Over ‘Zoeken naar Slory’ van Ezra de Haan in Het Parool, 20 november 2014:
Michaël Slory en de eenzelvige Shrinivási zijn de belangrijkste levende Surinaamse dichters. Ezra de Haan neemt voor zijn reisverslag zijn ‘zoektocht’ naar Slory als uitgangspunt. De Haan wandelt heel Paramaribo door en doet daarbij aardige waarnemingen. (…) Als hij de dichter tenslotte ontmoet, doet hij een vondst. Zelf heb ik Slory wel voor de radio proberen te interviewen, maar de opname viel nooit te monteren, want hij spreekt in zijn schier eindeloze monologen geen punt of komma uit. De Haan besluit in arren moede Slory’s woordenstroom af te drukken zonder te pogen er orde in te brengen. Er is soms geen touw aan vast te knopen, maar het is een fascinerende weergave van de frustraties van een gekwelde dichter in een land dat voor hem, zoals de Surinaamse schrijfster Bea Vianen het noemt, ‘een strafhok’ is waar hij nooit meer uitkomt.
Meer over ‘Zoeken naar Slory’
Meer over E. de Haan bij Uitgeverij In de Knipscheer
Meer over Michaël Slory bij Uitgeverij In de Knipscheer
Tag: ezra de haan
«Een speurtocht naar de overlevingsdrang van de Surinamer. In concrete taal, scherp observerend en op een persoonlijke toon legt De Haan die survival vast.» – Rabin Gangadin
Over ‘Zoeken naar Slory’ van E. de Haan op De Boekensalon.nl, 4 november 2014:
De poëzie van Slory als metafoor van de samenhang en het reisverslag als de samenhang zelf zijn hier in elkaar geschoven. (…) De waarnemingen van de Haan lijken zich als brokstukken los te maken. Deze brokstukken zweven vervolgens binnen de door hem bedachte omheining van gevoerde dialogen. Tot slot nemen ze er hun plaats in alsof ze daar altijd bijeen hadden gestaan. De omheining als aanschouwelijk gemaakte allegorie ontwikkelt zich tot een abstracte voorstelling van De Haans bedoeling. Bij lezing van dit reisverslag krijg je het gevoel alsof je door een lachspiegelbuis loopt: de beelden die je worden toegeworpen, worden soms licht, soms grotesk vervormd teruggekaatst, steeds weer een beetje anders, soms dijen ze uit en krimpen ze etc. De door De Haan beschreven beelden van Paramaribo maken kabaal en spartelen op die manier, ze vervloeien en verkeren in een voortdurende staat van onrust terwijl de mensen de hij ontmoet in een voortdurende staat van onrust verkeren, soms aangedaan, roerloos, groots en ijzig overeind staand. (…). In dit boek lijken impressie en rapportage natuurlijke bondgenoten van de functionaliteit te zijn.
Meer over ‘Zoeken naar Slory’
Meer over E. de Haan bij Uitgeverij In de Knipscheer
Meer over Michaël Slory bij Uitgeverij In de Knipscheer
E. de Haan – Zoeken naar Slory. Roman
E. de Haan
Zoeken naar Slory.
Een reis door verrassend Suriname
Roman. Suriname, Nederland
Genaaid gebrocheerd, 280 blz. met flappen, € 19,50
oktober 2014
ISBN 978-90-6265-860-2
‘Ík heb er een geschoten,’ antwoordt de Hindoestaanse taxichauffeur als Ezra de Haan hem vraagt waarom Chinezen in het binnenland van Suriname vanachter tralies hun waren verkopen. Het slachtoffer was een Creool, geen Chinees. Dit is een van de verbijsterende ervaringen die De Haan tijdens zijn zoektocht naar Michaël Slory te horen krijgt.
Iedere Surinamer kent deze legendarische dichter of heeft van hem gehoord. Cynthia McLeod zat met hem in de klas, Harry Mulisch ontmoette hem in Amsterdam en Clark Accord was een bewonderaar. Elke dag zou hij op de Centrale Markt zijn gedichten aan de man brengen, zijn krantje ophalen bij De Ware Tijd. Maar De Haan is te laat of de dichter weet hem te ontlopen.
Met zijn gedichten in gedachten neemt De Haan een taxi die hem van Paramaribo naar Nickerie brengt. Coronie, het district waar Slory werd geboren, wordt onderweg bezocht, de binnenlanden verkend en overal vertellen de Surinamers hun verhaal dat divers is als de bevolkingsgroepen.
Langzaam komt de Haan tot het besef dat de gedichten van Slory het hele land en zijn geschiedenis tot in ieder detail beschrijven. Maar hoe ver gaat Slory’s dichterlijke vrijheid en hoeveel waarheid bevatten alle anekdotes die de mensen De Haan vertellen? Waar komt die voortdurende discriminatie vandaan in deze smeltkroes van rassen en religies?
Pas als hij de dichter zelf ontmoet zal de waarheid boven tafel komen. Voor zover er een waarheid over Suriname te vertellen valt.
Zoeken naar Slory is een verbazingwekkende reis door deze voormalige kolonie van Nederland, een land dat van vallen en opstaan weet en fantastische dichters, schrijvers en vertellers kent. Het boek is een ode aan een weergaloos dichter en zijn prachtige land.
Meer over E. de Haan bij Uitgeverij In de Knipscheer
Meer over Michaël Slory bij Uitgeverij In de Knipscheer
Extaze 6 2013-2 De wegen van Couperus
EXTAZE 6 [2013-nr. 2]
De wegen van Couperus
Literair tijdschrift
Ingenaaid, geïllustreerd, ca. 96 blz., € 15,00
verschijningsdatum april 2013
ISBN 978-90-6265-828-2
Uitverkocht
Het jonge literair tijdschrift Extaze verschijnt vanaf september 2011 vier keer per jaar en werd in april 2011 voorafgegaan door een 0-nummer. Het uitgangspunt voor de omvang is 96 pagina’s, maar als daartoe redactionele aanleiding bestaat kan een nummer ook meer pagina’s tellen. De redactie is gevestigd in Den Haag, wat niet wil zeggen dat de inhoud exclusief Haags is, en in handen van Cor Gout en Els Kort met steun van diverse medewerkers en adviseurs.
Het zesde reguliere nummer van het literair tijdschrift Extaze (april 2013) is een (wel ‘Haags’) themanummer en gaat in zijn geheel over Louis Couperus. De artikelen staan in het teken van ‘de wegen van Louis Couperus’: de reizen in de tijd (in zijn historische romans), de reizen in de ruimte (zijn eigen reizen), de plaatsen in zijn Haagse romans, de plaatsen waar hij zelf heeft gewoond, de wegen die zijn literaire motieven inslaan, zijn ways of life.
Met bijdragen van: Jan-Hendrik Bakker, Jan Paul Bresser, José Buschman, Rob Delvigne, J.M.A. Franse, Jaap Goedegebuure, Cor Gout, Ezra de Haan, Kees ‘t Hart, Hein van der Hoeven, Frans Leidelmeijer, Karin Peterson, Michiel Ramaker, Leo Ross, John Sillevis, Bart Slijper, Murat Tuncal, Gerrit Vennema, Ruud Vermeer, Ruud Verwaal, Theo van der Wacht, Caroline de Westenholz. Beeld: Helene Penninga (tekeningen).
De presentatie van deze uitgave zal plaatsvinden in Pulchri, Lange Voorhout 15, Den Haag (Extaze in Pulchri 6), op 18 april 2013, aanvang: 20.00 uur.
«Juist door humor te gebruiken, is het boek geen moment larmoyant. Sterven doe je zo mag dan een literaire novelle zijn, het boek vult wel een leemte in de markt.» – Ezra de Haan
Over Sterven doe je zo van Tjeerd Ybeles Smit op Literatuurplein.nl, 27-09-2012:
‘Sterven doe je zo’ is een uniek boek. Stein schrijft: ‘Ik heb er vijfenzestig jaar over gedaan om genoeg materiaal te verzamelen om deze schriftelijke cursus in elkaar te zetten, dus profiteer ervan. Nog nooit zijn mensen voor minder gestorven!’ Door Steins menselijke woede en onmacht een stem te geven ontstaat een verhaal dat je niet snel vergeet. Tjeerd Ybeles Smit verstaat de kunst iets uiterst serieus te nemen en er vervolgens om te lachen. Dat is niet iedereen gegeven.
Lees hier de hele recensie
«De manier waarop hij taal en ritme naar zijn hand zet, is bewonderenswaardig.» – Ezra de Haan
Over De muziek van het huis van Cor Gout op Literatuurplein.nl, 9 augustus 2012:
Met De muziek van het huis heeft Cor Gout een bijzondere dichtbundel geschreven die verder gaat dan de verklanking van het huis waarin hij woont en ook is opgegroeid. De muziek van het huis maakt ons bewust van een denkproces, van datgene wat maakt dat je geroerd wordt en waardoor dat kan ontstaan. In een bundel die vol met verleden staat, maakt hij ons bewust van onszelf en het leven dat we leiden. Daarmee is deze dichtbundel van Gout een vervolg op zijn twee verhalenbundels Noirette en De stilte die volgt op het woord. De taal van Cor Gout is uniek in zijn soort en onttrekt zich aan genres. Gout is, als geen ander, in staat ook deze vorm van literatuur een eigen geluid te geven.
Lees hier de hele recensie.
«Absurdistische verhalen in de lijn van Ionesco, Jarry en Schwitters.» – Ezra de Haan
Over Voor de eerlijke vinder van Ilona Verhoeven op Literatuurplein.nl, 9 augustus 2012:
Het is proza dat een onthutsend inzicht biedt in de ongerijmdheid van het leven. Door met de onbevangenheid van een kind diverse onderwerpen aan te snijden, blijkt steeds weer meer mogelijk dan de lezer van tevoren dacht. Haar totaal eigen kijk op de wereld maakt de verhalen van Verhoeven tot een genot om te lezen. Met Voor de eerlijke vinder zorgt Ilona Verhoeven voor een frisse en totaal nieuwe stem in de Nederlandse literatuur.
Lees hier de hele recensie.
«Ingenieus is ook hoe hij het gedicht laat lopen door klankrijm, eindrijm en binnenrijm te gebruiken. Eigenlijk valt het niet eens op dat hij het doet, hoogstens dat het soepel leest. Albert Hagenaars heeft met Bloedkrans een zeer doordachte bundel geschreven.» – Ezra de Haan
Over ‘Bloedkrans’ van Albert Hagenaars op Literatuurplein.nl, 19-05-2012:
Pas nadat je de bundel gelezen hebt, weet je dat bloed of de kleur daarvan bijzonder vaak voorkomt. Je begrijpt dan pas dat krans voor cirkel staat, of zoals de Duitsers dat zo mooi zeggen een ‘Werdegang’. Niet voor niets begint de bundel met de geboorte en eindigt het laatste gedicht met de dood. Daar tussenin maken we een leven mee. Misschien kun je deze gedichtenbundel daarom ook het best vergelijken met een rij fotoboeken zoals iedereen die vroeger in de kast had staan. Die begonnen met de babyfoto’s, de kiekjes van grootouders en ouders en vervolgens kwamen dan de vakantieherinneringen. Hagenaars beschrijft zijn leven en dat van hen die hij liefhad en heeft in gedichten. Die gedichten zijn enorm gecomprimeerd geschreven. Ze beschrijven jarenlang verblijf of stapels ervaringen. En toch staat er geen woord teveel.
Lees
«Alfred Birney brengt met De dubieuzen de polemiek terug in de Nederlandse literatuur.» – Ezra de Haan
Over ‘De dubieuzen’ van Alfred Birney op Literatuurplein.nl, 01-05-2012:
Het is heerlijk weer eens een essay te lezen waarbij de schrijver geen blad voor de mond neemt maar keihard zegt en schrijft wat hij vindt. Ik verwacht dat Birney doorgaat met zijn queeste om de waarheid boven tafel te halen, zeker wat betreft onze koloniale literatuur. Vooral omdat hij niet alleen de vergeten Indische literatuur maar ook de nog amper gelezen Nederlandse klassiekers tevoorschijn haalt, er het stof vanaf blaast en er nieuw leven aan geeft.
Extaze 3
EXTAZE 3
Literair tijdschrift
Nederland
Ingenaaid, formaat 17,6 x 24,8, geïllustreerd, 96 blz.,
€ 15,00
vermoedelijke verschijningsdatum mei 2012
ISBN 978-90-6265-800-8
Extaze lijkt een vaste waarde te worden in het landschap van komende en gaande literaire tijdschriften. Extaze kreeg in januari dit jaar op het Writers Unlimited Festival (Winternachten) aan het Spui in Den Haag een eigen podium/programma.
‘Oorlog’ is de thematische leidraad in Extaze 3.
ESSAYS
Ger Groot Een carrousel van schuld en spijt
Moeten wij ons excuseren voor fouten en misrekeningen die ons land
in het verleden heeft gemaakt?
Hans Vervoort De kinderen Engelenburg
Jeugdervaringen in de Japanse kampen in Nederlands-Indië en tijdens de Bersiaptijd,
de gewelddadige periode na de capitulatie van Japan op 15 augustus 1945
Kees Ruys Verre en nabije oorlogen (deel 1)
De schrijfster Aya Zikken tussen Indië en Nederland 1926–1949
Marco Entrop Als Hitler nu maar niet boos wordt
Het cabaret van Erika Mann, Die Pfeffermühle, kwam in de jaren dertig naar Den Haag
De jonge reporter Simon Carmiggelt deed er verslag van
Olphaert den Otter Het narratieve
Een pleidooi voor het verhalende in de beeldende kunst
Jan-Hendrik Bakker Niet langer God aan onze zijde
Hoe benaderden de Europese schrijvers in de jaren na de Tweede Wereldoorlog
de ‘goed of fout’-thematiek in hun werk?
KORTE VERHALEN
Orchida Bachnoe, Anselma Bueler, Kreek Daey Ouwens,
Christoph Moonen, John Toxopeus, Gerdien Verschoor
GEDICHTEN
Rob H. Bekker, Ezra de Haan, Euf Lindeboom, F. Starik, Gerrit Vennema
Proza / poëzie / archief
Hugo Wapperom
BEELD
Natasja van Kampen
Extaze 3 verschijnt in mei 2012 en wordt op donderavond 10 mei 2012 gepresenteerd met ‘Extaze in Pulchri’, een gevarieerd cultureel programma in Pulchri Studio in Den Haag.
www.extaze.nl