«Deze novelle, misschien een compacte roman, thematiseert het herleefde verleden. Een poëtisch pleidooi.» – Willem Thies

VoorplatLunchroom-75Over ‘De lunchroom’ van Hans Muiderman in Pletterij, 20 december 2021:
In de novelle ‘De lunchroom’ van Hans Muiderman maakt een man elke dag notities over zijn grootvader: hoe hij als kind op de vloer op de gang sliep, voor de deur van diens kamer. De man probeert zijn herinneringen steeds scherper voor ogen te krijgen, tot in alle schakeringen, haarscheurtjes, finesses. (…) Deze novelle, misschien een compacte roman, thematiseert de poëzie van de herinnering, of beter gezegd: het herleefde verleden; het procedé, het proces en de werking, van herinneringen. (…) Natuurlijk zijn de echte herinneringen maar fragmenten van het verleden, en dan nog wel vanuit een bepaald perspectief, een kinderperspectief, gezien; ze vormen geen geheel. Een herinnering is, net als geschiedschrijving, ook altijd een bepaalde vorm van constructie, niet – of niet enkel – reconstructie en narratie. Dan nog blijven er leemtes, lacunes, gaten in het verhaal. (…) ‘De lunchroom’ is een poëtisch pleidooi: lees tussen de regels, kijk tussen de kieren, heb oog voor de drempel, en daarachter de ribbels van schoenzolen. De schoenzolen waren het laatste wat Freek van zijn grootvader zag. (…) Dáár gaat deze novelle over: over het schrijven van geschiedenis, niet het reproduceren en reconstrueren van episodes uit het verleden, maar het betekenis geven eraan, inferenties maken, het scheppen en hérscheppen van herinneringen, en onderbrengen in een samenhangend, zinvol geheel.
Lees hier de recensie
Meer over ‘De lunchroom’
Meer over Hans Muiderman bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Hoe een warme jeugdherinnering kan eindigen in een dramatisch oorlogsdocument.» – Margot Poll

VoorplatLunchroom-75Over ‘De lunchroom’ van Hans Muiderman in NRC-Handelsblad, 17 december 2021:
De Haagse schrijver Hans Muiderman onderzoekt in zijn verhalen en romans hoe herinneringen werken, hoe ‘vals en vervormd’ ze zijn. In het sterk opgebouwde ‘De lunchroom’ doet hij hetzelfde; de jonge vader Freek zit dagelijks in een Haagse lunchroom te schrijven over zijn grootvader. Hoe herinnert hij zich de man bij wie hij en zijn moeder inwoonden. Het begint met gewone herinneringen uit een Haagse buurt: Freek lag soms op de gang te slapen voor de deur van zijn grootvaders kamer. Hij zag onder de drempel de zolen van zijn grootvaders schoenen. Zijn grootvader was zijn held – ook wel bij gebrek aan een vader misschien. Die had het huis verlaten met een grote koffer in zijn hand. Hij zei tegen Freek: ‘Het is niet wat je denkt’. Andere uitleg kwam er, in zijn herinneringen, niet. Wel waren er nog de herinneringen aan de huisarts Oorthuis – hoe deze man gezag uitstraalde en dat zijn moeder slechts ja en amen zei. (…) Om die herinneringen te onderzoeken, keert Freek terug naar het huis waar hij zelfs weer op de gang gaat liggen, waardoor hij herinneringen van een volwassene stapelt op zijn eerdere jeugdherinneringen. Maar ‘herinneringen houden zich niet aan chronologie’, schrijft Muiderman. Dat maakt het voor de lezer en voor Freek verwarrend. Als hij bewijzen vindt, betreft het een feit en waar leemtes zijn doet hij een beroep op zijn verbeelding. Het onverwachte zwarte einde maakt van de novelle een cryptische puzzel die alleen door het geheugen ontleed lijkt te kunnen worden. Dat doet Muiderman uiterst zorgvuldig; hoe een warme jeugdherinnering kan eindigen in een dramatisch oorlogsdocument.
Lees hier de recensie
Meer over ‘De lunchroom’
Meer over Hans Muiderman bij Uitgeverij In de Knipscheer

Boekpresentatie ‘De lunchroom’ van Hans Muiderman in Pletterij (gratis livestream)

2021 (2) Artscreen 1080x1920Op maandag 20 december 2021 presenteert Uitgeverij In de Knipscheer vanaf 15.15 uur via livestream De lunchroom van Hans Muiderman, zijn eerste boek bij Uitgeverij In de Knipscheer met als thema dat herinnering altijd een vorm van verbeelding is. Hans Muiderman is medeoprichter van het literaire tijdschrift/ platform ‘Elders’. De presentatie vindt plaat in de Pletterij, Lange Herenvest 122, 2011 BX Haarlem. In het programma wordt Hans Muiderman geïnterviewd door Peter de Rijk. Willem Thies leest een speciaal voor deze gelegenheid geschreven recensie en dichter en singer-songwriter Bert Vissers brengt samen met Bender-gitarist Tom Bak een tweetal songs ten gehore.
Aanvang 15.15 uur stipt. Einde 16.00 uur. Het programma wordt live gestreamd. U kunt de livestream volgen op de homepage van debat- en cultuurpodium Pletterij, op hun Facebook-pagina of op hun Youtube-kanaal. Op het moment van de uitzending openen zich op deze drie platforms vensters met de livebeelden. Een inlogcode is niet nodig. Op de laatste twee media kunt u de uitzending later ook terugzien.
Klik hier voor de aankondiging op Pletterij
Meer over ‘De lunchroom’

Bender, Bert Vissers, De lunchroom, geheugen, Hans Muiderman, herinneringen, herinneringsvermogen, literaire tijdschrift/ platform ‘Elders’, Nederlandse literatuur, novelle, peter de rijk, Tom Bak, waarheidsgehalte van herinneringen, Willem Thies,

«Geestdriftig protest tegen iedereen die ouderen wegzet als passief en hulpeloos.» – Elisa Veini

VoorplatLiedjesDEF-75Over ‘En dan nog de liedjes’ van Helen Knopper op Literair Nederland, 10 december 2021:
(…) Als Helen Knopper zichzelf neerzet als de jonge Madeleine in de derde persoon, is dat geen terugkijken, maar schrijven over een blijvend heden. (…) De meest opvallende draai maakt ze bij het aanschouwen van oude foto’s. Dan verruilt ze haar eigen laconiek-geestige vertellerstoon voor de stem van haar moeder of een ander familielid die de tijd van voor haar geboorte kent. Als in een intentionele stijlbreuk worden de zinnen stug en hoekig, het is een taal van horen zeggen die hoort bij de beelden in de doos die met gemak weer dicht kan. (…) Er zit ironie in de koppige trots waarmee Knopper haar verteller zich laat verzetten tegen het idee dat haar tijd voorbij is, een ironie die zich tijdens haar carrière als schrijfster heeft bewezen. Ze debuteerde in 1965 en was de daaropvolgende decennia productief als schrijfster maar ook als vertaalster. Ze gold lange tijd als een vergeten schrijver. (…) Met een innemende levenskracht schrijft ze verder in haar teder-sarcastische proza. Zonder een oordeel te vellen doorziet ze de onvolkomenheden van anderen even goed als die van haarzelf. ‘En dan nog de liedjes’ geldt als een geestdriftig protest tegen iedereen die ouderen wegzet als passief en hulpeloos. (…)
Lees hier de recensie ‘Madeleine of de herinnering als tegenwoordige tijd’
Meer over ‘En dan nog de liedjes’
Meer over Helen Knopper bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Indringende en ingenieus opgezette novelle.» – Annabel Junge

VoorplatLunchroom-75Over ‘De lunchroom’ van Hans Muiderman op De leesclub van alles, 7 december 2021:
(…) In ‘De lunchroom’ volgt de lezer twee verhaallijnen die zich beurtelings afspelen in het heden en het verleden. Freek, de hoofdpersoon, is programmeur en bezoekt iedere dag dezelfde lunchroom. Daar schrijft hij notities op over zijn grootvader die overleden is. Freek was het enige kleinkind, waardoor de band met zijn grootvader hecht was. Die band werd ook nog eens gevoed door de slechte relatie die Freek met zijn vader had, die ook vaak afwezig was. Die plaats werd daardoor onvermijdelijk door zijn grootvader ingenomen. In Freeks ogen was zijn grootvader een man die alles onder controle leek te hebben. Hij had grote belangstelling voor zijn kleinzoon, was ondernemend, liefdevol, en ging met de jonge Freek mee in diens fantasiewereld. Kortom, grootvader liet zijn kleinzoon nog kind zijn zolang dat kon. Maar nu zijn grootvader overleden is, moet ook zijn huis opgeruimd worden, omdat het pand verkocht is aan een projectontwikkelaar. Tijdens die momenten in de lunchroom slaat Freek het heden gade, terwijl hij in gedachten terugkeert naar het huis van zijn grootvader waar hij als 15-jarige jongen vaak verbleef. (…) In deze doordringende en ingenieus opgezette novelle geeft de auteur via de ik -vorm een levendige beschrijving van de gedachten van Freek en daarmee komt het verhaal heel dichtbij, alsof je echt zelf in die lunchroom tegenover de hoofdpersoon zit, terwijl hij jou zijn verhaal vertelt. (…)
Lees hier de recensie ‘Wanneer je hersenen een spel spelen met je herinneringen’
Meer over ‘De lunchroom’
Meer over Hans Muiderman bij Uitgeverij In de Knipscheer