«‘Het Wezen’ is een boek waar Nederland trots op moet zijn.» – Julie Smit

Opmaak 1Over ‘Het Wezen’ van Peter Drehmanns op Smitaki’s Boekenlust en op Hebban, 5 oktober 2020:
Wat een geweldige verrassing is dit boek: een literaire stem die niet op zijn mondje is gevallen en elke pagina van groots vuurwerk voorziet, zowel qua inhoud als stijl. Te vergelijken met Ilja Leonard Pfeijffer, die de wereld er ook zo lekker van langs gaf in zijn roman ‘Grand Hotel Europa’, waarin hij ten strijde trekt tegen de toeristenplaag. Ook ‘Het Wezen’ kan een satire genoemd worden op het toerisme. En gaat bovendien tekeer tegen onze hele gedigitaliseerde wereld. (…) In het begin van het boek moest ik even denken aan Hanya Yanagihara’s ‘Notities uit de jungle’, waar wetenschappers op zoek gaan naar het geheim van het eeuwige leven op een eilandje, waar praktisch niemand komt, maar door de wetenschappelijke ontdekkingen uitgroeit tot een toeristenoord. Ook al lijkt de omgeving met zeldzame planten, dieren en inheemse stammen hetzelfde, ‘Het Wezen’ gaat over een zoektocht naar jezelf, een reis door het harnas van een onstuitbare mopperkont. Het verhaal zet vraagtekens bij onze moderne maatschappij die wordt gedomineerd door de massamedia, maar geeft ook een behoorlijke tik aan mensen die voortdurend kritiek leveren. Koen Grondijs is een prachtig hoofdpersoon, nog een veel grotere mopperpot dan Ivo Brandani uit ‘Leven in tijden van vrede’ van de Italiaanse Francesco Pecoraro. ‘Het Wezen’ is een boek waar Nederland trots op moet zijn: geweldig geschreven met heerlijk bijtende humor en actuele onderwerpen. Het boek mag zich meten met ‘Grand Hotel Europa’ van Pfeijffer en met ‘De rat van Amsterdam’ van Pieter Waterdrinker: grootse on-Nederlandse romans met een onderhoudende, satirische kijk op ons hedendaagse leven.
Lees hier of hier de recensie
Meer over ‘Het Wezen’

«Een oeuvre vol afscheid. En toch nergens echt zwaar op de hand.» – Ernst Jan Peters

wieg1Over Rogi Wieg op Het Rijmrijk, 17 april 2016:
De zelfgekozen dood. Afgelopen jaar besloten drie dichters om te stoppen met hun gevecht tegen hun demonen. Wim Brands, deze maand, en Joost Zwagerman in september van vorig jaar, gingen onverwacht. Hun dood kwam als een schok. Natuurlijk vooral voor de naaste familie en vrienden, met in hun kielzog de stoet van poëzieliefhebbers, lezers. Die schok was minder groot bij Rogi Wieg die eindelijk toestemming had gekregen om een einde te maken aan zijn ‘ondraaglijk geestelijk lijden’ en op 15 juli 2015 daadwerkelijk afscheid nam. De schok was minder groot omdat hij al zo lang aankondigde dat het voor hem allemaal niet meer nodig was. Wim Brands interviewde Rogi Wieg over Rogi’s ziekte in het voorjaar van 2015, o ironie…
[Een uitgebreide keuze uit ‘Toverdraad van dagverdrijf’ is opgenomen in de na de dood van Rogi Wieg verschenen bloemlezing ‘Even zuiver als de ongeschreven brief
Lees hier het artikel
Meer over Rogi Wieg op deze site
Meer over Wim Brands op deze site
Meer over Joost Zwagerman op deze site

Els Langenfeld (Curaçao) met Porto Marie op shortlist De Inktaap 2015

Op 22 mei 2014 maakte de Nederlandse Taalunie de Caribische nominatie voor De Inktaap 2015 bekend: Porto Marie van Els Langenfeld. De laatste parade van Ruth San A Jong (Suriname) was de Caribische nominatie voor De Inktaap 2014. Porto Marie is een roman over de gelijknamige oude Curaçaose plantage waar zich het wel en wee afspeelt van de gekleurde bevolking tijdens (1738, 1795) en na de periode van de slavernij (1888). Opvallend is dat De Taalunie hiermee koos voor een auteur die inmiddels is overleden, zeker als postume blijk van waardering voor deze schrijfster, maar mogelijk ook als eerbetoon aan de films en de vele boeken die in 2013 werden uitgebracht ter gelegenheid van 150 jaar afschaffing slavernij door Nederland in 1863.

Met deze nominatie is de shortlist van de vier genomineerde titels compleet, en beginnen meer dan tweeduizend jongeren in Nederland, Vlaanderen, Suriname en op Curaçao in september 2014 aan het leesavontuur. De Inktaap is dé literaire jongerenprijs van het Nederlandse taalgebied, waarbij leerlingen in het hele Nederlandse taalgebied worden geconfronteerd met actuele literatuur, namelijk de winnaars van de Ako Literatuurprijs, de Gouden Boekenuil, de Libris Literatuur Prijs én de nominatie uit de Cariben. De complete shortlist bestaat uit:
Porto Marie van Els Langenfeld (In de Knipscheer, Caribische nominatie), Feest van het begin van Joke van Leeuwen (Querido, Ako Literatuurprijs 2013, La Superba van Ilja Leonard Pfeijffer (De Arbeiderspers, Libris Literatuur Prijs 2014), De republiek van Joost de Vries – Prometheus (winnaar Gouden Boekenuil 2014)

De Inktaap is een initiatief van de Nederlandse Taalunie, Canon Cultuurcel van het Departement Onderwijs en het departement Cultuur van het Ministerie van de Vlaamse Gemeenschap en Stichting Lezen Nederland. Het project wordt uitgevoerd door Passionate Bulkboek in Rotterdam, Villanella in Antwerpen en de Nederlandse Taalunie in Suriname en op Curaçao. Elk jaar doen 150 scholen uit de vier landen mee aan De Inktaap. Leerlingen in de leeftijd van 15 tot 18 jaar vormen plaatselijke jury’s. Samen lezen zij, onder begeleiding van een docent, de boeken, gaan er met elkaar over in discussie en kiezen vervolgens hun winnaar. De resultaten van alle jury’s tezamen bepalen wie De Inktaap 2015 verdient. Op 10 maart 2015 wordt tijdens een feestelijke slotdag het project afgesloten. Ongeveer duizend jongeren zijn daarbij aanwezig. Voor de aanwezige jongeren is het een bijzondere dag omdat zij de genomineerde auteurs kunnen ontmoeten en bevragen. Het hoogtepunt van de dag is de uitreiking van De Inktaap 2015.

Meer over Els Langenfeld
Meer over Ruth San A Jong en De Inktaap 2014
Meer over De Inktaap