«***** Een ware literaire krachttoer.» – André Oyen

Opmaak 1Over ‘Bijverschijnselen‘ van Tjeerd Ybeles Smit op iedereenleest.be, 10-06-2014:
Na zijn overweldigend debuut ‘Sterven doe je zo’ uit 2012 vroeg ik mij af of auteur Tjeerd Ybeles Smit (1944) opnieuw met een tweede even krachtig en goed geschreven werk zou komen opdagen, want hij had de lat wel heel hoog voor zichzelf gelegd. (…) In ‘Bijverschijnselen’ maakt de auteur zijn lezers deelgenoot van een buitengewoon goed geschreven en sterk verhaal over ziekte, verval en dood. Er zit een dusdanige beklemmende sfeer in het boek dat een ietwat overgevoelige lezer er zelf paranoïde van zou worden. Een ware literaire krachttoer die op hetzelfde hoge niveau als zijn debuut mag plaatsnemen.
Lees hier de recensie of op Ansiel
Meer over ‘Bijverschijnselen’
Meer over Tjeerd Ybeles Smit

«Hallucinatie over de Jongste Dag in toegankelijke, vlotte taal.» – Mr. J.J. Groen

Opmaak 1Over ‘Bijverschijnselen’ van Tjeerd Ybeles Smit voor NBD/Biblion, 14 april 2014:
Fred Bongers, afkomstig uit een streng gereformeerd Hilversums milieu, wordt in zijn laatste levensdagen, met de dood voor ogen, achtervolgd door zijn criminele verleden als drugsdealer. Hij moet terug naar Amsterdam voor een kuur, waarvan de zware bijverschijnselen, waaronder hallucinaties en paranoia, hem doodziek maken. Tijdens enkele dagen ten Hilversum voelt hij zich door zijn criminele verleden achternagezeten. Hij hallucineert over zijn jeugd, beleeft de Jongste Dag, inclusief de herrijzenis van ouders en broer. In een maalstroom van herinneringen aan het ombrengen van een criminele maat, gaat Bongers richting einde. Het verhaal is in toegankelijke, vlotte taal geschreven.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Bijverschijnselen’
Meer over Tjeerd Ybeles Smit

«Tjeerd Ybeles Smit kaart met veel vaart en humor uiterst belangwekkende zaken aan.» – Guus Bauer

Opmaak 1Over ‘Bijverschijnselen’ van Tjeerd Ybeles Smit op Literatuurplein.nl, 27 februari 2014:
Fred Bongers deed er alles aan om zijn ouders, de vader was een ouderling, tegen zich in het harnas te jagen. Het o zo begrijpelijke puberale verzet dat uitgroeit tot een levenshouding. Fred begon drugs te dealen. Hij begon dealers en klanten te ‘rippen’ en beroofde op het laatst zelfs een bank. Zijn vriendin Jina liet hij de hoer spelen. Uiteindelijk neemt hij de benen en gaat zwerven in Zuid-Europa. Een mooie ironische samenvatting van de hippietijd. (…) De roman begint wanneer de vrijbuiter op leeftijd terugkomt naar Nederland voor een behandeling vanwege hepatitis C, een gevolg van de levensstijl uit het verleden. Inmiddels is hij al jaren van de drugs af. (…) De therapie ter bestrijding van hepatitis C heeft veel weg van die tegen kanker. De chemo kan tot waanideeën leiden. Smit parodieert en hallucineert er heerlijk op los. Hij weet met zijn vlotte schrijfstijl de lezer te bewegen. Maar door de humor heen sluimert de pijn. De pijn van het ouder worden, de angst voor de dood, de onzekerheid over het geloof.

Lees hier de recensie

Meer over ‘Bijverschijnelen’

Meer over Tjeerd Ybeles Smit

Tjeerd Ybeles Smit – Bijverschijnselen. Roman

Opmaak 1TJEERD YBELES SMIT
Bijverschijnselen

Roman
Nederland
Genaaid gebrocheerd, 353 blz. € 19,50
februari 2014
ISBN 978-90-6265-847-3

Uit het niets, leek het, was hij daar: de literaire laatbloeier Tjeerd Ybeles Smit met zijn debuutnovelle in 2012 met de ironische, satirische titel Sterven doe je zo.

Wie zijn website opzoekt leest: ‘Ik ben geboren in 1944, in een streng gereformeerd gezin. Dat betekende dat ik voorbeschikt was voor een leven lang oorlog. Een niet aflatende strijd tussen mezelf en mijn omgeving. Van alle scholen ben ik afgetrapt, mijn militaire diensttijd eindigde in S-5, mijn opvoeders haalde ik het bloed onder de nagels vandaan, ik brak luidruchtig met de kerk waar mijn vader ouderling was. Zelfs mijn eerste liefde en mijn dochtertje liet ik in de steek. Vrij wilde ik zijn. Als een vogel zo vrij, voor zover een krijgsgevangene dat kan zijn.’

Het kan haast niet anders dat deze ‘biografie’ ook zijn echo heeft in zijn tweede boek, de roman Bijverschijnselen. Fred Bongers dacht dat hij jaren geleden uit de criminaliteit was gestapt met een klein fortuin voor zijn oude dag, maar als hij hepatitis c blijkt te hebben overvalt zijn verleden hem met onverwachte heftigheid. Niet alleen zijn criminele verleden, ook zijn christelijke achtergrond gaat een rol spelen. Per slot van rekening staat hij op de drempel van de dood, op het punt God te ontmoeten als die zou bestaan. Is het hallucinante paranoia door de medicijnen tegen hepatitis, of is er meer aan de hand?

Wanneer hij zijn geliefde boot in de steek moet laten in de Griekse wateren en op zijn onderduikadres in Nederland arriveert om zijn kuur te ondergaan, vindt hij een brief die hem waarschuwt al zijn schulden in te lossen voordat de Dag des Oordeels aanbreekt. Wanneer hij zich afvraagt wie hem deze poets heeft gebakken, komt iedereen bij wie hij schulden heeft in aanmerking.

Dan komt de Laatste Dag.

Meer over Tjeerd Ybeles Smit

«Een heel apart boekje dat ik heel graag gelezen heb.» – André Oyen

Over ‘Sterven doe je zo’ van Tjeerd Ybeles Smit op Ansiel, 1 november 2013:
Waarom is er vrijwel geen literatuur over doodsangst? Hoe komt dat sterven geen eigen academische faculteit verworven heeft? Hebben we soms iets beters te doen? ‘Sterven doe je zo’ is het literaire debuut van Tjeerd Ybeles Smit. Het is een novelle over de dood, maar het is echt geen triest boek, want het is een stukje filosofie gekoppeld aan een bitterzoet verhaal met een droge humorische ondergrond. Tjeerd Ybeles Smit speelt met het thema dood en de angst en het taboe daarrond.

Lees hier de recensie

Meer over Tjeerd Ybeles Smit

«Dit literaire debuut is professioneel geschreven.» – Mr. J.J. Groen

Over ‘Sterven doe je zo’ van Tjeerd Ybeles Smit door NBD Biblion, 7 november 2012:
Dit literaire debuut vertelt over een man, Stein, die niet kan afrekenen met zijn door losbandigheid, hippiedom en jacht op vrijheid vaarwel gezegde streng gereformeerde jeugd. Hij weet dat zijn leven een grote reactie daarop is, en hij eindigt zijn vertelling in essentie met de onbeantwoordbare vraag af God wel of niet bestaat. Het taalgebruik is helder.

Lees hier de recensie

Meer over ‘Sterven doe je zo’