Over ‘Het Meer’ van Harman Nielsen op Leestafel, 31 maart 2021:
Diyan fotografeert. Niet zomaar wat kiekjes schieten, hij doet er echt moeite voor. (…) Die nacht is hij een bouwval binnengeslopen. Het zal ooit een fabriek geweest zijn, er zijn rijen boogramen, een ketelhuis en een hoge schoorsteen. (…) Eigenlijk wil hij foto’s maken met het licht van het ‘blauwe uur’, dat net na zonsondergang te zien kan zijn. Maar het is bewolkt, dat lukt dus niet. Dan maar wat foto’s maken, en een andere keer terugkomen. (…) Hij verlaat de fabriek, en zet thuis de foto’s over op de computer. Hij schrikt. Hij was immers alleen? Maar hij ziet toch echt een gezicht op die ene foto! Tenminste, hij ziet een hartvormige vlek, een breed voorhoofd, ongewoon hoge wenkbrauwbogen, bleke bolle wangen, wijd open ogen…. (…) De volgende avond is hij terug. Niet eens vanwege dat gezicht. Maar toen hij die foto maakte had hij een vreemd gevoel: de ruimte dijde uit, De muren verschoven. Er was ‘méér’ en dat wilde hij onderzoeken. Het gebeurt hem vaker: er is ‘iets’ op een bepaalde plek. Iets meer dan het oog ziet. En dat iets dat is wat hij wil vastleggen. Het magische van een plek, van een bepaald tijdstip. (…) Het is vooral de poëtische schrijfstijl waarmee Harman Nielsen een magische sfeer neerzet. Magisch maar tegelijk heel filmisch: het is alsof je het allemaal kunt zien. In de details zit een verklaring verscholen. (…) Een roman die net als ‘Mal’, dat Nielsen eerder schreef, ook goed gelezen kan worden door Young Adults.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Het Meer’
Meer over Harman Nielsen bij Uitgeverij In de Knipscheer
Tag: harman nielsen
«Hulde aan de auteur die het genre van magisch realisme binnen de Nederlandse literatuur doet herleven.» – Kees de Kievid
Over ‘Het Meer’ van Harman Nielsen op Boekenbijlage, 25 maart 2021:
Op een totaal verwilderd en verlaten terrein achter de duinen staat een vervallen fabriek. (…) De hoofdpersoon is Dyan, van Surinaamse afkomst, een twintiger en verwoed fotograaf. (…) Hij en wil rond en in de fabriek foto’s maken. Niet zomaar foto’s, maar hele bijzondere die iets toevoegen aan de werkelijkheid, “het meer”. (…) In het halfdonker maakt hij een aantal foto’s. Thuisgekomen, ontdekt hij dat er op de foto van een wenteltrap een meisjesgezicht te zien is. Dyan heeft ‘het meer’ gevonden! Hij raakt geobsedeerd door haar en wil haar vinden. (…) De omgeving die Nielsen beschrijft doet onwillekeurig denken aan de schilderijen van Carel Willink: een desolaat landschap met een eenzame persoon. Het lijkt zo realistisch, maar wat zit erachter verborgen? Zo ook in dit boek. (…) Horend bij het magisch realisme is de realistische beschrijving van verbeelding. Dat is eveneens het zoeken naar ‘het meer’ het proberen de realiteit te verbinden met het bovennatuurlijke. (…) Spannend mag dit werk zeker genoemd worden. De kans dat Dyan betrapt wordt, lijkt steeds groter te worden, zeker als hij een derde bezoek aan het terrein aflegt. De spanningsboog wordt steeds strakker gespannen, zowel inhoudelijk als in stijl. Wat zal de climax brengen? Dat weet Nielsen tot het laatst te bewaren met een verrassend (of toch niet) einde. Hulde aan de auteur die het genre van magisch realisme binnen de Nederlandse literatuur doet herleven. Een vergelijking met Daisne en Lampo, de meesters van het genre, ligt in het verschiet.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Het Meer’
Meer over Harman Nielsen bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Subtiel geschreven verhaal over het zoeken naar de werkelijkheid.» – J.J. Wolrich
Over ‘Het Meer’ van Harman Nielsen voor NBD/Biblion, 11 februari 2021:
Novelle waarin Dijan, een jonge fotograaf, op zoek gaat naar plekken die meer laten zien dan de alledaagse realiteit. Hij komt terecht bij een oud verlaten terrein waarop een oude fabrieksruïne staat. Binnen in de fabriek maakt hij foto’s in het vroege ochtendlicht. Thuisgekomen bekijkt hij de foto’s uitgebreid en hij ziet daarop een schim van een jonge vrouw. Wanneer de avond valt, besluit hij terug te keren naar de fabriek om de vrouw te zoeken. Daar aangekomen, vindt hij een luik dat openstaat, met een wenteltrap naar beneden. Hij daalt de trap af en komt in een totaal andere wereld terecht. Subtiel geschreven verhaal over het zoeken naar de werkelijkheid. De spanning wordt vanaf het begin opgebouwd. Het taalgebruik is beeldend, waarmee de magisch-realistische sfeer wordt weergegeven.
Meer over ‘Het Meer’
Meer over Harman Nielsen bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Onheil en poëzie in een oude fabrieksruïne.» – Marianne Janssen
Over ‘Het Meer’ van Harman Nielsen op LeesKost, 9 februari 2021:
Diyan (…) werd fotograaf, maar kan er niet van bestaan en daarom beoefent hij de fotografie vooral in zijn vrije tijd. Hij zwerft rond, op zoek naar gebouwen, situaties die nét dat beetje extra hebben: verval, schemerlicht, verboden gebied achter hekken. Waar niemand komt, komt Diyan met zijn camera in de aanslag. Ditmaal is hij aan het speuren op een terrein waar een ruïne van een fabriek staat. (…) Dit gebouw, zo voelt hij, geeft hem ‘het meer’ waarnaar hij altijd op zoek is, die afwijking van het gewone, dat extra waardoor het lijkt of de muren wijken om hem met zijn camera welkom te heten en een nieuwe dimensie te geven. (…) Als hij thuis zijn bestanden overzet op zijn laptop wacht hem een verrassing. Van achter de treden van een trap ziet hij een meisjesgezicht opdoemen. Zij staart hem aan. (…) Deze novelle is onheilspellend en bijna thrillerachtig van sfeer. Dat is opmerkelijk omdat het boek heel poëtisch geschreven is, prachtig, vaak dromerig van taal.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Het Meer’
Meer over Harman Nielsen bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Het fantasy-genre heeft zoveel werelden en karakters om verliefd op te worden. Dat bewijst Harman Nielsen met ‘Mal’.» – Jerry Dewnarain
Over ‘Mal’ van Harman Nielsen in De Ware Tijd-Literair, 16 januari 2021:
Bij fantasy boeken denk je misschien gelijk aan ‘Harry Potter’ of ‘Lord of the Rings’ maar dit genre heeft nog zoveel meer werelden en karakters om verliefd op te worden. Dat bewijst Harman Nielsen met zijn nieuwe boek ‘Mal’. (…) De hoofdpersoon in ‘Mal’ is een creools meisje met een Hindoestaanse naam Nirmala. Echter, zo wil zij niet worden genoemd. Dit meisje is nog jong, zestien jaar, en eenzaam. Eenzelvig dat ze is, probeert zij eenieder te mijden als ze naar school gaat, of naar huis. Echter, ze is rijk aan fantasie en dus leeft ze in haar eigen wereld. Op een dag gaat ze van school naar huis. Het is slecht weer. Wat komt ze tegen? U kunt het haast wel fantaseren: een wolf! Deze wolf loopt met haar mee naar huis (flat). Ze nemen de lift en op dat moment slaat de bliksem in en de lift komt stil te staan. (…) De manier waarop zij de lift opent en de tijd gedurende welke zij vertoeft in de lift, beschrijft Nielsen heel filmisch. Daar zit de kracht van zijn schrijfstijl. Hij weet de aandacht van de lezer te grijpen en deze vooral te behouden. Wanneer het Mal lukt uit de lift te komen, bevindt zij zich niet in haar flat maar in een eigenaardige wereld. Beeldend en gedetailleerd beschrijft de auteur deze fantasiewereld. (…) Let op de manier waarop de schrijver zijn fantasie de vrije loop laat gaan. Hij beschrijft de natuur fantasievol. (…)
Lees hier of hier de recensie ‘Mal: een natuur waarover eenieder zou willen dromen’
Meer over ‘Mal’
Meer over Harman Nielsen bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Harman Nielsen is een echte taalkunstenaar.» – André Oyen
Over ‘Het Meer’ van Harman Nielsen op Ansiel, 16 januari 2021:
(…) Diyan is een teruggetrokken, ietwat autistische jonge fotograaf. (…) Door de kunst van de fotografie kan hij de dingen zien die er niet zijn of toch moeilijk te zien zijn. Op een ochtend waagt hij zich voor zijn foto’s op verboden terrein in een oude fabrieksruïne, die volkomen verlaten had moeten zijn en gewoontegetrouw maakt hij er foto’s. Wanneer hij thuis de foto’s ontwikkelt merkt hij dat op de foto’s een meisje staat dat hij niet gezien heeft toen hij op de plaats was. Het meisje fascineert hem dusdanig dat hij terug wil naar die fabrieksruïne ook al roept dat nogal wat angst bij hem op. Harman Nielsen is een echte taalkunstenaar, met zijn beeldend maar ook poëtisch taalgebruik weet hij de juiste sfeer bij de juiste creatie te scheppen. Het verhaal roept zodanig spanning en medeleven op dat je het hoofdpersonage in bescherming zou willen nemen. Door de kracht van de verbeelding en de magie van het woord is ‘Het Meer’ een mooi, haast breekbaar verhaal geworden.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Het Meer’
Harman Nielsen – Het Meer. Roman
Harman Nielsen
Het Meer
roman
gebrocheerd in omslag met flappen, 112 blz.,
€ 16,50
ISBN 978-90-6265-772-8 NUR 301, 285 [young adults]
eerste uitgave januari 2021
Het Meer is een magisch-realistisch, spannend verhaal over het zoeken naar een werkelijkheid waarin schoonheid, vrijheid, en verbeelding niet langer ontbreken. Een novelle over zacht verzet, die ook zeer geschikt is voor jongeren vanaf 15 jaar
Diyan is een teruggetrokken, jonge fotograaf. Op school was hij die tere Indiër, hoewel zijn ouders uit Suriname kwamen, of die slappe Hindoe. Het is waar dat hij zich nooit verweerde, het ligt hem niet. Zijn verweer is zijn kunst – misschien. Op een ochtend waagt hij zich voor zijn foto’s op verboden terrein in een oude fabrieksruïne, die volkomen verlaten had moeten zijn.
Hoe lang heeft hij gedoezeld? Twee minuten? Hooguit. Niettemin is in het vertrek iets grondig veranderd, dat zou hij kunnen zweren. Het ziet er niet langer uit zoals het was. Kan het door de lichtval komen? Zijn de schaduwen nu anders dan eerst verdeeld over de muren en de vloer? Hij staat toch maar op om zijn rugzak te pakken. Tegelijkertijd gaat zijn blik naar de gang, waarna hij verstart. In de schemer op de overloop staat iemand…
Wat hij in de bouwval doet, brengt hem in ernstige moeilijkheden. Zal hij zich nu toch moeten verweren?
Harman Nielsen is de auteur van diverse romans en van de 7-delige fantasyromancyclus Het verscholen volk (afgesloten in 2017). In 2018 verrast hij met Mal, een psychologische [young adults-] roman, thriller bijna, in zijn geroemde poëtische stijl, met een creoolse vrouw als hoofdpersonage. Met Het Meer (dat in zekere zin) een tweeluik vormt met Mal) voegt Nielsen een nieuw pareltje toe aan zijn opmerkelijk oeuvre.
Meer over ‘Het Meer’
Meer over ‘Mal’
Meer over Harman Nielsen bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Een magische vertelling.» – Marjo van Turnhout
Over ‘Mal’ van Harman Nielsen op Leestafel, 25 oktober 2018:
Het meisje heet Mal, kort voor Nirmala, maar zo wil ze absoluut niet genoemd worden. De zestienjarige is een eenzaam en eenzelvig kind, die anderen probeert te ontwijken, als ze op weg is naar huis. (…) Ze is op zoek naar een sleutel – wat voor sleutel precies? We weten het niet. Tegen die tijd weet de lezer al wel dat Mal geen normaal meisje van zestien is. Maar wie is ze dan wel? En wat is haar doel? Wat doet die wolf bij haar? (…) Er is een omlijstende vertelling die het geheel bij elkaar houdt. Daarmee wordt iets meer duidelijk. Vooral ook dat we hier een magische vertelling lezen over een vrouw die zich in een ziekenhuis (inrichting?) bevindt. Ze hoort mensen praten maar kan er niet op reageren. Ze is een jonge vrouw, in de dertig. Het verhaal over het jonge meisje is een herinnering, een vervormde herinnering waarschijnlijk. Mal is tekenares, een creatief persoon, die haar draai in de echte wereld niet schijnt te kunnen vinden. Dus verdwijnt ze in wanen. Haar inspiratiebron? Als de twee werelden bij elkaar komen moet Mal een keuze maken. (…)
Lees hier of hier de recensie
Meer over ‘Mal’
Meer over Harman Nielsen bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Goed geschreven en boeiende roman die interessante vragen oproept.» – Theo Jordaan
Over ‘Mal’ van Harman Nielsen op Alles over boeken en schrijvers, 11 september 2018:
Mal is de hoofdpersoon in de gelijknamige roman. Ze is een creatief Creools tienermeisje met een rijke fantasie die leeft in haar eigen wereld. Een wereld waarin de realiteit soms een bijzondere vorm aanneemt. Als ze op een dag van school naar huis loopt, komt ze tijdens een dreigende onweersbui een wolf tegen die op een geheel vanzelfsprekende manier met haar meeloopt. Aangekomen bij de flat waar ze woont, neemt ze, samen met de wolf, de lift naar boven. Een stroomstoring zorgt ervoor dat de lift blijft steken. Na enige moeite weet Mal de lift open te krijgen en blijkt ze niet meer in de flat te zijn maar een bijzondere wereld te betreden. Op een subtiele wijze beschrijft Harman Nielsen een parallelle fantasierijke wereld die toch raakvlakken met de onze blijkt te hebben. Wat is realiteit? Waarom mogen we niet een eigen werkelijkheid creëren? Op een natuurlijke manier weet Harman Nielsen in ‘Mal’ te spelen met fantasie en werkelijkheid. Is zijn hoofdpersoon wel een Creoolse tiener? Of is ze een volwassen kunstenares met een zeer rijk voorstellingsvermogen die op een bijzondere wijze de wereld waarin ze leeft waarneemt? Zijn het de stemmingen die haar waarnemingsvermogen beïnvloeden? In hoeverre is er plek voor mensen met een rijke fantasie en eigen wereld in onze maatschappij? Zonder een duidelijk waardeoordeel worden dit soort vragen op een subtiele wijze aangestipt in deze goed geschreven, boeiende fantasierijke korte roman.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Mal’
Meer over Harman Nielsen bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Traumatische voorvallen heel fijntjes beschreven.» – André Oyen
Over ‘Mal’ van Harman Nielsen op Ansiel, 17 augustus 2018:
(…) Mal (ver)dwaalt door de tijd en treedt periodes uit haar jeugd en schoolperiode binnen en wordt dan weer geconfronteerd met de zorg voor haar moeder en oma. Met mondjesmaat begrijpt de lezer dat er psychisch met deze vrouw iets mis is en ze een strijdt voert om te overleven. (…) De auteur beschrijft heel fijntjes de door haar beleefde traumatische voorvallen waardoor zij zich steeds meer in haar ‘eigen’ wereldje terugtrekt. Een heel bijzonder boek.
Lees hier en hier de recensie
Meer over ‘Mal’
Meer over Harman Nielsen bij Uitgeverij In de Knipscheer