«Wie vindt dat literatuur niet moet aaien en behagen, die is bij Vaandrager aan het juiste adres.» – Bart Vervaek

Over ‘Koprot’ van Harry Vaandrager in De Reactor, 10 juni 2013:
Het ene verhaal knipoogt naar het andere, onder meer door fragmenten te herhalen, en algemener zijn er heel wat verwijzingen naar andere teksten, zoals naar Aan barrels, maar ook naar auteurs als Leopardi, Baudelaire en Chlebnikov. Dat sluit allemaal perfect aan bij de storm van woorden en teksten die Koprot is. Ik heb tornadojagers altijd krankzinnigen gevonden, maar voor de windhoos Vaandrager maak ik graag een uitzondering. Het is heerlijk in het oog van deze storm te staan en te genieten van de horror, de baldadige en scabreuze beelden, de levenskrachtige poëzie van de al te prozaïsche ondergang, en de stroom cynische oneliners zoals ‘Denken is zuchten met wind tegen’, of ‘Zweet is de oudste zoon van de dood. Geloof me, ruiken is een lijfstraf’.

Lees hier de recensie

Meer over ‘Koprot’