Over ‘Toen dichters over engelen droomden’ van Karel Wasch voor NBD/Biblion, 16 september 2021:
Karel Wasch (1951), biograaf van o.a. Dylan Thomas en Jack Kerouac en dichter, volgt in deze bundel een donker pad. ‘Geen huis geen bestemming’, ‘Vlucht’, ‘Geluk verloren’ en ‘Dodenakker’ zijn de weinig opbeurende titels van enkele afdelingen binnen de bundel. Deze bevat prozagedichten met een vleugje alliteratie. (…) Jeugdherinneringen, verloren liefdes en een vriend die ‘springt’ passeren de revue. Met wijdopen ogen staat de dichter op het strand. Hij tast de korrels af op zoek naar een verloren tijdsbesef: ‘Zand werd water en / water keerde weer / Het ruisen was een klankdecor / in diep gepeins verzonken’. De laatste afdeling heet dan ook ‘Geheim’. Antwoorden heeft de dichter niet. Het vragen lijkt hij voorbij. (…)
Lees hier de recensie
Meer over ‘Toen dichters over engelen droomden’
Meer over Karel Wasch bij Uitgeverij In de Knipscheer
Tag: Dylan Thomas
Karel Wasch – Toen dichters over engelen droomden. Gedichten
Karel Wasch
Toen dichters over engelen droomden
Gedichten met een vleugje wanhoop
Nederland
omslag Jona Rotting
gebrocheerd in omslag met flappen,
62 blz., € 17,50
ISBN 978-94-93214-42-2
eerste uitgave juni 2021
In Toen dichters over engelen droomden speelt de weemoed een rol. Niet de sentimentele, op louter gevoel gebaseerde, hang naar iets dat geweest is. Maar meer de onvermijdelijkheid van een voortrollende tijd. De jeugd komt in beeld als een afscheid. Liefdes zijn voorbij gegaan en ook de tijd waarin dichters hadden afgesproken nooit meer over iets triviaals te reppen, zoals in het titelgedicht. Ook geluid speelt een rol in deze bundel gedichten van Karel Wasch. Bijvoorbeeld van een piano die neerstort. Maar ook bezoekt de dichter een kerkhof en hoort hij daar kattengejank. Zijn jeugd herinnert hij zich als de blik op een zeppelin, die licht snorrend langskomt. Maar natuurlijk wordt hij in de steek gelaten en waagt hij zich aan het mysterie van een scheppingsproces. Zijn oude vriend, de schilder Erik, duikt weer even op, maar is nu vervangen door de geniale dichter Grotius uit het titelgedicht. Wasch zit dicht tegen zijn eigen belevenissen aan. Hij schept ook afstand en doet gelukkig aan zelfspot, wanneer zijn tocht door de herfst weer eens niets oplevert.
Karel Wasch (1951) is publicist, biograaf en dichter. Zijn gedichten werden in veel bladen opgenomen en zijn bundel Het geluid van denken, verscheen bij In de Knipscheer. Biografieën schreef hij over Floris Meijdam, Karel Wasch de oudere, Brendan Behan, Jack Kerouac en maar liefst 3 over Dylan Thomas (1914-1953) en een novelle over deze dichter. De roman van Wasch over de jaren ’60, De belegering van de jonker, oogstte veel bijval. Verder recenseert hij poëzie voor De Leestafel. En hij schrijft columns voor Meander. Met zijn gedichten won hij drie prijzen.
De pers over Het geluid van denken: “Een verzameling verzen vol verrassingen” – Remco Ekkers (Tzum); “Een bundel met poëzie van zeldzaam hoog niveau.” – Pom Wolff (Pomgedichten); “Een heldere getuigenis geschreven vanuit een oprecht gevoel van onrecht.” – Dirk Kroon (Poëziekrant).
Meer over ‘Toen dichters over engelen droomden’
Meer over Karel Wasch bij Uitgeverij In de Knipscheer
Karel Wasch te gast in Dichter van Geluk
Op donderdag 11 oktober 2018 praat Rense Sinkgraven met schrijver Karel Wash over zijn nieuwe dichtbundel ‘Het geluid van denken’, maar ook over het werk van anderen zoals Dylan Thomas, Jack Kerouac en Brendan Behan. Karel Wasch werd geboren in 1951 terwijl een sneeuwstorm woedde. Hij debuteerde begin jaren ’80 en werd vergeleken met Hugo Claus. Geluk! Niemand kan er zo goed over praten als dichter Rense Sinkgraven. Hij praat met collega-dichters over hun actuele werk en natuurlijk over zijn of haar interpretatie van geluk. Het programma vindt plaats van 12.15 tot 13.15 uur in De Cirkel op de begane grond van de Groninger Forum Bibliotheek, Oude Boteringestraat 18, Groningen. De toegang is gratis.
Meer over het programma
Meer over ‘Het geluid van denken’
Meer over Karel Wasch op deze site
Karel Wasch – Het geluid van denken. Gedichten
Karel Wasch
Het geluid van denken
gedichten
gebrocheerd in omslag met flappen,
76 blz., € 17,50
ISBN 978-90-6265-507-6
eerste druk oktober 2018
Een gedichtenbundel waarin het geluid van een typemachine voor het zoontje het troostende geluid van zijn vaders denken wordt. Dat kan niet anders dan een bijzondere gedichtenbundel zijn. Het geluid van denken bevat gedichten van een grote verhalende kracht. Poëzie over het verlies van een vriend, de nachtelijke leegte van een stad, angst voor een mes, een kind in halfslaap dat boze stappen op de trap hoort, emoties die direct raken aan ons bestaan. Een poëtische autobiografie waarbij de lezer als een blinde een beeld aftast, voelt wat het voorstelt en er zo zijn eigen betekenis aan geeft.
Karel Wasch’ gedichten gaan over liefde en schuld, een tragische vriendschap, een zieke moeder, de dromen en verwachtingen van een kind, katholieke rituelen als een processie en spanningen in een gezin. Hij mijdt geen enkel indringend thema. In ‘Het geluid van denken’ neemt de dichter de lezer mee op een odyssee door zijn leven, maakt hem deelgenoot van zijn ontheemding, de turbulenties in zijn geest. Zijn poëzie leest als ben je toeschouwer bij de vertoning van een surreële film. Een bundel voor de poëzieliefhebber, persoonlijk, gedurfd en buiten de gebaande paden van de mediawerkelijkheid.
Van dichter, biograaf, columnist en essayist, Karel Wasch, komt voor het eerst een gedichtenbundel uit bij uitgeverij In de Knipscheer. In de jaren tachtig van de vorige eeuw brak Karel Wasch door met de bundel ‘Uit naam van mijn naam’. Behalve als dichter van een tiental bundels maakte Wasch naam met zijn biografieën over schrijvers: Jack Kerouac, Brendan Behan en Dylan Thomas. Bovendien maakte hij zijn debuut als fictieschrijver met de roman ‘De belegering van de jonker’ in 2011. Karel Wasch was hoofdredacteur van de tijdschriften Ruim en Nynade en recensent. Voor OBA Live, het programma van Theodor Holman en de VPRO deed hij radiowerk en hij trad op als Dichter bij de dag voor de EO radio. Over zijn poëzie schreef Carl de Strycker (Poëziekrant): ‘Wasch schrijft gedichten van een serene soort. Een dichter om rekening mee te houden.’ En Thomas Verbogt (Parool): ‘Gedichten zonder krullengedraai en van een grote zeggingskracht.’
Meer over Karel Wasch
«Een fraai nummer van een blad, dat het verdient om nog lang te bestaan.» – Karel Wasch
Over ‘Extaze 24 ’[Fotografie], zesde jaargang nr. 4 [november 2017], 6 december 2017:
Uitgeverij In de Knipscheer heeft het nieuwe nummer (24) van Extaze laten verschijnen. En het moet maar weer eens worden gezegd de meeste literaire bladen sneuvelen na enige tijd. Thema van dit nummer is fotografie. Dat is niet zo vreemd want bijvoorbeeld Bill Brandt (1904-1983) fotografeerde veel celebreties waaronder literatoren zoals Dylan Thomas en Ezra Pound. Van hem is de uitspraak: ‘‘Fotograferen is niet aan regels gebonden, het is geen sport. Alles moet geprobeerd en uitgedaagd worden.” Ook Joan Ganny, de Amerikaanse fotografe, die nu in Amsterdam woont, maakte prachtige portretten van o.m. Bukowski en Henry Miller. Dichter bij huis was schrijver Willem Frederik Hermans een gedreven fotograaf. (…) Wim Noordhoek vindt dat de fotografie altijd een link met de werkelijkheid heeft. Een aanvechtbare stelling, immers veel foto’s zijn geraffineerde verdraaiingen van die zelfde realiteit m.i.. Een leuke uitspraak in dit artikel is: “Je ziet foto en schilderij naar elkaar toekomen in het ‘betrappen’ van het moment, van de tekenpen naar de foto, de heilige graal die zich eeuwen schuilhield.” (…)
Lees hier de recensie
Meer over Extaze 24
«Er is nog plaats voor schoonheid.» – Ezra de Haan
Over ‘Door het vanggat’ van Aly Freije op Literatuurplein, 16 augustus 2016:
Aly Freije groeide (…) op het platteland op en kent derhalve het leven daar tot in ieder detail, toch is haar kijk op die dagen als die van een buitenstaander. Ze ziet de restanten, de sporen ervan en brengt ze, uiterst zuinig met woorden, weer tot leven. (…) Maar Freije schrijft vooral goed en veel over dat wat er niet meer is. Een suikerfabriek, de ouderlijke boerderij in Veelerveen vlak bij het Moorland, haar vader, hoe hij was en wat hij haar leerde, een arbeidershuisje bij boerderij Onrust of die van Torringa in Reitdiepdal. Haar taal is die van het land. (…) Het zijn gedichten die je zacht voor jezelf voor moet lezen, waar je de woorden van kunt proeven als je je er de tijd voor gunt. En dat is wat Freije je met deze bundel leert: er is ook nog plaats voor schoonheid.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Door het vanggat’
Meer over Aly Freije op deze site
« * * * * * Overtuigend en intens.» – Eppie Dam
Over ‘Door het vanggat’ van Aly Freije in Dagblad van het Noorden, 8 april 2016:
In vijf afdelingen leidt Freije ons door haar leven, de film terugspoelend, kijkend in de spiegel van de tijd. Meer dan eens met de ervaring dat herinneringen verspringen, beelden vaag en weerbarstig zijn. Maar wat weet ze, met loepzuivere taal, veel naar boven te halen. (…) Voor de Groninger versie van de afdeling ‘In lichtbundels danst het stof’ kreeg ze al eerder de Freudenthal-prijs. In de laudatio verwees de jury naar ‘Fern Hill’ van Dylan Thomas. Wie de serie aan den lijve ondergaat, begrijpt die lof.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Door het vanggat’