Over ‘Sneu karma’ van Joost Pollmann in De Volkskrant Boeken, 29 januari 2022:
Dertien regenachtige literaire reportages, een on the road trip door tal van landen en decennia heen, die Pollmann op ingenieuze wijze mengt met zijn kennis en ervaring als ‘stripprofessor’. En dan die wat zwartgallige humor, die ‘Sneu karma’ onweerstaanbaar maakt.
Klik hier voor het signalement
Meer over ‘Sneu karma’
Meer over Joost Pollmann bij Uitgeverij In de Knipscheer
Tag: Hölderlin
«Sublieme observaties, vloeiende, onderkoelde stijl.» – Kees de Kievid
Over ‘Sneu karma. Regenachtige reisverhalen’ van Joost Pollmann op Boekenbijlage , 21 november 2021:
(…) Behalve vakantieverhalen nog negen verhalen waarin de auteur beroepsmatig op reis is. Hij is een autoriteit in de wereld van de strips en striptekenaars (medeauteur van ‘Strips, 200 jaar Nederlands beeldverhaal’ en columns over strips in De Volkskrant) onder andere jaren lang directeur van de Stripdagen Haarlem, inrichter van het Nederlands Stripmuseum in Groningen en gewilde spreker op tentoonstellingen en symposia, waarvan in deze verhalen sprake is. De hele wereld is zijn werkterrein, van Lagos tot Brazilië en van Hannover tot Bradford. Hij vertelt over zijn ontmoetingen met organisatoren, striptekenaars en bekenden van vroeger. Soms kan hij de reis naar een bestemming ternauwernood betalen. Zijn beroep is niet altijd een vetpot getuige het aantreffen van slechts één biertje in de koelkast. (…) Het laatste, dertiende verhaal is niet zozeer een reisverslag, maar meer een overdenking van de auteur. (…) Gelardeerd met ervaringen van schrijvers en filosofen als Hölderlin, Kisch, Grass en Lagerlöf, geeft Pollmann de lezer iets mee om goed over na te denken. Pollmann overtuigt de lezer in zijn verhalen door zijn sublieme observaties. Hij weet deze om te zetten naar typeringen die (bijna) altijd midden in de roos zijn. Voeg daar zijn vloeiende, onderkoelde stijl aan toe en ook nog eens het beeldend schrijven (zoals een striptekenaar) en de conclusie mag getrokken worden dat hij een succesvolle bijdrage aan het genre reisverhalen heeft toegevoegd.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Sneu karma’
Meer over Joost Pollmann bij Uitgeverij In de Knipscheer
«Johan Polak leefde in een eindtijd, terwijl ik een nieuwe tijd zag gloren.» – Hans Plomp
N.a.v. de biografie J.B.W.P., het leven van Johan Polak van Koen Hilberdink halen Jan Siebelink en Hans Plomp in Argus herinneringen op aan deze legendarische uitgever, classicus en mecenas.
Hans Plomp (1944) over 1962, zijn periode met uitgever Johan Polak, in Argus [jrg. 1 nr.7], 30 mei 2017:
(…) Zijn vriendschap toonde Johan Polak op veel manieren. Hij vond woningen voor mij, kocht auto’s en schonk mij een maandelijkse toelage. Bovendien bedacht hij bijzonder moeilijke opdrachten voor mij, zoals het vertalen van ‘Language and Silence’, van de pessimistische filosoof George Steiner. Ook ‘Color of Darkness’ van James Purdy, schepper van een zwartgallig, genadeloos homo-erotisch universum, vertaalde ik in zijn opdracht. (…) Samen bezochten we George Steiner, Roland Holst en J.C. Bloem. (…) Intussen schreef ik aan mijn eerste roman ‘De ondertrouw’, een somber herenboek. Deze ging voornamelijk over mijn relatie met Johan. Ik las de nieuwe stukken steeds aan hem voor. Hij vond het erg goed, maar wilde het niet uitgeven. Hij zei: ‘Dan denkt iedereen dat het vriendjespolitiek is.’ Ik debuteerde in België bij Manteau, in de Vijfde Meridiaanreeks van Julien Weverbergh. (…) Duidelijk is de cynische invloed van Reve, Purdy en Heere Heeresma, een andere literaire vriend. Ik dweepte met Gustav Mahler, Hölderlin, Lautréamont. Mijn wereld was een duistere. (…) Daar kwam verandering in toen ik kennismaakte met leeftijdgenoten in de provobeweging. (…)
Lees hier ‘Bewonderaar van mijn ranke knapenlijf’ door Hans Plomp
Lees hier de auteursversie (‘Johan Polak, mecenas’) van het Argus-verhaal, inclusief een 7-tal alinea’s (met name over Gerard Reve) dat wegens ruimtegebrek geschrapt werd
Lees hier ‘Hoe Johan Polak mij bij de hand nam’ door Jan Siebelink
Lees meer over Hans Plomp in ‘Een levensschets van Hans Plomp’ door Peter de Rijk in ‘Dit is de beste aller tijden’
«Ik zeg u dat dit een groot gedicht is.» – Benno Barnard
Over ‘Blauw slik’ van Stefaan van den Bremt in Middelburg, 18 oktober 2013:
Voorwerpen zijn in het geval van een dichter woorden, beelden, symbolen. En je zou deze nieuwe bundel, Blauw slik, kunnen vergelijken met een vitrine, waarin die begrippen staan uitgestald. (…) Ook de poëzie behoort tot de vertellingen die het verleden altijd aan de toekomst heeft doorgegeven. Niet toevallig wemelt deze bundel van Stefaan van de verwijzingen naar andere poëzie; tussen de regels door fluisteren de stemmen van Hölderlin, Apollinaire, Celan, Nijhoff…
Lees hier de introductie ‘De reisgenoot’
Meer over ‘Blauw slik’
Meer over Stefaan van den Bremt
«Een verstild gedicht van Stefaan van den Bremt is mij het liefst. Door de taal, door het pure en de eerbied voor het kleine.» – Ezra de Haan
Over ‘Blauw slik’ van Stefaan van den Bremt op Literatuurplein, 4 november 2013:
Stefaan van den Bremt stelt hoge eisen aan zichzelf en aan zijn lezers. Zijn gedicht De poëzielezer zou je als een handleiding bij het lezen van gedichten kunnen zien.(…) De bundel bestaat uit drie afdelingen: Staande voor de sfinx, Een smaak van tijd en Ga maar er is geen weg. De woorden die je in de gedichten tegenkomt, tonen een Vlaming en de taalrijkdom die daarbij hoort. Zet je de mooiste woorden op een rij dan ontstaat al een gedicht. Orewroet, steltletters, stuifwater en zuurte. Knarrentijd, knoeselvoeten en kribbebijt. Meteen denk je als Hollander aan Guido Gezelle. (…) Maar ook als de dichter het zonder zijn voorbeelden moet stellen, schrijft hij heerlijke poëzie. Wat genoot ik van het titelgedicht Blauw slik met zijn ‘kwijlt kwelders’, ‘schorre kleibank’ en ‘slikopwaarts’.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Blauw slik’