«Ik had het voorrecht om drie Curaçaose schrijvers persoonlijk te kennen, namelijk Pierre Lauffer, Chal Corsen en Boeli van Leeuwen.» – Walter Palm

Over ‘De vele gezichten van mijn pen’ door Walter Palm in Antilliaans Dagblad, 8 januari 2024:

(…) Inmiddels is mijn manuscript gepubliceerd met als titel ‘De vele gezichten van mijn pen’. (…) De titel verwijst naar de vele gezichten van mijn schrijverschap: dichter, verhalenschrijver, essayist en recensent. Dit boek bevat gedichten, verhalen, essays en recensies plus literaire memoires. Laat ik daarmee beginnen. Ik had het voorrecht om drie Curaçaose schrijvers persoonlijk te kennen, namelijk Pierre Lauffer, Chal Corsen en Boeli van Leeuwen. (…) Mijn gedichten besprak ik ook met Boeli van Leeuwen. We spraken op een heel bijzondere plek af namelijk het kantoor van het Bestuurscollege van Curaçao. Boeli van Leeuwen was in de jaren zeventig een hoge ambtenaar bij het Bestuurscollege van Curaçao en ik had in zijn werkkamer stapels ambtelijke stukken verwacht die lagen te wachten op zijn machtige paraaf, maar niets van dat alles. Er lag een vuistdik boek van de katholieke theoloog Schillebeeckx op zijn bureau. Hij ging uitvoerig in op de theologische opvattingen van deze Nijmeegse theoloog, en ik stelde de theologische opvattingen van mijn moeder daar tegenover. Volgens mijn moeder had God zijn of haar enige zoon naar de mensen gestuurd om ze te leren hoe ze moesten leven, maar in plaats daarvan hebben de mensen de zoon gekruisigd. Volgens mijn moeder wou God toen niets meer weten van de mensheid. Een totaal afwezige God. Ik ben maar niet ingegaan op de theologische opvatting van mijn vader want die was een aanhanger van de Aristotelische Thomas van Aquino. (…) Was Chal Corsen onder de indruk van de beeldenrijkdom van mijn gedichten, Boeli was gecharmeerd van de muzikaliteit van mijn gedichten, wat hij niet vreemd vond want ik kom uit een muziekfamilie. Boeli van Leeuwen kwam weer ter sprake bij de toneelbewerking door John Leerdam van Boeli’s bestseller ‘Geniale Anarchie’. Dit boek gaat over de ervaring van Boeli met Curaçaose politici. Op verzoek van de regisseur heb ik voor deze toneelbewerking het gedicht Demagogen geschreven dat ook opgenomen is in ‘De vele gezichten van mijn pen’. (…)

Lees hier en hier
Meer over deze Inleiding bij Dutch Caribbean Bookclub
Meer over ‘De vele gezichten van mijn pen’
Meer over Walter Palm bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Bouwwerken die tot bouwvallen verworden. Letterlijk en figuurlijk.» – Brede Kristensen

VoorplatBouwval-75Over ‘De bouwval’ van Ronny Lobo op Caraïbisch Uitzicht, 5 oktober 2020:
(…) Als het ging om gebeurtenissen lang geleden, zou dit een historische roman kunnen worden genoemd die een waar gebeurde geschiedenis uit een ver verleden op fictieve wijze tracht te verbeelden. Maar de gebeurtenissen hebben zich kortgeleden voorgedaan. We kunnen het dus als ‘documentaire fictie’ bestempelen. Een mengeling van ware gebeurtenissen en eigentijdse werkelijkheden worden bewust vervormd, niet alleen om te voorkomen dat mensen zich onheus bejegend voelen, maar ook om te ontsnappen aan de plicht feiten te vermelden en nuances aan te geven die de aandacht van de centrale boodschap van de schrijver afleiden. Aangevuld met fictieve verhaalelementen ontstaat zo een verhaal dat gelijkenis vertoont met de feitelijke werkelijkheid, maar zonder pretentie ermee samen te vallen. Een verhaal waaruit lering kan worden getrokken. Dat doet deze roman in hoge mate. We krijgen een spiegel voorgehouden die laat zien dat exclusieve netwerken en gebrek aan transparantie zeer bevorderlijk zijn voor corruptie en verval. De hoofdpersoon, aannemer Willem de Wilde die eindigt als een bouwval, is de belichaming van deze boodschap. Er wordt momenteel van alles bedacht om integriteit in bestuur en maatschappij te bevorderen. De effecten zijn minimaal. Al lezend begon ik te denken dat een geloofwaardige ‘spiegel-roman’ als deze wellicht een probaat middel is om integriteit te bevorderen. (…)
Lees hier de recensie
Meer over ‘De bouwval’
Meer over Ronny Lobo bij Uitgeverij in de Knipscheer

«Indrukwekkend portret van de menselijke misdadiger Frensel.» – Brede Kristensen

Opmaak 1Over ‘Kruispunt’ van Jopi Hart in Ñapa Literatuur (Amigoe), 7 november 2015:
Ik moet zeggen dat Hart een raak portret heeft gemaakt van iemand die geen raad weet met zichzelf, van kwaad tot erger vervalt, perioden kent van inzicht als gevolg van de prediking van een pastoor, waarna een terugval in destructief gedrag volgt. (…) Om dit portret is de roman de moeite van het lezen dubbel en dwars waard. Al vormt de Curaçaose cultuur de achtergrond, het portret dat Hart van Frensel heeft gemaakt, is een door en door menselijk en daarom universeel portret.(…) De rode draad is Harts overtuiging dat zich een mentaliteitsverandering op Curaçao moet voltrekken, willen we niet verder in een moeras verzinken. Daarin heeft hij gelijk. Zijn laatdunkende houding tegenover politici (ergens ‘halfgare idioten’ genoemd, ‘die met hun minderwaardigheidsgevoelens het volk proberen mee te sleuren in een rampzalig avontuur’) steekt hij niet onder stoelen of banken.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Kruispunt’
Meer over Joseph Hart bij Uitgeverij In de Knipscheer

«De spannend geschreven roman ‘Verkiezingsdans’ van Jopi Hart is een regelrechte aanklacht tegen de politiek op Curaçao.» – Jeannette van Ditzhuijzen

VoorplatVerkiezingsdans75KleinOver ‘Verkiezingsdans’ van Joseph Hart in Ñapa (Amigoe), 30 november 2013:
De beschrijvingen in de roman van troosteloze gezinnen en drugskoeriers in arme buurten zijn gebaseerd op Harts ervaringen in het onderwijs. Hij was jarenlang docent Engels aan het Radulphus College. Net als Matthew Bartels in ‘Verkiezingsdans’ hoorde hij op ouderavonden het nodige over de soms schrijnende thuissituaties van zijn leerlingen.

Lees hier het artikel

Meer over ‘Verkiezingsdans’

Meer over Jeannette van Ditzhuijzen

«Een indringend tijdsbeeld van Curaçao.» – Walter Palm

VoorplatVerkiezingsdans75KleinOver ‘Verkiezingsdans’ van Joseph Hart voor NBD/Biblion, 16 december 2013:
De eerste verhaallijn is de cocaïnehandel en de daarmee samenhangende criminaliteit. De tweede verhaallijn is de aanloop naar de Curaçaose verkiezingen en de bijbehorende strategieën van de politieke partijen om in de gunst te komen bij de kiezer. Bij deze tweede verhaallijn komt Matthew om de hoek kijken. Matthew heeft samen met een denktank een plan bedacht om Curaçao er weer boven op te krijgen, en de armoede te bestrijden die de voedingsbodem is van criminaliteit. De derde verhaallijn zijn de psychische problemen van Matthew die geplaagd wordt door traumatische jeugdherinneringen met een alcoholische vader. De auteur weet deze drie verhaallijnen tot een geheel te smeden en hij schetst een indringend tijdsbeeld van Curaçao.

Lees hier de recensie

Meer over ‘Verkiezingsdans’

«Van Leeuwen is één van de beste schrijvers die het koninkrijk heeft voortgebracht.» – Sheila Sitalsing

BoeliPortretHermanvanBergen75dpiOver o.a. Boeli van Leeuwen in column ‘Rijksgenoten’, de Volkskrant 20 november 2013:
‘Het koninkrijk bestaat niet’, kopte de Volkskrant dit weekend boven een artikel over wederzijdse wrevel en desinteresse. (…) Stuitend gebrek aan belangstelling in elkaar. Zo veroorzaakte de moord op Helmin Wiels – vergelijkbaar met die op Pim Fortuyn – aan de Noordzeezijde van Willem-Alexanders rijk amper een rimpeling. Mediacategorie aardbeving in Italië zonder Nederlandse slachtoffers. (…) Binnenkort belegt de Volkskrant een debat onder de zorgelijke titel ‘Kan het koninkrijk nog 200 jaar zo doorgaan?’
O jawel hoor, zou Boeli van Leeuwen opgewekt zeggen als hij nog zou leven. Van Leeuwen is één van de beste schrijvers die het koninkrijk heeft voortgebracht, en aan de Noordzeezijde schandalig onbekend. (…) Eigenlijk, schreef Van Leeuwen, zijn de ex-Antillen sinds 1634, ‘toen Johan van Walbeeck met merkbare tegenzin op Curaçao aan wal stapte, onafgebroken bezig ten onder te gaan’. Dat zullen ze vrolijk blijven doen, in rijksverband. Een kwarteeuw geleden voorspelde Van Leeuwen het al: ‘Je kunt die roteilanden eenvoudigweg niet meer kwijt. Wij hebben de onafhankelijkheid gezien op Haïti, wij krijgen dagelijks onafhankelijke hoeren uit Santo Domingo, die daar van de honger creperen, dank u zeer.’

Lees hier de hele column

Meer over Boeli van Leeuwen

«Hart weet 500 pagina’s lang de aandacht te boeien.» – Brede Kristensen

VoorplatVerkiezingsdans75KleinOver ‘Verkiezingsdans’ van Joseph Hart in Ñapa (Amigoe), 26 oktober 2013:
Joseph Hart schreef een spannend en politiek belangwekkend boek: Verkiezingsdans. Een boek met drie gezichten, dat toch een eenheid vormt. Het eerste gezicht is het gezicht van een thriller, een verhaal over criminele organisaties, gespecialiseerd in cocaïne, opererend vanuit Colombia, Curaçao en Nederland. Curaçao vervult een spilfunctie. Hoe en wie die touwtjes in handen hebben, wordt pas aan het einde van het boek duidelijk, als een belangrijke politicus wordt geliquideerd. Zoals het een goede thriller betaamt. (…) Het boek ontleent zijn titel aan het tweede gezicht, het belangrijkste: de verkiezingsdans kenmerkend voor verkiezingen Curaçaose stijl in de tijd dat de Nederlandse Antillen nog bestonden. Veel populisme, feesten, roddels, media-optredens met spectaculaire onthullingen over dubieuze persoonlijke geschiedenissen, belangen en betrokkenheid bij criminele organisaties. (…) De verborgen psychische problemen van de hoofdfiguur, Matthew, vormen het derde gezicht. Dit verhaal leest als een psychologische thriller. Ogenschijnlijk redelijk en talentvol, blijkt zich achter die façade een vulkaan te bevinden, een onderdrukt oedipuscomplex dat voor gewelddadige explosies zorgt. Zijn relaties met vrouwen lijden daar zwaar onder. Om iets van die uitbarstingen te kunnen begrijpen, moet de lezer wel regelmatig als een voyeur getuige willen zijn van erg expliciet beschreven seksscènes. (…) Ingenieus heeft Joseph Hart de verhalen van die drie gezichten met elkaar verweven. Tussen alle spanning door wordt duidelijk dat Hart een uitgesproken kritische mening over de Curaçaose politieke cultuur etaleert. Eigenlijk zegt hij dat als deze politieke cultuur niet verandert, de toekomst uitzichtloos is en burgers uitgeleverd zijn aan politici voor wie het publieke belang samenvalt met eigen belang. (…) Zeker een boek dat te denken geeft.

Lees hier de hele recensie

Meer over ‘Verkiezingsdans’

«‘Verkiezingsdans’ is hard maar is ook met het hart geschreven.» – Ezra de Haan

VoorplatVerkiezingsdans75KleinOver ‘Verkiezingsdans’ van Joseph Hart op Literatuurplein.nl, 14 oktober 2013:
Een spannende ‘pageturner’ die, voor iedereen die iets met Curaçao heeft, werkelijk onweerstaanbaar is. … We maken kennis met een eiland waar corrupte politici, georganiseerde misdaad maar ook persoonlijke opoffering en liefde een belangrijke rol spelen. Joseph Hart toont ons zijn visie op Curaçao en maakt dat tot een ervaring die we niet snel zullen vergeten. … Het boek mag dan politiek geëngageerd zijn, het is bovenal een mooie, spannende roman waarin de auteur alle registers van het muziekstuk dat Curaçao heet, weet te bespelen.

Lees hier de recensie

Meer over ‘Verkiezingsdans’