«Onalledaagse blik op alledaagse dingen.» – Juno Blaauw

Over Het passeren van onmeetbare ruimten van Hester van Gent op Literair Nederland, 22 januari 2025:

In haar eerste essaybundel, ‘Het passeren van onmeetbare ruimten’onderzoekt Hester van Gent in vijftien essays de ruimte om ons heen. Ze werpt een onalledaagse blik op alledaagse dingen en laat zich meeslepen door visioenen, waardoor ons beeld van de werkelijkheid kantelt. Ook gaat ze op zoek naar het verborgene, naar onbekend terrein. Op zoek naar avonturen dus, naar kinderen die hun stad verkennen. Het boek is voorzien van afbeeldingen die zich op verschillende manieren tot de tekst verhouden. Verrassend bijvoorbeeld, of verhelderend. Hester van Gent (1971) is schrijver van journalistieke stukken en essays. Ook schrijft ze recensies over stedenbouw, architectuur en kunst. Ze werkt als stedenbouwkundige en studeerde Stedenbouw aan de Technische Universiteit Delft. Aan de Hogeschool Utrecht rondde ze de postacademische opleiding Wetenschapsjournalistiek af en ze volgde de masterclass Architectuurkritiek die werd georganiseerd door het Stimuleringsfonds Creatieve Industrie en het Vlaams Architectuur Instituut.

Bron
Meer over ‘Het passeren van onmeetbare ruimten’
Meer over Hester van Gent bij Uitgeverij In de Knipscheer

«De lyrische beschrijvingen maken het boek bijna literair.» – Piet Windhorst

Over Het passeren van onmeetbare ruimten van Hester van Gent op Leeskost, 2 december 2024:

Bouwkundige Hester van Gent schreef een aantal essays over het begrip ruimte. Ze besprak dit begrip zo breed mogelijk. Het gaat over alle denkbare ruimtes, zowel binnen als buiten, zowel in de stad als van landschappen. Ze filosofeert over allerlei zaken die samenhangen met ruimte, zoals grenzen, bewegwijzering, architectuur, voordeuren, straatmeubilair, bomen en nog vele andere begrippen. Ook betrekt ze kunst en literatuur bij het begrip ruimte. Zo zijn er ook gedichten opgenomen en fraaie illustraties van kunst. (…) In het hoofdstuk Fazanteneiland filosofeert de schrijfster over het begrip ‘grens’. Grenslijnen berusten op afspraken en verdragen. Op kaarten zijn het lijnen. In de werkelijkheid berusten ze op de natuur, bijvoorbeeld een rivier of een gebergte. Grenzen veranderen in de loop van de geschiedenis. Dat zijn kantelmomenten. Boeiend is het verslag van de beraadslagingen over de grens tussen Spanje en Frankrijk. Filips IV en Lodewijk XIV besloten waar de grens lag in de Pyreneeën. (…) Brussel is anders dan andere grote steden. De meeste steden liggen aan een rivier: Parijs aan de Seine, Londen aan de Thames. Stadsrivieren zijn ontblote levensaders, ze brengen ruimte en verkoeling. Brussel heeft geen rivier. Wel is er in Brussel veel oppervlakte water, zoals vijvers. Ze besprenkelen de stad als gemorste waterdruppels. Er volgt een lyrische beschrijving van enkele parken met vijvers, bijvoorbeeld het Ambiorixplein. (…) Er zijn nog vele voorbeelden te noemen van haar ontboezemingen over de ruimte. Soms zijn ze heel verrassend zoals het stuk over de afbeelding van het golfterrein van Trump met het daarbij behorende resort of het verhaal van de puzzelende Laurel en Hardy. Ze zijn te zien op een grappige foto. De illustraties vormen een verhelderende aanvulling op de tekst. Die tekst is heel bijzonder. Het is bepaald geen saai zakelijk boek. De lyrische beschrijvingen maken het boek bijna literair. Interessante en veelzijdige essays.

Lees hier de recensie
Meer over ‘Het passeren van onmeetbare ruimten’
Meer over Hester van Gent bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Stedenbouwkundige beschrijft een ontdekkingsreis door de alledaagse ruimte om ons heen.»

Over ‘Het passeren van onmeetbare ruimten’ van Hester van Gent voor NBD Biblion, 4 oktober 2024:

‘Het passeren van onmeetbare ruimten’ is een bundeling filosofisch getinte opstellen over de suggestieve kracht van de publieke ruimte. De auteur verkent de manieren waarop zowel bekend als onbekend terrein voor nieuwe ervaringen kunnen zorgen en onverwachte perspectieven kunnen bieden. Ze beschrijft een ontdekkingsreis door de alledaagse ruimte om ons heen en zet vertrouwde plekken in een nieuw licht. In essayistische, bedachtzame stijl geschreven, met veel persoonlijke fragmenten. Met foto’s en illustraties in kleur en zwartwit. Met name geschikt voor een geoefende lezersgroep.  Hester van Gent (Amsterdam, 1971) studeerde bouwkunde aan de Technische Universiteit in Delft en publiceert essays en verhalen. Daarnaast werkt ze als zelfstandig stedenbouwkundige en onderzoeker, en is ze auteur en redacteur in het veld van stedenbouw en (landschaps)architectuur. Ze schreef een klein aantal boeken. Het boek maakt deel uit van de serie: Extazereeks-essays’.

Meer over ‘Het passeren van onmeetbare ruimten’
Meer over Hester van Gent bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Hester van Gent ziet dingen waar de meeste mensen aan voorbijlopen.» – Peter de Rijk

Over ‘Het passeren van onmeetbare ruimten’ van Hester van Gent in Straatjournaal, oktober 2024:

Hester van Gent kijkt anders dan de doorsneemens. Ze ziet dingen, misschien door haar studie bouwkunde, waar de meeste mensen aan voorbijlopen. Ze (…) bekijkt alles kritisch, tot aan het straatmeubilair toe. Van onze landsgrenzen tot aan de bewegwijzering in ziekenhuizen, overal blijkt een gedachte aan vooraf te zijn gegaan. En juist daar zet Van Gent haar vraagtekens bij. Zo bewijst het Fazanteneiland de onzin of willekeur van een grens, vooral omdat daar de grens tussen Frankrijk en Spanje ieder halfjaar wijzigt. Een grens is volgens Van Gent eerder de markering van een belangrijk kantelmoment in de geschiedenis. Wanneer je letterlijk op een grens gaat staan, is die zelden tot nooit echt zichtbaar. Wat er ooit gebeurde of besloten werd, is alleen zichtbaar in een atlas of op de landkaart. (…) Onzichtbaar wordt ook je eigen omgeving als je in een ziekenhuis slechts de rode of gele lijnen op de vloer volgt die je naar de juiste afdeling moeten leiden. Net als de routeplanner in je auto, ontnemen ze het zicht op de omgeving. Het ruimtelijk inzicht is, net als de menselijke maat, een belangrijk onderwerp is in deze essaybundel. Van Gent weet verklaringen voor haar filosofieën in literatuur en kunst te vinden en trakteert de lezer regelmatig op verrassende dwarsverbanden. (…)
Straatjournaal is de straatkrant van Noord-West Nederland.
Lees hier de hele recensie
Meer over ‘Het passeren van onmeetbare ruimten’
Meer over Hester van Gent bij Uitgeverij In de Knipscheer

Presentatie essaybundel Hester van Gent

Op zaterdag 21 september 2024 wordt de bundel ‘Het passeren van onmeetbare ruimten’ van Hester van Gent gepresenteerd in Grand Café Utopie in Den Haag.

Het programma wordt gepresenteerd door Cor Gout, redacteur van de  Extazereeks-essays. Hij leidt het boek in en leest het essay ‘Heemproeven’.  Voorts wordt een fragment uit de film ‘Zwarte Vijvers/Etangs Noirs’ vertoond, die in een aan van de andere essays aan de orde komt. Uitgeverijredacteur Peter de Rijk gaat in gesprek met Hester van Gent. Leonie Roessler (op Red Raven Slide Guitar) neemt de bezoekers mee op een muzikale reis van Havana naar de zee. De presentatie vindt plaats van 14.00 tot 16.00 uur in Utopie, Waldeck Pyrmontkade 116 (hoek Elandstraat), 2518 JR Den Haag. Komt allen!
Klik hier voor de poster van Els Kort in het groot
Meer over ‘Het passeren van onmeetbare ruimten’
Meer over Hester van Gent bij Uitgeverij In de Knipscheer

Hester van Gent – Het passeren van onmeetbare ruimten. Essays

Hester van Gent
passeren van onmeetbare ruimten
Extazereeks-essays
omslagafbeelding Elian Somers
foto auteur Erik de Vries
bezorging reeks Cor Gout
vormgeving omslag en binnenwerk Els Kort
redactie Jim Rotteveel
geïllustreerd met 20 afbeeldingen,
waarvan 13 in kleur
gebrocheerd in omslag met flappen,
168 blz., € 22,00
ISBN 978-94-93368-11-8
eerste uitgave najaar 2024

In Het passeren van onmeetbare ruimten verkent Hester van Gent de ruimte om ons heen. Het boek telt 15 essays en wil een tocht zijn langs alledaagse, vertrouwde plekken, waarvan ze het beeld laat kantelen: de singel voor de deur wordt een binnenruimte, het zicht op de stad verandert in een visioen. Het is ook een expeditie naar onbekend terrein, verborgen achter een houten deur, gespiegeld in een Brusselse vijver of zich manifesterend aan de horizon. Hier houden avonturen zich op, onderzoeken kinderen hun stad, en huizen vliegende vissen en luchtschepen. Een boek over kantelmomenten en soldatenlaarzen, luchtspiegelingen en elleboogruimte.

‘Zelf had ik de gele streep [op de ziekenhuisvloer] nodig. Als een willoos bakje dat aan het staaldraad van de kabelbaan werd gehaakt, liet ik me meevoeren langs een vooraf vastgelegde route. Die leidde me naar daar waar ik zelf niet kon komen, omdat ik, met al mijn ruimtelijk inzicht, geen idee had waar ik naartoe moest. Had ik dat geweten, dan was ik er wel op eigen houtje heen gegaan. Wellicht via een andere route, met een omweg bijvoorbeeld, omdat ik nog even wilde wachten voordat ik daadwerkelijk de kamer binnen zou gaan, eerst nog in een tijdschrift uit de kiosk wilde bladeren of in de cafetaria een cappuccino bestellen, die ik vóór mij op het tafeltje zou zetten waar hij langzaam koud zou worden.’

Het passeren van onmeetbare ruimten van Hester van Gent is de derde essayuitgave in de Extaze-essayreeks, uitgegeven door Uitgeverij In de Knipscheer. Aan deze uitgave gingen bundels vooraf van Artien Utrecht en Onno Schilstra. De reeks wordt begeleid en verzorgd door Cor Gout en is een voortzetting van de Extaze-reeks voor korte verhalen en romans, die sinds 2016 onder redactie van het literair tijdschrift Extaze door In de Knipscheer werd uitgegeven. De Extaze-essayreeks biedt talentvolle essayisten, die eerder publiceerden in het literaire tijdschrift Extaze, de kans om hun werk in een zelfstandige uitgave te presenteren.

Hester van Gent (Amsterdam, 1971) studeerde bouwkunde aan de Technische Universiteit in Delft en publiceert essays en verhalen. Daarnaast werkt ze als zelfstandig stedenbouwkundige en onderzoeker, en is ze auteur en redacteur in het veld van stedenbouw en (landschaps)architectuur. Drie essays uit deze bundel (over de menselijke maat) zijn tot stand gekomen met financiële steun van het Stimuleringsfonds Creatieve Industrie.

Meer over Hester van Gent bij Uitgeverij In de Knipscheer
Meer over Extazereeks-essays bij Uitgeverij In de Knipscheer

Literair tijdschrift Extaze 27 ‘Stad en ommeland’ [Jrg. 7, nr. 3]

VoorplatExtaze27-75Extaze 27 – Stad en ommeland
zevende jaargang nr. 3, september 2018
redactie Cor Gout, Els Kort (vormgeving)
gebrocheerd, geïllustreerd, 112 blz.,
€ 15,00
presentatie 13 september 2018
ISBN 978-90-6265-619-6

Zoals in elk nummer wordt ook in dit nummer de inhoud bepaald door essays, gedichten, korte verhalen en beeld en nog uitgebreid met interviews en recensies op het digitale supplement van Extaze. ‘Extaze 27’ bevat 6 essays. In zijn essay ‘Berlage: de stad als vorm’ betoogt Carel Weeber dat de invloed van de architect en stedenbouwkundige H.P. Berlage (1856–1934) in onze tijd heeft geleid tot een door de overheid gestuurde programmering van collectieve woningproductie en andere stedelijke voorzieningen, waardoor het grid (een veld, opgebouwd uit repeterende rechthoeken) als handige onderlegger voor een stedelijk patroon op de achtergrond is geraakt – met alle ongewenste gevolgen van dien. Hester van Gent stelt in ‘Boomstede’ vast dat stad en ommeland nooit van elkaar gescheiden waren, maar altijd al met elkaar verweven. Een gewas dat zich nooit iets van die vermeende scheiding heeft aangetrokken, is de boom, die overal in de stad te vinden is. Van Gent legt uit waarom stadsbewoners de boom altijd in hun omgeving hebben opgenomen en in het geweer komen wanneer bomen worden gekapt. In de chaotische, luidruchtige stad Berlijn is de vos binnengekomen, schrijft Ilona Verhoeven in ‘Ruige straten, wilde buren’. Door de onverschilligheid van de Berlijners tegenover de vos en de vele andere diersoorten in de stad gedijt de stadsnatuur. Leven en laten leven. Jack van der Weide beschrijft in ‘Willem van Genk gaat naar Moskou’ het leven van deze schizofrene outsiderkunstenaar, en memoreert diens vroeg geuite verlangen om een reis naar Moskou te maken. Zijn belangrijkste thema, macht en controle, zal met deze voorkeur te maken hebben gehad. In ‘Tussenland’ introduceert Jan-Hendrik Bakker het begrip ‘privélandschappen’. Dat zijn mentale landschapjes die vanuit de ‘echte’ wereld bij ons zijn binnengekomen en zich genesteld hebben in onze geest. Ze zijn gebonden aan de ervaring van een individu of hooguit van een paar personen. Bij het beeld van Rotterdam in een lachspiegel kun je je het Rommeldam van Marten Toonder voorstellen, vindt Manuel Kneepkens. Het geestelijk leven, de poëzie, de politiek, de wetenschap en de beeldende kunst zouden zeker geholpen zijn met de creativiteit (‘de list’) van Tom Poes. In ‘De nacht maakt alle katten grijs’ herbeleeft Léon Hanssen zijn bezoek in 1987 aan de historicus Golo Mann in het huis van diens vader, Thomas Mann, aan het meer van Zurich.

In dit nummer gedichten van Carla Bogaards, Aly Freije, Heidi Koren, Lisa Rooijackers, Merel van Slobbe en Bert Struyvé en korte verhalen van Femke Baljet, Annette van ’t Hull, Boudewijn van Houten, Hans Muiderman, Ishana Sayag en Adje Steijn. Het beeld is van Matilde Everaert.

De presentatie van Extaze 27 vindt plaats op donderdag 13 september 2018. Locatie: Houtrustkerk, Beeklaan 535, Den Haag (hoek Houtrustweg). Parkeren kan gratis op het erf van de internationale school aan de overzijde. Aanvang: 20.15 uur precies. Deur open van 19.45 uur tot 20.10 uur, dus graag op tijd aanwezig zijn. Entree: € 10,00 (alleen contant te betalen). Reserveren: redactie@extaze.nl. Presentatie: Cor Gout. Licht en geluid: Anton Simonis (Adesign).

Meer over presentatie Extaze 27
Lees ook supplement van ‘Extaze’
Meer over ‘Extaze’