederlandse gedichten, geïllustreerd met eigen schilderijen. Ook publiceerde ze korte verhalen. Als beeldend kunstenaar nam ze met haar schilderijen deel aan vier groepsexposities. In 2019, het internationale Jaar van de Inheemse Talen, ontving Hilda de Windt Ayoubi als erkenning voor haar inzet voor de Papiamentse taal op 21 februari (Internationale Moedertaaldag ) de Unesco Certificate of Merits.
Meer over Hilda de Windt Ayoubi

«Mooi zijn de stukken over de geschiedenis en literatuur van de Antillen.» – André Oyen

VoorplatSchaamrood75Over ‘Schaamrood’ van Aart G. Broek op Ansiel, 13 februari 2018:
(…) In ‘De terreur van de schaamte’, gaf Broek al aan dat allerlei uitingen van agressie terug te voeren vallen op gevoelens van vernedering, krenking en schaamte. (…) In ‘Schaamrood’ werkt hij dezelfde these nog eens uit in een waaier aan thema’s. De brede interesse van de auteur komt de variëteit daarbij ten goede: nu eens gaat het over de beweegredenen van jihadgangers, dan weer over falende megaprojecten, om het vervolgens over Antilliaans verzet tegen Nederlandse koloniale arrogantie te hebben. (…) Mooi zijn de stukken waarin Broek verhaalt over zijn eerste liefde, de geschiedenis en literatuur van de Antillen. Het is een hoofdstuk in de Nederlandse geschiedenis dat bij vele Nederlanders nauwelijks bekend is. Ja, dat Frank Martinus Arion de auteur is van ‘Dubbelspel’, dat hebben sommigen van ons op de middelbare school nog wel geleerd. Maar over literatuur in het Papiamento is weinig geweten. (…)
Lees hier en hier de recensie
Meer over ‘Schaamrood’
Meer over Aart G. Broek bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Het carnaval van Ricardo Bonifacio.» – Ko van Geemert

Opmaak 1Interview met Chesley Rach over ‘De terugkeer van Ricardo Bonifacio’ in Ñapa Literatuur (Amigoe), 11 maart 2017:
En dan verscheen een paar maanden geleden uit het niets een roman. ‘Ik teken en schilder eigenlijk al veel langer dan dat ik schrijf, maar dat schilderen heb ik lang niet meer gedaan. Het schilderij dat op het omslag van het boek staat, dateert uit 1994. Ik begon rond die tijd met een drietal verhalen over uiteenlopende onderwerpen, maar het verhaal over Ricardo Bonifacio boeide mij het meest. Daar ben ik mee doorgegaan. Het was een figuur die ik bedacht had, een jongen die in een wijk op Curaçao opgroeit en allemaal avonturen beleeft, om mijn kinderen verhaaltjes te vertellen voor het slapen gaan toen ze nog klein waren. Mijn oudste dochter merkte als tiener een keer op dat ze benieuwd was hoe het de kinderen uit de verhalen vergaan was. Toen was het zaadje geplant.’
Lees hier het interview
Meer over ‘De terugkeer van Ricardo Bonifacio’

«Veelkleurig beeld van de rauwe Curaçaose realiteit.»

VoorplatVerkiezingsdans75KleinOver ‘Verkiezingsdans’ van Joseph Hart op WelkBoek, 1 november 2016:
In deze politieke thriller vind je bepaald niet het Curaçao van de vakantiefolders. Wel geeft het je een veelkleurig beeld van de rauwe Curaçaose realiteit in alle lagen van de samenleving. Door in de politiek te gaan wil hoofdpersoon Matthew de vicieuze cirkel van armoede, corruptie en geweld doorbreken. Je zit als lezer zo dicht op zijn huid, dat je je niet aan zijn strijd kunt en wilt onttrekken.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Verkiezingsdans’
Meer over Joseph Hart op deze site

Letterij over Frank Martinus Arion

PosterA4februari2015_Opmaak 1.qxdLetterij brengt in haar programma van donderdag 5 februari 2015 een hommage aan Frank Martinus Arion, de meest succesvolle Nederlandstalige Caribische schrijver van onze tijd. Het was alweer 2006 toen zijn beroemde roman Dubbelspel gratis werd uitgedeeld aan bijna 600.000 bibliotheeklezers. Documentairemaker Cindy Kerseborn maakte onlangs de film Frank Martinus Arion: Yu di Kòrsou (Landskind), waarvan een verkorte versie op 14 januari van dit jaar op NPO 2 te zien was. Aan de film werken o.a. mee Igma van Putte-De Windt, Jos de Roo en Walter Palm. Letterij vertoont 5 februari de integrale versie. Arion geeft in zijn romans een veelvormig en realistisch beeld van de Antilliaanse samenleving en cultuur. Daarin is hij niet zuinig met kritiek en gul met eilandliefde, die dan ook in de documentaire doorklinken. Arion praat over zijn werk, maar ook over de ‘moedige vrouwen’ in zijn romans en over het Antilliaans machismo. Na afloop is er een nagesprek tussen regisseur Cindy Kerseborn en Peter de Rijk, die Frank Martinus Arion een paar jaar geleden uitgebreid interviewde.

Voor de pauze staat de vierde aflevering van De Haarlemse dichters-estafette op het programma met optredens van Asis Aynan, Bies van Ede, George Moormann en Lidwiene Vermeij.

De geboren Haarlemmer Asis Aynan is een Nederlandse schrijver van Marokkaanse familie. Hij studeerde filosofie aan de Universiteit van Amsterdam. Hij schrijft voor NRC Handelsblad en Het Parool en is mede-initiator van De Berberbibliotheek. Zijn meest recente boek is de verhalenbundel Gebed zonder einde, waarover Geert Mak verzuchtte: ‘En wat kan die Amsterdamse Berber mooi schrijven: wild, geestig, erudiet, warm en zeldzaam eerlijk!’

Dichter Bies van Ede laat in Haarlem veel voetstappen achter. Over Haarlem schreef hij een vijftal historische jeugdromans. Hij was enige tijd eindredacteur van het Haarlems Dagblad en maakt deel uit van het Haarlemse Ampzing Genootschap. Als dichter heeft hij een vijftal bundels op zijn naam staan. Maar hij is vooral bekend als schrijver van vele tientallen jeugdboeken. Met Paul van Loon maakte hij het horrorgenre in Nederland populair. In juni 2007 ontving Van Ede de Penning van Verdienste van de stad Haarlem wegens zijn betekenis voor de (jeugd)literatuur.

George Moormann was in 2004 de eerste stadsdichter van Haarlem. Hij is behalve dichter en beeldend kunstenaar, redacteur en uitgever van het jaarlijkse periodiek De Zingende Zaag dat dit jaar haar 25-jarig bestaan viert. Voorts is Moormann verbonden als docent essay aan de Schrijversvakschool Amsterdam. Hij schreef onder meer in Tirade, het literaire tijdschrift waarvan Moormann zes jaar redacteur was, over de relatie beeldende kunst en poëzie.

Lidwiene Vermeij, geboren in Haarlem, is dichter en beeldend kunstenaar. In 2007 was zij de eerste stadsdichter van Enschede. Haar gedichten verwerkt zij meestal in kunstenaarsboeken en laat op die manier woord en beeld samenkomen. Behalve in haar bundels De Pruik van Bach, Enschede de stad in gedichten, Stilte huist in niets, publiceert ze poëzie in verzamelbundels van uitgeverijen en als onderdeel van kunstenaarsprojecten én in De Haarlemse Dichtlijn 2014.

Aanvang 20.00. Toegang: € 5,00, tot 25 jaar € 3,00
Reserveren is gewenst, via reserveren@pletterij.nl of bel 023 542 35 40.
Presentatie: Peter de Rijk (interview), Franc Knipscheer (presentatie).
Van 18.30 – 19.30 uur is er Roni’s Eetcafé. Eerlijk, heerlijk, vega en goedkoop: € 7,50 voor een complete maaltijd.
Combi Letterij € 10,00.
Meer over Letterij