«Hagenaars blijft verwonderen.» – Roger Nupie

Project1_VoorplatHagenaars.qxdOver ‘Pelgrimsgrond’ van Albert Hagenaars in De Auteur, 14 september 2022:
(…) Kenmerkend voor de bundels van Hagenaars is steeds eenzelfde weloverwogen thematische indeling. Pelgrimsgrond bevat zeven cycli van telkens zeven gedichten, waar naast de voornoemde dichters ook beeldende kunstenaars, films, sacrale en bedevaartplaatsen, muziek en de liefde in de poëtische verf worden gezet. (…) Hagenaars lokt ons mee in een wereldje waar we al dan niet enigszins mee vertrouwd zijn en weet de nieuwsgierigheid van de eerste tot de laatste letter te prikkelen. (…) Binnen elke cyclus is hij verrassend eclectisch. (…) Om het even welk gedicht uit de zeven cycli we ook lezen, Hagenaars blijft verwonderen en weet de lezer in zijn ban te houden. (…) Hier hoeven we niet over te twijfelen: pelgrim-dichter Hagenaars heeft een ijzersterke bundel afgeleverd!
‘De Auteur’ is een driemaandelijks tijdschrift van de Vereniging van Vlaamse letterkundigen.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Pelgrimsgrond’
Meer over Albert Hagenaars bij Uitgeverij In de Knipscheer

«De bundel bouwt ook mooi op, als een pelgrimage op weg naar de allerhoogste.» – Lauran Toorians

Project1_VoorplatHagenaars.qxdOver ‘Pelgrimsgrond’ van Albert Hagenaars in Brabants Literair, juli 2022:
(…) Albert Hagenaars pelgrimeert in zijn jongste dichtbundel en brengt een ode aan wie en wat hem inspireert. Zeven maal zeven klinkt als een ritueel en zeven maal zeven gedichten doet al gauw denken aan een bezwering. Als de titel van de bundel dan ook nog ‘Pelgrimsgrond’ luidt, is al snel duidelijk dat de dichter hier op zijn knieën gaat en hulde betoont aan zijn helden. Die dichter is Albert Hagenaars (Bergen op Zoom 1955) die we kennen als productief, bereisd en belezen en bovenal betrokken bij mensen. Scheppende mensen vooral. (…) De eerste afdeling heeft als titel ‘Te woord’. (…) De zeven gedichten reflecteren op zeven auteurs die – mogen we aannemen – Hagenaars inspireren: Hadewijch, Charles Baudelaire, T.S. Eliot, H. Marsman, Gerrit Achterberg, Jan Hanlo en Paul Celan. (…) In de afdeling ‘Onder ogen’ passeren zeven schilders. Hier ook de eerste naam die verrast doordat hij niet tot de breed geaccepteerde cultuurcanon behoort en dus meer dan de andere kunstenaars een persoonlijke keuze van Hagenaars is. Het betreft de Javaanse schilder Affandi (1907-1990) aan wie in Yogyakarta een museum is gewijd dat aanleiding gaf tot een gedicht. (…) De gedichten in deze bundel zijn nergens een-op-een beschrijvend. De titel en het noemen van de het kunstwerk of de kunstenaar bieden een handvat, maar de teksten zijn vooral poëtisch en associatief. De bundel bouwt ook mooi op, als een pelgrimage op weg naar de allerhoogste. (…)
Lees hier de recensie
Meer over ‘Pelgrimsgrond’
Meer over Albert Hagenaars bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Geen twijfel: Hagenaars heeft een ijzersterke bundel afgeleverd!» – Roger Nupie

Project1_VoorplatHagenaars.qxdOver ‘Pelgrimsgrond’ van Albert Hagenaars in De Auteur, juni 2022:
(…) Zijn jongste dichtbundel, ‘Pelgrimsgrond’, opent met het gedicht Orewoet (wat zoveel betekent als ‘vurigheid’, ‘geestelijke gloed’ en ‘extase’), waarin cursief regels van de 13de eeuwse mystica Hadewijch zijn verwerkt. In dezelfde cyclus, ‘Te woord’, komen nog andere dichters aan bod: Charles Baudelaire, T.S. Eliot, H. Marsman, Gerrit Achterberg (…) en Paul Celan. Kenmerkend voor de bundels van Hagenaars is steeds eenzelfde weloverwogen thematische indeling. ‘Pelgrimsgrond’ bevat zeven cycli van telkens zeven gedichten, waar naast de voornoemde dichters ook beeldende kunstenaars, films, sacrale en bedevaartplaatsen, muziek en de liefde in de poëtische verf worden gezet. (…) Binnen elke cyclus is hij verrassend eclectisch: in ‘Tussen de oren’, waar de muziek hoogtij viert, komen zowel Erik Satie en de 18de eeuwse componist Giovanni Battista Pergolesi als Tsjaikovski en zangeres met de bezwerende contra-alt-stem Lisa Gerrard aan bod. (…) Om het even welk gedicht uit de zeven cycli we ook lezen, Hagenaars blijft verwonderen en weet de lezer in zijn ban te houden. (…) Hier hoeven we niet over te twijfelen: pelgrim-dichter Hagenaars heeft een ijzersterke bundel afgeleverd!
‘De Auteur’ is een driemaandelijks tijdschrift van de Vereniging van Vlaamse letterkundigen.
Lees hier de recensie in rubriek ‘De Boekhouding’
Meer over ‘Pelgrimsgrond’
Meer over Albert Hagenaars bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Wat doe je als je op tv ziet dat het sneeuwt?» – Wim Noordhoek

Extaze13VoorplatOver ‘Extaze 13’ op Avondlog, 7 april 2015:
Wat doe je als je op tv ziet dat het sneeuwt? Je gaat naar buiten om te kijken of het sneeuwt. ‘Echt / Onecht’ is het thema van het nieuwe nummer van tijdschrift Extaze. Verhelderend is de samenspraak in dichtvorm waarin Pieter Boskma zichzelf laat praten met een uit de dood opgestane Gerrit Achterberg. Vooral over de twee ‘opgedoken’ Achterberg-gedichten die Boskma in 2002 plaatste in het tijdschrift Awater. Menigeen trapte erin. (…) En Maarten Doorman, geïnterviewd in Extaze, zegt in zijn ‘De romantische orde’: ‘Het bleek, hoezeer het romantisch streven naar authenticiteit telkens juist in kunstmatigheid ontaardde. De hang naar zelfverwerkelijking van het individu bracht het besef van vervreemding mee.’
Lees hier het betreffende log
Meer over inhoud Extaze 13
Meer over Extaze

«Het leven verlengen van deze schrijver moet mogelijk zijn.» – Klaas de Groot

geniale anarchieOver het gedicht van Gerrit Achterberg dat Lily van Leeuwen koos ter nagedachtenis aan haar vader op Caraïbisch Uitzicht, 4 april 2015:
In de maanden na het overlijden op 28 november 2007 verschijnen er in diverse Curaçaose kranten in memoriamgedichten (…) op Caraïbisch Uitzicht te lezen in de reeks ‘gedichten voor Boeli van Leeuwen’.
Op 28 januari 2008 verschijnt er in de Amigoe nog een gedicht in deze sfeer. Dochter Lily van Leeuwen koos van Gerrit Achterberg het volgende gedicht ter nagedachtenis aan haar vader: ‘Wie ik nu nog zal worden…’ De lezer van dit ‘ingezonden’ gedicht kan zich afvragen waarop deze keuze is gebaseerd. Voor een antwoord op die vraag is misschien dat wat Van Leeuwen schreef een mogelijke mijn om in te hakken.
Wat dan opvalt, is dat het gedicht eindigt zoals het begint, namelijk met een zeer beleefde dood: ‘gaat u mee, mijnheer’. Dit doet sterk denken aan de derde strofe van het gedicht ‘Moeder van mijn moeder’ uit de bundel Tempels in woestijnen. (…). Ook de opening van het gedicht wordt herhaald: ‘Wie ik nu nog worden zal is eender’. De ik bedoelt misschien dat de dood hem niet zal veranderen. Maar ook klinkt een adagium van Van Leeuwen door, namelijk ik ben die ik ben. Een echo van deze gedachte valt te lezen in de laatste regel van de derde strofe: ‘opdat ik des te meer / mijzelve wezen zoude’. Deze strofe begint met de ik als geheimhouder van het leven ‘in eigen beheer’. (…) In het prachtige verhaal ‘The rest is silence’, verschenen in Geniale anarchie, wordt de mens zelf een geheim genoemd en een universum.
Lees hier het hele artikel
Lees hier ‘Kleine chaos’ van Tommy Wieringa
Lees hier Klaas de Groot over gedicht Shrinivási voor Boeli van Leeuwen
Lees hier Klaas de Groot over gedicht Hans Vaders voor Boeli van Leeuwen
Lees hier Klaas de Groot over gedicht Walter Palm voor Boeli van Leeuwen
Lees hier Klaas de Groot over gedichten Helen Lashley en Coco Rais voor Boeli van Leeuwen

Presentatie van ‘Extaze 13’ in De Vereeniging op donderdag 2 april 2015

ExtazeinDV13Affiche Els Kort, vergroot de afbeelding door te klikken.

Echt | onecht. Extaze in Sociëteit De Vereeniging, 2 april 2015:
Programma met medewerking van Huub Koch, Boudewijn van Houten, Pieter Boskma, Klaas Trapman (piano). Presentatie Cor Gout, licht en geluid Harold Verra.
Locatie: Sociëteit De Vereeniging, Kazernestraat 38b, Den Haag.
De zaal is open vanaf 19.45 uur (de deuren sluiten om 20.10 uur), het programma begint om 20.15 uur precies en loopt door (zonder pauze) tot 22.00 uur.
Entree: € 10,00 inclusief pauzedrankje
Meer over inhoud Extaze 13
Meer over Extaze in De Vereeniging
Meer over Extaze

Literair tijdschrift Extaze 13 ‘Echt / onecht’ [Jrg. 4, nr. 1]

Extaze13VoorplatExtaze 13 – Echt | onecht
vierde jaargang nr. 1
Genaaid gebrocheerd, geïllustreerd, 96 blz.
€ 15,00
april 2015
ISBN 978-90-6265-879-4

‘Extaze 13’ wordt op donderdag 2 april 2015 gepresenteerd in Sociëteit De Vereeniging in Den Haag. Rode draad in dit nummer is het thema ‘Echt | onecht’.
Essays
Jean-Jacques Rousseau’s verlangen naar natuurlijkheid en authenticiteit vind je terug in tal van hedendaagse levensgebieden. Net als bij Rousseau constateer je dat daar paradoxen optreden. In een gesprek met Cor Gout analyseert en ontmaskert Maarten Doorman het begrip ‘echtheid’ als dubbelzinnig, maar hij vindt ook dat een cultuurfilosoof meer moet doen dan kritiseren. Het begrip herbergt daarvoor te veel mooie idealen, die hij onderschrijft en zinvol vindt.
In Waarom schrijven wij? Echter dan echt onderscheidt Boudewijn van Houten ‘schrijven’ van ‘echt schrijven’, en echte schrijvers van zelfbenoemde schrijvers: ‘Schrijvers met een roeping, echte schrijvers, kon je vroeger op één hand tellen. Nu zijn er honderden zelfbenoemde schrijvers in ons taalgebied, toegejuicht door redactrices op alle uitgeverijen, dames die al moeite hebben een naam als Houellebecq te spellen.’
Peter de Bruijn, Fabian Stolk en Pieter Boskma herinneren zich de stormen die de publicatie van twee onbekende gedichten van Gerrit Achterberg veroorzaakten. Waren het ‘echte Achterbergjes’ die het tijdschrift Awater had gepubliceerd? De Bruijn en Stolk begonnen aan een onderzoek. Awater-redacteur Boskma hulde zich vooralsnog in stilzwijgen.
‘Visueel strateeg’ Huub Koch weigert de tegenstelling echt-onecht te problematiseren: ‘Het is hoe je de dingen waarneemt, hoe je ze ziet. We worden door duizenden prikkels gedwongen om de realiteit door een bepaalde bril te bekijken. Marketing heet dat. Of communicatie. De verborgen verleiders maken het moeilijk een grens te trekken tussen wat echt is en wat niet.

Korte verhalen van Lisette Erdtsieck, Hein van der Hoeven, Luuk Imhann, Christien Kok, Wim Noordhoek, Christian Oerlemans, Ellen van Pelt, Monika Sauwer en Elvira Werkman. Gedichten van Pieter Boskma, Kees ’t Hart, Jan Holtman en Jeanet Kingma. Beeld Anne-Mie Van Kerckhoven.
Meer over Extaze
Meer over Extaze in De Vereeniging

«Rogi Wieg heeft een godgegeven talent om jaloers op te zijn.» – Ezra de Haan

VoorplatAfgekaptDichtwerk75Over ‘Afgekapt dichtwerk’ van Rogi Wieg op Literatuurplein.nl, 16 juli 2014:
Rogi Wieg kijkt naar zichzelf en schetst de wereld als een God. Wanneer je het gedicht ‘Datering 2013’ leest denk je aan Willem Kloos en aan T.S. Eliot. Hun stemmen en ideeën klinken door, worden onderdeel van weer zo’n typisch Rogi Wieg gedicht, vol verwijzingen, fijne metaforen en onlogische logica. Kortom de dingen die je alleen met poëzie duidelijk kunt maken. Wieg legt de vinger op de pijnlijke plek(ken), klinkt als een profeet en is tegelijkertijd modern en uiterst tijdloos. Hij geeft vorm aan het vormeloze, maakt het abstracte tastbaar. Gedurende het tijdsbestek van een gedicht krijgt de lezer inzage in de wereld van Rogi Wieg. (…) Zijn gedichten blijven van uitzonderlijke klasse.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Afgekapt dichtwerk’
Meer over Rogi Wieg bij In de Knipscheer

«Een van Wiegs meest navrante werken.» – Albert Hagenaars

VoorplatAfgekaptDichtwerk75Over ‘Afgekapt dichtwerk’ van Rogi Wieg voor NBD/Biblion: 2 juni 2014
Elk gedicht is wel goed voor minstens een paar tot nadenken stemmende regels en beelden. Zoals de traditie inmiddels wil, zijn er ook weer tal van verwijzingen naar onder andere religie en wetenschap. De bundel (weet met dergelijke vertakkingen – soms meteen zinvol passend, vaker raadsels oproepend – alsnog een groter bereik te krijgen. (…) Deze bundel is door de nadruk op dood en verlies, het verlangen naar verlossing, veelal laconiek verwoord, een van Wiegs meest navrante werken.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Afgekapt dichtwerk’
Meer over Rogi Wieg

« ‘Afgekapt Dichtwerk’ herbergt werkelijk pareltjes.» – André Oyen

VoorplatAfgekaptDichtwerk75Over ‘Afgekapt Dichtwerk’ van Rogi Wieg op Ansiel, 7 april 2014:
Ik schrijf al meer dan dertig jaar mijn verzen./ Het is zo gegaan, ik ben tussen woorden/ in gaan staan en heb gedacht dat ik naast zwart/ gele puntjes in de ruimtelijke en van tijd/ gemaakte letters zag. Ik werd kleur-en/ groottemeter en daarmee literaire sterrenwacht.
De gedichten van Rogi Wieg (Robert Gabor, Hongarije 1963) leerde ik kennen en waarderen door zijn bundel ‘Het boek van de beminnelijkheid’, waarin ik poëzie trof die ongewoon van klank was maar wel degelijk gestileerd werd. Dit geldt ook weer voor zijn pas verschenen bundel ‘Afgekapt Dichtwerk’ die werkelijk pareltjes herbergt. Rogi etaleert in zijn gedichten maar al te graag zijn meestal dwarse zienswijze op de dingen des levens. (…) ‘Afgekapt Dichtwerk’ is een bijzondere bundel (…) die een rijkdom aan nieuwe en herwerkte gedichten bevat.

Lees hier de recensie of hier
Meer over ‘Afgekapt Dichtwerk’
Meer over Rogi Wieg bij Uitgeverij In de Knipscheer