«De Gorbatsjov van Cuba.» – Walter Palm

WalterPalmRecensie over Che Guevara’s ‘Met gloedvolle revolutionaire groet. Brieven 1947-1967’ in Antilliaans Dagblad, 27 augustus 2022:
In de jaren zestig prijkte in menig studentenkamer een poster met de iconische foto van Che Guevara en nog steeds zie je het gezicht van deze legende op T-shirts en in het straatbeeld van de eenentwintigste eeuw. Er gaat nog steeds een enorme aantrekking en uitstraling van hem uit. De onlangs gepubliceerde brieven van Che Guevara in Met gloedvolle revolutionaire groet. Brieven 1947-1967 bieden, voor zover brieven daartoe in staat zijn, een boeiend inzicht in het leven en denken van deze bijzondere man. (…) Een intrigerende vraag is hoe deze Argentijnse huisarts zo kon radicaliseren dat hij duizenden kilometers van zijn geboorteland verwikkeld raakte in een guerrilla op Cuba. (…)

Lees hier of hier de hele recensie

Walter Palm (Curaçao, 1951) is een expert op het terrein van integratiebeleid. Vanaf 1982 tot aan zijn pensionering in 2017 was hij werkzaam bij de directie van de rijksoverheid die belast is met integratiebeleid. In de loop der jaren heeft hij zestien ministers mogen adviseren. Met meer dan dertig jaar ervaring op het terrein van integratiebeleid wordt hij na zijn pensionering regelmatig geïnterviewd als expert op het gebied van integratie. Ook publiceert hij vaak over dit onderwerp. Daarnaast maakte Walter Palm naam als dichter in het Papiaments, het Engels en het Nederlands. In 2019 publiceerde Uitgeverij In de Knipscheer zijn essay ‘Het sluipend gif van islamofobie – 1989-2019’. In voorbereiding voor uitgave in najaar 2022 is de titel ‘De vele gezichten van mijn pen’, zijn memoires als dichter en essayist.
Meer over Walter Palm bij Uitgeverij In de Knipscheer

«We worden in het oog gehouden door alwetende internetbedrijven als Google of Facebook.» – Daan Pieters

VoorplatSpeech-75Over ‘Speech van de dode moeder’ van Carlos A. Aguilera op Tzum, 29 december 2019:
(…) ‘Speech van de dode moeder’ is een theatermonoloog waarin slechts één personage aan het woord komt: de moeder zelf. Zij blijkt een waanzinnige vrouw te zijn die uitgebreid haar beklag doet tegen de zoon en de vader, twee wil- en stemloze personages. (…) Al snel blijkt dat ze zelf aan achtervolgingswaanzin lijdt en bijvoorbeeld in katten spionnen ziet. (…) Toch heeft de moeder nog momenten van helderheid, bijvoorbeeld wanneer ze het volgende verzucht: ‘Iemands droom vernielen is net zoiets als diegene verpletteren als een kakkerlak.’ Dat is geen banale opmerking, want in feite is het afpakken van iemands dromen dé essentie van onderdrukking. Of ze haar strijd tegen de Staat zal winnen, valt te betwijfelen, maar ze heeft wel haar statement gemaakt. (…) Moeten we dit boek lezen als kritiek op het regime? Volgens vertaler Nanne Timmer zou het jammer zijn om het daartoe te reduceren, al lijkt het voor de hand te liggen om in de moeder een figuur te zien die zich verzet tegen de almachtige Cubaanse staat, zeker als je als lezer de reflex hebt om de ‘Russische tweeling’ waarvan sprake bijvoorbeeld te associëren met Guevara en Castro. Het gevaar dreigt inderdaad dat je met oogkleppen gaat lezen en blind wordt voor de andere aspecten van dit boek. (…) Meer nog dan door de Staat worden we bijvoorbeeld in het oog gehouden door alwetende internetbedrijven als Google of Facebook, en waarom zou deze tekst bijvoorbeeld niet in die optiek kunnen worden geïnterpreteerd? (…) Het is een boek dat de lezer eigenlijk uitnodigt om niet in dezelfde val als de moeder te trappen en ook andere interpretaties te overwegen.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Speech van de dode moeder’