Kortverhaal van Eriek Verpale [3]

90-6265-029-5-75In zijn bijna dagelijkse Facebookbericht memoreert Wim van Til, oprichter van en coördinator bij Poëziecentrum Nederland, de geboorte- en sterfdagen van Nederlandstalige dichters. Het is vandaag (2 februari 2022) onder anderen de geboortedag van Hella S. Haasse, Herman Romer, Wim Hofman, Martin van den Esschert, Willem van Zadelhoff en Eriek Verpale [ps. van Eriek Verpaele] (1952-2015). Bij wijze van felicitatie/gedenken kiest Wim van Til voor een gedicht van Willem van Zadelhoff; uitgeverij In de Knipscheer kiest in dit bericht voor het kortverhaal ‘Haar handen’ van Eriek Verpale uit zijn bij deze uitgeverij verschenen verhalenbundel ‘Een meisje uit Odessa’ (In de Knipscheer, 1979). Voor liefhebbers is dit boek nog te bemachtigen via de uitgeverij.

Haar handen

Het meisje dat me vergezeld had, bezat ongelooflijk blanke handen. Geheel eigenwijs beschikte zij over deze handen: ze legde ze op het morsige tafeltje in het koffiehuis en streek ermee langs de grijzige huisgevels of over de kruin van het mooie, donkere haar. Het waren niet alleen dáárom al ongewone handen, want ook haar gezicht leek blank, zij het op een veel mindere opvallende manier, terwijl de handen… Op een onbegrijpelijke wijze bleven zij de hare: wie of wat zij ook streelden, omvatten, vastmaakten of roofdierachtig wensten te verscheuren – op een niet meer voor mogelijk te houden wijze bleven zij altijd háár handen.

Meer over Eriek Verpale bij Uitgeverij In de Knipscheer

Geboortedag Eriek Verpale [1]

90-6265-029-5-75In zijn bijna dagelijkse Facebookbericht memoreert Wim van Til, oprichter van en coördinator bij Poëziecentrum Nederland, de geboorte- en sterfdagen van Nederlandstalige dichters. Het is vandaag (2 februari 2021) onder anderen de geboortedag van Hella S. Haasse, Herman Romer, Wim Hofman, Martin van den Esschert, Willem van Zadelhoff en Eriek Verpaele (1952-2015). Bij wijze van felicitatie/gedenken kiest Wim van Til voor een gedicht van Hella S. Haasse; uitgeverij In de Knipscheer kiest in dit bericht voor het kortverhaal ‘In het theater’ van Eriek Verpale uit zijn bij deze uitgeverij verschenen verhalenbundel ‘Een meisje uit Odessa’ (In de Knipscheer, 1979). Voor liefhebbers is dit boek nog te bemachtigen via de uitgeverij.

In het theater

Feldman kende het stuk, en liet zich dus gewillig meeslepen. Zo nu en dan sloot hij de ogen, dacht een ogenblik na, of herinnerde zich zijn ouders. Flarden uit zijn jeugd kwamen tevoorschijn en zoals muziek die door openstaande deuren naar buiten komt drijven, voelden de gedachten zich thuis.
‘En het geld?’ vroeg een vrouwenstem.
‘Het geld, liefje?’ De man keek verontwaardigd op en zei (zijn hand op zijn rug houdend): ‘Het geld is op, liefje, op.’

Meer over Eriek Verpale bij Uitgeverij In de Knipscheer

Fragment uit ‘Nergens ergens’ van Astrid H. Roemer vertaald in het Frans

septentrionIn ‘Septentrion’, jrg. 47 nr. 3, september 2018:
Het tijdschrift ‘Septentrion. Arts, lettres et culture de Flandre et des Pays-Bas’, het Franstalige ‘zusje’ van het blad ‘Ons Erfdeel’, heeft een themanummer gewijd aan de manier waarop de Lage Landen omgaan met het koloniale verleden. In dit themanummer is ook een korte literaire bloemlezing opgenomen, waarvoor onder meer een fragment is gekozen uit de roman ‘Nergens ergens’ van Astrid H. Roemer (In de Knipscheer, 1983). De vertaling uit het Nederlands is van Philippe Noble. Verder is in dit ‘katern’ werk opgenomen van Multatuli, Hella S. Haasse, Jef Geeraerts en Cola Debrot.
Klik RoemerFranshier en hier voor het fragment ‘Du droit ou de l’économie !’ van Astrid H. Roemer
Meer over ‘Nergens ergens’
Meer uit ‘Septentrion’ op deze site
Meer over Astrid H. Roemer op deze site

Etchica Voorn wint met haar prozadebuut ‘Dubbelbloed’ de OPZIJ Literatuurprijs 2018

Dubbelbloed_01Dinsdagavond 3 juli 2018 is op een feestelijke bijeenkomst in EYE Amsterdam uit de shortlist van tien genomineerden Etchica Voorn met haar prozadebuut ‘Dubbelbloed’ als winnaar van de OPZIJ Literatuurprijs 2018 bekendgemaakt.
De OPZIJ Literatuurprijs is een stimulering die jaarlijks wordt uitgereikt. In aanmerking komen titels die bijdragen aan de bewustwording, emancipatie en ontplooiing van vrouwen. Daarnaast moet de winnende titel Opzij hebben gegrepen vanwege de literaire kwaliteit en de impact op onze maatschappij. De prijs wordt sinds 1979 uitgereikt. Grote namen als Hella S. Haasse, Doeschka Meijsing en Manon Uphoff ontvingen eerder de prijs als erkenning voor hun literaire werk. De prijs bestaat uit erkenning voor het literaire werk en een halve bitcoin, met een waarde van ruim 2.500 euro. De tien genomineerde boeken voor de shortlist van de OPZIJ Literatuurlijst 2018 – in alfabetische volgorde van de auteur – zijn: Griet op de Beeck met ‘Het beste wat we hebben’, Renate Dorrestein met ‘Dagelijks werk’, Laura van der Haar met ‘Het Wolfgetal’, Hella de Jonge met ‘Hartschade’, Charlotte Mutsaers met ‘Harnas van Hansaplast’, Nina Polak met ‘Gebrek is een groot woord’, Marieke Lucas Rijneveld met ‘De Avond is ongemak’, Aya Sabi met ‘Verkruimeld land’, Etchica Voorn met ‘Dubbelbloed’ en Jolande Withuis met ‘Raadselvader’.
Klik hier voor juryrapport
Meer over ‘Dubbelbloed’

«Een verhaal waar je koud van wordt.» – Ezra de Haan

VoorplatNjaiInem75Over ‘Njai Inem’ van Barney Agerbeek op Literatuurplein, 8 januari 2015:
Als in een film trekken de ervaringen van de drie jonge contractarbeiders aan ons voorbij. Wat ze voelen komen we via Inem te weten. In deel vier komt daar een interessante component bij: het denken van de planter waarbij Inem terecht is gekomen en aan wiens wensen ze moet voldoen. Zonder van deze man een karikatuur te maken, wat overigens al te makkelijk was geweest, beschrijft Agerbeek niet alleen de dilemma’s waar hij voor komt te staan maar ook zijn gevoelens daarbij. Juist daardoor wordt het een mens van vlees en bloed. Natuurlijk maakt hij wreed misbruik van de situatie van meisjes als Inem, dat staat buiten kijf. En ook de wijze van handelen op de plantage is hard… maar regelmatig rechtvaardiger dan je zou verwachten. Net zoals je verbaasd bent over het geduld dat hij met zijn njai heeft en de privileges die hij haar geeft. Juist door dat ‘grijs’ te tonen stijgt het verhaal boven het zoveelste boek over ‘ons Indië’ uit. Eigenlijk toont een roman als die van Barney Agerbeek aan dat grote romans als Heren van de thee van Hella S. Haasse langzaam maar zeker uit de tijd raken. Er valt immers over die periode ook een ander verhaal dan dat van de planters alleen te vertellen. ‘Njai Inem’ is daar een goed voorbeeld van.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Njai Inem’
Meer over Barney Agerbeek bij Uitgeverij In de Knipscheer

Lezing Kees Ruys over zijn biografie van Aya Zikken

Woensdag 24 april, 20.15 uur, Kennemer Boekhandel:
Onlangs verscheen Alles is voor even. Het bewogen schrijversleven van Aya Zikken, geschreven door Kees Ruys. Aya Zikken (1919-2013) bracht haar jeugd in Nederlands-Indië door. Haar Indische jeugdjaren werden later de drijfveer van haar bestaan en de inspiratiebron voor haar schitterende literaire werk. Zij schreef meer dan dertig romans met als poëtisch middelpunt De atlasvlinder. In de literaire wereld onderhield zij contacten met schrijvers zoals Hella S. Haasse, J.C. Bloem en Gerard Reve. Kees Ruys schreef een intiem portret van haar persoonlijk leven en kunstenaarsbestaan.

Kennemer Boekhandel, Kleverparkweg 3, 2023 CA Haarlem, tel 023-5251944. Toegang € 5,-, reserveren gewenst. info@kennemerboekhandel.nl

Meer over deze biografie

«Aansprekende voorbeelden van de beeldvorming rond de Indo.» – Petra Teunissen-Nijsse

Over ‘De dubieuzen’ van Alfred Birney in Arabesken nr. 40, 1 november 2012:
Birneys inleiding over de begrippen ‘Indo’, ‘Indisch’, ‘Hollander’ en ‘koloniale literatuur’ legt duidelijk de pijnpunten bloot. Er is veel verwarring over deze begrippen, door tekortschietend historisch besef of door politiekcorrecte angst voor racisme. Birney stelt uiteindelijk voor om de term ‘Indisch’ als een cultureel begrip op te vatten en de term ‘Indo’ als een etnisch begrip. (…) In zijn omvangrijke essay laat Birney zien dat de Indo-schrijvers het multiculturele leven in Nederlands-Indië anders beschrijven dan Couperus en Multatuli. Hij geeft enkele aansprekende voorbeelden van de beeldvorming rond de Indo en zijn ‘dubieuze’ status. Ook trekt hij interessante parallellen tussen ‘liplappen’ en ‘sinjo’s’, en jonge halfbloeden in onze huidige samenleving.

Lees hier de recensie

Meer over De dubieuzen