«Dit is een alleszins geslaagd debuut.» – Miriam Grootscholten

VoorplatTulp75Over ‘De bushsoldaat’ van Edith Tulp op AfrikaNieuws (nummer 11, jrg.10), 3 juni 2016:
Journalist Edith Tulp heeft veel gereisd in Afrika en er ook langere tijd gewoond. Dit is haar debuutroman. De bushsoldaat uit de titel is de Oegandese Mozes, die als kindsoldaat bij het leger van Joseph Kony heeft gezeten. Hij gaat samenwerken met de Nederlandse Thomas (…). Ze controleren door Nederland gesubsidieerde ontwikkelingsprojecten in Oeganda. Dat blijkt geen overbodige luxe (…) Thomas en Mozes zijn een gouden team en ze zorgen ervoor dat veel geld terugkomt. Edith Tulp schrijft goed: ze trekt de lezer meteen Kampala in, met z’n boda-boda’s, de maraboes en de verkeerschaos. Ze snijdt een lastig onderwerp aan: het strafbaar stellen van homoseksualiteit in Oeganda. (…) Mozes komt in aanraking met Amerikaanse evangelisten in de tijd dat de wet tegen homoseksualiteit moet worden aangenomen. (…) De vriendschap met Thomas komt onder zware druk te staan. (…) Deze roman is gebaseerd op ware gebeurtenissen en Edith Tulp is goed geïnformeerd.
Lees hier de recensie
Meer over ‘De bushsoldaat’

«Voormalig kindsoldaat Mozes wordt overgehaald om de ‘zieke ideologie’ homoseksualiteit te bestrijden.» – Jann Ruyters

VoorplatTulp75Over ‘De bushsoldaat’ van Edith Tulp in Trouw, 14 mei 2016:
Debuutroman over twee vrienden, een Nederlander en een Oegandees, die samen door Nederland gesubsidieerde ontwikkelingsprojecten controleren en onregelmatigheden registreren. Problemen rijzen als voormalig kindsoldaat Mozes door evangelisten wordt overgehaald om de ‘zieke ideologie’ homoseksualiteit te bestrijden. ‘Zoals Mozes in de bijbel ben jij uitverkoren door God als redder van je volk.’ Edith Tulp publiceerde eerder artikelen over het Verzetsleger van de Heer in Oeganda. In 2008 richtte zij de FairPen Foundation in Oeganda op.
Meer over ‘De bushsoldaat’

«Wat mij, naast het verhaal, beviel aan dit boek, is het engagement waarmee het geschreven is.» – Willeke van der Vlist

VoorplatTulp75Over ‘De bushsoldaat’ van Edith Tulp op Leestafel, 21 april 2016:
Wat mij, naast het verhaal, beviel aan dit boek, is het engagement waarmee het geschreven is. Niet alleen ageert het tegen de manier waarop in Oeganda tegen homoseksualiteit wordt aangekeken en tegen de Amerikaans-evangelische invloed op dat gebied, maar tussen de regels door klinkt ook ferme kritiek op de corruptie bij ontwikkelingsprojecten en vooral ook op de Nederlandse donateurs, die bij aan het licht gebracht onrecht, veel liever de andere kant op kijken dan het aan de kaak stellen, omdat dat wel eens van invloed zou kunnen zijn op de gulle gaven van hun achterban.
Lees hier de recensie
Meer over ‘De bushsoldaat’

«Proeve van schrijfbekwaamheid met succes afgelegd.» – Ko van Geemert

VoorplatLottowinnaarOmslag75Over ‘De lottowinnaar’ van Sakoentela Hoebba in Parbode, januari 2016:
Deze debuutbundel van de in Suriname (Wanica, 1958) geboren Sakoentela Hoebba bestaat uit elf verhalen, in lengte variërend van 8 tot 23 pagina’s. Het titelverhaal gaat over een vrouw die een loterij tot haar grote teleurstelling niet wint. Even groot als deze teleurstelling is de verrassing als ze leest wie die loterij dan wel gewonnen heeft. (…) De verhalen over de jongen die als gay grote moeilijkheden ondervindt uit de kast te komen (‘Anders’) of dat over een ongewenste zwangerschap die een onverwachte wending krijgt (‘Hoe te beginnen’) bekoorden me. Of het ontroerende ‘Uit liefde’, over een moeder die in het ongelukkige bezit is van maar liefst 81 bulten op haar lijf. (…) De proeve van schrijfbekwaamheid heeft Sakoentela Hoebba met deze bundel met succes afgelegd. Ze kan over alles schrijven.
Lees hier de recensie
Meer over ‘De lottowinnaar’

«Een bundel die beklijft.» – André Oyen

VoorplatLottowinnaarOmslag75Over ‘De lottowinnaar’ van Sakoentela Hoebba op Lezerstippenlezers, 9 januari 2016:
Verhalen met oog voor details die soms voor een belangrijke plotbepaling of wending kunnen zorgen. De auteur schuwt ook geen enkel taboe en dat zorgt er dan ook voor dat ze personages te voorschijn tovert die soms als getormenteerde, dan weer als opstandige protagonisten of een mengeling van beide in deze verhalen ronddwalen. Zoals meerdere Caribische auteurs wil ook Sakoentela Hoebba de hypocrisie die uitmondt in de schone schijn ophouden voor familie en kennissen aan de kaak stellen. Ze confronteert ons dan ook met onderwerpen zoals homoseksualiteit, slachtoffers van pedofilie, huiselijk geweld, buitenechtelijke relaties, en dergelijke meer. Dingen waarover men liever niet praat, bewust of onbewust verzwijgt, maar die wel levens kunnen verwoesten. Zoals bijvoorbeeld een jongen, die jarenlang door zijn stiefvader misbruikt wordt maar pas op de begrafenis van deze laatste de gruwelijke waarheid openbaar maakt. De auteur weet zo geraffineerd het verdrukte verdriet, de pijn en het verdriet van haar personages te schetsen dat ze er in slaagt haar lezers, zelfs in de beperkte ruimte van een kortverhaal, nauw te betrekken met haar personages en de soms schrijnende toestanden waarin ze zich bevinden. Een heel beklijvende bundel.
Lees hier de recensie of op Ansiel
Meer over ‘De lottowinnaar’

Tweede trailer film over Astrid H. Roemer

Persfoto Auteur Astrid H. Roemer  door Kunstenaar ©  Iris Kensmil 2015Beeld Iris Kensmil

Op maandag 7 december 2015 gaat in OBA Amsterdam de film ‘De wereld heeft gezicht verloren’ over Astrid H. Roemer van Cindy Kerseborn in première:
Astrid H. Roemer is een van de grote zwarte feministische vrouwen in Nederland. In de jaren ’70 kwam ze uit Suriname naar Nederland. Haar boeken, dichtbundels en toneelstukken kaartten schurende onderwerpen aan, zoals seksisme, discriminatie, racisme en homoseksualiteit. Geen enkele schrijver uit de koloniën heeft deze thema’s in Nederland zo scherp neergezet in de literatuur. Roemer denkt niet in hokjes; de wereld is van ons allemaal. Haar thema’s zijn nu actueler dan ooit. De première begint om 20.00 uur (zaal open vanaf 19.30 uur) en vindt plaats in het Theater van ’t Woord van de Openbare Bibliotheek Amsterdam, Oosterdokskade 143, 1011 DL Amsterdam. Toegang € 10,- (met oba pas, stadspas en studenten: € 5,- )
Bestel hier kaarten (telefoon 020 523 0900.)
Klik hier voor de eerste trailer
Meer over deze film
Meer over Cindy Kerseborn op deze site
Meer over Astrid H. Roemer op deze site

«Boeiende verhalen, waarin facetten van het Surinaamse leven worden beschreven.» – Ko van Geemert

Over ‘De laatste parade’ van Ruth San A Jong in Parbode, 2 november 2011:
In deze bundel met negen korte verhalen, waarmee de in Paramaribo wonende Ruth San A Jong (1970) debuteert, speelt de dood een hoofdrol. Het zijn vrijwel allemaal boeiende verhalen, waarin facetten van het Surinaamse leven worden beschreven die lang niet bij elke lezer bekend zullen zijn. Daarbij springen twee dingen naar voren: San A Jong heeft een vlotte pen, en ze schrijft zonder opsmuk of sentimentaliteit – en vooral dat laatste ligt constant op de loer bij een onderwerp als dit. ‘De laatste parade’ is een mooie verhalenbundel, een debuut dat naar meer smaakt.

Lees hier de recensie

Meer over ‘De laatste parade’ en ‘Ruth San A Jong

Marian Pankowski – Matuga komt.

Marian Pankowski
Matuga komt
Oorspronkelijke titel Matuga idzie
Vertaling Paul Beers en Pszisko Jacobs
Pools
Paperback 206 blz.,
ISBN 90-6265-012-0
Eerste uitgave 1978

Matuga komt bevat in een twintigtal hoofdstukken, die toch min of meer op zichzelf staande eenheden vormen, het tot beelden verdichte levensverhaal van de jong Pool Wladzio Matuga. Na zijn jeugd temidden van de Poolse natuur en cultuur komt hij in een Duits concentratiekamp terecht, brengt het er levend af en belandt dan in België. Daar moet hij als zwerver tussen de bedelaars, als emigrant tussen zijn lotgenoten, en als emotioneel en seksueel vereenzaamde zijn bestaan weer van de grond af opbouwen.
Toch komen de woorden Polen, Duitsland en België in het hele boek niet voor. Zij laten zich alleen afleiden uit de biografie van de schrijver zelf die in ‘Matuga’ zijn eigen leven literair heeft getransformeerd. Hijzelf heeft als jonge Pool de jaren 1942-1945 in verschillende concentratiekampen doorgebracht. En hijzelf is direct na de oorlog naar België geëmigreerd, waar hij zijn studie voortzette.
Van dit alles vinden wij in Matuga komt geen direct verslag. Tot in details is het een boek van aanduidingen, suggesties, geschreven door een gerijpt kunstenaar die zich niet op sleeptouw laat nemen door zijn emotionele stof, maar door een afstand van jaren de taal en haar spanningen tot in de perfectie beheerst. Mogen de eerste, in Polen spelende hoofdstukken wel eens hoge eisen stellen aan de lezer, allengs ontpopt Pandkowski zich behalve als dichter ook als oorspronkelijk verteller die proza en poëzie tot een ideale eenheid weet te versmelten.

Marian Pankowski, in 1919 te Sanok (Polen) geboren, is als hoogleraar werkzaam aan de Université Libre te Brussel. Na zijn debuut als dichter in 1938 publiceerde hij sinds 1954 in hoofdzaak proza en toneel. Twee van zijn stukken werden opgevoerd in Parijs, een in Genève. In Nederland werd Pankowski door Paul Beers geïntroduceerd in de laatste nummers van Soma (1972) met fragmenten uit Matuga komt en een gesprek over Witold Grombowicz. De Revisor publiceerde daarna enkele hoofdstukken uit Matuga komt en de novelle Beukenootje. Pankowski verzorgde het nawoord bij de Nederlandse editie van Grombowicz’ roman Trans-Atlantisch, voorts verschenen verhalen van hem in Avenue Literair.
Meer over Marian Pankowski