Over ‘Oscar Benton – I’m Back’ van Mees en Roel van Dalen in VPRO Gids nr. 8, 20 februari 2021:
(…) Een broze man met dunne grijze haren stiefelt achter een rollator door een verpleeghuis. Hij bestelt een vruchtensapje. Even later haakt hij in bij zijn hoogbejaarde huisgenoten en deint mee op ‘Het kleine café aan de haven’. Weinig verraadt hier dat we te maken hebben met een voormalig podiumbeest, iemand die ooit begeleid werd door bodyguards de bühne opkwam. (…) Eind jaren zestig, begin jaren zeventig maakt hij furore met zijn Oscar Benton Blues Band, die belangrijke (Chicago-)bluesplaten aflevert en waar bluesband Barrelhouse uit voortkomt. Hij krijgt een plek in de Dutch Blues Hall of Fame, maast mensen als Harry Muskee, Rob Hoeke en Eelco Gelling. De Haarlemmer is gezegend met een schuurpapieren stem die zich ergens tussen die van Tom Waits, Van Morrison en Joe Cocker bevindt. Begin jaren tachtig scoort hij een merkwaardige wereldhit – hier over het hoofd gezien. (…) In 2006 valt hij na overmatig drankgebruik thuis van de trap. Hij komt terecht op de punt van een tafel, die zich dwars door zijn schedel boort. Met zwaar hersenletsel ontwaakt hij uit een coma en na het ziekenhuis belandt hij in verzorgingstehuis Velserduin in IJmuiden, waar hij anoniem en hulpbehoevend zijn dagen slijt. Gelukkig voor hem zijn daar nog zijn ex-vrouw, een vriendin en de broers Guus en Johnny Laporte, gitaristen met wie Benton jarenlang speelde, die zich opwerpen als mantelzorgers. (…)
2Doc: Oscar Benton – I’m Back, dinsdag 23 februari 2021, NPO 2, 22.40-0.05 uur
Lees hier verder
Meer over ‘De zeven levens van Oscar Benton’
Meer over Peter Bruyn bij Uitgeverij In de Knipscheer
Tag: Haarlemse bluesmuzikant
«De helende kracht van muziek: zeer bijzonder en meeslepend.» – Fons Delemarre
Over ‘De zeven levens van Oscar Benton’ van Peter Bruyn op Bluestown Music, 17 februari 2021:
Bentons leven draait vrijwel vanaf het begin om muziek, bluesmuziek, wel te verstaan. (…) Zijn eigen versie daarvan noemt hij ‘City-blues, Chicago style’. Peter Bruyn beschrijft op boeiende wijze dat niets, maar dan ook niets, Benton in de weg kon staan bij het in handen krijgen van zijn Heilige Graal: beroemdheid. Muzikale (zij)paden worden net zo makkelijk ingeslagen als verlaten. (…) Het totaal onverwachte internationale succes van de single ‘Bensonhurst Blues’ (…) zorgt voor het bereiken van het nagestreefde doel: beroemdheid. Benton zal het nummer zijn verdere leven blijven koesteren, ook als hij uiteindelijk weer teruggaat naar die ene muziek waar het allemaal mee begon: de blues. (…) In januari 2006 valt Benton. Letterlijk en zeer ernstig. De kans dat hij ooit nog zelfstandig zal kunnen functioneren wordt alom miniem geacht. Het ongeluk blijkt een sleutelmoment in het woelige leven van Benton te zijn. (…) Zeer terecht besteedt Peter Bruyn in zijn boek uitgebreid aandacht aan de cruciale rol van vrienden Guus en Johnny Laporte (buurjongens uit Haarlem en tientallen jaren muzikanten uit de scene rond Benton) en de helende kracht van muziek. Het verhaal over hoe met name Johnny Laporte met behulp van muziek in staat is geweest Benton uit het verpleeghuis los te weken, is zeer bijzonder en meeslepend. Bruyn beschrijft het in nuchtere en tegelijk warme bewoordingen. Net zo bijzonder zijn de niet eens overdreven verhalen over Bentons roem in het Oostblok. (…) De plannen voor een nieuwe tour, met de bijbehorende sterrenbehandeling, zijn helaas gedwarsboomd doordat Bentons lichaam op 8 november 2020 definitief op was. (…)
Lees hier de hele recensie
Meer over ‘De zeven levens van Oscar Benton’
Meer over Peter Bruyn bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Een biografie, die leest als een wervelend geschreven reportage.» – Jaap Timmer
Over ‘De zeven levens van Oscar Benton; 71 jaar blues en 1 evergreen’ van Peter Bruyn in Haarlems Dagblad, 13 februari 2021:
(…) Die ‘evergreen’ is de song ‘Bensonhurst Blues’, waarmee hij en zijn bandleden wereldwijd naam maakten. Het lied stond in Frankrijk op nummer 1 in de hitlijst. Ze traden op in volle zalen en verschenen op televisie. Kenmerkend was Bentons stoere, rafelige stem. Oscar Benton, geboren als Ferdinand van Eis, viel eind jaren 60 op tijdens het Loosdrecht Jazz Concours, waar hij volgens ingewijden had moeten winnen, maar niet mocht winnen omdat zijn band blues speelde en geen jazz. (…) Peter Bruyn (65) vertelt dat hij Benton volgde tijdens diens loopbaan. Hij had hem in het verleden vijf of zes keer geïnterviewd. Het verwonderde de journalist dat een levensbeschrijving ontbrak. En daar ligt ze dan, wervelend geschreven door Peter Bruyn zelf. Hij sprak tientallen mensen die Benton hebben gekend, met hem speelden en de laatste jaren aan zijn zijde stonden. Het resultaat is een biografie, die leest als een reportage. Hij zit hem dicht op de huid dankzij de vele interviews die hij afnam en onderzoek van bronnen. Peter Bruyn beschrijft nauwgezet alle hoogte- en dieptepunten. Hij spaart Benton niet. (…)
Lees hier het artikel
Meer over ‘De zeven levens van Oscar Benton’
Meer over Peter Bruyn bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Een boeiende beschrijving van een bloemrijk muzikantenleven.» – Fons Delemarre
Over ‘De zeven levens van Oscar Benton’ van Peter Bruyn in Mania, in Mania, nr. 375, 12 maart 2021:
Onlangs verscheen bij de Haarlemse uitgeverij In de Knipscheer ‘De zeven levens van Oscar Benton; 71 jaar blues en 1 evergreen.’ Het siert journalist/schrijver Peter Bruyn dat hij bij de beschrijving van de kronkelige levenswandel van zanger/gitarist Oscar Benton (1949-2020) kwalificaties over Benton, zijn leven en zijn muziek, over laat aan anderen. Die anderen spreken vrijwel zonder uitzondering in meer of mindere mate in sympathiek over Benton. Niemand spreekt verwijtend over de eindeloze bandwisselingen en muzikale koerswijzigingen van de eigenzinnige Haarlemse bluesmuzikant. Ook diens levendige en gekleurde fantasie over zijn muziek en zijn leven wordt vrijwel onvoorwaardelijk geaccepteerd, dan wel vergoelijkt. “Zo was Oscar nou eenmaal.” Bruyn beschouwt Bentons leven in journalistieke bewoordingen. Waar nodig omschrijft hij de werkelijkheid en beeldvorming (met name die van Benton zelf) als ‘Bentoniaanse bewoordingen en herinneringen.’ Het boek is niet alleen een boeiende beschrijving van een bloemrijk muzikantenleven, maar geeft ook een boeiend inkijkje in de Haarlemse – en een deel van de Nederlandse – blues- en muziekscene.
Meer over ‘De zeven levens van Oscar Benton’
Meer over Peter Bruyn bij Uitgeverij In de Knipscheer