«Uitmuntend verteller, met een stijl die uitblinkt door eenvoud en trefzekerheid.» – Ton van der Molen

Opmaak 1Over ‘De rode kimono’ van Peter Andriesse op Boekennieuws, 27 mei 2014:
Twintig jaar lang bleef het stil rond Peter Andriesse. Hij schreef echter door en bleef ook sleutelen aan De rode kimono. Dat de aanhouder wint, bewijst zijn verbluffende terugkeer afgelopen maand. De rode kimono blijkt een verrassend gave coming of age-roman, die naadloos aansluit op de veelgeprezen verhalen uit Koude sambal, een bundeling van de Indische jeugdherinneringen van Andriesse. (…) Met De rode kimono laat de nu 72-jarige Andriesse zien dat hij nog steeds volop meetelt. Hij is een uitmuntend verteller, met een stijl die uitblinkt door eenvoud en trefzekerheid. Deze roman hoort bij zijn allerbeste werk en verdient een groot publiek.
Lees hier de recensie
Meer over ‘De rode kimono’

«Andriesse schreef met ‘De rode kimono’ een omgekeerde Lolita.» – Arie Storm

Opmaak 1Over ‘De rode kimono’ van Peter Andriesse in Het Parool, 15 mei 2014:
In het eerste deel van de roman wordt de erotische suspense voor Erik en de lezer geleidelijk opgebouwd. Dat doet Andriesse subtiel. De jonge mevrouw Vonk (een tengere half-Indische met een fijnbesneden meisjesachtig gezicht’) vinden elkaar in hun eenzaamheid. Of in hun fantasieën. Of in hun vlucht uit de werkelijkheid. (…) Andriesse schreef met ‘De rode kimono’ een omgekeerde Lolita, de beroemde roman van Nabokov. Andriesses taalgebruik is veel soberder dan dat van Nabokov, maar de broeierigheid is vergelijkbaar. Bovendien schetst hij met welgekozen details een treffend beeld van Nederland in de jaren vijftig – dat doet hij nostalgisch, zonder dat het zoetsappig wordt.
Lees hier de recensie
Meer over ‘De rode kimono’

«Zijn handelsmerk: realistisch, gedetailleerd, precies en herkenbaar.» – Koos van den Kerkhof

Opmaak 1Over ‘De rode kimono’ van Peter Andriesse in Café Bern, 3 mei 2014:
De grote kracht van deze roman is de confrontatie van twee werelden. Het passagiersschip met zijn luxe klasse en de seksuele initiatie, die eigenlijk een verboden inwijding is, tegenover het eenvoudige bestaan bij oom en tante in Gorssel, zijn seksuele fantasieën daar en het moeizame contact met leeftijdgenoten. Peter Andriesse doet dat in een heldere stijl, met oog voor het juiste detail, beeldend taalgebruik en een ingehouden erotische spanning. Een boek om te lezen over de zeereis van een jonge totok van Nederlands-Indië naar Holland voor zijn studie. Over zijn aanpassing aan de dorpse wereld in de Achterhoek. Vooral ook een boek om te lezen omdat het een hiaat vult in de Indische literatuur: een Bildungsroman in het jasje van een koloniale sentimental journey van de twintigste eeuwse soort.
Lees hier de inleiding
Meer over ‘De rode kimono’

Boekpresentatie ‘De rode kimono’ van Peter Andriesse

Opmaak 1Op donderdagavond 24 april wordt in Haarlem ‘De rode kimono’ gepresenteerd, de nieuwe roman van Peter Andriesse. Het eerste exemplaar zal hem overhandigd worden door Hans Plomp. Radiopresentator en recensent Peter de Rijk zal Peter Andriesse interviewen. De boekpresentatie is onderdeel van ‘Letterij’, het avondprogramma met schrijvers in de Pletterij. Indien u het programma wenst bij te wonen, reserveer dan een kaart op reserveren@pletterij.nl of via 023 542 3540. De toegang bedraagt 5 euro. De Pletterij is gevestigd aan de Lange Herenvest 122 in Haarlem. Aanvang programma 20.00 uur (zaal open 19.30 uur).

Op zaterdag 3 mei signeert Peter Andriesse zijn nieuwe roman ‘De rode kimono’ bij Café Bern, Nieuwmarkt 9 in Amsterdam, van 16.00 uur tot 17.30 uur.

Informatie over locatie en bereikbaarheid Pletterij
Meer over het hele programma op 24 april
Meer over ‘De rode kimono’

Ernst Jansz in Letterij op 24 april 2014

LetterijApril2014Affiche Mart Warmerdam

Letterij, het programma met schrijvers in de Pletterij, heeft op 24 april als overkoepelende titel ‘De Overkant’, en presenteert de bezoeker drie schrijvers: voor de pauze Roni Klinkhamer en Peter Andriesse en na de pauze Ernst Jansz.

Roni Klinkhamer is als schrijver met ‘Murphy Slaughter’ een late debutant. In dit romandebuut is Murphy Slaughter onderweg naar zijn overkant, van ‘Hardland’ naar ‘Hartland’. Ooit werd Roni Klinkhamer in Muziekkrant OOR genomineerd als tip van het jaar en ooit mocht ze als een van de winnaars van een radioprijs in Paradiso optreden met Doe Maar.

Peter Andriesse ontving al op 24-jarige leeftijd in 1965 een eervolle vermelding van de jury van de Reina Prinsen Geerligsprijs voor zijn verhalen. Hij verhuisde als 9-jarige jongen met zijn ouders naar Sumatra en zat daar 4 jaar op een internaat. Voor hem is Nederland ‘de overkant’, waar hij naar terugverlangt. Op 24 april verschijnt van hem na een adempauze van 20 jaar een nieuwe roman, ‘De rode kimono’, die letterlijk de overtocht van een puber naar Nederland tot onderwerp heeft. De reis op de Willem Ruys markeert zijn seksuele ontwaken en de stap naar vroege volwassenheid.

Ernst Jansz is vooral bekend als muzikant (CCC Inc., Doe Maar). Hij debuteerde als schrijver in 1983 met de novelle ‘Gideons droom’ (zojuist heruitgegeven in een uitgebreide editie) in 1985 gevolgd door de alom geprezen roman ‘De Overkant’, een zoektocht naar zijn overleden Indische vader. In 2006 verscheen de autobiografische roman ‘Molenbeekstraat’ en in 2010 zijn romaneske verslag in brieven over zijn vertaalarbeid van twaalf songs van Bob Dylan in ‘Dromen van Johanna’, waarin hij en passant onthult over wie Dylans lied ‘Red River Shore’ gaat. Uiteraard komt ook zijn theatertournee voor komend najaar met ‘Gideons droom en andere Indische sprookjes’ ter sprake.

De avond wordt gepresenteerd door Franc Knipscheer, de gesprekken met de auteurs worden gevoerd door Peter de Rijk.

Locatie: Pletterij, Lange Herenvest 122, Haarlem. Aanvang: 20.00 uur. Zaal open: 19.30 uur. Toegang 5 euro.
Vooraf reserveren op: reserveren@pletterij.nl of 023 542 3540.

Meer over ‘Murphy Slaughter’
Meer over ‘De rode kimono’
Meer over ‘Gideons droom’

Peter Andriesse – De rode kimono. Roman

Opmaak 1PETER ANDRIESSE
De rode kimono
Roman
Nederland – Nederlands-Indië
genaaid gebrocheerd, 232 blz., e 17,50
april 2014
ISBN 978-90-6265-853-4

In De rode kimono keert de dertienjarige Erik in 1954 met de ‘Willem Ruys’ terug naar Holland om naar de middelbare school te gaan. In beeldende stijl beschrijft Andriesse de bootreis naar Nederland en zijn aankomst in het dorp in de Achterhoek waar hij voordien gewoond heeft. Daar komt hij, samen met zijn oudere broer die eerder terugkeerde, bij zijn tante in de kost. Het is de schrille overgang van de tropen en de overdadige luxe van een passagiersschip naar de kille Achterhoekse arbeiderswoning die door Andriesse zonder overdrijvingen in klare taal wordt neergezet. Hierin toont hij zijn meesterschap als verteller.
De rode kimono geeft een beeld van een eenzame jongen die zich nergens meer thuisvoelt. Noch op Sumatra waar hij zijn ouders moet achterlaten, noch in de Achterhoek waar hij terugkeert. Tijdens de duur van de bootreis ontdekt hij zijn ontluikende seksualiteit in de steeds intiemer wordende relatie met zijn tijdelijke pleegmoeder, de jonge half-Indische mevrouw Vonk. Haar lichamelijke toenadering wordt door de schuchtere jongen aanvankelijk als een bedreiging ervaren, maar gaandeweg vat hij een diepgaande genegenheid voor haar op.
De rode kimono is een coming of age-roman over een ontheemde jongen, geschreven in dezelfde geserreerde stijl als waarin Andriesse uitblonk in zijn succesvolle bundel Koude Sambal, waarin hij zijn verblijf vanaf zijn negende jaar op Sumatra, en in het bijzonder het internaat waar hij schoolging, beschreef.

Peter Andriese (1941) heeft een 15-tal verhalenbundels, novellen en romans op zijn naam staan. De jury van de Reina Prinsen Geerligsprijs gaf hem in 1965, vier jaar vóór de publicatie van zijn debuutbundel Verboden te jodelen, al een eervolle vermelding voor de verhalen die hij in literaire tijdschriften had gepubliceerd. Andriesse was medewerker van Propria Cures van 1969 tot 1979. Andriesses succesvolste roman, is zijn meermalen herdrukte gepersifleerde dokters- en tevens sleutelroman uit 1971, Zuster Belinda en het geheime leven van Dr. Dushkind, waarin alle opgevoerde personages genoemd zijn naar meer en minder bekende sigarettenmerken.

Over zijn Indische jeugdverhalen Koude sambal (1978, 1990):.

«Het is erg moeilijk om je achteraf in te leven in de manier waarop je als kind de dingen beleefde. Peter Andriesse is daar naar mijn mening erg goed in geslaagd. De verhalen hebben een natuurlijk einde, er zijn géén stijlbloempjes en geen gedachten van de volwassene achteraf. Kortom, het is een voortreffelijke bundel.» – Hans Vervoort

«Maar het was vooral de verhalenbundel Koude Sambal die mij een paar verrassingen heeft bereid. (…) Het decor van Andriesses verhalen is ook de Oostkust van Sumatra: de oliepalm-onderneming waar zijn vader werkte, de kostschool waarop hij kort na de oorlog een aantal jaren doorbracht. Die kostschool ken ik: ik ben er zelf ook op geweest.» – Rudy Kousbroek in NRC Handelsblad

«Geen franje of verduisteren of mooi doen. (…) uiterst versoberde jeugdherinneringen. (…) een boekje dat in onze Indische literatuur op zichzelf al interessant is, omdat het speelt in een tijd toen er niet meer zoveel Nederlanders waren, zeker geen kinderen.» – Hans Warren in PZC

Meer over ‘De rode kimono’

«Hij toont met prachtige verhalen aan dat een Europeaan de ziel van Azië nooit zal kunnen doorgronden.» – Hans Ester

Over ‘Schaduw van schijn’ van Barney Agerbeek in Nederlands Dagblad, 2 augustus 2013:
In 1952 kwam de in Surabaya geboren Barney Agerbeek met zijn ouders naar Nederland. Agerbeek was toen vier jaar oud. Agerbeeks Nederlands-Indische ouders droegen de littekens van het Jappenkamp en van de gevaarlijke jaren tijdens de onafhankelijkheidsstrijd van de Indonesiërs na 1945. (…) Tijdens een lange loopbaan als bankdirecteur kreeg Agerbeek de kans om op het kantoor van zijn bank in Jakarta gestationeerd te worden. Viereneenhalf jaar mocht de plekken van zijn jeugd en de cultuur die hij altijd in zijn hart koesterde weer zien. Knap en indringend weet Agerbeek de enorme levendigheid van de steden op Java en de bijzondere schoonheid van de bevloeide rijstvelden, de sawa’s weer te geven. (…) Hij staat met één been in Europa en met het andere in Azië en toont met prachtige verhalen aan dat een Europeaan de ziel van Azië nooit zal kunnen doorgronden.

Lees hier de recensie

Meer over ‘Schaduw van schijn’

«Blote kakkies in Ballyschoenen.» – Ricci Scheldwacht

Over ‘Schaduw van schijn’ van Barney Agerbeek in Moesson, augustus 2013:
Veel van de korte verhalen van Barney Agerbeek (Soerabaja, 1948) gaan over wat de ik-figuur meemaakte toen hij in de jaren negentig vierenhalf jaar als bankdirecteur in Jakarta werkte. Dankzij zijn goede job kon hij ‘als een tuan besar’ naar zijn geboorteland terugkeren. Daar ontdekt hij dat het expatleven veel overeenkomsten vertoont met het leven van de koloniaal in Nederlands-Indië. Als expat in Indonesië weet hij al snel hoe het hoort: gedraag je zoals je klanten zich gedragen. (…) Toch blijft hij in Indonesië ook een buitenstaander als hij het leven van de happy few observeert.

Lees hier het artikel in Moesson.

Meer over ‘Schaduw van schijn’

«Wat voor biograaf is dat, begon ik me af te vragen, die zichzelf weet in te dammen en onzichtbaar te maken en dat zo lang vol kan houden?» – HanneClaire Fluri

Over ‘Alles is voor even – het bewogen schrijversleven van Aya Zikken’ van Kees Ruys in een e-mail aan In de Knipscheer, 26 juli 2013:
Het stoort mij wanneer in een biografie de persoonlijkheid, of nog erger, het ego van de biograaf zo nu en dan zijn of haar kop vanuit de onderstroom van het boek opsteekt. Ik krijg dan de neiging die kop goed onder water duwen. Ga weg, om jou gaat het niet! Bij ‘Alles is voor even’ gebeurde het omgekeerde. Wat voor biograaf is dat, begon ik me af te vragen, die zichzelf weet in te dammen en onzichtbaar te maken en dat zo lang vol kan houden? Dat moet iemand zijn met passie, geduld, discipline, doorzettingsvermogen, bescheidenheid, tolerantie en empathie. Het beeld van de biograaf lichtte op achter de mooie portretschets van de schrijfster.

Meer over Kees Ruys’ biografie over Aya Zikken

«Ik gun u een mooie prijs en of erkenning hiervoor.» – HanneClaire Fluri

Over ‘Alles is voor even – het bewogen schrijversleven van Aya Zikken’ van Kees Ruys in een e-mail aan In de Knipscheer, 17 juli 2013:
Dag meneer Ruys,
Vandaag heb ik uw biografie over Aya Zikken uitgelezen. Ik had nog nooit iets van haar gelezen, wel van Hella Haasse, Maria Dermoût, M. Ferguson en anderen. Nu wil ik alles van haar lezen. (…) U hebt een imposant, boeiend en inspirerend werk neergezet, in mijn ogen. Prachtig geschreven, op een bescheiden manier. Ik gun u een mooie prijs en of erkenning hiervoor. Misschien hebt u die trouwens al gekregen, ik houd dat niet meer bij. U hebt mij een schrijfster voorgespiegeld, naar wie ik nu nieuwsgierig ben en die ik tegelijkertijd heel goed meen te kennen. (…) Ik heb een diep respect voor haar gekregen zonder een boek van haar te hebben gelezen en ze is me nader gekomen dan de schrijvers die ik wel gelezen heb. Ze staat voor mij nu voor altijd op de plank van de Nederlandse literatuur. Uw verdienste. Dank u wel.

Lees hier de e-mail

Meer over Kees Ruys’ biografie over Aya Zikken