«**** Het verhaal blijft boeien tot het einde.» – Ko van Geemert

VoorplatGoudzand2_Opmaak 1.qxdOver ‘De geur van bruine bonen’ van Henna Goudzand Nahar in Parbode, maart 2021:
(…) In ‘De geur van bruine bonen’ volgen we het leven van onderwijzeres Ilse Madrettor (= Rotterdam van achter naar voren), haar man Henk, zoon Marvin en dochter Abigail. Henk zit zonder werk en lijkt niet veel moeite te doen daarin verandering te brengen, hij kijkt liever televisie of helpt Peggy en Joyce, de dochters van Henks tante, die hem opgevoed heeft. Marvin is een goedwillende, conflict vermijdende jongen, Abigail is in haar puberteit: ze is rechtlijnig, probeert eerlijk te zijn en verwijt haar moeder Ilse van alles, waartegen de laatste vaak niet opgewassen is. De verhouding met Ilses moeder Anita en jonger zusje Joan is niet best. Anita Madrettor was na de Onafhankelijkheid naar Nederland gegaan. Ilse blijft aanvankelijk bij haar grootmoeder in Paramaribo, maar wordt op zeker moment ook naar Nederland gehaald. (…) Henna Goudzand Nahar is erin geslaagd met Ilse, Henk, Abigail, Marvin en de anderen, mensen van vlees en bloed te schilderen, met wie de lezer mee kan leven. (…) Het verhaal blijft boeien tot het einde. ‘De geur van bruine bonen’ is, zoals vermeld wordt op de achterzijde van het boek, het eerste deel van een tweeluik. We kijken uit naar deel twee!
Lees hier de recensie
Meer over ‘De geur van bruine bonen’
Meer over Henna Goudzand Nahar bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Boeiend te lezen over hoe een Surinaamse zich staande moet zien te houden in het voor haar vreemde Nederland.» – Marjo van Turnhout

VoorplatGoudzand2_Opmaak 1.qxdOver ‘De geur van bruine bonen’ van Henna Goudzand Nahar op Leestafel, 23 februari 2021:
Op de vooravond van de Surinaamse onafhankelijkheid (november 1975) emigreerden veel Surinamers naar Nederland. Zij hadden niet zo veel vertrouwen in de nieuwe staat. Ilse Madrettor, hoofdpersoon in deze roman, blijft in Suriname achter bij haar oma als moeder Anita naar Nederland vertrekt. Daar speelt mee dat Ilse een ongewenst kind is. Maar als Anita in Nederland met een nieuw gezin haar handen vol krijgt, is Ilse goed genoeg om in het gezin te komen helpen, hetgeen Ilse braaf doet. (…) De beschrijving van de tweespalt waar Ilse zich in bevindt geeft duidelijk de verschillen tussen de twee culturen weer. In dat licht wordt ook de moeder-dochterrelatie – Ilse en Anita; Ilse en Abigail – uiteengezet. Familiebanden, die in de verschillende culturen anders zijn. En hoe een Surinaamse vrouw – of man – daar mee om kan gaan.
Dat is het thema van dit boek: de hinksprong van Ilse op de grens van twee culturen. Kan ze haar evenwicht vinden en behouden? Het wordt op een zeer toegankelijke manier beschreven, natuurlijk ook met woorden uit het Surinaams, het Sranantongo. (…)
Lees hier de recensie
Meer over ‘De geur van bruine bonen’
Meer over Henna Goudzand Nahar bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Er zit een diepte in van verhalen die nog onvoldoende zijn overgedragen.» – Tanja Jadnanansing

VoorplatGoudzand2_Opmaak 1.qxdOver ‘De geur van bruine bonen’ van Henna Goudzand Nahar op De Leesclub van Alles, 16 februari 2021:
(…) In dit eerste deel van een naar feuilletonromans opgezet tweeluik staat het leven van Ilse Madrettor centraal. (…) De meest spannende persoon vind ik Frank. Hij is de jongste broer van de moeder van Ilse en haar lievelingsoom. Ilse woonde rond de onafhankelijkheid van Suriname in Paramaribo bij haar grootmoeder nadat haar moeder naar Nederland vertrok en werd later door haar moeder Anita naar Nederland gehaald. Daar werd haar band met oom Frank hecht. Oom Frank gaf haar eigenwaarde en mooie kleding – dure kleding, waarvan het de vraag was waar hij het geld vandaan haalde. Drugs… dat wordt langzaam duidelijk en daar begint mijn interesse nog meer te groeien omdat over die tijd waar veel jonge Surinaamse mannen in de drugscene terecht kwamen bij mij weinig bekend is. (…) Er zit een diepte in van verhalen die nog onvoldoende zijn overgedragen. (…) De herkenning van die voortdurende spagaat tussen twee culturen en het verloren zijn in een soort multicultureel landschap wat je zeker niet zelf hebt geschilderd komt binnen. Het grootste compliment is dat de leesclub na de bespreking unaniem besloot dat deel twee echt heel snel moet worden geschreven omdat wij verknocht zijn geraakt aan Ilse en ook aan oom Frank.
Lees hier de recensie
Meer over ‘De geur van bruine bonen’
Meer over Henna Goudzand Nahar bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Henna Goudzand Nahar : ondernemende schrijver.» – Myra Winter

VoorplatGoudzand2_Opmaak 1.qxdOver ‘De geur van bruine bonen’ van Henna Goudzand Nahar op Amsterdamsdagblad.nl, 16 februari 2021:
Deze Covid19 tijd met alle beperkende maatregelen zoals de sluiting van niet essentiële winkels waaronder helaas ook boekwinkels vallen, dwingt schrijvers inventief en creatief te zijn om hun net gepubliceerde boek onder de aandacht te brengen. Vorig jaar november verscheen bij uitgeverij in de Knipscheer de roman : ‘De geur van bruine bonen’ van Henna Goudzand Nahar (Paramaribo, 1953). Er kwam nog net een (digitale) boekpresentatie maar meer zat er vanwege de coronalockdown niet in. Voor schrijvers is een goede lancering van groot belang om hun boek onder de aandacht te brengen. Henna Goudzand Nahar zat niet bij de pakken neer en kwam met het idee om Zoombesprekingen te organiseren met haar lezers, want bestellen en laten bezorgen is gelukkig nog altijd een optie! En dan het liefst bij uw lokale boekwinkel. (…) In deze roman staat het leven van Ilse Madrettor centraal. Haar moeder verlaat Suriname toen het land in 1975 onafhankelijk werd van Nederland. Ilse blijft achter bij haar grootmoeder in Paramaribo maar wordt op een gegeven moment door haar moeder Anita naar Nederland gehaald. (…)
Lees hier het bericht
Meer over ‘De geur van bruine bonen’
Meer over Henna Goudzand Nahar bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Zoveel herkenbaarheid!» – Tanja Jadnanansing

VoorplatGoudzand2_Opmaak 1.qxdOver ‘De geur van bruine bonen’ van Henna Goudzand Nahar voor Leesclub EduCulture, 7 februari 2021:
(…) De roman begint meteen goed met de herkenbaarheid van een niet zo jonge vrouw die bij de kapper zit. Hilariteit bij de leesclub omdat wij allemaal niet piepjong meer zijn en altijd bezig met ons haar. Dat is ook de kracht van het boek althans voor mij en voor de leesclub. Zoveel herkenbaarheid! Al lezend komt Suriname steeds dichterbij en trekt de schrijfster Henna Goudzand Nahar de lezer de wereld van Ilse binnen. (…) Wanneer Jan, de boezemvriend van Ilse, tijdens een etentje ruim dertig jaar nadat Ilse naar Nederland kwam over het drugsverleden van haar lievelingsoom Frank begint, raakt Ilse overstuur en begint het verhaal echt. Het is een verhaal met veel kanten en zo opgeschreven dat het nergens ingewikkeld wordt en tegelijkertijd tal van aanknopingspunt biedt om nog dieper het personage in te willen duiken. (…) Het is ook het verhaal naar de zoektocht van de dochter van Ilse naar haar zijn tussen twee culturen, en het verhaal van de moeder Anita die Ilse continu afstoot. (…) Nergens wordt Goudzand veroordelend en de liefde voor al haar personages is duidelijk. (…)
Lees hier het leesverslag
Meer over ‘De geur van bruine bonen’
Meer over Henna Goudzand Nahar bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Redenen genoeg om bij de pakken neer te zitten maar Ilse bindt de strijd aan.» – C.H. Gajadin

VoorplatGoudzand2_Opmaak 1.qxdOver ‘De geur van bruine bonen’ van Henna Goudzand Nahar voor NBD/Biblion, 28 januari 2021:
Familieverhoudingen staan centraal in het eerste deel van een tweeluik over Ilse Madrettor. Een vrouw gewend zich op te offeren voor anderen trekt het niet langer wanneer haar puberdochter haar daarmee confronteert. Haar werkloze man is vooral met zijn eigen familie bezig. Wanneer haar beste vriend begint over het drugsverleden van oom Frank die altijd klaar heeft gestaan voor Ilse, wordt het haar te veel. Waarom staat Ilse niet sterk in haar schoenen? Een liefdeloze jeugd gevolgd door een maatschappij die volledige aanpassing eist en de eigen cultuur geen ruimte biedt? Een moeder die manipuleert? Er zijn redenen genoeg om bij de pakken neer te zitten maar Ilse bindt de strijd aan.
Meer over ‘De geur van bruine bonen’
Meer over Henna Goudzand Nahar bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Voor veel mensen in het ‘moederland’ was Suriname ‘een buitenkind’.» – Martien van Oorsouw

VoorplatGoudzand2_Opmaak 1.qxdOver ‘De geur van bruine bonen’ van Henna Goudzand Nahar op Caraïbisch Uitzicht, 16 december 2020:
Ilse is een vrouw van bijna 49 die als 15-jarig meisje naar Nederland kwam in het kader van gezinshereniging. Ze werkt als leerkracht in Amsterdam. Daarmee zijn twee van de belangrijkste thema’s van de roman van Henna Goudzand Nahar genoemd. Maar ‘De geur van bruine bonen’ gaat over veel meer. De roman kwam op 25 november 2020 uit, de dag dat de 45 jarige onafhankelijkheid van Suriname gevierd werd. Wat betekent het je te vestigen in een samenleving die je als deel van het koninkrijk der Nederlanden meent te kennen? Rond de dag van de Surinaamse onafhankelijkheid vertrekt de moeder van Ilse naar Nederland. Ze laat haar dochter Ilse achter bij haar eigen moeder. Een paar jaar later vertrekt ook Ilse naar Nederland. (…) Veel mensen in het ‘moederland’ weten niet, wat de gevolgen voor de koloniën waren van de periode van overheersing. Voor hen was Suriname Verweggistan, of ‘om het op z’n Surinaams te zeggen: een buitenkind’: ze namen de lusten voor lief, met de lasten, waaronder de migratie van Surinamers naar Nederland, wilden ze niets te maken hebben. (…) “In deze roman gaat het vooral om Ilses omgang met de Nederlandse maatschappij, de manier waarop haar kinderen omgaan met de Nederlandse maatschappij en haar twijfels over de opvoeding. De vraag of je opvoeding klopt met wat de maatschappij van je kinderen wil, is een vraag van alle ouders, maar voor een migrant is deze vraag extra belangrijk.”
Lees hier het artikel ‘Het verleden is niet weg na de migratie’
Meer over ‘De geur van bruine bonen’
Meer over Henna Goudzand Nahar bij Uitgeverij In de Knipscheer

«In één ruk uitgelezen.» – Kathleen Boyen

VoorplatGoudzand2_Opmaak 1.qxdOver ‘De geur van bruine bonen’ van Henna Goudzand Nahar op Bolcom, 12 december 2020:
In één ruk uitgelezen en ik wacht met veel spanning op deel 2. Persoonlijk vind ik er universele thema’s in terug: moeder-dochter relatie, familierelaties, verstikkende loyaliteit, het gekwetste en verwaarloosde kind dat tevergeefs naar liefde-aandacht-goedkeuring van een ouder smacht, onuitgesproken behoeftes en verlangens, spanningen met pubers, de strijd en de moed om het anders te willen en het te doen…, de hoge lat die vrouwen van deze generatie van de leeftijd van Ilse voor zichzelf leggen. Dit alles in de historische en culturele context van Suriname waar wij, hier in België, minder mee vertrouwd zijn.
Meer over ‘De geur van bruine bonen’
Meer over Henna Goudzand Nahar bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Zeker in tijden waarin het slavernijverleden om een passend antwoord vraagt is ‘De geur van bruine bonen’ een must.» – Lennie Haarsma

VoorplatGoudzand2_Opmaak 1.qxdOver ‘De geur van bruine bonen’ van Henna Goudzand Nahar op Bolcom, 8 december 2020:
(…) ‘De geur van bruine bonen’ is een belangrijk boek. De wijze waarop de schrijfster de ontwikkeling van Ilse beschrijft, overtuigt en geeft een prachtig en indringend beeld van Surinaamse- Nederlandse vrouwen in Nederland. En hoe zij een evenwicht zoeken tussen de cultuur van Suriname waar ze schatplichtig aan willen zijn en de Nederlandse samenleving die zich tot op de dag van vandaag onvoldoende realiseert wat een 3 eeuwen lange koloniale geschiedenis betekent. Het boek is spannend, je leeft mee met de personages uit het boek, generatieconflicten worden bloot gelegd en er is humor. Alleen al de achternaam van Ilse, als je het omdraait Rotterdam. Overigens herkenbaar zo’n Nederlandse naam, want Nederland heeft ook qua naamgeving van dorpen en steden zijn koloniale stempel op Suriname gedrukt als je alleen al kijkt naar plaatsen met namen als Utrecht, Alkmaar, Domburg en Wageningen. Zeker in tijden waarin het slavernijverleden om een passend antwoord vraagt is ‘De geur van bruine bonen’ een must.
Lees hier de recensie
Meer over ‘De geur van bruine bonen’
Meer over Henna Goudzand Nahar bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Relatie wordt meesterlijk beschreven.» – Nellie Bakboord

VoorplatGoudzand2_Opmaak 1.qxdOver ‘De geur van bruine bonen’ van Henna Goudzand Nahar op Caraïbisch Uitzicht, 7 december 2020:
(…) Anita Madrettor vertrekt net als vele anderen rondom de onafhankelijkheid naar Nederland. Ze laat haar dochter Ilse achter bij haar moeder, Ilse’s oma. We maken kennis met het leven van deze Ilse. Haar moeder laat nooit meer iets van zich horen tot op een dag Ilse naar Holland wordt gehaald. Voor Ilse breekt dan een heel ander leven aan. (…) We leren Ilse kennen als een vrouw van middelbare leeftijd die kost wat kost iedereen van dienst wil zijn. (…) Van haar puberdochter Abigail krijgt Ilse keer op keer de wind van voren. (…) Je wil weten hoe het zit met de relatie tussen Ilse en haar moeder. Waarom is de moeder van Ilse, Anita Madrettor, vlak voor de onafhankelijkheid in 1975 zonder Ilse naar Nederland afgereisd? (…) ‘De geur van bruine bonen’ is een innemend geschreven roman waarin onze zwijgcultuur zonder opsmuk wordt doorbroken. Door het neerzetten van tot de verbeelding sprekende karakters leg je dit boek niet naast je neer. (…)
Lees hier de recensie ‘De zwijgcultuur doorbroken’
Meer over ‘De geur van bruine bonen’
Meer over Henna Goudzand Nahar bij Uitgeverij In de Knipscheer