Over ‘Het geheim van mevrouw Grünwald’ van Diana Tjin voor NBD | Biblion, 3 november 2017:
In 1940 wordt in Suriname een welvarend gezin van Duitse komaf geïnterneerd in Kamp Copieweg. Hoe het hun vergaat, vertelt mevrouw Grünwald in 1990 aan de jonge Anna. De gruwelijke ontberingen duren zeven jaar, maar na hun vrijlating blijkt de man rijp voor het gesticht. Na zijn dood vertrekt zij met drie kinderen naar Amsterdam. Surinaams en Duits, dus wordt ze dubbel gediscrimineerd. Parallel aan Grünwalds relaas loopt een tweede verhaallijn, namelijk die van Anna zelf, afkomstig uit een gezin waarin kindermishandeling orde van de dag is. Zal Anna door mevrouw Grünwalds verhaal in staat zijn haar eigen leven te relativeren? Over de internering van Duitsers in Suriname is weinig bekend. Historische feiten geven dit boek bijzondere meerwaarde. De leesbare schrijfstijl moedigt aan om door te lezen. Met bronvermelding. Debuutroman.
Meer over ‘Het geheim van mevrouw Grünwald’
Tag: Duitse Surinamers
«Sommige scènes krijgen een betoverende schoonheid.» – Ezra de Haan
Over ‘Het geheim van Mevrouw Grünwald’ van Diana Tjin op Caraïbisch Uitzicht, 8 september 2017:
Met haar debuutroman ‘Het geheim van mevrouw Grünwald’ toont Diana Tjin dat ze een zeer geraffineerd schrijfster is. Want ondanks het waargebeurde historische verhaal waarop het boek gebaseerd is, en dat je zeker niet in de koude kleren gaat zitten, is het vooral de wijze waarop ze dit verhaal vertelt, dat het je bijblijft. Zo lokt de auteur je op uiterst slimme wijze het verhaal in. Ene Anna klopt bij mevrouw Grünwald aan. Ze vraagt om hulp, heeft een kamer nodig, al is het maar voor een nacht… Het briefje van haar oma doet wonderen. En zo belandt ze in het huis van mevrouw Grünwald aan de Jacob van Lennepkade. De oude vrouw blijkt in de dagen die volgen alles te weten over okers, sopropo, kousenband, tayerblad en antruwa: Surinaamse groenten die ze altijd pas na lang afdingen koopt. En als ze, in gesprek met Anna, dan ook nog mi gudu zegt, geef je haar al snel de Surinaamse nationaliteit… Anna worstelt ook met de vraag waar mevrouw Grünwald vandaan komt. Haar opmerking: ‘Ik wist niet dat er in Suriname ook Duitsers wonen,’ maakt veel bij de oude vrouw los. (…) Tijdens de Tweede Wereldoorlog bleek het vasthouden aan de Duitse nationaliteit uit sentimentele overwegingen reden genoeg om mevrouw Grünwald, samen met haar man en haar drie kinderen in Kamp Copieweg te interneren. Zeven jaar duurt de lijdensweg van de familie en pas wanneer vrijwel iedereen al het kamp heeft verlaten en de oorlog al twee jaar achter de rug is, komen ze vrij. Geen wonder dat ze Suriname in 1955 verlaten. (…) ‘Het geheim van mevrouw Grünwald’ is een prachtige roman die een uiterst wrange geschiedenis beschrijft met soms haast surrealistische beelden. Hierdoor krijgen sommige scènes een betoverende schoonheid en gaat de roman verder dan een in meerdere landen spelend levensverhaal. Diana Tjin is een schrijfster waar we nog veel van mogen verwachten.
Tekst uitgesproken op de boekpresentatieprogramma ‘The Twain Shall Meet’ van Uitgeverij In de Knipscheer, Theater Podium Mozaïek Amsterdam, 3 september 2017.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Het geheim van mevrouw Grünwald’
«Roman tegen de achtergrond van een waargebeurd verhaal.» – Marianne Janssen
Over ‘Het geheim van Mevrouw Grünwald’ van Diana Tjin op Leeskost, 23 augustus 2017:
(…) Over de geschiedenis van de Duitse Surinamers is maar heel weinig bekend. Ze hebben het zwaar gehad. Ze werden – aanvankelijk gescheiden van hun mannen die later mochten komen – van 1940 tot 1947 opgesloten. De situatie in het kamp was verschrikkelijk. Er was weinig te eten, de hygiëne was ver te zoeken. De geïnterneerden konden geen stap buiten de barakken zetten. Toen zij na 1947 vrij kwamen waren zij ongewenst in het land van hun geboorte. Ze moesten naar Europa. (…) Een interessant boek omdat de geschiedenis van de Duitse burgers in Suriname er hard aan toe was wat meer onder de aandacht gebracht te worden.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Het geheim van mevrouw Grünwald’