Kortverhaal van Eriek Verpale [3]

90-6265-029-5-75In zijn bijna dagelijkse Facebookbericht memoreert Wim van Til, oprichter van en coördinator bij Poëziecentrum Nederland, de geboorte- en sterfdagen van Nederlandstalige dichters. Het is vandaag (2 februari 2022) onder anderen de geboortedag van Hella S. Haasse, Herman Romer, Wim Hofman, Martin van den Esschert, Willem van Zadelhoff en Eriek Verpale [ps. van Eriek Verpaele] (1952-2015). Bij wijze van felicitatie/gedenken kiest Wim van Til voor een gedicht van Willem van Zadelhoff; uitgeverij In de Knipscheer kiest in dit bericht voor het kortverhaal ‘Haar handen’ van Eriek Verpale uit zijn bij deze uitgeverij verschenen verhalenbundel ‘Een meisje uit Odessa’ (In de Knipscheer, 1979). Voor liefhebbers is dit boek nog te bemachtigen via de uitgeverij.

Haar handen

Het meisje dat me vergezeld had, bezat ongelooflijk blanke handen. Geheel eigenwijs beschikte zij over deze handen: ze legde ze op het morsige tafeltje in het koffiehuis en streek ermee langs de grijzige huisgevels of over de kruin van het mooie, donkere haar. Het waren niet alleen dáárom al ongewone handen, want ook haar gezicht leek blank, zij het op een veel mindere opvallende manier, terwijl de handen… Op een onbegrijpelijke wijze bleven zij de hare: wie of wat zij ook streelden, omvatten, vastmaakten of roofdierachtig wensten te verscheuren – op een niet meer voor mogelijk te houden wijze bleven zij altijd háár handen.

Meer over Eriek Verpale bij Uitgeverij In de Knipscheer

Geboortedag Eriek Verpale [1]

90-6265-029-5-75In zijn bijna dagelijkse Facebookbericht memoreert Wim van Til, oprichter van en coördinator bij Poëziecentrum Nederland, de geboorte- en sterfdagen van Nederlandstalige dichters. Het is vandaag (2 februari 2021) onder anderen de geboortedag van Hella S. Haasse, Herman Romer, Wim Hofman, Martin van den Esschert, Willem van Zadelhoff en Eriek Verpaele (1952-2015). Bij wijze van felicitatie/gedenken kiest Wim van Til voor een gedicht van Hella S. Haasse; uitgeverij In de Knipscheer kiest in dit bericht voor het kortverhaal ‘In het theater’ van Eriek Verpale uit zijn bij deze uitgeverij verschenen verhalenbundel ‘Een meisje uit Odessa’ (In de Knipscheer, 1979). Voor liefhebbers is dit boek nog te bemachtigen via de uitgeverij.

In het theater

Feldman kende het stuk, en liet zich dus gewillig meeslepen. Zo nu en dan sloot hij de ogen, dacht een ogenblik na, of herinnerde zich zijn ouders. Flarden uit zijn jeugd kwamen tevoorschijn en zoals muziek die door openstaande deuren naar buiten komt drijven, voelden de gedachten zich thuis.
‘En het geld?’ vroeg een vrouwenstem.
‘Het geld, liefje?’ De man keek verontwaardigd op en zei (zijn hand op zijn rug houdend): ‘Het geld is op, liefje, op.’

Meer over Eriek Verpale bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Een bijzonder randje.» – Chrétien Breukers

knipjembleem‘Nadenken in mijn hoofd & Uitgeverij In de Knipscheer’ op Weblog van Chrétien Breukers, november 2016:
Nu Knipscheer 40 jaar bestaat, hebben ze een nieuwe vertaling van Craig Strete op de markt gebracht. Craig Strete is een native American. Vroeger zeiden we Indiaan, maar dat is niet langer de bedoeling. Deze keer is het geen verhalenbundel, maar een roman: De dronken detective. Ik ben benieuwd naar deze parodie op een genre. Strete is een van die auteurs die Knipscheer door de jaren heen is blijven uitgeven. De uitgeverij noemt zich nu ‘kleurrijk’ en dat is ook zo. Veel ‘wereldliteratuur’ is via Haarlem (en een tijdlang Amsterdam) voor het eerst tot Nederland gekomen. Maar Knipscheer is toch vooral dat ene bedrijf dat ervoor heeft gezorgd dat het titelaanbod jarenlang een bijzonder randje had en soms nog heeft.
Lees hier het betreffende blog

Eriek Verpale (63) overleden

Eriek VerpaleFoto J. van de Berghe
Over Eriek Verpale door Jef van Gool op Literatuurplein, 10 augustus 2015:
De vanmorgen in zijn woning dood aangetroffen Eriek Verpale werd als Eric Verpaele in 1952 geboren in Zelzate. Tussen 1975 en 1981 publiceerde hij drie dichtbundels: Polder- en andere gedichten (1975), Voor een simpel ogenblik maar (1976) en Op de trappen van Algiers (1980). In die laatste bundel beschreef hij in een dertigtal gedichten ‘de troost van het verlies’. Zijn vriend en kunstbroeder Luuk Gruwez, met wie hij in 1992 Onder vier ogen: Siamees dagboek schreef, koos het beste uit de dichtbundels en bracht het samen in de bundel Nachten van Beiroet (1994). De ontoereikendheid van al ons streven, het gemis en de liefde zijn kernwoorden in deze vroege gedichten. (…) Een meisje uit Odessa was in 1979 het eerste prozaboek van Verpale. Het bestaat uit 27, deels erg korte verhalen en een lange novelle. De bundel getuigt van de voorliefde die de door zijn uit Litouwen afkomstige Joodse overgrootmoeder opgevoede schrijver koesterde voor de Jiddische literatuur en van zijn grote kennis op dat vlak. De situering van de verhalen roept reminiscenties op aan het feodale Rusland uit de negentiende eeuw en het Tsjechië van Kafka. In de traditie van Joodse auteurs als Kafka en Isaak Babel heeft Verpale bij het optekenen van de impressies, dromen en sfeertekeningen in de verhalen veel oningevuld gelaten: gezichten zijn witte vlekken, locaties blijven ongenoemd.
Lees hier ‘Eriek Verpale overleden’ door Jef van Gool
Meer over Eriek Verpale bij Uitgeverij In de Knipscheer

Eriek Verpale – Een meisje uit Odessa. Verhalen

90-6265-029-5-75Eriek Verpale
Een meisje uit Odessa. Verhalen

België
Paperback, 128 blz., € 13,50
Eerste druk 1979
ISBN 90-6265-029-5
Rechtstreeks bij uitgever

De Vlaamse auteur Eriek Verpale werd geboren in 1952 in Zelzate. Hij studeerde een tijdlang Slavistiek en is een kenner (en vertaler) van de Jiddisje literatuur – twee gegevens waarvan in Een meisje uit Odessa, zijn prozadebuut, de sporen terug te vinden zijn. Zelf noemt hij als zijn inspiratoren o.m. Franz Kafka, Isaak Babel, Josef Hen en Bruno Schulz, maar ook bij voorbeeld de ‘Chassidische Vertellingen’ van Martin Buber.
Een meisje uit Odessa bevat één novelle en zevenentwintig, vaak zeer korte, verhalen een genre dat in de Vlaamse literatuur in het geheel niet, en in de Nederlandse nauwelijks beoefend wordt. Verpale roept in zijn proza een geheel eigen wereld op, die hij – met weglating van voorgeschiedenis en decor, van ruimtelijke situering en tijdsbepaling – door een groot, beeldend gevoel voor sfeer (wantrouwen, angst, onrust) en een zeer secure vormgeving pijnlijk herkenbaar weet te maken. Zelf zegt hij: ‘Mijn schrijven is eigenlijk niets anders dan een poging de onrust in zo veilig mogelijke banen te leiden.’

Eriek Verpale was mede-hoofdredacteur van het literaire tijdschrift Koebel, dat in 1975 onder de titel De Rabbi een speciale aflevering aan zijn verhalen wijdde. Behalve in Koebel verschenen verhalen uit Een meisje uit Odessa in o.m. Restant, Yang, Dietsche Warande & Belfort, Literair Akkoord en Nieuw Vlaams Tijdschrift. Verpale won twee keer de Ontmoetingsprijs van de Stichting Literaire Dagen in Eindhoven (in 1970 en 1972) en heeft twee dichtbundels gepubliceerd (Polder & Andere gedichten, Van Hyfte, 1975, en Voor een simpel ogenblik maar, Yang Poëzie Reeks, 1976).
Meer over Eriek Verpale