«Een rauw en een liefdevol boek met ingenieus plot.» – Hein van der Hoeven

VoorplatBlauweTomaten-75Over ‘Blauwe tomaten’ van Elodie Heloise op Elders Literair, 21 augustus 2023:
(…) ‘Blauwe tomaten’ is een rauw boek, het is een liefdevol boek. Rauw is de beschrijving van het leven op Curaçao: armoede, verslaving aan drugs en drank, verkrachting, mishandeling binnen het huwelijk, afscheid zonder woorden, een chicanerende minister die zich onaantastbaar acht, een pater op een internaat die zich vergrijpt aan een leerling. Liefdevol is het leven op het eiland waar vrouwen zich inzetten voor een tehuis voor daklozen, een leraar een leerling in huis neemt om hem te beschermen tegen de stiefvader, een pastoor met zijn kalme stem een radeloze Antilliaan weet te kalmeren, en een dochter hartstochtelijk met haar vader in het reine probeert te komen. De roman heeft een ingenieus plot met subplots en is opgebouwd uit korte hoofdstukken waarin veel gebeurt. Bij de beschrijving worden details in telegramstijl (‘Wat regent het hard. Vier uur. Ze ziet het op Marlons wekker.’) afgewisseld met langere zinnen, zoals bij de beschrijving van Dominiques aankomst op de luchthaven van Willemstad: ‘Dominiques paspoort lag in de hand van een vrouw met onwaarschijnlijk lange nagels. De hand had vlak daarvoor aangegeven dat ze moest wachten achter de lijn. Geen woorden, alleen dat gebaar, een oponthoud aankondigend waarvan de reden voor niemand duidelijk was met een venijnigheid erin verweven alsof het de schuld van de wachtenden was dat de rij langer werd. Even daarvoor had ze hém zo doorgelaten. (…) En nu deed ze alsof ze dringende berichten op haar telefoon moest beantwoorden. Pa malu (= expres; achterin wordt het Papiaments vertaald), gewoon omdat Dominique niet tot haar slag behoort.’ Mooi beschreven, ik zie het voor me. Het boek past bij het motto van Elders. Het verhaal speelt zich niet hier af, en de overleden oma van Dominique geeft vanuit een andere wereld commentaar (in cursief gezet) op wat haar kleindochter denkt en doet. (…)

Bron https://www.eldersliterair.nl/elders-bespreekt-blauwe-tomaten-van-elodie-heloise/

Kijk hier naar de presentatie vanaf 1:23:00 op de tijdlijn
Meer over ‘Blauwe tomaten’
Meer over Elodie Heloise bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Aangrijpende debuutroman die blijft hangen.» – Nathalie B1

VoorplatOnomkeerbaar75Over ‘Onomkeerbaar’ van Ines Nijs op Hebban, 13 juni 2020:
(…) ‘Onomkeerbaar’, is een psychologische roman over opgroeien en persoonlijke ontwikkeling. De geïsoleerdheid van het hoofdpersonage is aangrijpend en tastbaar. Het meisje Zoé Veneur groeit op bij haar labiele moeder Alida in de jaren 70 van de vorige eeuw. Vanaf haar tiende gaat Zoé op internaat. Over haar vader weet ze niets, en naarmate ze ouder wordt, probeert ze meer te weten te komen over haar afkomst. De nonnen die haar internaat runnen, willen haar moeder beschermen en proberen er alles aan te doen dat ze niet achter de waarheid komt. Dat kan echter niet blijven duren. (…) De personages komen allemaal erg goed uit de verf; ook de geschiedenis van haar moeder wordt duidelijker na een tijd. (…) Het geheim dat zich ontvouwt naar het einde toe en waar naar toe wordt gewerkt met de nodige spanning, is natuurlijk erg pijnlijk voor beiden. (…) De schrijfstijl van Nijs maakt het boek vlot en gemakkelijk te lezen. (…) Thema’s zijn verwaarlozing, het gebrek aan liefde en warmte, de puberachtige onzelfzekerheid, het zoeken naar een afkomst en een identiteit. (…)
Lees hier de recensie
Meer over ‘Onomkeerbaar’

«Ontluisterende, schokkende maar ook bijna liefdevolle debuutroman.» – Mieke Koster

VoorplatOnomkeerbaar75Over ‘Onomkeerbaar’ van Ines Nijs op Alles over boeken en schrijvers, 12 juni 2020:
In deze psychologische roman legt de Nijs het verlangen, de trauma’s, de onmacht van een gezin bloot door het ontrafelen van de geschiedenis. Zoé heeft er genoeg van, van het niet weten dat haar persoonlijkheid zo bepaalt. Daarvoor kan het niet anders dan stukje bij beetje je door de pijn heen te werken. De Nijs doet dat door soms terug te gaan in de tijd, zodat we meer leren over moeder, begrip krijgen voor haar. Door een inkijkje te geven in de rol van het klooster in zo’n dorpsgemeenschap. Maar vooral om zeer geloofwaardig het ontwikkelingsproces van Zoé, een jonge vrouw op weg naar volwassenheid, op verschillende levensterreinen te volgen, in beeld te brengen en te verwoorden. Zeer knap.
Lees hier de recensie
Meer over ‘Onomkeerbaar’

«Pijnlijke band tussen moeder en dochter weet Nijs goed over te brengen.» – Annelien Kruithof

VoorplatOnomkeerbaar75Over ‘Onomkeerbaar’ van Ines Nijs op Boekleven, 18 mei 2020:
(…) Hoewel Zoé op sommige punten overkomt als kwetsbaar en naïef blijkt ze toch een sterk karakter te hebben. Ze gaat tegen volwassenen in en maakt eigen keuzes ook al pakken die niet altijd goed uit. Ze laat zich niet zomaar klein krijgen en dat is knap gezien haar achtergrond. Gelukkig waren Bertha en Gust ook in haar leven. De warmte die deze personages uitstralen naar Zoé maakt dat haar moeder nog killer overkomt maar zorgt er ook voor dat je voelt waarom Zoé overeind blijft. Deze pijnlijke band tussen moeder en dochter weet Nijs goed over te brengen. Toch verzacht het eind de situatie ook. Ik ben heel blij dat Nijs uiteindelijk iets meer weergeeft over Alida, de moeder van Zoé. Het zorgt voor een nieuwe blik op het verhaal. (…)
Lees hier de recensie
Meer over ‘Onomkeerbaar’

«Een roman die de moeite waard is, die tot nadenken stemt.» – Jan Stoel

VoorplatOnomkeerbaar75Over ‘Onomkeerbaar’ van Ines Nijs op Bazarow Magazine, nr. 19, 16 mei 2020:
De cover van ‘Onomkeerbaar’, de debuutroman van de Vlaamse Ines Nijs, viel me op: strak, grafisch, een ooievaar tegen een blauwe achtergrond en in het midden aan de onderkant een klein, eenzaam huis. “Ooievaars brengen geluk” luidt de eerste zin.’Onomkeerbaar’is een ontwikkelingsroman die een familiegeschiedenis ontrafelt, geheimen onthult, trauma’s aan de oppervlakte brengt en het hoofdpersonage inzicht geeft. Ines Nijs weet vol gevoel en met oog voor de schoonheid van het kleine een mooie sfeer neer te zetten. Hoofdpersonage Zoé gaat op zoek naar zichzelf, wil zich bevrijden van alles waarvan ze voelt dat het voor haar verborgen gehouden wordt. Maar ze zoekt ook vertrouwen en veiligheid. Het levert een roman op die de moeite waard is, die tot nadenken stemt en wat vragen openlaat.
Lees hier verder
Meer over ‘Onomkeerbaar’

«Deze debuutroman is prachtig, qua verhaal, en qua stijl.» – Marjo van Turnhout

VoorplatOnomkeerbaar75Over ‘Onomkeerbaar’ van Ines Nijs op Leestafel, 16 mei 2020:
(…) Zoé moet naar het internaat bij de nonnen. In die kille omgeving wordt Zoé achttien, ze zit voor haar eindexamen, en ze begint onderzoek te doen. Ze wil weten wie haar vader is, waarom ze geen familie heeft, waarom haar moeder geestelijk niet in orde is. Wat houden haar moeder en de nonnen voor haar verborgen? (…) Ze wil nu eindelijk de antwoorden die ze altijd al zocht. (…) Als die antwoorden mondjesmaat komen, ontdekt ze ook dat ze eigenlijk al meer wist dan ze zich bewust was. Heden en verleden vallen in elkaar. Maar als ze denkt te weten wie haar vader is, moet ze ook nog naar hem op zoek. De apotheose komt tijdens de reis die de eindexamenklas maakt naar Italië, waar nog meer geheimen begraven liggen. Maar is het zo verstandig geweest om kost wat kost de waarheid te achterhalen? Ze kan nooit meer niet weten, die kennis is onomkeerbaar. (…) In een verhaal vol spanning plaatst de schrijfster ons in de geest van een jong meisje. Met haar willen we eveneens weten en zijn we huiverig voor de antwoorden. Prachtige stukjes tekst sleuren ons mee. (…) Deze debuutroman is prachtig, qua verhaal, en qua stijl. Hopelijk krijgen we meer van dit van deze nieuwe schrijfster. (…)
Lees hier de recensie
Meer over ‘Onomkeerbaar’

«Universeel door de thematiek.» – Jan Stoel

VoorplatOnomkeerbaar75Over ‘Onomkeerbaar’ van Ines Nijs in Literatuur onder de loep! op Hebban, 6 mei 2020:
‘Onomkeerbaar’ is een ontwikkelingsroman die een familiegeschiedenis ontrafelt, geheimen onthult, trauma’s aan de oppervlakte brengt en het hoofdpersonage inzicht geeft. Ines Nijs weet vol gevoel en met oog voor de schoonheid van het kleine een mooie sfeer neer te zetten. Hoofdpersonage Zoé gaat op zoek naar zichzelf, wil zich bevrijden van alles waarvan ze voelt dat het voor haar verborgen gehouden wordt. Maar ze zoekt ook vertrouwen en veiligheid. Het levert een roman op die de moeite waard is, die tot nadenken stemt en wat vragen openlaat. (…) Het verhaal wordt universeel door de thematiek. Het gaat niet alleen over een meisje dat volwassen wordt, maar ook over angst, liefde, opgroeien in een wereld van geheimen en wat dat met je doet. (…)
Lees hier het interview van Jan Stoel
Meer over ‘Onomkeerbaar’

«Vol gevoel en met oog voor de schoonheid van het kleine weet ze een sfeer neer te zetten.» – Jan Stoel

VoorplatOnomkeerbaar75Over ‘Onomkeerbaar’ van Ines Nijs op Hebban, 14 april 2020:
(…) Ines Nijs heeft met ‘Onomkeerbaar’ een psychologische ontwikkelingsroman geschreven, die een familiegeschiedenis ontrafelt, geheimen onthult, trauma’s aan de oppervlakte brengt en het hoofdpersonage inzicht geeft. Zoé gaat op zoek naar zichzelf, wil zich bevrijden van alles waarvan ze voelt dat het voor haar verborgen gehouden wordt. Maar ze zoekt ook vertrouwen en veiligheid. Verschillende verhaallijnen en generaties worden ingenieus met elkaar verknoopt in het verhaal. Ines Nijs vertelt enerzijds het verhaal chronologisch, maar maakt anderzijds sprongen in de tijd, gebruikt flashbacks en flashforwards. Ze zorgt ervoor dat het verhaal spanning blijft houden en schrijft in een ritme dat past bij de leeftijd van Zoé. Vol gevoel en met oog voor de schoonheid van het kleine weet ze een sfeer neer te zetten. (…) Ines Nijs heeft thema’s als eenzaamheid, onzekerheid, groei naar volwassenheid, (dromen van) geluk en verdriet, angst, opgroeien in een wereld van geheimen, omgaan met trauma’s, organisch verwerkt in haar verhaal. Ze schrijft scenisch en weet geloofwaardige personages neer te zetten. Je voelt wat Alida en Zoé doormaken, deze personages gaan onder je huid zitten. (…)
Lees hier de recensie
Meer over ‘Onomkeerbaar’

«Mooi en sterk boek over groeipijnen.» – André Oyen

VoorplatOnomkeerbaar75Over ‘Onomkeerbaar’ van Ines Nijs op Lezers tippen lezers, 7 april 2020:
(…) De roman vertelt ons het coming of age verhaal van Zoé. (…) Omdat haar moeder werkt in een hotel, moet het meisje bij een ouder koppel blijven gedurende de dag. Wanneer de oudere vrouw overlijdt moet ze naar een internaat. In het jaar waarin ze achttien wordt, gaat ze op zoek naar haar vader van wie ze ondertussen de naam en ook de verblijfplaats kent, maar die zoektocht loopt anders af dan ze had durven vermoeden. ‘Onomkeerbaar’ is een heel sterk boek over opgroeien in een wereld vol geheimen. Volwassenen willen maar niet verstaan met welke trauma’s ze kinderen opzadelen. ‘Onomkeerbaar’ is een heel mooi en sterk boek over groeipijnen.
Lees hier het signalement
Meer over ‘Onomkeerbaar’

Boektrailer ‘Onomkeerbaar’

VoorplatOnomkeerbaar75Over ‘Onomkeerbaar’ van Ines Nijs, 2 maart 2010:
Zoë groeit begin jaren zeventig op bij haar labiele moeder, Alida. Haar vader kent ze niet, grootouders heeft ze niet. In het jaar waarin ze achttien wordt, gaat ze op zoek naar de waarheid over haar afkomst. Samen met de waarheid, weet ze, zal ze het geluk vinden. Maar is dat vertrouwen terecht? Een ding staat vast, nog voor het jaar voorbij is, is Zoës leven niet meer zoals voorheen.
Klik hier voor de trailer
Meer over ‘Onomkeerbaar’