Over De tranen van de zeegans van Inge Nicole Bak in Straatjournaal, juli 2012:
Het verhaal begint in Driewegen, in het jaar 1863. Wanneer haar moeder bij de bevalling van haar zevende kind is gestorven, trekt de veertienjarige Aleida naar de grote stad. Ze vindt werk bij de visafslag en komt later als huisbediende terecht bij een zekere Pons, “een zeeduivel in hermelijnbont, zijn stekels moet je mijden.” Maar te midden van de concurrerende jongedames in het huis, feitelijk prostituees, wordt Aleida gaandeweg de geliefde van huisbaas annex pooier Pons. (…) Inge Nicole Bak schrijft geen woord te veel en weet platvloerse clichés te vermijden, ook in de erotische scènes.
Lees hier de recensie.
Meer over Inge Nicole Bak.